محمود باقری؛ موتوری باروتی

بهنیا ثابت رفتار : پرونده ای از اعضای شورای چهارم را در پایگاه خبری تحلیلی حرف تازه باز کرده ایم تا عملکرد یکایک اعضا را مورد بررسی قرار دهیم. در قسمت های قبل به سراغ دکتر رضا جمشیدی چناری  و فرانک پیشگر رفتیم و این بار قصد داریم عملکرد محمود باقری خطیبانی را را مرور کنیم:

نفر سوم : محمود باقری خطیبانی

از میان تمام القاب و عناوین، “مرد باروتی” ماندگار ترین لقبی است که برای محمود باقری از شورای چهارم به یادگار می ماند. لقبی که بارها رسانه های مختلف به او اختصاص داده اند.

منتخب سوم مردم در شورای چهارم، حاج محمود باقری خطیبانی که دوران جوانی را در جبهه های جنگ در دوران دفاع مقدس سپری کرده است هنوز هم بوی باروت می دهد. گویا حاج محمود هنوز هم حال و هوای جنگ را در سر می پروراند و دستانش اسلحه ها را می طلبند و زبانش سخن گفتن از تیر و ترکش را می پسندد. گرایش سیاسی خود را همواره اصلاح طلبی معرفی می کند اما دوستان نزدیکی همچون سردار آقازاده هم دارد و در ایام انتخابات در ستادهای گوناگون تصاویر او دیده می شود که خودش معتقد است باید به عنوان یک عضو شورا با تمامی جریانات سیاسی تعامل داشته باشد.

روانشناسان معتقدند برخی رفتارهای افراد بزرگسال ریشه در دوران کودکی دارد. با دیدن حاج محمود باقری به این نتیجه رسیده ام که برخی رفتارها هم ریشه در دوران جوانی دارد. حاج محمود داستان ما در جوانی آنچنان جانانه با دشمن جنگید و حق و باطل را لمس کرد که این روحیه جنگندگی بیش از حد در او ماند و به همین دلیل امروز رشت را هم خرمشهر می بیند و کسی را که با او هم عقیده نیست دشمن! درست مثل برخی از بازیگران درجه یک می ماند که ماه ها و سال ها پس از پایان یک نقش ماندگار، در نقش خود فرورفته اند و غرق در آن نقش شده اند و خیلی سخت به زندگی عادی بر می گردند. حاج محمود هم حال و هوای جنگ دوران جوانی اش را دارد و هنوز بوی باروت می دهد. صراحت بیان بیش از حد حاج محمود از یک سو هوادارانی را برای او به همراه داشته است و از سوی دیگر همین موضوع پایه گذار بسیاری از انتقادات نسبت به وی بوده است.

هرچقدر هم که تلاش کنیم نمی توانیم لقب جنجالی ترین عضو شورای چهارم را به کسی غیر از او اعطا کنیم. فارغ از اینکه تا چه حد صحبت ها و ادعاهای حاج محمود حقیقت دارند وی در شورای چهارم همیشه به عنوان مخالف شهرداران رشت معرفی شده است و مخالفتش را با جنجال و هیاهو بروز داده است. فرقی نمی کرد پای خلیلی در میان باشد یا ثابت قدم؛ حتی فرقی هم نمی کرد که خودش در روی کار آمدن شهرداران چند درصد سهیم باشد آنچه در تاریخ ثبت شده است و آیندگان می خوانند مخالفت همیشگی مرد باروتی شورا با شهرداران وقت رشت و نقش پررنگ و جنجالی او در بر هم زدن نظم شورا و همچنین تغییرات در راس مدیریت شهری رشت بوده است.

محمود باقری در حدود یکسال و نیم اخیر، نه در به کرسی نشاندن حرف خود در انتخاب شهردار موفق بوده است و نه در انتخاب رئیس شورا در سال سوم. اما همواره دوست داشته است اثرگذار باشد و افرادی را به طور ثابت در طیف همسو با خود داشته باشد تا با خود هم رای کند. هرچند در مواردی مثل رای هایی که از حاجی پور و کارگرنیا در بزنگاه ها گرفته نشان داده است که این ظرفیت را دارد گاهی از طیف مقابل نیز آرا حساسی را همراه کند اما از دیگر سو باقری حتی در نگهداشتن افراد طیف همسو با خود نیز موفق عمل نکرده است. جمشیدی، پیشگر و شوقی نمونه هایی از افرادی هستند که در مقطعی رای های نزدیک به نظر باقری داشتند اما در ادامه تفکرات دیگری را دنبال کردند.

ابداع نام پیاده راه فرنگی به جای پیاده راه فرهنگی از جمله مهم ترین یادگاری های باقری برای شورای چهارم و پیاده راه رشت بوده است! باقری که انتقادات فراوانی به پیاده راه رشت دارد و بارها نگرانی هایی در خصوص انحراف مالی آن پروژه مطرح کرده است گاهی آنقدر عصبانی می شود که هر خبرنگار و عضو شورایی نگران سلامتی او می شود. گاهی هم مطالبی از او مطرح می شود که از نگاه برخی افراد شائبه وجود نویسنده پشت پرده را به وجود می آورد. اما به هرحال پیاده راه رشت ساخته شده است و امروز اگر نگران مسائل فرهنگی آن هستیم باید طرح ارائه کنیم نه اینکه فقط انتقاد کنیم.

آنچه مسلم است مخالف بودن با شهردار نباید به مخالفت با منافع شهر بیانجامد اما حاج محمود گاهی چشمانش را خواسته یا ناخواسته به روی منافع شهر بست و باید گفت این عضو شورا نه تنها کمک چندانی به روند توسعه شهر نکرده است بلکه با تصمیماتی احساسی گاهی سنگ اندازی نیز کرده است. هنوز جمله “روابط بین الملل به درد ما نمی خورد” از سوی باقری از ذهن ها پاک نشده است. اینچنین رفتار هایی به جای اینکه از رشت یک شهر گردشگر پذیر بسازد و به روند توسعه کمک کند؛ سوژه خبری تاسف بار اما کلیک خور در اختیار رسانه ها قرار می دهد. البته لازم به ذکر است که دلیل مخالفت باقری باز هم بدهی های معوقه شهرداری به کارکنان بوده است و در دلسوزی و نگرانی های این عضو شورا برای حفاظت از بیت المال شکی نیست.

اما به هر حال فضای دوقطبی ایجاد شده در شورا و رسانه ها نیز ناشی از همین رفتارهای باقری بوده است و جای هیچ انتقادی را برای طیف موافق ثبات در مدیریت شهری باقی نگذاشته است. چرا که هر صحبتی از نقاط ضعف شهرداری بهانه ای به دست مخالفان می دهد و گامی در راستای برکناری شهردار رشت به شمار می رود و از آنجا که تغییرات پی در پی در راس شهرداری رشت خسته کننده شده است در برخی موارد شاهدیم رسانه ها، سکوت را به انتقاد ترجیح داده اند. البته باقری روند جدیدی را در پیش گرفته است که می تواند به بازتر شدن فضای رسانه ای کمک کند.

پاسخ های روز گذشته (۲۰ تیر ۹۵) شهردار رشت در صحن شورا که در برخی موارد نه اعضای شورا را قانع کرد و نه بسیاری از خبرنگاران را، نشان می داد که برخی مسائلی که محمود باقری با نگرانی و هیجان و داد و فریاد بیان می کند خیلی هم بیراه نبوده است. کیوسک های بانک شهر و حقوق ها و بیمه های معوقه برخی کارکنان و برخی تهاتر ها نمونه هایی از دغدغه های همیشگی محمود باقری بوده است که نمی توان غیرمنصفانه از تمامی این مسائل چشمپوشی و به سادگی گذر کرد. رویکرد جدید باقری در همین جلسه نیز مزید بر علت شد تا یکصد و چهل و هشتمین صحن علنی شورای اسلامی شهر رشت را بتوان نقطه عطفی در دوران شورانشینی مرد باروتی دانست. باقری پس از آنکه اعضای شورا از پاسخ های شهردار قانع نشدند صحبت کردن با شهردار و اصلاح امور را به عنوان راهکار پیشنهاد داد و اعتقاد داشت اگر شهردار در اقداماتش اصلاحاتی داشته باشد می تواند به کار خود ادامه دهد. بدین ترتیب عملا شورا و شهرداری را وارد فاز جدیدی کرد.

حاج محمود باقری که خود را نگران جوان های تحصیل کرده، متخصص و بیکار بومی معرفی می کند و بارها از ورود برخی افراد غیر بومی به شهرداری رشت و یا انتصاب فامیلی شهردار انتقاد کرده است به همراه برادران خود سال ها در شهرداری رشت مشغول به فعالیت بوده است و سابقه ریاست حراست شهرداری را در کارنامه دارد. وی بارها از اعتقاد به جوانان متخصص، تحصیلکرده و بومی سخن گفته است و بارها به حضور نیروهای اصفهانی در پروژه های شهرداری انتقاد کرده است. وی در راستای نگاه و اعتقادش به جوان های تحصیلکرده، متخصص واثرگذار در اولین گام در ریاست رضا جمشیدی چناری موثر نشان داد.

باقری می گوید در انتخابات شورای پنجم ورود نمی کند اما معتقد است اگر ده بار دیگر هم بیاید رای می آورد. در خصوص دلیل نیامدنش هم می گوید آمدنم برای مردم هزینه می تراشد و کمکی به شهر نخواهد کرد. همین دوره که آمدم برای مردم چه کردم؟ صحبت های محمود باقری توجه ما را به این سوال بیش از پیش جلب کرد تا از او بپرسیم در حدود سه سال حضور در شورا چند طرح و یا پیشنهاد و در چه حوزه هایی ارائه کرده است؟ سوالی که هنوز جوابش را نمی دانیم.

هرچند باقری همواره خود را نگران مناطق کمتر برخوردار رشت نشان داده است اما حتی در افتتاح پروژه هایی که مربوط به همان مناطق هم بوده است حضور چندان محسوسی نداشته است. یکی از چهره هایی که بر خلاف داخل ساختمان شورا در بیرون از ساختمان شورا بسیار کمرنگ و کم پیدا و آرام بوده است بی تردید حاج محمود باقری است.

باقری موتورسیکلت دارد و گاهی نیز در ماشین شورا دیده شده است. بعید به نظر می رسد باقری توانایی خرید اتومبیل شخصی نداشته باشد. موتور سواری او را از چند منظر می توان بررسی کرد. نخست به شعار ساده زیستی و روحیه جهادی و انقلابی او بر می گردد. دوم آنکه شاید نیازی به داشتن خودروی شخصی احساس نمی کند. سوم آنکه شاید از موتورسواری برای مقبولیت بیشتر صحبت هایش در میان اقشار آسیب پذیر بتواند بهره ببرد. به هر حال دلیلش هرچه باشد کمتر مسئولی در این سطح حاضر است با موتور سیکلت تردد کند و این موضوع شایسته تحسین است.

محمود باقری امروز را شاید بسیاری از افراد راس یک مثلث بدانند اما باید پذیرفت او قاعده بازی را به خوبی می داند و گستره برنامه ریزی او بیش از سه نفر و یا حتی اعضای شورا خواهد بود. به این ترتیب باید گفت او هرگاه آرام تر است اثرگذار تر می شود و تنها دانستن او در این مقطع زمانی به شدت اشتباه است. ضمن آنکه باقری در تمام سال های فعالیتش تلاش کرده تا افرادی نزدیک به خود در حوزه های مختلف داشته باشد و علاقه او به وجود نیروهای نزدیک به خود در حوزه های مختلف بر کسی پوشیده نیست و مجموعه این دلایل در کنار هم در این مقطع زمانی بیش از هر زمانی باقری را به اهدافش نزدیک کرده است.