مصاحبه با مهدی پورخانی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون به بهانه بازی در نمایش سعادت لرزان مردمان تیره روز

حرف تازه – مصاحبه با مهدی پورخانی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون به بهانه بازی در نمایش سعادت لرزان مردمان تیره روز را در ادامه بخوانید:

آقای پورخانی تا کنون در چه کارهایی حضور داشته اید؟ بخشی از بیوگرافی هنریتان را برایمان بگویید…

(تئاتر تنها راه ممکن) نویسنده محمد یعقوبی، کارگردان مهدی طاهر پور

(عجیب اما قریب) نویسنده علی بهروز نسب، کارگردان مهدی طاهر پور 

(حکایت عدالت شاهانه) نویسنده مسعود بدر طالعی، کارگردان علی بدر طالعی 

(کله پوکها نوشته) نویسنده نیل سایمون، کارگردان مرضیه بردبار  

(تئوری تصادف) نویسنده و کارگردان سینا کوزانی 

(منظریه کوچه فرشته) نویسنده مجید مژدهی، کارگردان مهرداد آبسالان 

(قلعه بردگان) نویسنده جورج اورول، کارگردان مهدی طاهر پور 

(بازگشت به زمین) نویسنده و کارگردان حسین سرپرست  

(در میان شله) نویسنده و کارگردان کیوان خسرو مرادی 

(بوستان اب و اتش) نویسنده محمد رحمانیان (جشنواره ایده تا بداهه)

(فیلم سینمایی ناهید) کارگردان آیدا پناهنده تهیه کننده: بیژن امکانیان

(فیلم سینمایی دختری با شال قرمز) تهیه کننده و کارگردان: مجید فهیم خواه

(سریال ملاحت) نویسنده و کارگردان: فرهاد پاک سرشت، تهیه کننده :فرهاد ورزلدوست

(سریال خانه پدری ) نویسنده: مجتبی کاظمی، تهیه کننده و کارگردان: قدیر باقری و…

کمی از کاراکتر خود و همچنین  از نمایش سعادت لرزان بگویید؟

در مورد کاراکترم اینکه دوست ندارم در موردش توضیح بدهم دوست دارم مخاطبان کارم را روی صحنه ببینند. چون معمولا کمتر حرف می زنم و بیشتر عمل می کنم. منتظر یک اجرای عالی باشید. همین.

نقش تئاتر در کاهش آسیب های اجتماعی؟

تئاتر یکی از بنیادی ترین شیوه های آموزش و ترویج فرهنگ در یک جامعه است. نگاه کردن و شناخت آسیب های اجتماعی و نشان دادن آن به وسیله تئاتر به مردم. یا به شکلی میتوان گفت تئاتر آینه ای روبروی جامعه میگذارد تا جامعه بتواند تمام قد با تمام زشتی ها و زیبایی ها، خود را درون آینه ببیند.

وضعیت امروز تئاتر گیلان را چگونه میبینید؟

وضعیت که کاملا مشخص و مبرهن است. بزرگترین مشکل ما نبود امکانات و پشتوانه مالی و کمبود سالن های استاندارد و خوب برای اجراهای خوب این شهر است که میتوان از این رو به اهمیت خصوصی سازی هنر پی برد اما این امر بدون حمایت اولیه امکان پذیر نیست. وقتی همه چیز از صفر تا صد بر عهده خود گروه باشد اقدامات لازم برای خصوصی سازی انجام نمی شود. همه چیز  دست و پا شکسته انجام میگردد به همین دلیل اجراهای خوب این شهر باب دل کارگردان کار نمی شود. 

در آخر همانطور که واضح هست یکی از اِلمان های توسعه یافتگی فرهنگی هر کشور میزان مخاطبان تئاتر آن کشور است. برای مثال میانگین تعداد مخاطبان تئاتر در کشورهای فرانسه هلند و بلژیک از مخاطبان فوتبال آن کشورها بیشتر است که این مهم بدون حمایت اُرگان های مربوطه مقدور نیست.امید است که استان گیلان بتواند پیشتاز این اقدام باشد.