هشدار! داماش را بازیچه بازیهایتان نکنید

حرف تازه – در روزهای اخیر مطالبی در خصوص اسماعیل حاجی پور و داماش گیلان مطرح شده است که جز نشان استیصال مخالفین در برابر مرد کارکشته شورا و حس انتقامجویی، نشانه دیگری را به ذهن ما متبادر نمی کند.

گویا برخی امروز فراموش کرده اند آن روز که داماش حال و روز خوشی نداشت و اشک از چشمان عاشقان این تیم سرازیر شده بود هیچ کس جز اسماعیل حاجی پور آستین همت را بالا نزد و جز او کسی گره ای از مشکلات این تیم باز نکرد.

آنها که امروز آسمان و ریسمان را به هم می بافند و تیم مدیریتی داماش را به باد اتهام و انتقاد می گیرند بفرمایند از تیمی با آن شرایط، امروز چه انتظاری دارند؟ به لطف حضور حاجی پور، حمایت هواداران و غیرت بازیکنان، داماش در جمع ۸ تیم برتر جام حذفی است و در تمام سالهای حضور او، این تیم در قامت یک مدعی جدی صعود به لیگ یک ظاهر شده است و امسال بیش از هر زمانی به بازگشت به روزهای خوب امیدوار است.

حالا گروهی به جای آن که کمک حال داماش و حاجی پور باشند و در راستای حفظ آرامش و وحدت این تیم قدم بردارند تا شاید بتواند مسیر موفقیت و بازگشت به روزهای پرشکوه را تجربه کند، بذر ناامیدی و انشقاق را در جامعه علیه این تیم می پاشانند. 

داماش و سپیدرود بخشی از زندگی روزمره جوانان این شهر به شمار می روند و به عنوان عناصری هویت بخش که زمان قابل توجهی از اوقات فراغت جوانان را به تفریحی سالم اختصاص می دهد شناخته می شوند. داشتن هواداران این دو تیم آرزوی بسیاری از تیم ها و استان های کشور است. وجه تمایز رشت با بسیاری از مراکز استان ها در داشتن تیم هایی چون داماش و سپیدرود است و مردم این شهر به جای حمایت از سوگلی های پایتخت تیم های شهرشان را در اولویت می دانند چرا که این دو تیم را جزیی از اعتبار و هویت خود می شناسند. 

شاید اگر مسئولیت اجتماعی سنگینی چون عضویت در شورا بر دوش اسماعیل حاجی پور نبود او هرگز خود را گرفتار مسائل تیم داری و هزینه ها و بدهی های کلان آن نمی کرد. یادمان باشد وقتی مردم رشت به دنبال فریادرسی بودند حاجی پور آمد و به فریاد داماشی ها رسید و امروز همه ما موظفیم به او برای موفقیت داماش کمک کنیم.

از شورا هم در کنار وظایف نظارتی که وجود دارد یک انتظار اجتماعی نیز برای حمایت از ورزش وجود دارد. این حمایت بارها مورد نقد و بررسی قرار گرفته است و بی تردید نمی توان ظرفیت اجتماعی سپیدرود و داماش را نادیده گرفت. به همین جهت در کنار حمایت از تمام هیئت ها و ورزش ها و کمک به توسعه ورزش در سطح محلات، حمایت از این دو تیم همواره در دستور کار شورا قرار گرفته است. این حمایت ها هیچ ارتباطی به حضور یا عدم حضور شخص اسماعیل حاجی پور نداشته و ندارد؛ همانطور که حمایت شورا از هیئت کاراته ارتباطی به ریاست رضا رسولی نداشته است.

اما سوال اساسی این است که چه کسانی از ضربه زدن به داماش و تیم مدیریتی آن در شرایط فعلی سود می برند؟

برخی گروه ها و جریان ها که شاید در وادی منطق و مباحثه قادر به اقناع افکار عمومی نبوده اند ممکن است بیشترین بهره برداری را از مطرح شدن مباحث اینچنینی داشته باشند اما هرچه هست انتظار می رود اگر فرد یا گروهی گره ای از مشکلات داماش باز نمی کند با اهداف دیگر، گره ای اضافه نکند. 

احساس می شود جریانی که خود را بازنده مباحث شهری رشت می بیند حالا دیگر کم مانده انتخاب شهردار رشت را به مساله ای فرامنطقه ای تبدیل کند و آن را به ردپای استکبار مرتبط سازد و برای فرار از شکست، مساله ای ساده را به عنوان بحران مطرح کند تا شاید بتواند با چنین سیاست هایی معادلات شهری را تغییر دهد! البته امید داریم تمام این فرضیه ها به طور کامل غلط باشد و اگر مطلبی عنوان شده است قصد و غرضی اینچنینی به همراه نداشته باشد…

هشدار می دهیم هر فردی هر نیتی که دارد داماش و سپیدرود را وارد بازی های قدرت طلبانه نکند که در غیر این صورت باید جوابگوی هزاران عاشق این دو تیم باشد و قطعا پاسخ کوبنده ای دریافت خواهد کرد.

بی شک نهادهای محترم قضایی و نظارتی هوشیارانه تمامی عملکردها را رصد می کنند و نیازی به یادآوری ندارند و به خوبی در هر زمان که نیاز بوده است در حوزه های مختلف ورود کرده اند و عملکرد اظمینان بخشی را ثبت کرده اند.