همایش “بزرگ” دوچرخه سواری نمونه ای از سندروم بزرگنمایی کارهای کوچک در شهرداری رشت

حرف تازه – یکی از مسائلی که طی سالیان اخیر در شهر رشت به یک بیماری مزمن تبدیل شده است بزرگنمایی کارهای کوچک و ناتوانی در انجام کارهای بزرگ است. 

روز جمعه همایشی تحت عنوان همایش بزرگ دوچرخه سواری ویژه آقایان در شهر رشت برگزار شد که تصاویر منتشر شده از این همایش نشان می دهد استقبال از آن در کمترین سطح ممکن بوده و مجموع تعداد افراد هماهنگ شده و هماهنگ نشده برای حضور همایش بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر تخمین زده می شود.

در این همایش جمعی از دوچرخه سواران، نیروهای زحمتکش پلیس راهنمایی و رانندگی، اعضای شورا، مدیران و کارکنان سازمان فرهنگی ورزشی و همچنین گروه موسیقی شهرداری رشت و شهروندان حضور داشتند اما تصاویر منتشر شده نشان می دهد جمع این افراد به همراه تمامی رهگذرانی که به صورت اتفاقی در کادر تصاویر حضور داشته اند به زحمت و با ارفاق شاید به صد و پنجاه نفر برسد که این عدد به خوبی نشان دهنده استقبال بسیار کم از این همایش بوده و نشان می دهد مجموعه مدیریت شهری در برقراری ارتباط دوسویه با شهروندان ناکام بوده است.

این در حالی است که در طی سالیان اخیر همایش هایی نظیر همایش های پیاده روی خانوادگی با استقبال به مراتب بیشتری مواجه شده اند و برنامه هایی نظیر پخش مستقیم دیدارهای تیم ملی ایران در جام جهانی و یا راهپیمایی های مختلف، جمعیتی چند هزار نفره را شکل داده است.

شاید حذف بانوان و اجرای همایش دوچرخه سواری که تنها مخصوص آقایان بوده منجر به عدم مشارکت مناسب از سوی خانواده های رشتی شده است. البته این تنها مورد نیست و فاصله گرفتن شهروندان از مجموعه مدیریت شهری در چند ماه اخیر نیز مساله مهم دیگری است که باید چاره ای برای آن اندیشید.

حتی در نظر گرفتن جوایز برای شرکت کنندگان در این همایش هم نتوانست شکاف عمیق ایجاد شده بین شهروندان و مجموعه مدیریت شهری را جبران کند و البته نباید از تاثیر عواملی چون اطلاع رسانی ضعیف در خلوت شدن این همایش که خستگی زحمات روزهای اخیر را بر تن اعضای هیئت دوچرخه سواری باقی گذاشت به سادگی گذشت. 

اما فارغ از علل استقبال کم از این همایش، مساله دیگری که باید به آن توجه داشت سندروم بزرگنمایی کارهای کوچک در شهرداری رشت است. شهرداری رشت که در ماه های اخیر حتی در پرداخت حقوق کارکنان و مطالبات قبلی پیمانکاران نیز با مشکلات عدیده مواجه بوده است در دوره پنجم مدیریت شهری در هیچ یک از حوزه های عمرانی، فرهنگی، محیط زیستی، ترافیکی و اقتصادی نتوانسته اتفاقات چندان بزرگی را رقم بزند.

شاید به همین علت است که امضای یک تفاهم نامه و یا برگزاری همایشی با پایین ترین سطح استقبال از نگاه شهرداری رشت کاری بزرگ به شمار می رود و از آن به عنوان همایش “بزرگ” دوچرخه سواری یاد می شود!

در چنین شرایطی تنها باید امیدوار باشیم که با روی کار آمدن شهردار جدید و همراهی احتمالی اکثریت شورا، رویکرد جدیدی در مجموعه مدیریت شهری حاکم شود و با تغییر جدی معادلات تصمیم ساز شهر، در آینده شاهد تکرار چنین بزرگنمایی هایی نباشیم و به سمت اقداماتی ماندگار و افزایش محسوس مشارکت شهروندان در برنامه های مدیریت شهری برویم.

ذکر این نکته ضروری است که هدف از نگارش این متن به هیچ عنوان زیر سوال بردن زحمات هیچ شخصی نبوده و تنها بیان دغدغه ای به امید اصلاح رویه فعلی در مجموعه مدیریت شهری رشت بوده است.