چرا نباید نمایشی مثل اکواریوم کانگورو حداقل یک سال روی صحنه باشد؟

مجید کاظم زاده مژدهی یکی از هنرمندان جوان شهر رشت است که از وی آثار فاخری را چه بعنوان نویسنده و چه کارگردان در عرصه نمایش شاهد بوده ایم.

مصاحبه ما با نویسنده و کارگردان نمایش آکواریوم کانگورو را می خوانید:

استقبال از آکواریوم کانگورو چطور بود؟

نمایش اکواریوم کانگورو برای عده کمی از مخاطبان این روزهای شهر رشت هیچ نکته آشنایی نداشت. با قصه اش اشنا نبودند. شخصیتها را نمیشناختند. ساختار روایت بسیار با عادتهایشان فاصله داشت. مضمون به راحتی قابل فهم نبود. دیالوگها هم…

این دسته از مخاطبین به طور خلاصه بگویم نمیخواهند فکر کنند و تفاوت های بین تئاتر، سینما و تلویزیون را درک نمی کنند.

اگر بخواهم به تفاوتها اشاره کنم. زمان بسیاری میخواهد و در حوصله خواننده های رسانه شما نیست اما این عده از مخاطبین که ۵درصد از تماشاگران اکواریوم کانگورو را شامل می شدند. علاقه دارند تیاتر چه در زبان و چه در ساختار شبیه سریالهای ترکی و داستان خطی و زبان مبتذل وسطح پایین و کمی احساسات دم دستی و طنز خشتکی و… بیان شود .

انتظار این مخاطبین چنین اثاری است و از نظر این آنها بکت و یونسکو و… نویسنده نیستند و با مخاطب ارتباط برقرار نمی کنند و متاسفم که بگویم این مخاطبین اغلب از فعالان تئاتر این شهر و استان نیز هستند. همان عزیزانی که در سالهای دهه ۴۰ تا ۵۰ مانده اند و شاگردانی تربیت کرده اند که انها هم از سال  ۴۰ تا ۵۰ عبور نکرده اند و شاگردانشان هم شاگردانی تربیت کرده اند واین چرخه ادامه دارد البته در همین استان هم هستند و کم نیستند فعالان تئاتری که با تئاتر روز دنیا اشنا هستند.

به نظرم نمایش اگر ۱۰شب دیگر اجرایش ادامه داشت ما بعد از ۱۰شب میتوانستیم ۱۰شب دیگر اجرا را تمدید کنیم و چرا نباید نمایشی مثل اکواریوم کانگورو حداقل یک سال روی صحنه باشد؟

شما نگاهی به اجراهایی مثل ادمی مثل ویلسون بیندازید، چندین سال نمایشهایش روی صحنه است. حتی پس از مرگش هنوز اجرایش در المان روی صحنه است.

به نظر شما چه شرایطی باید مهیا شود تا شاهد چنین اتفاقی برای اجراهای طولانی باشیم؟

در دنیا گروه های حرفه ای سالن های مشخصی برای تمرین و اجرا دارند اما در گیلان مشکل سخت افزاری به شدت احساس می شود و فقط یک سالن برای همه گروه ها در همه سطوح وجود دارد که آنهم به دلیل خودگردان بودن و عدم درآمدزایی نمایش و تئاتر برای برنامه های مختلف اجاره داده می شود. از سوی دیگر به دلیل عدم سطح بندی نمایش توسط مدیریت تفاوتی بین سطح الف و سطوح پایینتر در نظر گرفته نمی شود.

آکواریوم کانگورو چگونه ایجاد شد؟

این نمایش در کارگاه تولید نمایشنامه گروه جهش از یک اتد اغاز شد و نوشتنش از ایده تا متن نهایی ۳ سال طول کشید.

قطعا این اثر به جشنواره های مختلف ارسال خواهد شد میزان موفقیت آنرا چگونه ارزیابی می کنید؟

قابل پیش بینی نیست. ولی امید زیادی داریم. جشنواره ها به شرایط زیادی وابسته اند.

چه ارتباطی بین شما و آثار شما وجود دارد؟

اثر و موثر دو روی یک سکه و جدایی ناپذیرند. به قول دیالوگی در نمایش اکواریوم کانگورو(این دنیای منه)

بهترین کاری که ارائه کردید از نظر خودتان؟

همیشه سعی کرده ام کارم را به بهترین شکل ممکن ارایه دهم وچیزی کم نگذارم. همه کارهایم در دوره خودشان تمام توانم بوده اند. اکواریوم کانگورو از نظر تکنیک نویسندگی و سختی ساختار متن در درجه اول و اجرا در درجه دوم بهترن نمایشی بود که کار کردم.

چه برنامه هایی برای آینده دارید؟
گروه جهش مشغول تمرین و اماده سازی نمایشهای کسوف به نویسنده ایوب اقاخوانی به کارگردانی مهرداد ابسالان است که اجرایش نیز از اول تیر اغاز می شود. طبقه اخر نیز نوشته بنده و به کارگردانی اسماعیل لاله زاده در اواخر مرداد بر روی صحنه خواهد رفت و نمایش روال عادی نوشته ژان کلود کریر ترجمه اصغر نوری و کارگردانی بنده در آینده ای نزدیک به اجرا در خواهد آمد.

 در حال حاضر هم گروه جهش در تدارک افتتاح دفتر فعالیت خود است که به زودی با افتتاح این محل فعالیتهای پژوهشی وتحقیقی و مطالعات عمومی و…گروه در این محل انجام شده و پس از افتتاح به حتم به کمک رسانه ها اطلاع رسانی صورت خواهد شد.

دوست دارید این مصاحبه چگونه به پایان برسد؟

از شما و تمام رسانه های فعال فرهنگی که دغدغه فرهنگ دارند تشکر می کنم.