عالم همه محضر خداست

بهنیا ثابت رفتار: پیشنهاد نماینده محترم مردم شریف شهرستان رشت جناب آقای غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی را در خصوص کنسرت ها و درخواست برای استثنای قم و مشهد از برگزاری کنسرت را خواندم و مطالبی ذهنم را مشغول کرد که احساس تکلیف کردم و این مطلب را نوشتم:

جناب آقای غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی
نماینده محترم مردم شریف رشت در مجلس شورای اسلامی

با سلام و احترام
پیرو انتشار مطلبی در پایگاه خبری تحلیلی شاهد شمال با عنوان “درخواست استثنای قم و مشهد از برگزاری کنسرت” مطالبی به ذهنم رسید و نکاتی را لازم به ذکر دانستم. امیدوارم مفید باشند.

جناب آقای جعفرزاده؛
علاوه بر آنکه هیچ شک و تردیدی بر ضرورت حفظ حرمت بقاع متبرکه وجود ندارد بلکه امری بسیار پسندیده و واجب نیز به شمار می رود؛ البته مشروط بر آنکه کسی با سلیقه شخصی تفسیر جدیدی از حفظ حرمت ارائه نکند. در ایران بقاع متبرکه فراوانی وجود دارد. شما مشهد و قم را جهت مستثنی بودن در برگزاری کنسرت ها پیشنهاد داده اید اما گویا فراموش کرده اید که در همین استان گیلان و در همین شهر رشت بقعه متبرکه حضرت فاطمه اخری (س) وجود دارد و احتمالا به خوبی می دانید که اینجا حرم “خواهر امام رضا(ع)” است و در چند کیلومتر آن طرف تر هم حرم آقا سید جلال الدین اشرف(ع) برادر امام رضا(ع) وجود دارد. کیلومتر ها دورتر از استان گیلان هم که برویم، در شیراز حرم مطهر احمد بن موسی ملقب به شاهچراغ (س) برادر دیگر امام رضا(ع) قرار دارد و اینها تنها نمونه هایی از گنجینه معنوی ایران اسلامی است و هرکجای دیگر از این سرزمین کهن را بگردیم در نزدیکی آن یادگاری گرانقدر از ائمه معصوم (ع) را خواهیم یافت. اینکه چگونه و بر چه اساسی به این نتیجه رسیده اید که عدم برگزاری کنسرت به دلیل حفظ حرمت بقاع متبرکه فقط در مشهد و قم ضروری است و در شهرهای دیگر کنسرت ها بلامانع است سوالی است که منتظر جواب آن خواهم ماند.

جناب آقای جعفرزاده؛
حفظ حرمت بقاع متبرکه و ائمه بزرگوار تعریف بسیار گسترده و جامعی دارد. اگر معتقدید برگزاری کنسرت حرمت شکنی است وای بر ما اگر در جوار حرم مطهر حضرت فاطمه اخری(س) خواهر امام رضا(ع) حرمت شکنی کنیم و به آن ادامه دهیم. اما شاید بهتر باشد موسیقی را دسته بندی کنیم و موسیقی پرمعنا و کم معنا و بی معنا را مورد بررسی قرار دهیم. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران تلاش نهادهای مربوطه بر آن بوده است که موسیقی پرمعنا و فاخر به مردم ارائه شود و تمامی موسیقی های سنتی، فولکلور، پاپ و همه اقسام موسیقی های مجوز دار از فیلترهای مربوطه عبور می کنند و ارائه می شوند در نتیجه باید بپذیریم عملا موسیقی بی معنا و حتی کم معنا از کشور ما کوچ کرده است اما از سوی دیگر این مجوزها به تنهایی موسیقی را حلال نمی کنند و این بستگی به فرد دارد که با شنیدن آن موسیقی به سمت بی بند و باری و لهو و لعب برود یا خیر. از لحاظ شرعی نوع موسیقی (پاپ، سنتی، فولکلور و …) چندان ملاک نیست بلکه چگونگی برگزاری مجلس و رفتارهای افراد ملاک است. حال که موسیقی ارائه شده معنادار است ممکن است نگرانی هایی فقط در خصوص نحوه برگزاری کنسرت ها و چگونگی مدیریت کنسرت ها باقی بماند که در این زمینه عدم برگزاری کنسرت شاید به نوعی پاک کردن صورت مساله به شمار برود. در واقع پیشنهاد مشخص بنده این است که باید از نگاه کلی به این موضوع خودداری شود. اگر در کنسرتی خاص شئونات رعایت نشده است باید تمهیدات لازم در خصوص رفع این مشکل و عدم تکرار آن اندیشیده شود اما کنسرتی با رعایت موازین شرعی که حاضرین در آن نیز مسائل عرفی و اخلاقی را رعایت می کنند و قانون نیز منعی برای آن در نظر نگرفته است؛ با حرمت شکنی همراه نخواهد بود و در نتیجه منعی برای برگزاری آن احساس نمی شود. اگر نکته ای غیر از این وجود دارد لطفا ذکر بفرمایید تا رفع ابهام شود.

جناب آقای جعفرزاده؛
آیا پس از گذشت این همه سال از زمان آغاز دین مبین اسلام باید نگاه نقطه به نقطه به مسائل مذهبی داشته باشیم؟ چند بار شنیده ایم که عالم همه محضر خداست و در محضر خدا نباید معصیت کرد؟ چند بار شنیده ایم که دین اسلام برای همه زمان ها و همه مکان ها است و به زمان و مکان خاصی تعلق ندارد و محدودیت ندارد؟ اصلا در این مورد به خصوص و برگزاری کنسرت ها نظر مقام معظم رهبری چه بوده است؟ اگر ما به دلیل دانش نه چندان کامل ، دچار تضاد و دوگانگی و تردید در مساله ای شرعی شده ایم وقتی گنجینه معنوی ولایت فقیه را در اختیار داریم به راحتی می توانیم راه را از بیراهه تشخیص بدهیم. پس این همه تجویز های متضاد برای چیست؟ هرچند پیش از این بارها مقام معظم رهبری مرز بین موسیقی که مجاز باشد با موسیقی که عیب و ایرادی در آن باشد را با بیانات صریح خود مشخص کرده اند اما حالا اگر باز هم ابهامی وجود دارد بگذارید برخورد سلیقه ای صورت نگیرد و مطابق با رهنمودهای مقام معظم رهبری تصمیم گیری شود. من و شما ترازوی دین اسلام نیستیم و پیشنهاد میدهم امشب هم من و هم شما دقایقی کارهای دیگر را کنار بگذاریم و با کمی جستجو و مطالعه بیشتر فرمایشات و رهنمودهای رهبری را سرلوحه کار قرار دهیم.

فراموش نکنیم که فعل ناپسند همه جا در محضر خداوند متعال ناپسند است و فعل پسندیده هم در همه جا پسندیده است. فکر میکنم این ساده ترین تعریفی بود که می توانستم از این موضوع ارائه کنم. اگر جایی در اشتباه هستم از کسب اطلاعات بیشتر و قانع شدن در این خصوص استقبال خواهم کرد.

بهنیا ثابت رفتار
مدیرمسئول پایگاه خبری و تحلیلی حرف تازه
۹ شهریور ۹۵