محمود احمدی نژاد: اداره کردن کشور را بلد نیستند آیا کنار رفتن را نیز بلد نیستند؟

حرف تازه – سفر محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور سابق، به صومعه سرا با استقبال قابل توجه و معناداری از سوی مردم مواجه شد. 

محمود احمدی‌نژاد امروز پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۳۹۷ ضمن حضور و سخنرانی در مراسم یادبود شهادت میرزا کوچک خان جنگلی قهرمان مبارزه با استعمار ناحیه در مسجد المهدی(عج) شهر صومعه‌سرا استان گیلان، در جمع مردم طی سخنانی ضمن بزرگداشت یاد و خاطره میرزا کوچک خان و اهمیت و عظمت قیام و زحمات قهرمانانی چون او و مرور تجربه تاریخی مقاومت ملت در برابر توطئه های بیگانگان برای سلطه بر کشور با وجود خیانت های سیاستمداران خودفروخته و عوامل وابسته به بیگانه و ذکر این موضوع که این تجربیات تاریخی با هزینه های سنگین به دست آمده است که باید مایه عبرت باشد ؛ تأکید کرد که می‌خواهند از کار بزرگ ملت در انقلاب اسلامی انتقام بگیرند و کشور را به تسلیم و سازش بکشانند.

متن کامل سخنرانی او به شرح زیر می‌باشد:

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه والمستشهدین بین یدیه
خداوند بزرگ را سپاسگزارم که توفیق حضور مجدد در گیلان و زیارت مردم عزیز این استان و خصوصاً مردم مهربان صومعه سرا شهر ابریشم را عنایت فرمود.
گیلان سرزمین عالمان، قهرمانان، شجاعان، شهیدان و آزادگان است.
گیلان دیار اندیشه، پاکی، صمیمیت و تلاش است.
گیلان یکی از مظاهر زیبای ایمان زلال، آگاهی عمیق، مهربانی بی پایان و فداکاری بی مثال ملت ایران است.
مردم گیلان همواره مدافع استقلال، عزت و آبادانی ایران عزیز بوده‌اند.
خیل عظیم شهیدان، عالمان، مجاهدان و ایثارگران استان، رمز ماندگاری و سربلندی ملت ایران است.
در آستانه میلاد با سعادت امام مظلوم حضرت امام حسن عسگری (علیه السلام) قرار داریم. میلاد آن عزیز را به شما، به ملت ایران و خصوصاً به فرزند برومند ایشان حضرت امام عصر(ع) تبریک عرض می‌نمایم.

این مراسم برای بزرگداشت میرزا کوچک خان برقرار شده است.
تاریخ ایران سرشار از ظهور و فداکاری مردان و زنان بزرگی است که در راه عزت و سرافرازی ملت ایران ایستادگی کردند و راه سعادت و استقلال ملت‌ها را گشودند.
به ویژه در ۱۵۰ سال اخیر، ایران شاهد نهضت‌ها و قیام‌های مردمی برای بازیابی استقلال، عدالت و آزادی بوده است که قیام میرزا کوچک خان یکی از آنها است.
او مردی موحد، مومن، صبور و شجاع بود. ساده زیستی و مردمی بودن او شهره عام و خاص بود.
میرزا کوچک خان انسان آزاده‌ای بود و عمق معرفت و زمان‌شناسی او نیز ناشی از همین آزادگی بود.
میرزا کوچک خان در شرایط بسیار نامناسب آن زمان پرچم آزادی و استقلال کشور را بر افراشت و جان خود را بر پیمان دفاع از ایران عزیز گذاشت.
عظمت کار قهرمانانی مانند شهید میرزا کوچک خان را باید در شرایط تاریخی مربوطه ارزیابی کرد.

عزیزان من؛
بنا دارم با ذکر دو تجربه تاریخی، به نوعی اهمیت کار امثال میرزا کوچک خان و راهکارهای عبور از شرایط فعلی را خدمت شما عرض نمایم.
دشمنی جهانخواران و استعمارگران با ملت ایران سابقه ۲۵۰۰ ساله دارد. آنان همیشه در برابر عظمت‌ها و فرهنگ انسانی و توانایی‌های بی‌نظیر ملت ایران احساس حقارت کرده و ملت ما را مانعی در برابر توسعه و استمرار سلطه خود بر جهان دانسته اند.
آنان در طول تاریخ و از دوره اسکندر مقدونی همواره به دنبال تحقیر ملت ایران و سلطه بر او بوده‌اند.
انقلاب اسلامی موجب آشکارتر شدن این دشمنی تاریخی گردید.
آنان نه تنها هیچگاه به پیشرفت ملت ما کمکی نکرده‌اند بلکه از هر فرصتی برای تضعیف ایران حداکثر بهره را برده‌اند.
به ویژه هرگاه ملت ایران دستاوردهای مهمی داشته و گامهای بلندی در راه پیشرفت، آزادی و رفاه مردم برداشته است دشمنان تلاش کرده‌اند دستاوردها را نابود و حرکت ملت ما را محدود و مهار کنند.
خواسته اند تا ما همواره عقب مانده باشیم و هیچ‌گاه در جرگه کشورهای قدرتمند، آزاد و پیشرفته قرار نگیریم.
بسیاری از مورخین معتقدند که حمله مغول به ایران و آن خرابی‌ها نیز با تشویق و ترغیب همان دشمنان تاریخی بوده است.
دشمنان تلاش کرده‌اند با تحمیل فشارها و بحران‌های سیاسی و اقتصادی از یک سو و جنگ تبلیغی و روانی از سوی دیگر، شرایط را برای توسعه سلطه خود فراهم ‌آورند.
البته بخش مهمی از طراحی دشمنان همواره توسط افراد فاسد و خود فروخته داخلی به اجرا درآمده است.
یکی از این مقاطع و تجربیات، شرایط و حوادث سالهای ۱۲۹۶ تا ۱۳۰۰ است.
قبل از آن قرارداد دارسی منعقد و اختیار نفت به آنان داده شده و چاه‌های نفت به نتیجه رسیده بود.
در آن دوران برای خنثی کردن اثر حرکت بزرگ ملت ایران در جنبش مشروطه و بازگرداندن شرایط کشور به قبل از آن از همین روش استفاده کردند.
ملت ایران در جنبش مشروطه اراده کرد تا برای پیشرفت، حاکمیت ملی، توسعه نقش مردم در سرنوشت کشور، برپایی عدالت، آزادی و مهار قدرت نا محدود حاکمان گامهای بلندی بردارد.
اگر نهضت مشروطه به نتیجه کامل می‌رسید پای بیگانگان از این سرزمین و دست آنان از ثروت ملت کوتاه می‌شد.
طی حدود ۱۰ سال پس از پیروزی اولیه مردم در این جنبش، بیگانگان با جلوگیری از تحقق کامل خواست مردم و ممانعت از اصلاح ساختارهای حکومتی و با سوءاستفاده از حضور مدیران و حاکمان بی کفایت، غیرمردمی و ضعیف در مراکز قدرت، سرزمین عزیز ما را مورد تاخت و تاز قرار دادند.
از جنوب، استعمار پیر وارد شده و عملاً بخش مهمی از سرزمین را اشغال و بسیاری از رجال سیاسی و ساختار قدرت را در اختیار گرفته بود.
از شمال نیز حکومت شوروی که به دنبال سلطه بر ایران و رسیدن به آبهای گرم جنوب بود همین رفتار را به شکل دیگری انجام می‌داد.
این دو دولت برای تقسیم ایران توافق کرده بودند.

استعمار پیر با بهره‌برداری از شرایط بعد از جنگ اول، چاپ پول بدون پشتوانه توسط بانک شاهی که در اختیار خودشان بود و خرید گسترده غلات و دیگر کالاها، گرانی، فقر و قحطی بی سابقه‌ای بر بخش وسیعی از ایران عزیز تحمیل کرد.
این وضع که منجر به شیوع طاعون نیز گردید تنها قسمتی از برنامه استعمار پیر برای جلوگیری از تحقق اهداف جنبش مشروطه و مهار روند پیشرفت ایران بوده است.
در یک دوره کوتاه، میلیون ها ایرانی از مریضی و قحطی مردند و سازمان اجتماعی ایران آسیب دید و اقتصاد به تباهی کشیده شد.
یکی از بزرگترین کشتارهای تاریخ اتفاق افتاد که در فیلم یتیم خانه ایران بخشی از شرایط آن زمان ترسیم شد.
معلوم است در این دوره وضعیت روحیه عمومی مردم چگونه است.
به علاوه در همین دوره از فشارهای روانی و تبلیغی، به عنوان ابزاری برای تحقیر و تضعیف روحیه عمومی استفاده کردند.

متاسفانه عده قابل توجهی از سیاستمداران وابسته و خودفروخته و در جهت تکمیل نقشه دشمن، تنها راه نجات ملت را قرار گرفتن تحت مدیریت و قیمومت سلطه‌گران تعریف می‌کردند.
آنان در چنین شرایطی، راه حل مشکلات کشور را انعقاد قرارداد با دولت انگلیس، پذیرش سروری او و دادن اجازه دخالت در امور کشور به بیگانه معرفی می‌کردند.
بالاخره با مدیریت نخست‌وزیر وثوق الدوله در سال ۱۹۱۹ میلادی مطابق با ۱۲۹۸ شمسی متن اولیه قراردادی بین دولت ایران و انگلیس در شش ماده تنظیم شد.
جالب است بدانید که چارچوب این قرارداد، در ۳۰ دسامبر ۱۹۱۸ مطابق با ۹ دی ۱۲۹۷ ابتدائاً توسط وزارت خارجه انگلیس تصویب و سپس برای طی مراحل به طرف ایرانی ابلاغ می‌گردد.
میرزا حسن وثوق الدوله، نخست وزیر، صارم الدوله اکبرمیرزا، وزیر دارایی و نصرت الدوله فیروز، وزیر دادگستری برای توجیه و عقد این قرارداد تلاش وافری کردند.
آنان به طور محرمانه از سفارت انگلیس تضمین خواسته بودند که در صورت تغییر شرایط در ایران، تحت حمایت دولت انگلیس قرار گیرند و آنان نیز تضمین داده بودند.
نقل است که برای عقد این قرارداد در صد سال قبل حدود ۲۰۰ هزار تومان به وثوق الدوله و به هر یک از دو وزیر یکصد هزار تومان از طرف دولت انگلیس پرداخت گردید.
این قرارداد با تبلیغات گسترده درباره ضرورت آن و معرفی آن به عنوان تنها راه نجات ملت و البته به صورت محرمانه امضاء شده بود.
در صورت تایید نهایی، بر اساس این قرارداد دولت انگلیس به طور کامل و با خرج ملت ایران بر تمام ارکان اداره کشور مسلط می‌گردید.
طبق این قرارداد اداره تمام تشکیلات لشگری و کشوری ایران از جمله قشون و مالیه و گمرکات در اختیار انگلیس قرار می‌گرفت.
اتباع انگلیسی به عنوان مستشار به استخدام دولت ایران در می‌آمدند و امتیازها و دیگر امور اقتصادی ایران به سرمایه‌دارهای انگلیسی واگذار می‌شد.
یعنی با خرج ملت ایران بر ما حاکم می‌شدند.
در هر وزارتخانه یک مستشار انگلیسی مستقر می‌شد و وزیر باید از او تبعیت می‌نمود.
دنیس رایت سفیر وقت انگلیس در تهران می‌گوید: قرارداد ۱۹۱۹ بریتانیا را در امور داخلی ایران کاملاً مختار می‌سازد.
جالب است بدانید که در همین دوره چاه‌های نفت مسجدسلیمان به نتیجه رسیده بود و انگلیس می‌خواست برای همیشه بر آنها مسلط باشد. بنابراین باید حاکمیت را به طور کامل از آن خود می‌کرد.
اما مردان بزرگی مانند میرزا کوچک خان با قیام جنگل و شیخ محمد خیابانی با قیام تبریز و شخصیت‌های ملی و بزرگی مانند سید حسن مدرس، محمد مصدق، مشیر الدوله پیرنیا، ارباب کیخسرو شاهرخ(زرتشتی) به عنوان نماینده مردم در مجلس شورای ملی شجاعانه در برابر آن قد علم کردند و از تصویب آن جلوگیری نمودند.
دولت وثوق الدوله سقوط کرد و توطئه در این مرحله خنثی شد.
لیکن استعمار پیر با استفاده از شرایط اقتصادی و روانی جامعه در گام بعدی با کودتای ۱۲۹۹ تمام دستاوردهای جنبش مشروطه را یکجا مصادره کرد.
دومین تجربه سنگین تاریخی مربوط به نهضت ملی شدن نفت است.
در این نهضت، ملت ایران به رهبری مردی وطن پرست و مومن به نام دکتر مصدق قیام کرد و ثروت بی بدیل نفت را پس از پنجاه سال غارت از چنگال دولت انگلیس خارج کرد.
در این دوره هم دشمنان از همان حربه تحریم و فشارهای سنگین اقتصادی استفاده کردند.
به موازات آن، سنگین‌ترین عملیات روانی تخریبی علیه مردم و رهبران دلسوز و فداکار نهضت ملی با گستردگی به اجرا در آمد.
توسط عده ای خودخواه و وابسته، ایده تحت الحمایه یک قدرت بزرگ قرار گرفتن برای نجات کشور، آشکارا تبلیغ و پیگیری می‌شد.
عده ای که بعدها معلوم شد در اصل وابسته به انگلیس و آمریکا بودند، پرچم گرایش به شوروی و مکاتب کمونیستی را برافراشته و عده‌ای دیگر نیز پرچم گرایش به انگلیس و آمریکا را سر دست گرفتند.
شبیه همان رفتار قبلی و همان توطئه‌های قبلی، البته پیشرفته‌تر انجام گرفت.
فشار اقتصادی کم سابقه از یک سو و تبلیغات روانی و تخریبی از سوی دیگر، مردم را به سوی بی تفاوتی نسبت به سرنوشت کشور سوق داد و با یک کودتا تمام دستاوردهای فداکاری‌های بزرگ ملت در نهضت ملی مصادره شد.
حدود یک سال بعد قرارداد استعماری به نام کنسرسیوم منعقد شد و نفت ملی شده دوباره تحت سیطره همان غارتگران قبلی قرار گرفت.
جالب است که قرارداد کنسرسیوم نیز در زمان خود به صورت محرمانه منعقد گردید و تمام کسانی که دست اندر کار فروش کشور بودند عملاً تحت حمایت دولت انگلیس و آمریکا قرار داشتند.

به نظر می‌رسد که امروز نیز دشمنان می‌خواهند از همین روش‌ها برای مصادره دستاوردهای عظیم انقلاب ملت استفاده نمایند.

بازیابی استقلال بزرگترین دستاورد انقلاب ملت ایران در بهمن ۵۷ بوده است.
در یک دوره، سرعت حرکت رو به جلوی ملت به شدت افزایش یافت به گونه ای که هر روز اخبار پیشرفتهای شگرف در عرصه علمی، هوافضا، هسته ای، سلول های بنیادی، بیوتکنولوژی، نانو تکنولوژی، صنعت، کشاورزی، فرهنگ و سیاست، عمران و آبادانی و اصلاحات ساختاری اقتصادی منتشر می‌گردید.
کارهای بزرگ مثل ساخت موشک ماهواره بر و ارسال ماهواره، افزایش دو برابری ظرفیت کل صنعت، سرعت اول رشد علمی جهان، توزیع سهام عدالت، کنترل مصرف سوخت، میلیون‌ها مسکن مهر،  هدفمندی یارانه‌ها، توسعه بنگاه‌های کوچک، ۷ برابر شدن صادرات غیرنفتی، حضور در صحنه و رضایتمندی مردم، آبادانی روستاها و شهرها، راه‌ها، بنادر و فرودگاه‌ها به سرعت انجام شد.
خودباوری ملی، روحیه تلاش و سازندگی و امید به آینده درخشان احیاء و چند برابر شد.
سلطه گران جهانی برای متوقف کردن این حرکت در صدد برآمدند از همان روش قبلی اما نسخه به روز شده و کامل‌تر آن استفاده نمایند.
خانم کلینتون وزیر خارجه اسبق آمریکا در کتاب خاطرات خود نوشته است؛ رشد و پیشرفت تکنولوژی در ایران در دولت های نهم و دهم به مرحله غیر قابل برگشت می‌رسید و آنان مجبور شدند با استفاده از عناصر داخلی، دولت را تضعیف و حرکت پر شتاب ملت را مهار کنند.
رییس رژیم صهیونیستی و معاون رییس جمهور قبلی آمریکا نیز شبیه همین مطالب را بیان کرده‌اند.
در این دوره نیز فشار تحریم اقتصادی و مهم‌تر از آن فشار روانی و تخریبی و تبلیغی علیه ملت ایران، نفوذ و حمایت از عناصر ضعیف دنیا طلب و غیرملی و غیر مردمی، معطل نگاه داشتن ثروت مادی و معنوی ملت، ارکان اصلی برنامه دشمنان بوده است.
آنان می‌خواهند اراده مردم را سست و آنان را مایوس و نسبت به سرنوشت کشور بی تفاوت کنند.
می خواهند مردم را در مقابل هم قرار دهند و روحیه خودباوری ملی را در هم بشکنند.
متاسفانه توسط برخی از افراد به تصریح و تلویح قرار گرفتن تحت الحمایه قدرتهای جهانی و دادن فرصت به آنان برای دخالت در امور کشور و به تعبیر امروزی هضم شدن در نظام سیاسی و اقتصادی جهانی به عنوان راه نجات کشور معرفی می‌گردد.

چند سال اخیر عرصه سیاسی و اقتصادی کشور شاهد اجرای طراحی دشمن به گستردگی و پیچیدگی هر چه تمام تر بوده است.
در حالی که بهانه اصلی دشمنان برای فشار بر دولت و ملت، ادعاهای آنان درباره فعالیت‌های هسته ای سالهای ۸۰ تا ۸۳ بود عده‌ای در داخل به طور هماهنگ با بیگانه دولت قبل را مسئول فشارها معرفی می‌کردند.
از بیرون و به بهانه های واهی، فشار اقتصادی آوردند و با کمک عناصر داخلی علاوه بر کمک به اجرای تحریم دشمن، جلوی فعالیت‌های موثر و تعیین کننده دولت قبل را گرفتند.
همزمان دستگاه تبلیغی آنان نیز شرایط را به سیاه‌ترین شکل ممکن تبلیغ و ترسیم کرد.
به دروغ گفتند که خزانه خالی، دولت بدهکار و انبارها نیز خالی است.
عملاً همه کارهای کشور و استفاده از ثروت و توان داخلی را متوقف کردند.
تمام امور کشور را به توافق با نظام سلطه و پذیرش آقایی او منوط کردند و بالاخره با فشار اقتصادی و روانی به مردم از یک سو و بر شمردن مزایای بی شمار قراردادی به نام برجام، آن را به امضاء رساندند.
با استفاده از روش‌های جنگ روانی تمام منتقدین را با شدیدترین شیوه تحقیر و سرکوب کردند.
قرارداد موسوم به برجام را به طور محرمانه منعقد کردند تا جایی‌که نه تنها مردم بلکه حتی نمایندگان ملت نیز از مضمون آن اطلاعی ندارند.
ادعا می‌شود قرارداد در موضوع هسته ای است لیکن ظاهراً تعهدات فراوان دیگری در متن و حاشیه آن داده شده است که هنوز عموم مردم اطلاعی از آن ندارند.
بعداً معلوم شد که این قرارداد کاملاً یک طرفه و به نفع بیگانگان است.
ایران بیش از ۳۰ میلیارد دلار تاسیسات هسته ای خود را متوقف کرد یا از بین برد و یا در مسیر ویرانی قرار داد.
اما همانگونه که پیش‌بینی می‌شد بهبود اقتصادی و وعده هایی که می‌دادند محقق نگردید.
وقتی رییس جمهور فعلی آمریکا به طور یک جانبه قرارداد را لغو و تحریم های سنگین تری را برقرار کرد هیچ نقطه روشنی در قرارداد نبود که امضاء کنندگان ایرانی به اتکاء آن بتوانند به مرجع مستقلی شکایت و از اقدامات رییس جمهور آمریکا علیه ملت ایران جلوگیری کرد.
هیچ‌گاه اعلام نشد آیا در پشت صحنه این قرارداد هم اتفاقاتی افتاده است یا نه.
در خبرها بود که قرار شده که به حدود دو هزار و ۵۰۰ نفر از فرزندان مقامات ویزای اقامت بدهند و آنان با ثروت قابل توجه در آمریکا به سر می‌برند.
خوش‌بینانه می‌گویم که طرف‌های ایرانی متن قرارداد را به صورت کامل نخوانده‌اند چراکه در این صورت غیرت ملی اجازه نمی‌داد که اختلافات را به یک هیئت هفت نفره با ملاک اتفاق آرا ارجاع دهند که ایران در آن تنها یک رای دارد.
حداقل چهار عضو از آن هیئت، مخالف هسته ای شدن ما و از دشمنان شناخته شده استقلال و پیشرفت ما هستند و معلوم است که از طریق این هیئت هرگز نمی‌توان به اتفاق آراء حقوق ملت ایران را استیفا کرد.
بعد از خروج دولت آمریکا از برجام دیدیم که به لحاظ حقوقی چه نواقص بزرگی در قرارداد وجود داشته و این قرارداد کاملاً یک طرفه بوه است.
چشم دوختن به ترحم و لطف اروپایی ها علاوه بر این که موجب تحقیر ملت است در واقع کامل کردن حلقه های توطئه دشمن برای تضعیف و به سلطه کشیدن مردم ما است.

عزیزان من؛
این تجربیات تاریخی با هزینه های سنگین به دست آمده است که باید مایه عبرت باشد.
متاسفانه امروز مجدداً تعهدات جدیدی را مطرح کرده اند و با استفاده از همان ادبیات می‌خواهند به تصویب رسانده و رسمیت بدهند.
حدود شش سال است که اقتصاد و مردم را به گروگان گرفته اند و همه امور را به توافق با سران سلطه و یا پذیرش شرایط نظم یک جانبه جهانی منوط می‌کنند.
قریب شش سال رکود را به اقتصاد تحمیل کرده‌اند.
با توجه به ثروت عظیم و مردم خوب و نیروی انسانی کارآمد، دولت می‌توانست و می‌تواند اقتصاد را از رکود خارج نماید ولی معلوم نیست چرا حرکت موثری در این جهت انجام نمی‌شود.
تمام اجزاء دستگاه تصمیم گیری معطل و مشغول دعوا بر سر برخی قراردادهای جهانی هستند.
دعوا حالت قبیلگی پیدا کرده و اصولاً از منظر منافع ملی کمتر بحثی انجام می‌شود.
تمام امور کشور آشکارا به این قراردادها و تعهدات گره زده می‌شود در حالیکه راهکارهای موثر و عالمانه‌ای برای برون رفت از وضع موجود با اتکاء به منابع داخلی وجود دارد.
بخش مسکن را راکد کرده‌اند و به مسکن مهر که بیش از ۵/۴ میلیون خانواده را سرپناه داد توهین می‌کنند.
بسیار خوب دولت قبل ۵/۴ میلیون مسکن ساخت که می‌گویید ایرادهایی داشت لطفاً شما در این شش سال فقط یک مسکن می‌ساختید که بدون ایراد باشد.
شرایط بخش صنعت و تولید و کشاورزی هم همینطور است، اکثر فعالین اقتصادی ناراضی‌ و بدون انگیزه‌اند.
در ابتدا به دروغ گفتند که خزانه خالی است، دولت بدهکار است و انبارها خالی گشته است.
خزانه دولت فعلی طی شش سال تقریباً دو برابر کل ۸ سال دولت قبل دریافتی داشته است در حالیکه نه از مسکن مهر و نه از افزایش یارانه و نه بنگاه‌های کوچک و نه پیشرفت‌های علمی و صنعتی خبری هست.
چشم در چشم مردم می‌اندازند و اطلاعات خلاف واقع می‌دهند.
به بدترین و ضعیف‌ترین شکل ممکن کشور را اداره می‌کنند و سر ملت منت هم می‌گذارند.
معلوم است که عده ای می‌خواهند کشور را به تسلیم و سازش بکشانند.
دشمنان می‌خواهند استقلال ما را مخدوش و راه پیشرفت، عظمت، آزادی و آبادانی ملت را مسدود کنند.
می خواهند از کار بزرگ ملت در انقلاب اسلامی انتقام بگیرند و ما را به ده‌ها سال قبل و به جزئی از نظام سیطره خودشان برگردانند.
دنیا بداند ؛
ملت ایران همواره به دنبال رابطه سازنده و در سایه احترام با همه کشورها و ملت‌ها بوده است. همواره از مذاکره و همکاری مثبت و عادلانه استقبال کرده است.
ملت ایران هیچ‌گاه به دنبال جنگ و تجاوز نبوده است.
اما در برابر تجاوز به سرزمین و حقوق خود نیز کاملاً جدی و مقاوم بوده و با همه وجود ایستادگی کرده است.
ایران و حقوق ملت ناموس مردم ایران است.

از شما می‌پرسم ؛
آیا هرگز در ذهن شما آمده است که در امور داخلی دیگر کشورها دخالت یا به آنها لشگرکشی کنید و آنان را تحت سلطه خود درآورید؟ آمده است یا نیامده است؟
آیا هرگز به ظلم به دیگر ملت ها راضی بوده اید؟ یا نبوده اید؟
آیا به کوتاه آمدن از حقوق ملی و استقلال خود راضی هستید یا راضی نیستید؟
آیا قراردادهایی که حقوق ملت را تضییع می‌کند و متن آن به اطلاع و نظر ملت نمی رسد را قبول دارید یا ندارید؟
آیا از نحوه اداره کشور راضی هستید یا نیستید؟
هیچ منطقی و هیچ دین و آیینی اجازه نمی دهد وقتی مردم از مدیرانی ولو منتخب، ناراضی‌اند، موظف باشند آنها را تا آخر مدت تحمل نمایند.
وقتی مردم از مدیری یا مقامی ناراضی‌اند آیا آن مدیر یا مقام باید به هر ترتیب و بر خلاف نظر ملت به کارش ادامه دهد یا اینکه باید کنار برود؟
وقتی مردم به یک مقامی رای داده اند و بعداً معلوم شده است که ناراضی‌اند ادامه کار آن مدیر فاقد مشروعیت است.
متاسفانه اقتصاد کشور به رکود کشیده شده است و عده ای خاص از رانت استفاده می‌کنند.
با ترمیم یارانه ها و فعال کردن بخش مسکن بسیاری از مشکلات حل خواهد شد.
هر روز اخبار فسادهای بزرگ منتشر می‌شود در حالیکه بسیاری از مردم به اولیه زندگی شان محتاج هستند.
امروز اکثریت ملت از وضع اداره کشور و از اقتصاد و سوءاستفاده‌ها و استیلا و برخورداری خاندان‌ها و فشارها و برخوردها ناراضی‌اند.
گرانی افسار گسیخته و بی‌برنامگی، زندگی همه مردم را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.
به اعتراضات مردم در گوشه و کنار یا بی توجهی می‌شود و یا با آنها برخورد می‌شود.
وقتی کارگری که با حداقل حقوق بخور و نمیر زندگی می‌کند و ماه‌ها از دریافت همین حقوق هم محروم بوده اعتراض می‌کند، پاسخ او برخورد نیست.
وقتی معلمین، رانندگان یا کشاورزان به وضع موجود اعتراض می‌کنند دیگر نمی توان به عنوان ضد انقلاب با آنان برخورد کرد.
ملت ضد انقلاب نیست. ملت عین انقلاب است. همین ملت انقلاب کرده است و افراد را سر کار آورده است.
همین ملت از انقلاب و کشور محافظت خواهد کرد.
ضد انقلاب کسانی هستند که با ضعف و بی‌تدبیری و ضعف مدیریت و یا چشم دوختن به ترحم بیگانه، امور کشور را معطل کرده اند و ملت را تحت فشار قرار داده اند.
اقتصاد کشور با بگیر و ببند درست نمی شود بلکه با برنامه مناسب و علمی و کار و تلاش و دخالت دادن مردم و به رسمیت شناختن حقوق ملت درست می‌شود.
متاسفانه دستگاه قضایی نتوانسته است مردم را قانع کند و برخی رفتارها به گسترش بی اعتمادی دامن زده است.
به هر نوع انتقاد و یا اعتراض انگ اقدام علیه امنیت ملی و یا تبلیغ علیه نظام می‌زنند و برخورد می‌کنند.
این ها بیان واقعیت ها است. آنها باید خودشان و نحوه رفتارشان را اصلاح کنند و در جهت خواست ملت قرار دهند.
به فرد مهمل گویی گفتند؛ سخن گفتن بلد نیستی، آیا سخن نگفتن هم بلد نیستی؟!
برخی مقامات اگر اداره کردن کشور را بلد نیستند آیا کنار رفتن را نیز بلد نیستند؟
خوب اگر نمی توانند، کنار بروند و امور را به اراده و رای ملت بسپارند.
چرا ملت باید تاوان ضعف برخی مدیریت ها را بدهند؟
آیا شما راضی هستید که از جیب ملت تاوان مدیریت‌های ضعیف داده شود یا راضی نیستید؟
امروز دشمنان برای سلطه بر ملت به نتایج این نوع مدیریت ها امید بسته اند.
من از زبان شما مردم با صدای بلند اعلام می‌کنم که خواب‌های دشمنان برای سلطه مجدد بر ملت ایران تعبیر نخواهد شد.
ملت بزرگ ایران با اتکاء به توانمندی‌های ذاتی و با وحدت و توکل بر خداوند و فرهنگ پر افتخارش، مشکلاتش را حل خواهد کرد.
ملت ایران نیازی به دخالت دیگران ندارد و اجازه نمی دهد بیگانگان بر این سرزمین الهی مسلط شوند.
از شما می‌پرسم آیا با دخالت و سلطه بیگانگان موافقید یا مخالفید؟
اگر بیگانگان چشم طمع به سرزمین و حقوق ملت داشته باشند آیا آن را می‌پذیرید یا با آن مقابله می‌کنید؟
این روزها خواهد گذشت و به فضل الهی قطار پیشرفت و اعتلای ملت به مسیر اصلی باز خواهد گشت.
زمستان می‌گذرد و روسیاهی به ذغال خواهد ماند.
یاد میرزا کوچک و خیابانی و همه فداکاران راه استقلال و آزادی و شهیدان و امام شهیدان را گرامی می‌داریم.
از برگزارکنندگان برنامه و مسئولین محلی سپاسگزارم.

ای خدای بزرگ، امام زمان(عج) ما را برسان.
عشق و معرفت او را در دلها سرشار بگردان.
او را به خواست و دست مردم بر قله مدیریت جهان مستقر فرما.
ملت ما و جوانان ما و رهبر ما را حفظ بفرما.
همه ملت ها را نجات عنایت بفرما.
همه بی‌گناهان دربند و خصوصاً عزیزان بهاری آقای مشایی و آقای بقایی را نجات عنایت بفرما.
بدخواهان و مستکبران را منکوب بفرما.
باران رحمتت را بر تمام سرزمین ایران ببار.
سر بلند و عزیز باشید