نگاهی به جلسه نیمه تمام روز گذشته شورای اسلامی شهر رشت؛

چرا نیکومنش به جای تلاش برای مطرح شدن لایحه داماش، جلسه شورا را متشنج تر کرد؟

حرف تازه – روز گذشته در غیاب مسعود کاظمی رئیس شورا، ریاست جلسه شورای اسلامی شهر رشت بر عهده مظفر نیکومنش نودهی نایب رئیس شورا بود.  نیکومنش روز گذشته به عنوان فردی که مدیریت جلسه را بر عهده داشت نه تنها به آرام نگهداشتن فضای شورا و ادامه جلسه کمکی نکرد بلکه گاهی با هجمه […]

حرف تازه – روز گذشته در غیاب مسعود کاظمی رئیس شورا، ریاست جلسه شورای اسلامی شهر رشت بر عهده مظفر نیکومنش نودهی نایب رئیس شورا بود. 

نیکومنش روز گذشته به عنوان فردی که مدیریت جلسه را بر عهده داشت نه تنها به آرام نگهداشتن فضای شورا و ادامه جلسه کمکی نکرد بلکه گاهی با هجمه هایی به اعضا در ملتهب شدن جلسه شورا و نیمه تمام ماندن آن، خواسته یا ناخواسته نقش موثری ایفا میکرد.

در حالیکه به دلیل غیبت و خروج چند نفر از اعضای شورا، جلسه با یازده نفر پیگیری می شد طبیعتا با توجه به پانزده نفره بودن شورا به محض خروج دو عضو شورا، جلسه از اکثریت (باید حداقل ۱۰ نفر از ۱۵ عضو شورا حاضر باشند) می افتاد و در نتیجه تا بازگشت یک عضو به صحن با وقفه مواجه می شد.

روز گذشته یکبار جلسه برای دقایق کوتاهی، جلسه از اکثریت افتاد که مورد انتقاد برخی اعضای شورا قرار گرفت. اما باقری خطیبانی که در ساختمان شورا حضور داشت وقتی متوجه از حد نصاب افتادن جلسه شد به صحن علنی بازگشت تا جلسه ادامه پیدا کند.

لحظاتی بعد سید امیر حسین علوی هم به صحن شورا بازگشت و درخواست مرخصی کرد. در صورت خروج علوی همچنان ده عضو در جلسه حضور داشتند و جلسه ادامه پیدا می کرد. اما در خواست خروج علوی با اعتراض شدید نیکومنش همراه شد و با بیان عباراتی همچون “ما هم کار داریم اما اینجا نشسته ایم” قصد مدیریت صحیح جلسه شورا را داشت! 

در پی اظهارات نیکومنش، علوی که از فعال ترین اعضای شورای اسلامی شهر رشت و از حاضرین تقریبا همیشگی جلسات شورا به شمار می رود و جلسات کمیسیون تحت ریاستش نیز پر شمار و فعال است در کمال متانت خطاب به نیکومنش گفت: حاج آقا نیکومنش، بنده یکبار درخواست مرخصی دارم. پس از آن علوی از جلسه خارج شد اما همچنان ده عضو شورا در جلسه حضور داشتند و از رسمیت نیفتاده بود. 

خروج علوی با ادامه اعتراضات نیکومنش همراه بود و به جای آنکه نیکومنش جلسه و سایر اعضا را مدیریت کند؛ این اعضای شورا بودند که سعی در آرام کردن نیکومنش داشتند. مظفر نیکومنش با حالتی برافروخته نسبت به خروج علوی همچنان معترض بود و می گفت: رئیس کمیسیون بودجه حاضر نیست بماند تا لایحه را بررسی کنیم! این در شرایطی بود که نایب رییس کمیسیون بودجه (حجت جذب) و برخی اعضای این کمیسیون در جلسه حضور داشتند و اولین بار هم نبود که از لایحه ای شخصی غیر از رییس کمیسیون دفاع می کرد و امری کاملا مرسوم و عادی است. نکته ای که رضا رسولی هم خطاب به نیکومنش به آن اشاره کرد و سعی در آرام کردن فضا داشت.

اما دقایقی بعد محمود باقری خطیبانی لحظاتی از جلسه خارج شد و به همین دلیل بار دیگر جلسه از اکثریت و رسمیت افتاد و دچار وقفه شد. هرچند کم توجهی محمود باقری به تعداد اعضای حاضر در جلسه اشتباه بود اما کم تحمل بودن فردی که به عنوان نایب رییس شورا در غیاب مسعود کاظمی پشت میز ریاست نشسته است تا جلسه را مدیریت کند موضوع مهم دیگری است که نمی توان به سادگی از آن گذشت. 

اسماعیل حاجی پور هم غیبت برخی اعضا را مرتبط با لایحه کمک به داماش دانست. حجت جذب هم نسبت به بی نظمی جلسه و وقفه های ایجاد شده انتقاداتی داشت اما آنچه عجیب بود متشنج کردن بیشتر جلسه روز گذشته (خواسته یا ناخواسته) توسط نیکومنش نودهی به عنوان نایب رییس شورا بود! در نهایت با توجه به وضع موجود و از رسمیت افتادن جلسه و وقفه مجدد در آن، اعضای شورا با ذکر صلوات جلسه را نیمه تمام دانستند.

اما محمود باقری خطیبانی تا دو ساعت بعد از جلسه هم در ساختمان شورا بود و شاید یکی دو دقیقه تحمل و صبوری بیشتر به جای تشنج، منجر به ادامه جلسه و بازگشت باقری به جلسه و بررسی لایحه کمک به داماش می شد! و خروج سید امیر حسین علوی با درخواست مرخصی هم هیچ مشکلی در برگزاری این جلسه ایجاد نمی کرد. اگر و تنها اگر نیکومنش به جای متشنج تر کردن بیشتر اوضاع، کمی آرام تر به مدیریت جلسه می پرداخت و مثلا پانزده دقیقه تنفس اعلام می کرد…