مردم به ما رای ندادند که بنر و طومار و پلاکارد به مجلس بیاوریم

حرف تازه – جعفرزاده ایمن آبادی در گفتگو با اعتماد درباره اتفاقات دیروز مجلس می گوید: به فرمایش مقام معظم رهبری، مجلس جای مباحث حکیمانه است و به نظر من مجلس هرگز جای آتش‌بازی، داد و بیداد، بنر و طوماراندازی در صحن نیست.

قسمتی از گفته های جعفرزاده ایمن آبادی در گفتگو با اعتماد:

دیروز پس از آن همه گــیرودار در نــهایت نمایندگان رای به تعویق ۲ماهه در ادامه رسیدگی به CFT دادند. نظرتان چیست؟

راستش را بخواهید، احساس کردم آقای لاریجانی ترسید که مبادا این لایحه رای نیاورد. به همین دلیل با این ترفند، ادامه رسیدگی به لایحه را عقب انداخت که آنهایی را که تمام فشنگ‌های‌شان را پُر کرده بودند، زمین بزند.

اما ما فرصت زیادی برای تصویب این لوایح نداشتیم و چند روزی به ضرب‌الاجل FATF نمانده است؟

به نظر می‌رسد با این تعویق ۲ماهه عملا انرژی دلواپسان گرفته شد. این یک تاکتیک بود.

نظرتان درمورد حواشی جلسه چه بود؟

طومار و پلاکارد و بنر آوردن به مجلس کار بسیار اشتباهی بود. البته این ضعف هیات‌رییسه است؛ چرا که این کارها به‌دور از شأن مجلس است که عده‌ای طومار می‌آورند یا پلاکارد و بنر می‌زنند. مردم به ما رای ندادند که بنر و طومار و پلاکارد به مجلس بیاوریم. به فرمایش مقام معظم رهبری، مجلس جای مباحث حکیمانه است و به نظر من مجلس هرگز جای آتش‌بازی، داد و بیداد، بنر و طوماراندازی در صحن نیست.

توجیه‌شان از این کارها ازجمله بازی با طومارها این بود که مجلس، خانه ملت است؟

ما در خانه‌مان، خیلی چیزها داریم. مثلا آشپزخانه برای غذا پختن وجود دارد. آیا باید در مجلس هم غذا بپزیم؟ این قیاس مع‌الفارق است. این حرف‌های فریبنده است. فکر می‌کنم این رفتارها که اسمش را سخیف و ناپسند می‌گذارم، باعث می‌شود شان مجلس عدول کند و نشان می‌دهد مجلس جای نخبگان و منطق و بحث نیست. آقای نقوی حسینی مطالب خودش را در جهت مخالفت می‌گفت یا آقای کواکبیان در موافقت صحبت می‌کرد. یک مخالف و موافق دیگر هم صحبت می‌کردند. بعد هم نمایندگان رای می‌دادند. چه اشکالی داشت. این کارها جوسازی و غوغاسالاری است و برای خارج از مجلس است. جای پلاکارد و بنر و آتش زدن در مجلس نیست. فکر می‌کنم هیات رییسه باید تدابیری بیندیشد.

مثلا هیات رییسه چه کار کند؟ نگذارد طومار بیاورند یا فندک‌هایشان را بگیرد؟!

بالاخره می‌تواند در آیین‌نامه انضباطی موادی را لحاظ کند و خاطیان را تنبیه کند. آیا شما می‌توانید شیشه‌های خانه خودتان را بشکنید؟ آیا می‌توانید ساعت ۲ پس از نیمه شب، صدای تلویزیون را در آخرین درجه بلند کنید؟ آسایش دیگران را که نمی‌توان سلب کرد. با این کارها شرایط کاری مجلس دچار خدشه می‌شود.