صبح که چشمانمان را باز می کنیم دیگر نه امیدی به آینده خودمان و مملکتمان داریم و نه آرزوهای بلندپروازانه در سر می پرورانیم. چشم که می گشاییم تنها دعا می کنیم که روزمان را با مصیبت کمتری به پایان برسانیم. ما مردمان زیاده خواهی نیستیم. ما فقط می خواهیم زندگی کنیم اما انگار همین هم انتظار زیادی است! انگار هرروز برای زندگی که هیچ برای زنده ماندمان هم باید بجنگیم. بحران از هر سو به سمتمان روانه می شود و هرروز بحران جدیدی رونمایی می شود.
همه از آسیب های پسماند در این استان مطلع هستیم و به نظر می رسد برای رهایی از این مشکل باید کار ریشه ای انجام شود و این کار ریشه ای باید با عزم همگانی مدیران از استاندار تا شهردار و نمایندگان و البته با بهره مندی از مدیرانی توانمند در این حوزه صورت گیرد. شاید علت اصلی نیاز به مدیریت بحران پسماند گیلان، بحران مدیریت پسماند این استان باشد.
سجاد علیپور – ابتدا میبایست تعریف مناسبی برای واژه مدیریت و بحران بیابیم . مدیریت در منابع مختلف علمی عموما حداکثر استفاده مطلوب از منابع موجود (نیروی انسانی – امکانات مالی و امکانات فیزیکی) از طریق اعمال اصول یا نظام مدیریت ( برنامه ریزی – سازماندهی – هدایت و رهبری – نظارت و کنترل و […]