چه کسانی داماش را واگذار کردند ؟

تی تی خبر (حرف تازه) : روز هجده مرداد  سال گذشته خبرگزاری صداوسیما به نقل از رئیس هیات فوتبال استان گیلان اعلام کرد: امتیازتیم فوتبال لیگ دسته اولی داماش گیلان که «در اختیار» هئیت فوتبال استان قرار گرفته بود با «هماهنگی» اداره کل ورزش و جوانان استان امروز در اختیار شرکت آهن و فولاد لوشان قرار گرفت.

قربانعلی الماسخاله افزود: قراراست این تیم از این پس بانام «شهرباران» فعالیت کند.

امروز هیات فوتبال و اداره کل ورزش و جوانان سعی دارند پای خود از سقوط تیم داماش بیرون بکشند تا بیشتر از این مورد اعتراض هوادارانی قرار نگیرند که در بازی های متعدد نسبت به عملکرد ضعیف مسئولین در قبال داماش اعتراض کردند. اما مشخص است که مسیر واگذاری تیم داماش به شرکتی که در طول فصل کوچکترین هزینه ای برای این تیم نکرد و حتی نام باشگاه را نیز تغییر داد به طور مستقیم بر عهده هیات فوتبال و اداره کل ورزش و جوانان است.

پیش از این تیم توسط مدیریت باشگاه به هیات فوتبال استان واگذار شده بود اما آن ها دوباره تیم را به یکی از شرکت های اقماری سپردند. در طول فصل تنها شنیده شد که فردی قزوینی به نام محمودی به عنوان قائم مقام باشگاه فعالیت دارد که کمتر کسی وی را دیده و شناخته است. در طول فصل حتی هیات مدیره ای نیز در باشگاه معرفی نشد و تیم نیز به دستور سرمربی در یک بازی خارج از خانه حاضر به شرکت نشد که هیچ کس هم آن ها را مواخذه نکرد. حتی خود همین مالکین نیز به استناد یک نامه صراحتا درخواست داشتند که امتیاز تیم را به یک نهاد دیگر از جمله شهرداری رشت واگذار کنند.

اگر کسی می خواهد مقصر اصلی بحران پیش آمده داماش را حدس بزند باید ابتدا از خود بپرسد که کدام نهاد این تیم را واگذار کرد. جواب کاملا روشن است. این تیم توسط هیات فوتبال و با هماهنگی کامل اداره ورزش و جوانان به شرکت آهن و فولاد لوشان واگذار شده است. چه کسانی صلاحیت این شرکت را تایید کردند و حتی قبول کردند که نام تیم که از خط قرمزهای هواداران بود تغییر کند. در نهایت این واگذاری و  تغییر نام چه دستاوردی داشت؟ یعنی اگر خود هیات فوتبال با همان هماهنگی اداره کل ورزش و جوانان این تیم را تا انتخاب یک اسپانسر بزرگ می گرداند وضعیت از این بدتر می شد؟

استاد (کاراته) مسعود رهنما  به تازگی در مصاحبه ای با یک خبرگزاری مدعی شده «به همه آرمان های خود در حوزه ورزش قهرمانی دست یافته است» که البته  مشخص نکرده از کدامین «آرمان» صحبت می کند که یک ناظر بیرونی  ندیده است. (شاید هم نام بعضی کارمندان این اداره کل «آرمان»باشد! )هرچه است انتقادات هواداران فوتبال  از مدیریت ورزش استان وی و یاران نزدیک خودش را«محزون» کرده است. هواداران معتقدند که برای رهنما فوتبال پر هوادار به اندازه کاراته نیز ارزش ندارد. خود استاد نیز در مصاحبه یادآور شده که «هیچ رشته ورزشی نسبت به دیگری ارجحیت ندارد.» این در حالی است که شاید هواداران پر شمار فوتبال گیلان  ترجیح می دادند حتی سهمیه کسب نشده المپیک نیز فدای برگشت داماش به لیگ برتر می شد، اما مسیر واگذاری به گونه ای طی شد که تیم به جای صعود سقوطی دیگر را تجربه کرد.

زمانی که داماش به لیگ یک  سقوط کرده بود مسعود رهنما مدعی شده بود: «حقوق یک فصل بازیکن از سی سال من بیشتر است!» پس خیلی نباید نگران فوتبالیست ها بود. اما شرایط فصل گذشته و بی پولی عذاب آور بازیکنان  به گونه ای پیش رفته که امروز آقای مدیرکل می تواند از این که حداقل حقوق خودش بیشتر از بازیکنان فوتبال باشد خوشحال باشد. هواداران معتقدند مسئولین قدر آنها را ندانستند و بهتر از آنها جایی پیدا نمی کنندو…. ولی مساله اینجاست بهتر از این مسئولین هم کسی پیدا نمی شود که مسئولیت خودشان درباره یک تیم را به بدتر و بی پول تر  از خودشان واگذار کنند و بعد مسئولیتی قبول نکنند. مدیری هم پیدا نمی شود که فیش حقوقیش از بازیکنان یک تیم پر هوادار فوتبال بیشتر باشد.

روزنامه معین
حبیب ماه پسند

انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.