نگاهی به انتخابات امریکا / رابطه پنهان جمهوری خواهان با کلینتون ؟ /جانبداری FBI از ترامپ مشهود است / برتری نسبی دموکراتها

مجتبی میره جینی : نگاهی به انتخابات امریکا؛

قسمت اول – نگاهی به انتخابات امریکا :

از آنجایی که انتخابات ریاست جمهوری آمریکا وارد مرحله نهایی یا به نوعی به روزهای آخر خود نزدیک می شود نظرات کارشناسی متفاوتی از حوزه های مختلف و پایگاه های دو جناح به چشم می آید. بحث راجع به دموکراسی امریکایی و انعطاف پذیری ٢ نامزد برای حصول و حرکت در این مسیر ، همچنین تعهد نامزدها نسبت به اقلیت ها یا دو ملیتی هاست .این مسله امروزه دغدغه تحلیلگرانی ارشدی چون Theda skocpol  است ،البته نظریه ایشان تمام قد معطوف به این بحث نبوده و بیشتر به جهت گیری مجلس نمایندگان آمریکا و سعی اکثریت جمهوری خواهان در حفظ کرسی های خود در دور بعد انتخابات مجلس است، بحثی که ریاست پال رایان رئیس فعلی مجلس نمایندگان را در دوراهی مهمی که حفظ میز ریاست یا حمایت کامل از ترامپ است گذارده و انتخاب دیگر نمایندگان جمهوری خواه بین حمایت تمام قد از ترامپ و یا کاهش آرای خود در انتخابات بعدی مجلس این موضوع سوالی اساسی را به وجود می آورد. آیا بین جمهوریخواهان شاخص و کلینتون پیوندهای پنهانی ایجاد شده ؟ آیا این چرخش به حفظ اکثریتی آنان در دور بعد انتخاباتی مجلس کمک میکند؟ بحث این موضوع را بصورت مفصل در یادداشت بعدی خودم خواهم پرداخت.
برمیگردیم به روند پیش رو انتخابات ریاست جمهوری ؛ دونالد ترامپ آنچه از خودش در کمپین های انتخاباتی اش ارائه کرده احترام بسیار ناچیزی است که برای مسلمانان ، زنان و حتی جامعه سیاه آمریکا قائل است بعلاوه ۵۶ درصد آرا ثبت شده حاکی از آن است که این نامزد تعهدبه دموکراسی ندارد و آن را سد راه برنامه های خود می داند در حالیکه ۴٣ درصد از رای دهندگان ترامپ را متعهد نسبت به ارمانهای دموکراتیک و دموکراسی یافتند.

از طرفی دیگر تعداد بیشتری از رای دهندگان بر این باورند کلینتون جایگاه ویژه ای برای زنان ، دو ملیتی ها و البته دموکراسی آمریکایی قائل است و تقریبا دو برابررای دهندگان کلینتون را نماینده بهتری برای آمریکا بعنوان رئیس جمهور در جوامع بین المللی می دانند نسبت به دونالد ترامپ ( نسبت ۶٢./. به ٣٢./. ) البته روزانه شاهد تغییرات این آمار و رقم ها بصورت جزیی هستیم.
نکته ایی که اکثر کارشناسان سیاسی در حال حاضربه تحلیل آن میپردازند مسئله پایبندی و قبول دو نامزد از نتیجه انتخابات پیش رو است که البته بیشتر نگرانی در مورد ترامپ است، و عدم باور این نامزد به صحت انتخابات الکترال آمریکا ، همچنین انعطاف پذیری نامزد برنده در مورد منتقدان سیاسی خود در آینده نگرانی را دو صد چندان میکند. آمریکا در حال رد شدن از پیچی تاریخی است که تا به حال به این صورت آنرا تجربه نکرده است، پایانی که ممکن است در نهایت به بحران یا به خیرختم شود.

قسمت دوم : آیا رابطه ای پنهان بین جمهوری خواهان مجلس نمایندگان  با کلینتون ایجاد شده است؟

همانطور که دریادداشت قبلی خودم سوالی مطرح کردم که اشاره به نقش جمهوری خواهان مجلس نمایندگان امریکا در بالا گرفتن قدرت کلینتون در انتخابات ٢٠١۶ و ایا این رابطه تعهد پنهانی برای انتخابات اتی مجلس نمایندگان است یا خیر؟، به عقیده بنده خیر جواب است ، رصدها و انالیز های انتخاباتی برگرفته از کمپین های انتخاباتی کلینتون در ایالت های مختلف جواب رو ساده میکنه، در همین هفته درجشن تولد کلینتون ایالت فلوریدا پاتریک مورفی دموکرات بعنوان بهترین هدیه مردم به خودشان در مجلس نمایندگان اتی از جانب کلینتون به مردم معرفی شد، اینروزها کلینتون جایگاه ویژه ای برای دوستان وحامیان همچنین رجال سابق دموکرات خویش قائل شده است اخیرا در قطعه پایانی سخنرانی خویش با تمام قدرت اعلان حمایت از برخی کاندیداهای احتمالی برای مجلس نمایندگان اتی میکند ، این حرکت از چرخش جدیدی از رقابتهای انتخاباتی کلینتون را به نمایش میگذارد حرکتی تاکتیکی در اجرای هم زمان ورود به کاخ سفید در عین حال نیم نگاهی به مجلس اتی نمایندگان با اکثریت دموکرات ها.مثال بارز این موضوع مورفی است که کاندید رقیب مارکو ربیو جمهوری خواه است که موضعی نسبتا محافظه کارانه نسبت به ترامپ دارد و عدم اطمینان به کمک از نامزد رقیب در انتخابات اتی مجلس ،همچنان سکوت رو پیشه خود کرده ،نگاه به مجلس نمایندگان امریکا نشان از جستجوی کلینتون برای رهایی از بن بست احتمالی دارد که اوباما سالها در ان گیر کرده بود، دو جبهه، دو پایگاه، کاخ سفید دموکراتی و مجلس نمایندگان با اکثریت دموکراتی، این فرمول میتواند هر دولتی را برای ٢ دوره بیمه کند.
جمهوری خواهان دو جبهه کنگره را از سال٢٠١۵ در کنترل خودشان دارند چون اکثریتی با انان است قدرتی که به انان اجازه داده است تا مانع ورود گارلند برای ریاست دادگاههای عالی شوند همچنین در اب نمک خواباندن گزینه اوباما برای ریاست دادگاههای فدرال ایالتی،تلاش اوباما در سیاست گذاری که همیشه به در بسته خورده و وتوهای پی در پی رئیس جمهور امریکا در موضوعاتی که خارج از بحث است، کشمکشی که کارشناسان و حتی خود کلینتون در صورت پیروزی برای خود نیز می بیندو ان را مانع تحقق برنامه های داخلی و خارجی می دانند ، کروز جمهوری خواه از تگزاس به عنوان مثال دادگاههای عالی را با یک عضو کمتر هم تصور میکند که میتواند به کار خود ادامه دهد،کلینتون ریاست جمهوری را با اکثریت جمهوری خواه مانند تردمیل میداند،استخری بی آب.در قیاس با ترامپ که به هیچ عنوان نامی از کاندیداهای احتمالی جمهوری خواه نمی برد ، ترامپ نتوانسته عزم و اراده جمعی نمایندگان را به دست بیاورد که این ریزش به هیچ عنوان برنامه ریزی شده نبوده است ، حمایتهای نمایندگان دو اتیشه جمهوری خواه و بولد کردن اظهارات اخیر سازمان اف بی ا مهر تاییدی است از گمراه کردن افکار عمومی و لاپوشانی کردن انان از توهین های ترامپ نسبت به زنان و مهاجران امریکا.
روبیو جمهوری خواه نماینده فلوریدا در سه روز تور ترامپ در شش ایالت حضور پید نکرد در صورتیکه کلینتون در فلوریدا از این قضیه بعنوان اشفتگی نام برد و مورفی را نماینده درست دانست.
در پنسیلوانیا تامی جمهوری خواه مورد انتقاد کلینتون قرار گرفت که هنوز موضع خود نسبت به ترامپ را اعلام نکرده است واز کتی مک گیتی دموکرات بعنوان گزینه جایگزین برای مجلس اتی نام برد.
مثالهایی بارزی چون پورتمن اوهایویی و جو هک هر دو از جمهوری خواهان که داستان های انها همه از اشفتگی عجیب جمهوری خواهان دلالت دارد مسله ای که پال رایان ان را گریز ناپذیر میداند،گذری که میبایست طی گردد .سقف شیشه ای دموکراسی امریکایی انگار این بار اجازه ورود به کلینتون را به تالار خود داده است البته تا اینجای رقابتها( اشاره به نامه ای که کلینتون ٢٠٠٨ به اوباما نوشت ).

قسمت سوم : جانبداری FBI از ترامپ مشهود است

آخرین ایمیل های کلینتون نهایت فشار را برای این نامزد بهمراه اورد ، اما جواب های دو پهلو این نامزد دموکرات و شکی که در حال نقش بندی در اذهان عمومی است سوالی را اینجا بوجود میاورد ، ایا واقعا چیزی در حال انجام است ؟ باید منتظر رسوایی چیزی باشیم؟ به ضرس قاطع ،نه.

بیشتر از اینکه بدانیم ذرات خانه صدام چه شد ،کجا رفت ، اصلا امریکا عراق چه میکرد و اینا ، دنبال کردن کلینتون و پیدا کردن اینکه چه چیزی رو این نامزد دموکرات در حال پنهان کردن ان است شده نقل محافل های سیاسی و جناحی.

متاسفانه یا خوشبختانه این دلیل با اندازه کافی ، کافی است برای جمهوری خواهان ترامپ گریز و مستقلین خاکستری تا با کمی شک نیمچه تمایلی به سمت ترامپ بروند و تصمیم قطعی خود را بگیرند.
همچنین میتواند سرعت گیری قوی برای جلب دموکراتهایی باشند که قرار بوده به صف حامیان مالی و سیاسی این نامزد باشند و دوباره اندیشی را پیشه خود کنند و منابع خود در جای بهتری سرمایه کنند.
لیدران کمپین کلینتون عجیب نیاز به گذر از این پیچ برای بالا بردن سرعت انتخاباتی خود دارند.اما همه چیز مشخص نیست و نکته اینجاست ، اف بی ا ادعا کرده که هنوز سند ومدرکی دال بر اینکه از این اطلاعات در جایی استفاده شده که توانسته امنیت به اصطلاح ملی امریکا را در خطر بیاندازد پید نکرده!! همچنین هنوز مشخص نیست که ایا کلینتون مسئول اینکار و یا از جانب اون بوده که این ایمیل هافرستاده شده !!!نکته غامض همین جاست ، بر اساس قوانین و ضوابط امریکا تا زمانی که مدارک دال بر گناهکاری کسی ثابت نشودمطلب رسانه ای نمیشود ، اساس گزارش روز جمعه و نقش جیمز کوی در دو هفته پایانی دو مارتن نفس گیر انتخابات امریکا سوالی را تداعی میکند، اساسا چرا! چرا رسوایی را هورا میکنند که اساسا مستنداتی قابل بحث ندارند؟ نقش جمهوری خواهان در این رسوایی چقدر است؟جیمز کوی بیشتربا مخالفان و جمهوری خواهان سر صحبت داشته تا کلینتون ها، چراغ سبزی به انان، اما بحث مشترک مقایسه قابل ذکر بین اوباما و کلینتون است، همان ابرهای بدبینی و اتهام دامن کلینتون را نیز گرفته ،اینجاست که در یادداشت قبلی عرض کردم کلینتون کاخ سفید رو بدون مجلس نمایندگان اکثرا دموکراتی نمی خواهد.
اوباما در هشت سال ریاست خود نتوانست لحظه ای بیاساید از منتقدان سیاسی دو اتیشه جمهوری خواه بخواه خواه نخواه خود.تا توانستند او را زیر سوال بردند مثل عدم احراز شهروندی او و یا بحث کمک به سازمان های افراطی ومسایل مالی ،خانوادگی که باز کردن این بحث را جایز نمیدانم، در این٢ ماه مانده از ریاست جمهوری ،او میبایست برنامه های مخفی خود را به سرعت انجام دهد و پیش ببرد چون در حال تبدیل شدن به سیبل بزرگی است که تا به حال انرا تجربه نکرده است.

جمهوری خواهان و رقیبان کمپین های دموکراتها خیالشان راحت است که اگر سایه اف بی آ و تحقیقات کم رنگ شود از قبل بیانه ای با امضا اکثر نمایندگان جمهوری خواه برای به دادگاه بردن و انجام تحقیقات متوالی کلینتون اماده است ، میتوان گفت این قصه اف بی آ تازه شروعی از انچه قرار است اتفاق بیافتد میباشد.
البته برای بعضی از رای دهندگان کمی دیر شده تا بر اساس رویداد های جدید تجدید نظر کنند،١٢ میلیون رای معادل ١٠ درصد از ١٠٠ درصد رای ها از سراسر کشور امریکا جمع شده است ، در هر صورت رقابت دو طرف نزدیک است و انگار جنب و جوشی و یا به اصطلاح موجی بین جمهوری خواهان به راه افتاده تا از کاندید خود حمایت کنند.
البته امار ها و تحلیل ها نشان مید هد این انتخابات خطی موازی و متوالی برای دو نامزد در این دو هفته خواهد داشت و نتیجه ان را موکول به اخرین روزها میکند بر اساس پیش بینی ها درصدی تک رقمی این نتیجه یاکاندید برنده را روشن میکند.کارکنان دو کمپین زمان های سختی را می گذرانند، ترس از شکست ایپدمی رایج بین انان شده، اطلاعات و درزهای خبری درست مثل پاندل ساعت بین دو جناح در حال رد و بدل است و این وسط رئیس اف بی آ نیز مانند یار دوازدهم جمهوری خواهان امد و بنزینی در این اتش ریخت و رفت، باید دید دموکراسی امریکایی با سقف شیشه ای خود اجازه ورود به کدام نامزد به تالار کاخ سفید را میدهد.

قسمت چهارم : برتری نسبی دموکراتها به جمهوری خواهان

همانطور که در سری یادداشت های خودم در فقره انتخابات امریکا ٢٠١۶ اشاره داشتم نقش مجلس نمایندگان و مجلس سنا آمریکا و جهت گیری نمایندگان آنان در حال حاضر و سناتورهای سابق نقش تعیین کننده ای در سیاست های آمریکا خواهند داشت,همچنین نقش کلیدی ریاست جمهوری در مجلس نمایندگان و بصورت کم اثرتر در مجلس سنا نیز مقوله ای دیگر است،مهم خیزی است که شاهد آن هستیم ازجانب نمایندگان و کاندیداهای احتمالی دو حزب برای انتخابات دوره آتی.سیستم سیاسی آمریکا گرایش شدیدی به دو سیستم اجرایی دو دولتی یا دو جناحه دارد و تقسیم سنتی قانون گذاری و یا اجرایی بین دو جناح حاکم،درست مانند دو طرف الاکلنگ یا پاندول ساعت میماند کاخ سفید یا کنگره، فرقی ندارد ، مهم حضور جناح رقیب در یکی از این جبهه است،که نهایت شدت آنرا در دوران اوباما شاهد بودیم و هستیم.
بنا بر آنچه در خانه نمایندگان آمریکا در حال حاضر در جریان است از لحاظ جناحی، جمهوری خواهان اکثریتی هستند که همچنان شانس قابل ملاحظه ای برای حفظ اکثریتی خودشان دارند اما در مجلس سنا که وظیفه تائید و نظارت به نحوه اجرا رئیس جمهور آمریکا را دارد همچنین نقش مهمی در انتخاب رئیس قضایی دادگاههای امریکا را دارد،قصه متفاوتی در حال وقوع است،مجلس سنا دارای ١٠٠ کرسی است که در حال حاضر جمهوری خواهان با ۵۴ برتری نسبت به دموکراتها با ۴۴ کرسی دارند و البته ٢ کرسی مختص مستقلین که تمایل و نظراتشان نزدیک به دموکراتهاست.معمولا حزب حاکم در کاخ سفید اکثریت این مجلس را به دست خواهد اوردو تنها ۶ یا ٧ کرسی آن میتواند بصورت رقابتی مورد توجه قرار گیرد و رقابت برای آن خواهد بود.
،این امار و ارقام به این معنی است که هر جناحی برنده این انتخابات باشد ان جناح میتواند اکثریتی کنگره را نیز از آن خود کند پس چطور ممکن است که جمهوری خواهان در صورت شکست بتوانند دوباره کنترل کنگره را از آن خود کنند؟!
وقتی نامزد ریاست جمهوری در کارزار انتخاباتی حزب رقیب را شکست میدهد حزب او نیز میتواند از لحاظ اکثریتی مجلس سنا را به کنترل خودشان در بیاورند اما بحث این شانس و برنده این کارزار را موکول به ٨ نوامبر میکنیم، اما چطور مجلس نمایندگان میتواند همچنان کرسی های خود را به نفع جمهوری خواهان حفظ کند مقوله ای است جدا و بسیار پیچیده که به اختصار عرض میکنم،
ریزش اخیر ترامپ که در یادداشت قبلی آن را ناچیز خواندم و در این هفته های پایانی نیز صحت آن ثابت شد انگار نتوانسته از لحاظ آماری و ارقامی لطمه جدی به جمهوری خواهان وارد کند،در صورت شکست ترامپ در ٨ نوامبر عوامل زیادی میتواند حزب جمهوری خواهان را از آتش این شکست و بازتاب های آن حفظ کند و نقش تعیین کننده ای در دور بعد انتخابات کنگره نمایندگان داشته باشد، یکی از این عوامل حفظ چهره فرد نامزد و تاکید او بر صلاحیت وارائه رزومه قوی است چون کلینتون در صورت برنده شدن هم نمیتواند نظر اکثریتی امریکاییها را جلب کند چون آماری قابل توجهی خامی و نا پختگی او را درفقره رسوایی ایمیل ها و حاشیه های ساطه ازانرا نشان این ساده انگاری او از مسایل حساس ملی و بین المللی میدانند البته در یادداشت های قبلی بطور کامل اشاره داشتم.
پس عواملی چون تجربه و رزومه مدیریتی و تجربه میتواند نقطه اتکا جمهوری خواهان باشد و چون مهارتهای لازم را در انتخابات و ترفند های ان را کاملا میشناسند امر مسلمی است که آنها را از رقیبان خود مجزا میکند.
البته خبر های بد از کمپین کلینتون و حمایت اشکار او از الان برای بعضی از سناتورهای سابق دموکرات، خواب را از برخی سناتورهای حال حاضر در مجلس نمایندگان گرفته که البته شرایط سیاسی و نگاه سیاسی ایالت ها میتواند از این نگرانی آنان کم کند. ولی بحث تبر و از ریشه زدن در بسیاری از ایالت های آمریکا نقش معکوسی دارد.
بعنوان مثال ایالت Illinoise ،ایالتی که به شدت دموکرات گراست اما در ٢٠١٠ بخاط نارضایتی از عملکرد دموکراتها “مارک کرک”جمهوری خواه به صندلی کنگره نمایندگان تکیه زد اما انتظار میرودکه “تومی داک” دموکرات نماینده محتمل بعدی باشد،، در مثال دیگر ایالت Winsconsin “وینسکانسین” جایی که سناتور سابق” فین گولر” دموکرات توانست کمپینی به مراتب قوی تر نسبت به “جانسون” جمهوری خواه که به راحتی او را در ٢٠١٠ شکست داده بود ترتیب دهد و اجرا کند، در ,Indiana “ایندیانا” هم دموکراتها از ” دن کت “بی میل به ورود دوباره به انتخابات در مقابل رقیب دوره پیش خود ” ایوان بی” جمهوری خواه حمایت می کنندو نکته نیز همین جا است اقبال عموم و نگاه سیاسی آن ایالت به مسایل ملی می تواند نتایج معکوس بهمراه داشته باشد ،
نکته قابل ذکر دیگری در ابنجا خود ترامپ است کسی که در نظر سنجی ها کمی کمتر از کلینتون بوده اما همانطور که در سری یادداشت های خودم عرض کردم نتیجه این انتخابات را عددی تک رقمی بصورت درصدی تعیین میکند ، اما اگر او شکست بخورد به خودی خود نمیتواند عامل از دست ر
وی جایگاه اکثریتی جمهوری خواهان در مجلس نمایندگان باشد چون باز جمهوری خواهان قادر به جلب نظر طر فداران خود خواهند بود،نشانه های این مساله حمایت دو پهلو این نمایندگان از ترامب و یا به نوعی عدم حمایت تمام قد آنان ازاو است ،ترامپ توانست نامزد اول حزب گردد اما نتوانست حمایت اکثریت اعضای مرکزی حزب را به دست آوردو البته دیدگاه ترامپ که زیاد نزدیک به جمهوری خواهی نیست و این فرق اساسی و این تفاوت کاملااحساس میشودوبه چشم میاید،بسیاری از بلند مرتبه ترین اعضای حزب او را تایید نکردند افرادی چون “پال رایان” رئیس مجلس نمایندگان آمریکا که شائبه حمایت از کلینتون او مورد نقد قرار گرفت که البته حمایتی در کار نیست،با در نظر گرفتن این فاکتورها و انچه راجع به روزمه مدیریتی و تجربه سیاسی گفته شدو همچنین گرایش سیاسی ایالت ها ،غیر منطقی نخواهد بود اگر دوباره جمهوری خواهان بتوانند اکثریتی خود را حفظ کنند، “جو هک” و” کلی ایوت” که خوشون را جدا از ترامپ می دانند نیز مصداق بارز این موضوع هستند، در نهایت نظر خود آمریکاییان در ایجاد بالانس بین کاخ سفید و کنگره و رسانه های وابسته و لابی های قدرت های موجود در این وسط نیزکاملا مشهود و ملموس است و البته تاثیر گذار.
بطور کل دموکراتها در حال حاضر برتری نسبی نسبت به جمهوری خواهان دارند اما همانطور که گفته شد فضای پیچیده سیاسی حال حاضر بسیاری از معادلات را بهم خواهم زد،کلیددرهای ورود به تالارهای قدرت امریکا همچنان دست به دست بین جناحین میشود و زمان روشن کننده تمام این مسایل است.

دیارگیل