ناهار نخورده و لب و لوچه سوخته!

حرف تازه – نماینده رشت نوشت: در این روزها طنزی را مشاهده کردم و جعل خبری از ناهار و ناهارخوران و تبدیل گشنه به سیر و غیره شد که نمی دانم چطور ساخته و پرداخته شد؟

غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی در یادداشتی نوشت:

روز یکشنبه هفتم آبان ماه روز رای به دو وزیر پیشنهادی علوم و نیرو بود، علت آن همه بحث و سخنرانی موافقین و مخالفین و دفاع وزرای پیشنهادی از خودشان و مهمتر از همه در ابتدای جلسه سخنرانی رئیس جمهور در دفاع از وزرای پیشنهادی و حضور معاون اول رئیس جمهور از ابتدا تا انتهای جلسه (صبح و بعدازظهر) به همراه تعدادی از کابینه، همه و همه در جهت اقناع نمایندگان و کسب رای حداکثری و ممانعت از رای نیاوردن وزرای پیشنهادی از سوی دولت مردان بود ، طبیعی است نمایندگان محلس بمحض معرفی وزرا و در طول چند روزی که تا جلسه دفاعیه و یا روز رای اعتماد فرصت دارند اظهار نظرهایی می کنند و بررسی هایی انجام می دهند و نشست هایی برگزار می کنند تا خدای ناکرده مرتکب خلافی یا اشتباهی نشوند و مبادا فردی که ناشایسته است رای مثبت دهند و یا بلعکس فرد شایسته ای را مانع از ورودش به دولت شوند.
از این مقدمه که بگذرم متذکرمی شوم در مورد دو وزیر پیشنهادی هم فراز و نشیب زیاد بود البته وزیر نیرو خیلی کمتر و در رابطه با وزارت علوم فضای مجازی سخت مشغول شده بود ! اما انچه که مرا وادار کرد تا دست به تایپ شوم ! این بود که بعد از رای اعتماد، مصاحبه کوتاهی با تنی چند از دوستان خبرنگار کردم و به جهت ابراز دلخوری اشان از رای آوری وزیر علوم به جهت تاسی از فضای ایجاد شده متذکر شدم که اگر رای گیری قبل از ظهر و قبل از سخنرانی رئیس جمهور و قبل از دفاع وزیر و دفاع قوی نمایندگان موافق و مخالفت نه نسبتا جانانه مخالفین! انجام می شد قطعا نتیجه طور دیگری رقم می خورد اما تضمین رئیس جمهور و دفاع قابل توجه نمایندگان موافق و اظهارات وزیر پیشنهادی علوم خیلی تاثیر گذار شد و تعداد قابل توجهی هم رای اشان از منفی به مثبت تبدیل شد و شاید هم تعدادی بلعکس از مثبت به منفی شده باشد ولی ظواهر امر حکایت از ان داشت که برگشت رای مخالفین به موافقین بیشتر بود که اینجانب هم صادقانه می گویم از همین جرگه بودم!
البته برای اینجانب علت دیگری هم داشت و آن هم مذاکره نسبتا خصوصی با آقای دکتر جهانگیری بود که بنده را مکلف به رای موافق نمود که در جای خودش مفصل توضیح دادم ! بنابراین موضوع قبل و بعدازظهر بود که در اثر شیطنت رسانه ای تبدیل به قبل و بعداز صرف ناهار شد! و در این روزها طنزی را مشاهده کردم و جعل خبری از ناهار و ناهارخوران و تبدیل گشنه به سیر و غیره شد که نمی دانم چطور ساخته و پرداخته شد؟ و نزدیک بود سریال ژان وال ژان تکرار پخش شود که لازم دیدم توضیح دهم اتفاقا آن روز ( ظهر یکشنبه ) بنده اصلا مجلس نبودم و ناهار رستوران نرفتم و ناهار نخوردم تا فلسفه بینوایان و گشنه و سیر طرح گردد و هیچکس هم نمی تواتد بگوید بنده را در ظهر روز یکشنبه در رستوران دیده است و بعد روح خدایی به دوستی که القاب وزارتی هم یدک می کشد ! و خود شاهد!! اوضاع هم بوده و است! می دمد و سرآشپزی را به صحن علنی مجلس کشانده و پشت تریبون قرارش می دهد و به ناحق قلم فرسایی می نماید و نتیجه اینکه ناهار نخورده، لب و لوچه سوخته را به تصویر می‌کشد! البته من و هیچکس دیگری مصون از اشتباه نیستیم اما این چنین ناشیانه حمله کردن خیلی انصاف نیست ! باشد که خداوند فاصله‌ها را حداقل و دلهای ما را بهم نزدیکتر نماید! در آخر تشبیه اصلاح طلبان به گشنه ها و اصول گرایان به انسان های سیر ! ظلم به هر دو جریان ریشه دار کشور است و احساس می شود فارغ از ناهار آخر ! موضوع اصلا چیز دیگری بوده ! اینها همه بهانه بود ! ولاغیر !

جعفرزاده ایمن آبادی