کسانی که داماش را اصیل نمی‌دانند باید تعریف خود از اصالت را تغییر دهند

حرف تازه – صابر عاشری: اصالت به اسم نیست، اصالت به تپیدن قلب‌های عاشقان یک تیم برای آن است، اصالت یعنی ماندگاری در عین سختی، اصالت یعنی حیات با چنگ و دندان و اصالت یعنی داماش… و در نهایت باید گفت کسانی که داماش را اصیل نمی‌دانند باید تعریف خود از اصالت را تغییر دهند.

«داماش پدیده‌ای در فینال جام حذفی ایران»، «تاریخ سازی داماش با راهیابی به فینال جام حذفی ایران»، «داستان صعود غیرمنتظره داماش از لیگ دو به فینال جام حذفی»، «صعود تیم دسته دومی داماش به فینال جام حذفی»، «صعود تاریخی داماش به فینال جام حذفی»، «صعود شگفتی سازان گیلانی به فینال جام حذفی»، «شگفتی در جام حذفی: راه‌یابی داماش به فینال جام حذفی با عبور از شاگردان دایی»، «تاریخ‌سازی داماش گیلان با برتری مقابل سایپا تهران» این بخشی از تیترهای رسانه‌های ایران پس صعود داماش به فینال جام حذفی است، تیترهایی که حرف از شگفتی و تاریخ‌سازی یک تیم دسته دومی در فوتبال ایران می‌زنند؛ تیم دسته دومی که شاید خیلی‌ها زمانی که به لیگ دسته دوم سقوط کرد کارش را تمام شده دانستند و فاتحه آن را هم مثل تمام تیم‌های معروف تاریخ فوتبال ایران که اکنون نامی از آن‌ها نیست، خوانند.

چه کسی فکرش را می‌کرد، همین داماشی که زمانی با اسم «پگاه» به فینال جام حذفی رسیده بود بعد از سال‌ها با نام «داماش» و آن‌ هم از لیگ دسته دوم فوتبال کشور بار دیگر به فینال جام حذفی ایران صعود کند و تمامی هواداران فوتبال ایران را انگشت به دهان نماید؟

بله داماش زنده است و به فینال جام حذفی ایران صعود کرد یعنی جایی که تیم‌های بزرگ و متمول ایران نتوانستند به آن راه یابند همان تیم‌هایی که شاید قرارداد یک بازیکن آنها بیش از بودجه سالانه کل تیم داماش باشد؛ اما این پایان کار نبود، داماش به پلی‌آف لیگ دسته دوم نیز راه پیدا کرد آن هم با دستانی خالی اما دلی پرامید تا بتواند شعار «ما برمی‌گردیم» هوادارانش را تحقق بخشد، شعاری که شاید برخی آن را آرزوی بر باد رفته تیفوسی‎های داماش عنوان می‌کردند و گاهی آن را به سُخره می‌گرفتند اما حالا داماش تنها یک گام دیگر برای صعود به لیگ دسته اول کشور دارد لیگی که می‌تواند سکوی پرتاب داماش به بالاترین سطح فوتبال ایران باشد.

حالا داماش بیش از اینکه یک تیم فوتبال باشد امروز نمادی شده است از جنگندگی، امید و مبارزه در سخت‌ترین شرایط و شاید اگر مرحوم دکتر محمد معین، نویسنده گیلانی «لغت‌نامه‌ معین» زنده بود، نام داماش را مترادف با جنگندگی، زندگی، حیات مجدد و امید در عین ناامیدی عنوان می‌نگاشت.

داماش پس از سقوط به لیگ دسته دوم می‌توانست به سرنوشت تیم‌هایی چون پاس تهران، راه‌آهن، ابومسلم خراسان و شمار زیادی از تیم‌های معروف ایران بپیونند و کم‌کم به فراموشی سپرده شود اما داماش مبارزه کرد آنقدر مبارزه کرد تا زنده ماند اینقدر مبارزه کرد تا همه دوباره از او بگویند، که بدانند زنده است و نفس می‌کشد و در این مبارزه نمی‌توان و نباید نقش هواداران این تیم را نادیده گرفت؛ هوادارانی که بارها به خاطر پیشتیبانی همه‌جانبه از تیم خود حتی در بدترین شرایط، مورد تمجید رسانه‌ها قرار گرفتند از تشویق‌های پرشور حرارت در بازی‌های این تیم تا شعار برای همدردی با «مسلم حق‌شناس» دروازه‌بان این تیم که در غم از دست دادن مادر خود بود.

با تمام این صحبت‌ها به نظر می‌رسد داماش چه در بازی یکشنبه خود به لیگ دسته اول صعود کند چه نه و چه در فینال جام حذفی موفق شود چه نه، امسال به اهداف بزرگی دست یافت و به تمام فوتبال دوستان ایرانی گوشزد کرد که داماش زنده خواهد ماند و نام این تیم با اصالت در آینده بیشتر شنیده می‌شود البته هستند برخی که تغییر نام‌ها و لگو‌های «داماش» را بهانه‌ای می‌کنند برای اینکه بگویند تیم «داماش» اصالت ندارد اما این افراد باید بدانند اصالت به اسم نیست، اصالت به تپیدن قلب‌های عاشقان یک تیم برای آن است، اصالت یعنی ماندگاری در عین سختی، اصالت یعنی حیات با چنگ و دندان و اصالت یعنی داماش… و در نهایت باید گفت کسانی که داماش را اصیل نمی‌دانند باید تعریف خود از اصالت را تغییر دهند.

در پایان نکته‌ای که نباید فراموش شود این است که فوتبال گیلان شاید هرگز از نظر مالی و مدیریتی به ثبات نرسید ولی وجه مشترک تمام تیم‌های آن غیرت و تعصب، محبوبیت، جنگندگی در عین فقر و نداری، ماندگاری و اصالت است.

آرزوی موفقیت برای تیم با اصالت داماش گیلان در بازی پلی‌آف مقابل نیروی زمینی و همچنین رقابت در فینال جام حذفی.