نقش ورزش در جامعه و جوانان کشور
حرف تازه – بابک شفیعی ثابت مسئول کمیته بسکتبال خیابانی در یادداشتی به بررسی نقش ورزش در جامعه وجوانان کشور پرداخت.
با توجه به رشد روز افزون فعالیت های بدنی و ورزشی در جامعه و گرایش کودکان و نوجوانان و جوانان به جنبش و فعالیت و ورزش، شایسته است که اقداماتی در جهت هدایت افراد جامعه بویژه دانش آموزان و دانشجویان به سوی ورزش صحیح و علمی انجام گیرد که دچار آسیب های احتمالی نشوند.
شرکت در برنامه های ورزشی شرایطی را بوجود می آورد تا شخصیت و ماهیت افراد بروز نماید. بدین گونه هر فردی می تواند از احترام لازم در بین دسته و جامعه خود برخوردار گردد. این ارتباط مطلوب به مرور شکل گرفته و به صورت اخلاق در آمده و به قلمروهای خارج نیز انتقال می یابد. بشر طبیعتا موجودی اجتماعی است که می خواهد با دیگران رابطه برقرار کند و دیگران هم به طور متقابل با او ارتباط داشته باشند. این غریزه اجتماعی را می توان از طریق ورزش بر آورده ساخت.
با ورزش در زمینه نیل به ارزش های اجتماعی دیگری همچون کار گروهی، وفاداری و روحیه ورزشکاری می توان توفیق یافت. یکی از روش هایی که می توان اوقات فراغت افراد جامعه را زیر پوشش قرار داد و بسیاری از ضعف ها و کمبود های جسمانی و روانی را رفع و درمان کرد، ورزش و تفریحات سالم است.
به طور کلی ورزش در تمام دوران زندگی انسان ها حائز اهمیت است ولی چون مبنای تربیت جسم و روح در سنین جوانی گذاشته می شود باید اهمیت بیشتری در این دوران برای ورزش قائل بود. مشارکت در فعالیتهای بدنی و در پیش گرفتن سبک زندگی فعال،تاحد زیـادی بـه ماهیت ارتباطات اجتماعـی و درونـی کـردن تجـارب دیگـران به خصـوص افـراد مهـم بسـتگی دارد.
جامعه ای که به ورزش اهمیت بدهد انحرافات و آسیب های اجتماعی در آن کمتر است، انحرافات، جامعه را به سوی انحلال می کشاند در جامعه ای که ورزش نباشد فساد هم بیشتر است. فساد عامل انحلال بسیاری از دولت ها بوده است. جامعه ای که به سوی ورزش پیش برود حتما می تواند از انحلال و فساد جلوگیری کند.
پرداختن به ورزش، شخصیت اجتماعی را در کنار شخصیت فردی رشد داده و شخصیت اجتماعی سالم نیز میتواند استعدادهای افراد را شکوفا سازد. ورزش مانند سایر پدیدههای اجتماعی حامل و ناقل ارزشهای اجتماعی و اخلاقی جامعهای که از آن منشا گرفته و گسترش پیدا نموده، است.
برای شناخت صحیح اهداف و کارکردهای اجتماعی ورزش و تحقق واقعی آن در ساختار اجتماعی باید به آن به عنوان پدیدهای که به نحوی سنخ ارزشی داشته و موجب توسعه و تقویت ارزشها میشود و یا بالعکس موجب خدشهدارشدن ارزشها و ضربهپذیری واقعیتهای ارزشی و بروز و رشد ضد ارزشها میشود، توجه کرد. نقش تربیتبدنی و ورزش در روابط اجتماعی امری است که باید مورد توجه سازمانهای مربوطه قرار گیرد، به این معنی که باید به تاثیرات اجتماعی و نهادینه کردن مفاهیم انسانی این پدیده اجتماعی مهم پرداخته شود و تنها به افتخارات مادی و شهرتطلبی آن اکتفا نشود.
در جامعه ما، آمار خوبی از نظر فعالیتهای حرکتی وجود ندارد و میتوان گفت در بسیاری از مناطق حتی فقر حرکتی داریم که باید برنامهریزیهای متعدد منطبق با فرهنگ، سلیقهها و علائق مردم هر منطقه صورت گیرد تا بتوان جمعیت بیشتری را به سمت تحرک سوق داد.
ارسال دیدگاه