پایان مرمت اقامتگاه ارسی/ نخستین هاستل رشت افتتاح می شود

به گزارش حرف تازه، مهری شیرمحمدی در شبستان نوشت: بنایی بجامانده در ابتدای خیابان امام، سال‌ها به‌عنوان آزمایشگاه کاربری داشت. این ساختمان با ۲ دوره تاریخ معماری مدتی هم به‌عنوان آتلیه عکاسی به شهروندان خدمات می داد. حالا این بنا یک سالی است توسط یکی از جوانان این شهر «میثم زادحسینی کیپژدهی» مرمت شده و کاربری جدیدی به عنوان اقامتگاه می یابد. حالا تنها تابلوی ساختمان و کتیبه ورودی برای نصب مانده است.

نزدیک به حوض حیاط، جایی که انعکاس شمعدانی‌های روی راه پله بر آب افتاده است، تابلوی زیبای «اقامتگاه ارسی» با کاشی‌های فیروزه‌ایش بر زمین چیده شده تا آخرین طراحی‌های مهمانپذیر هاستل پایان پذیرد. میثم زادحسینی کیژدهی، خود عاشق سفرهای ارزان است و با یک کوله پشتی به خیلی از مکان‌های دیدنی ایران سفر کرده است و با همین فکر، ایده ایجاد اقامتگاهی برای سفرهای ارزان قیمت به‌ویژه برای جوان‌هایی که به صورت گروهی سفر می‌کنند، عملی کرده است.

هاستل، سبکی از سفر است که بجای پرداخت هزینه یک اتاق، هزینه یک تخت پرداخت می شود. هاستل اقامتگاه ارسی، هم اتاق‌های اختصاصی دارد و هم اتاق‌های گروهی با چندین تخت. در این شیوه سفر، گردشگر برای کاهش هزینه‌ها می‌تواند خودش آشپزی کند و الزامی برای استفاده از منوی مهمانپذیر نیست. به همین دلیل میثم زادحسینی می‌گوید: «از وقتی پیج اینستاگرامی اقامتگاه براه افتاده، پیام‌های زیادی برای رزرو داشتم. خودم هم باور نمی‌کردم تا این اندازه از اقامتگاهی که هنوز مرمتش پایان نپذیرفته، استقبال شود. حتی به من پیام می دادند که ما حاضریم با وجود تکمیل نشدن بنا، وجود کارگر ساختمانی و عدم خدمات رسانی کامل باز هم در این مکان -که در مرکز شهر قرار دارد- اقامت کنیم ولی خود من تمایل نداشتم قبل از افتتاح رسمی پذیرای گردشگران باشم. نمی‌خواستم ایده‌آل هایم، ناقص اجرا شود.»

مدیر اقامتگاه ارسی می‌افزاید: «این خانه ۲ دوره معماری دارد. بخشی از خانه در دوره قاجار ساخته شده و مهمترین نماد این دوران، وجود ارسی بزرگ سالن اصلی است. در دوره پهلوی دوباره بخش‌هایی به بنا اضافه می‌شود. به‌همین دلیل ما با تعدد اتاق‌ها در این خانه روبرو هستیم. این خانه، پس از مرحله سکونت، مدتی کارگاه شیرینی پزی شده بود. مدتی آزمایشگاه و بعدها هم آتلیه عکاسی و کافه. برای مرمت هم بودجه زیادی نداشتم. بنا را دو تا پنج سال از مالک اجاره کردم. پنج سال اول اجاره به شرط هزینه‌های مرمت و پنج سال دوم، قرارداد مالی جدید منعقد می شود.»

وی اضافه می‌کند:« تاکنون یک میلیارد برای مرمت هزینه کرده‌ام. البته خودم هم به‌عنوان مهندس عمران، حجم زیادی از کارهایی که از عهده ام برمی‌آمد، انجام داده‌ام. با شرایط کاهش پیک کرونا بخاطر واکسن و نزدیک بودن ایام نوروز، مطمئن هستم که از هاستل استقبال خوبی می‌شود و اطمینان دارم هزینه‌هایم برگشت می‌خورد.»

حسینی امیدوار است، بتواند این مجموعه را که با جان و دل مرمت کرده، در نهایت از مالک خریداری کند. اما زیباترین هدف این جوان گیلانی، برگزاری نشست‌های فرهنگی در سالنی است که ظهر هنگام نور خورشید از شیشه‌های رنگی آن بر سالن اصلی می‌تابد. وی قصد ندارد این سالن را تنها به عنوان لابی اقامتگاه نگه دارد. دغدغه او برپایی نشست‌های فرهنگی به‌ویژه ترویج زبان مادری است.

وی می‌گوید: «در سال‌های اخیر به‌دلیل خشکسالی و ازدیاد مهاجرت به گیلان، فرهنگ و زبان گیلکی بسیار تحت تاثیر قرار گرفته است. بسیاری از واژه‌های گیلکی دیگر بکار نمی‌رود و گیلک زبان‌های جوان بیش از اینکه گیلکی صحبت کنند، تنها لهجه دارند. ترانه‌های فولکوریکی که خواننده‌های شهیری همچون پوررضا و عاشور پور می‌خواندند، بازتاب فرهنگ کار و تلاش زندگی روستایی است و با کاهش جمعیت روستاها متاسفانه هم فرهنگ و هم دایره واژگانی آن روبه نابودی است.» حالا کمتر از ۱۰ روز دیگر، کوچه باریک منتهی به حیاط پشتی مهمانپذیر فارس، روشن می‌شود و با نصب تابلوی «اقامتگاه ارسی» در کوچه سعدی واقع در راسته اصلی خیابان امام، نخستین هاستل رشت در یک خانه تاریخی احیا شده به بهره برداری می‌رسد.