سوال از منظر شهروندان رشتی؛

چرا نمایندگان مجلس آبستراکسیون نمی کنند؟

جلسه طولانی انتخاب 4 وزیر پیشنهادی رئیس جمهور عصر شنبه 5مهر در مجلس برگزار شد و در نهایت بدون آبستراکسیون با رای به هر چهار نفر به پایان رسید.

حرف تازه – جلسه طولانی انتخاب ۴ وزیر پیشنهادی رئیس جمهور عصر شنبه ۵مهر در مجلس برگزار شد و در نهایت با رای به هر چهار نفر به پایان رسید.

فارغ از محتوای این جلسه برای شهروندان رشت که این روزها شاهد نوعی قهر یا ترک جلسه از سوی برخی اعضای شورای شهر رشت هستند آنچه مهم به نظر می رسد این نکته است که چرا نمایندگان مجلس تقریبا در هیچ برهه تاریخی از ابزاری چون آبستراکسیون در جلسات رای اعتماد و یا استیضاح وزرا استفاده نمی کنند که چالش جدیدی را در کشور ایجاد کنند؟ در طول تاریخ مجلس کم سابقه است که جلسات از حدنصاب بیفتد و به عنوان مثال رای اعتماد به وزرا با ابزار قهر و ترک جلسه نمایندگان روبه رو شود.

این نشان می دهد که نمایندگان مجلس فارغ از همه انتقادات به یک پختگی رسیده اند که همه توانشان را در همان صحن خرج نمایند و از اقداماتی که منجر به بحران شود جلوگیری کنند.

نمونه های اندک آبستراکسیون در مجلس نشان از آن دارد که نمونه های ترک جلسه برای مواقعی بوده که بتواند تنها در همان جلسه به کار بیاید. به طور مثال در مجلس اول ۲۷ نفر از نمایندگان فراکسیون نانوشتهٔ جوانان مجلس، در یک هماهنگی، دقایقی قبل از رأی‌گیری مجلس که دربارهٔ پیمان‌نامهٔ الجزایر بود، مجلس را ترک کردند و ادامهٔ بررسی بیانیهٔ الجزایر به جلسهٔ علنیِ بعد در هفتهٔ آینده موکول شد تا عملا انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را تحت الشعاع خود قرار بدهد و جیمی کارتر شکست بخورد. همین طور که در مجلس ششم جمعی از نمایندگان طیف اقلیت در اعتراض به نطق رجبعلی مزروعی صحن مجلس را ترک کردند و با وساطت رئیس مجلس بازگشتند. نمونه ای که نشان می دهد آن ها بیشتر به نحوه سخنرانی اعضای مجلس اعتراض دارند و نه بررسی قانونی طرح ها و لوایح! حتی در مجلس ششم نیز که شاهد تحصن نمایندگان در اعتراض به رد صلاحیت های شورای نگهبان بودیم بازهم جلسات مجلس طبق روال قانونی خودش ادامه داشت.

سوال اینجاست که آیا نمایندگان مجلس نمی توانند جلسات انتخاب یا استیضاح وزرا را به تعطیلی بکشانند؟ در مجلس نیز جلسات با حضور دوسوم نمایندگان رسمیت پیدا می کند. البته ابزارهای قانونی بهتری برای جریمه نمایندگانی که جلسه را ترک می کنند به کار برده می شود و مثل شوراهای شهر نیست که با چندین جلسه تاخیر نیز کسی به آنها کاری ندارد.

شاید برای تعدادی از اعضای شورای شهر که به دنبال رسیدن به کرسی نمایندگی مجلس نیز هستند این نیاز اهمیت پیدا می کند که با خوانش تاریخچه مجلس مراحل پختگی سیاسی خود را پیدا کنند و از مسائلی که تنها چالش و بحران ایجاد می کند دوری کنند.

آبستراکسیون در شورای شهر برای انتخاب شهردار اگر به همین منوال ادامه داشته باشد می تواند به عنوان یک بدعت ثبت شود که بعد از این هر گروهی که اکثریت لازم را برای تحقق خواسته خود نداشته باشد از آن استفاده کند. امری که خوشبختانه هنوز نمایندگان مجلس به آن نرسیده اند وگرنه مشخص نبود کشوری که درگیر بحران های متعدد است به چه سرنوشت تلخ تری دچار می شد.