مدیرکل شرق وزارت امور خارجه تشریح کرد:
چرا متن سند جامع همکاری ۲۵ ساله ایران و چین منتشر نمی شود؟
مدیر کل شرق وزارت امور خارجه گفت: در سند جامع همکاریهای ۲۵ساله ایران و چین اصولا امتیازی مبادله نشده و لذا جای نگرانی از ناحیه آن چه غربیها «تله بدهکاری» میگویند و سریلانکا را مثال میزنند، وجود ندارد.
حرف تازه – رضا زبیب در یک رشته توییت با عنوان «برنامه همکاری جامع با چین چه چیزی نیست!؟» به یک سری سوالات و ابهامات در مورد سند جامع همکاری ۲۵ساله ایران و چین پاسخ گفت.
متن این رشته توییت به شرح زیر است:
«برنامه همکاری جامع با چین چه چیزی نیست!؟
ابعادی از این برنامه توسط وزارتخارجه و کارشناسان توضیح داده شده یا میشود. اما پرسشها و نگرانیها چیست؟
۱- امتیاز مشخص و احیانا بزرگی واگذار شده؟
۲- تجربه سریلانکا و… تکرار میشود
۳- چرا متن منتشر نمیشود؟
دو سوال اول، با ذهنیت و برداشت «قرارداد» از این سند مطرح میشود. اما اصولا این سند، ماهیت و حتی شکل قرارداد/موافقتنامه ندارد بلکه صرفا یک نقشه راه و چارچوب روابط بلند مدت است. آنچه اکنون بصورت غیر مدون بین دو کشور وجود دارد، با یک افق بلند مدت تثبیت و تقویت شده است.
همکاریها کشورها به ۲ شکل آغاز و گسترش مییابد: ۱) توافق کلان سیاسی میکنند تا حوزههای ممکن برای همکاری اجرایی را پیدا کنند۲) برای دستیابی به توافق اجرایی مهم، بدنبال وجود بستر سیاسی میگردند. این سند، هر ۲ کار را کرده: اراده سیاسی را به نمایش گذاشته و حوزههای همکاری را هم مشخص کرده
بنا بر این، اصولا امتیازی مبادله نشده و لذا جای نگرانی از ناحیه آنچه غربیها «تله بدهکاری» میگویند، و سریلانکا را مثال میزنند، وجود ندارد. آنچه پایه شکل گیری این سند بوده، مواضع همسوی ۲ کشور در سطح بین المللی و منافع متقابل از همکاری اقتصادی است. چنین سندی سود اجرایی و عینی دارد؟
سودفوری چنین سندی، تنوع بخشی به گزینههای ملی-بین المللی و سپس، تبدیل به قراردادهای اجرایی است. ظرفیت چنین سندی، امضای دهها و بلکه صدها قرارداد است.
چرا منتشر نمیشود؟ انتشار موافقتنامهها، الزامی قانونی دارد اما انتشار اسناد غیرتعهدآور چندان متداول نیست. تحریم هم مانع دوچندان است.»
ارسال دیدگاه