نمی شود سوپرمن را برای شهرداری رشت انتخاب کرد/ از نظر شورا حجت جذب بهترین انتخاب است

در روزهای اخیرموضوع انتخاب شهردار شهر رشت بار دیگر نام این شهر را برسر زبان‌ها انداخت. اما این بار اول نبود که در ماه‌های اخیر نام شهر رشت به این شکل در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد.پیش از این نیز موضوع نامه تشویقی شهردار یکی از مناطق شهر رشت به طور گسترده منتشر شد و اهدای خانه توسط سرپرست شهرداری به خودش جنجالی شد. چرا این اتفاقات عجیب مدام در مدیریت شهری رشت رخ می دهد؟

این اتفاقات مختص رشت نبوده است.بعد از این که سرپرست شهرداری رشت آن نامه خاص را برای خودش زد، این کار از سمت ایشان در جاهای مختلف چاپ شد و فکر کنم حتی روزنامه شما کاریکاتوری از رفتار این سرپرست کشید. بالاخره سروصدا پیش آمده بود. من یک بخش از این ماجرا را به حساب بی‌تجربگی افراد می گذارم. این بی تجربگی هم فقط این نیست که فکر کنیم خب طرف ۲۰ سال سابقه کار دارد و نباید خطا کند؛ نه، بی تجربگی که با هر چقدر زمان اشتغال هم وجود دارد. اساسا اینکه من نامه ای به خودم بزنم ودرخواستی از خودم داشته باشم و در مقام بالاتر برم نامه رو پاراف کنم ودستور بدم، موضوعش فقط به درد سریال های طنز می خورد اما متاسفانه رخ داده است.

انتخاب این سرپرست با چه پروسه‌ای بوده است؟

ایشان زمانی سرپرست شدند که ما تازه وارد شورا شده بودیم و ورود ما مصادف شد با استیضاح آقای دکتر ثابت قدم و طبیعتا شورا باید کسی را به عنوان سرپرست انتخاب می کرد. بین جمشیدپور و آقای شیرزاد، آقای جمشیدپور رای آوردندوشدند سرپرست شهرداری. آقای جمشیدپور نیز از لحاظ کار در شهرداری فرد بی تجربه‌ای نیست و از کسانی هستند که با وجود انتقاد شدیدی که خودم برای آن اتفاق به ایشان داشتم اما تلاش و زحمت زیادی برای شهرداری کشیدند اما انتقاد دارم و خودشان نیز می‌دانند و به او واضح و شفاف در صحن شورا و سایت ها و جراید و حتی در موضوعاتی که شخصا پیش می آید به ایشان انتقاد کردم. اما نمی شود انکار کرد ایشان فرد زحمتکشی بوده است.

در پنج سال گذشته شهر رشت هفت شهردار و سرپرست شهرداری را به خودش دیده است. رشت یک کلانشهر و شهر توریستی است و چرا باید این اتفاق در آن به طور مداوم تکرار شود؟چرا شورادراین شهر با قدرت بیشتر عمل نمی کند؟

این سوال شما، پاسخ های زیادی دارد. اگربه من بگویید به عنوان عضو شورا، آیا اکنون شورا در واقع از نظر هماهنگی و هارمونی با سایر مجموعه های اداری در داخل کشور که در حال کار هستند همخوانی دارد؟ می‌گویم نه! چون اساسا احساس می‌کنم این اتفاق هنوز برای مجموعه سیستم های اداری ما زود بوده که ما اصلا شورا داشته باشیم. شاید باید شهرداری همچنان از جانب وزارت کشور انتصابی می‌بود که به یک جا پاسخگو باشد. این مدل با خواسته من درتضاد کامل است. من که این حرف را می‌زنم خودم علاقه ام این است که انتخاب ها همه دموکراتیک ومبتنی بر رای و انتخاب رای دهندگان باشد، اما متاسفانه اتفاق ناگوار این است که در اکثر حوزه‌های مدیریتی، مدیران بیشتر از این که وقت و انرژی خود را صرف پویایی و نوآوری واستفاده از روش های جدید مدیریتی کنند، این توان را صرف نگه داشتن و ادامه مدیریت خودشان می کنند. وقتی شرایط این گونه باشد، این اتفاق نیز می افتد که دیگر نمی‌توان به کارایی مدیر توجه کرد و او را مورد ارزیابی قرار داد. چون خود عضو شورای شهر در یک مقام اولی و مرحله جلوتر، از آن مدیر امتیازی گرفته است که یک مدیر در دادن پاسخ به او نسبت به عملکردش می‌تواند دیگر پاسخگو نباشد. شهردار وقتی در تقابل با خواسته اعضای شورا قرار می گیرد، نمی‌تواند آن ها را برآورده کند. چون این خواسته ها در تضاد با یکدیگر هستند. در نتیجه در منافع شورا و شهرداری دچار تضاد می شوند و جمع این تضادها باعث می‌شود که هدر رفت انرژی و سرمایه‌ها را شاهد باشیم.کارکرد شورا را که نگاه می‌کنید آن کارکرد درست نیست! یا باید در مدلش بازنگری صورت بگیرد یا این ایراد به اعضای شورا در دوره های مختلف برمی‌گردد که باعث این مشکلات می شود. شورا نمودش در انتخاب شهرداراست و همیشه شورا پلی بوده برای چهره‌های سیاسی که ازآن استفاده کنند و به پله ای بالاتر مثل کاندیدای مجلس شدن برسند. این که انگار نماینده شورا آمده است تا در شورا به خودباوری برسد و در قدم بعدی این مسیر را با نمایندگی مجلس ادامه بدهد.نتیجه این تفکر می شود که دخالت هایی در کار شهرداری صورت می‌گیرد که بیشتر به حوزه اجرا نزدیک است تا حوزه نظارت شورا. در صورتی که وظیفه شورا وضع و تصویب قوانین و نظارت در این راستاست. ولی می‌بینیم که شوراها و اعضای آن، گاه از این مسیر خارج می‌شود و حتی وارد مسیر انتصابات و دخالت در پروژه‌های شهرداری نیز می شوند.

با این توضیحات سوال این است که موضوع قانونی انتخاب شهردار و شرایطی که وزارت کشور تعیین کرده است که باید شهردار حداقل ۹ سال سابقه اجرایی داشته باشد، آیا درباره شهردار رشت لحاظ شده است؟

ما برای انتخاب شهردار فعلی دلایل خاصی داشتیم. قانونی که شما اشاره می‌کنید قانون صحیح و درستی است که باید از سال‌ها قبل اجرایی می‌شد اما تضادهایی نیز دارد. تضاد با منافعش این است که از یک سو ماجرای بازنشستگی را طرح می کنم و می‌گوییم نیروهای بازنشسته باید بروند و از سمت دیگر می‌رویم سراغ ۹ سال سابقه اجرایی داشتن و این تناقض دارد. به هر حال آقای جذب انتخاب ما است. او هم سابقه مدیریت بخش خصوصی دارد و هم ۲۳ سال در اداره دخانیات بوده و رییس اداره بازاریابی و خدمات بازرگانی دخانیات بوده و پیش از این انتخاب نیز چهار سال عضو شورای شهر بوده است. در این میان، دو بحث راجع به موافقین و مخالفین وجود دارد. در تبصره پنج ماده اعلام شده، چگونگی بررسی بحث مدیریت میانی سابقه ای که در بخش خصوصی باشد یا این که یک مسئولیت دولتی داشته باشد و این که ما آن را به عنوان مدیر میانی بپذیریم یا نه برعهده هیاتی هست که در آینده توسط فلان شخص اعلام می‌شود. اولا این اعلام نشده است. وقتی هنوز نامه اجراییه یک قانون اعلام نشده است چگونه می‌خواهید آن قانون را در واقع انجام بدهید؟ اما مهم ترین نکته در انتخاب شهردار، سلامت و مشورت پذیری ایشان است. ببینید نمی شود که مثلا سوپرمن را برای پست شهرداری انتخاب کرد که شهر را یک باره نجات دهد و انتخاب های محدودی هست که از نظر شورا این انتخاب بهترین هست.

در مورد شفاف نبودن تراز مالی و بودجه کلانشهر رشت چه نظری دارید. امسال کم‌ترین بودجه در میان مراکز استان‌ها ،برای شهر رشت است. چه راهکاری برای بودجه دارید؟

بودجه امسال، بودجه انقباضی و کاهشی است، یعنی ما بالای ۳۰۰میلیاردتومان از بودجه سال ۹۷ راکم کرده‌ایم.کلیات بودجه با رقم نزدیک به ۶۸۵ میلیارد تومن وارد صحن شورا می شود و از این مبلغ چیزی نزدیک به سیصدمیلیارد تومان هزینه های جاری و بقیه عمرانی که اصلا کافی نیست. چون هزینه های جاری بسیار به هزینه های عمرانی نزدیک است و هزینه های عمرانی نیز درواقع پروژه های مستمر و پروژه های نیمه کاره هستند که در دست اقدام برای اتمام است و پروژه‌هایی که در ثنوات قبل ادامه داشتند به پایان می‌رسند. در سال ۹۸ پروژه خاصی نیز وجود ندارد. براساس بودجه‌ای که در سال های قبل تصویب شده بود،بودجه سال ۹۷ را تصویب کردیم. اما اتفاقی که افتاد این بودکه شهردار به عنوان مدیر عالی مجموعه مدیریت شهری به دلایلی که من آن را فشار مستقیم شورا و اعضای شورا و سایر نهادهاودستگاه ها (در همکاری نکردن با شخص شهردار) درموضوعات مختلف می‌دانم، شهردار به این نتیجه رسید که در جای دیگری خدمت کند. من همیشه گفته بودم که دکترنصرتی گزینه بسیار خوبی برای شهرداری بودند و ما ممکن است اکنون متوجه تخریب‌ها و آسیب‌های از دست دادن ایشان در شهرداری رشت نمی‌شویم و بعدها متوجه می‌شویم که شهردار بسیار خوبی را از دست داده‌ایم. اما وقتی در یک سال ۸۰ به شهردار تذکر داده می‌شود نشان دهنده این است که فضای جالبی وجود ندارد.صرفا پذیرفتن یک لایحه یا ارایه یک طرح برای کمک به مجموعه مدیریت شهری کفایت نمی کند. شورا باید همراهی و همدلی بیشتری به خرج می‌داد تا نمای بیرونی شورا در نگاه سرمایه‌گذار و در نگاه مجموعه‌هایی که در ارتباط کاری و اداری با شهرداری هستند همدل‌تر جلوه کند. نداشتن مدیریت طولانی مدت، یک مدیرکه براساس یک برنامه زمان‌بندی شده تصمیم بگیرد و براساس آن تصمیم حرکت کند، آسیب جدی محسوب می‌شود. این فقدان باعث شده که شهرداری در همه حوزه‌ها آسیب ببیند. اقداماتی که نیاز به برنامه‌ریزی طولانی دارد، در زمانی که مدیریت ثبات دارد بهتر پیش می رود و نیاز به تصمیم‌گیری دقیق و هماهنگ کردن توانایی مجموعه مدیریتی مربوطه دارد. درسه فعالیت اصلی طرح ترافیک،زباله سوز و رودخانه‌ها بودجه پیش‌بینی شده به تناسب تحقق در آن حوزه‌ها کارهایی صورت گرفته است. در بعضی از حوزه‌ها هم که در زمان مشخص نام برده می‌شود، در حال سرمایه‌گذاری هستیم. اکنون من داشتن شهردار را یک سنگ بنا می‌دانم به دلیل تاثیرگذار بودن شهردار در حوزه‌های تصمیم‌گیری در ایجاد ثبات مدیریتی در پویا کردن سیستم و در کاریزمایی که خود شهردار باید داشته باشد و تصمیم نهایی که باید بگیرد. دوره سرپرستی ،دوره گذار است از شهردار قبلی به شهردار جدیدو نمی توان در این دوره کار خاصی انجام داد.

شما از پروژه‌ها می گویید اما شورای شهر اصلا توجهی به شهر و آن هم این شهر توریستی دارد؟ اصلا متوجه است که چقدر شهر از عدم مدیریت شهری صحیح آسیب دیده است؟

قطعا نارضایتی و شکایت وجود داشته و همیشه هم داشته‌ایم و این مختص رشت نیست اما در این زمینه برخلاف موضوعات عمرانی که پیشرفت بسیار داشته‌ایم متاسفانه اما با شما موافق هستم که فکر کردن به خیلی از این موضوعات نیار به ثبات در مدیریت و آینده نگری بیشتر دارد.در شرایط ثبات مدیریت است که می‌شود به موضوعات سازمان‌ها و مناطق رسیدگی کنند. در وضعیت ثبات مدیریت است که می‌شود به اوضاع رسیدگی کرد. انتقادات کلی و درستی وجود دارد و آن این است که ما مدیریت واحد شهری باید داشته باشیم و امیدوارم که هر چه زودتر طرح مدیریت واحد شهری در مجلس تصویب شود وکلان شهرها با این قانون از تداخل‌هایی که به وجود می‌آید، رهایی یابند. توجه کنید مثلا ما در حوزه‌هایی مثل جشن‌های ملی و مذهبی و موضوعات حاشیه‌ای و کمک به سازمان‌های مختلف وقت بسیار می‌گذاریم اما بعد وظیفه ذاتی که ایجاد مسیر امن رفت و آمد شهروندان و ایجاد مبلمان شهری درست و فضای سبز و کلی وطایف دیگر است را انجام نمی دهیم. مشخص است با این روال عدالت در شهر انجام نمی‌شود.ببنید گاهی اوقات شرایط به سمتی پیش می رود که از دست افراد خارج می شود و در واقع باید هزینه بیشتری داد تا بتوان به مسیرقبلی بازگشت.

موضوع رودخانه زرجوب که یکی از جدی‌ترین مشکلات شهر رشت است نامش به عنوان آلوده‌ترین رودخانه خاورمیانه مطرح شده را چه خواهید کرد؟ برای این رودخانه و وضعیتش که از وسط شهر می‌گذرد برنامه ای دارید؟

در مورد رودخانه ها، مطالعات انجام شده و همچنین ترکیب آلاینده های موجود هم بررسی شده است. تقریبا همه بحث های مربوط به این رودخانه انجام شده و در نهایت هم اعضای کارگروه رفع معضل آلودگی رودخانه رشت نیز تعیین شده است که امیدواریم در این دوره تا دو یا سه سال آینده بتوانیم به یک نتیجه خوبی برسیم.

در انتها می خواهم از خودتان بدانم، این که از عملکرد خود راضی هستید؟ شما بار اول سال ۸۱ قصد ورود به شورا را داشتید و در نهایت سال ۹۶ وارد شورا شدید.فکر می‌کنید بدون لیستی که اعلام شد آیا می‌توانستید وارد شورا شوید؟

من همه چیز را از دو جنبه می بینم. یکی تلاش برای تغییر و یکی خود تقدیر. من تلاش کردم و حالا شرایطی فراهم شده است که الان وارد شورا شدم و لیست نیز حتما تاثیرگذار بوده و قطعا کمک بزرگی کرده است. اگر از من بپرسند از رای که آورده ام را چقدر مدیون لیست هستم، پاسخم این است که باید بررسی شود که از بین نفر اول لیست و نفرآخر چه شرایطی روی داده است و این بررسی به نتیجه گیری کمک خواهد کرد.پس اگر گفته شود که به لیست مدیون هستیم یا خودمان را منتصب به لیست می دانیم قطعا می پذیریم اما این که صرفا لیست باعث شده رای بیاورم را درست نمی دانم.کارکرد لیست در تهران و شهرستان‌ها متفاوت است. در شهرهای دیگر به غیر از تهران ، موضوع قومیت ، روابط فامیلی و خویشاوندی و دوستان اهمیت دارد و هر چه شهر کوچک‌تر می شود؛ این موضوعات اهمیت و قدرت بیشتری پیدا می کنند نسبت به تهران و باقی کلان شهرها.به هر حال من سعی کردم بیشترین تلاشم را برای رضایت مردم شهر انجام بدهم. برای من انتخابات تمام شد و فقط شهر و قول ها و وعده هایی که دادم اهمیت دارد.