کارگرنیا و هت تریک در ناکامی!

بهنیا ثابت رفتار : در قسمت های قبلی به بررسی عملکرد پنج عضو چهارمین دوره شورای اسلامی شهر رشت پرداختیم. امروز در ششمین قسمت به بررسی عملکرد محمدحسین واثق کارگرنیا خواهیم پرداخت.

جهت مطالعه قسمت های قبلی می توانید روی هرکدام از اسامی کلیک کنید:

قسمت اول :  رضا جمشیدی چناری
قسمت دوم : فرانک پیشگر
قسمت سوم :  محمود باقری خطیبانی
قسمت چهارم : اسماعیل حاجی پور
قسمت پنجم : فرهاد شوقی

نفر ششم : محمد حسین واثق کارگرنیا

رئیس اسبق پلیس مبارزه با مواد مخدر استان، فرمانده انتظامی اسبق شهرستان‌های رشت، لنگرود، رودبار و آستانه، رئیس پلیس اسبق شهرستان رشت، موسس هیئت خادمین منتظران قائم (عج) و اصولگرای با سابقه ششمین عضو شورای چهارم است که مورد بررسی قرار می گیرد.

محمدحسین واثق کارگرنیا یکی از اعضای نسبتا کم حاشیه شورا بوده است و مطابق انتظار شخصیتی منضبط و محترم از او دیده شده است.

در طول دوره حضور او در شورا، کمتر دیده شده است که رسانه ها همجه ای از انتقادات به سوی او داشته باشند و علت این امر را می توان در همان ویژگی های شخصیتی او جستجو کرد. البته منظورمان از رسانه ها صرفا رسانه ها هستند نه مجموعه ای شامل رسانه ها و رسانه نماها!

بعید نیست با تمام خدمات و اقداماتی که کارگرنیا به این شهر تقدیم کرده است؛ سال ها بعد واضح ترین تصویری که از خاطرات حضور او در شورای چهارم در اذهان عمومی باقی می ماند مربوط به تلاش های پی در پی و ناکام برای ریاست شورا باشد.

کارگرنیا شاید مشاوران متخصص و مجربی ندارد. به همین دلیل گاهی برداشت و تحلیل مناسبی از شرایط حاکم بر شورا و اتفاق های اطراف شورا و تصمیمات اعضای شورا به او منتقل نمی شود. حتی گاهی مشاوره های تخصصی مناسبی نیز به او ارائه نشده است. البته شاید هم از تجربیات برخی مدیران نزدیک به خود بهره می برد که در حوزه کاری خود افراد موفق و مجربی هستند اما در موضوعی مثل رییس شدن در شورا که نیاز به حضور مستمر مشاوران در کنار شورا و لمس کردن و آگاه بودن از جریانات حاکم بر آن دارد موفق نبوده است.

شکست های پیاپی او در تلاش برای ریاست شورای رشت، در سال های اول و سوم شورای چهارم و همچنین تلاش برای ریاست شورای شهرستان رشت در همان سال اول سبب شد در این حوزه هت تریک ناکامی را خیلی زود به نام خود ثبت کند؛ تا در این حوزه بدون داشتن رقیبی جدی، رکورددار شورای رشت شود.

البته اگر کارگرنیا در رقابت برای ریاست سال دوم شورا از ادامه مسیر انصراف نمی داد و به تعبیر برخی رسانه ها هراس از شکست در او وجود نداشت شاید ظرف مدتی حدود یک سال رکورد هت تریک ناکامی را به نام خود ثبت می کرد که در نوع خود کم نظیر بود اما انصراف او و عدم حضورش در رقابت برای ریاست شورای شهر و همچنین شهرستان، سبب شد یک سال دیرتر سومین ناکامی رسمی کارگرنیا رقم بخورد و این بار نه با اختلاف یک رای بلکه قبل از رای گیری امیدهایش برای ریاست به یاس تبدیل شد.

نمونه دیگری از مشاوره های نادرست به کارگرنیا مربوط به ماجرای عمر گل لاله می شود. عضو شورا طی صحبت هایی نسبت به عمر کوتاه گل لاله اظهار دلواپسی کرد اما این در حالی بود کارشناسان فضای سبز و کشاورزی نظر متفاوتی داشتند و گل لاله را به دلیل سازگاری با محیط و عدم نیاز به تیمارهای باغبانی، مناسب محیط شهری می دانستند.

از آنجا که بعید به نظر می رسد یک عضو شورا اظهار نظراتی غیر کارشناسی ارائه دهد محتمل است که کارگرنیا از جمعی از دوستان و یا نزدیکان خود که گاهی به او سر می زنند و یا او به آنها سر میزند و یا در جایی همدیگر را می بینند مشاوره های نادرستی گرفته باشد.

شنیده ها حاکی از آن است کارگرنیا بار دیگر و این بار به دنبال ریاست سال چهارم شورا است. اتفاقی که می تواند در صورت پیروزی او به نقطه عطفی در دوران حضورش در شورا تبدیل شود و به قول فوتبالی ها طلسم ناکامی های او را بشکند.

از یک سو کارگرنیا بر خلاف انتظارات نتوانسته است درجذب رای اصولگرایان شورا در مقایسه با کاظمی موفق عمل کند اما از سوی دیگر خودش آرای دقیقه نودی بسیار تاثیرگذاری داده است. این دو موضوع، دو تحلیل متفاوت از نقشه راه احتمالی شورانشینان تا زمان حضور او در رقابت برای ریاست در سال چهارم شورای چهارم را به وجود می آورد.

برخی معتقدند کارگرنیا تلاش خواهد کرد تا در مقطع حساسی که بحث استیضاح دکتر ثابت قدم شهردار فعلی در میان اعضای شورا زمزمه می شود این عضو شورا رای دقیقه نودی به ابقای او می دهد. اگر چنین اتفاقی رخ دهد خواسته یا نا خواسته او قدمی به سوی طیف حامی شهردار برداشته است و در نتیجه محتمل است که در انتخاب هیئت رئیسه همه یا بخشی از موافقان شهردار نیز گامی به سوی رئیس شدن او بردارند و او را به سایر گزینه ها ترجیح دهند. اما برخی دیگر نیز اعتقاد دارند او به عنوان رای بسیار اثرگذار به استیضاح و حتی برکناری شهردار نیز رای خواهد داد. اگر چنین اتفاقی رخ دهد هیچ بعید نیست بار دیگر نام مسعود کاظمی برای تصدی پست شهرداری رشت بر سر زبان ها بیفتد و این اتفاق نیز در صورت وقوع خواسته یا ناخواسته به رئیس شدن کارگرنیا کمک خواهد کرد و او را بیش از پیش به ریاست نزدیک می کند.

آنچه به نظر می رسد نگاه کارگرنیا به مسائل شهری نگاهی دلسوزانه و ایده آلیسم است. نمونه ای از این اخلاق در خصوص پارک بازی رشت و درخواست واگذاری به سرمایه گذار به چشم خورد. کارگرنیا اعتقاد داشت باید بهترین تجهیزات پارک بازی توسط سرمایه گذار به رشت بیاید اما توجیه اقتصادی برای شهر نیز داشته باشد و قیمت های واقعی تری به شهرداری و شورا پیشنهاد شود. چنین نگاهی را باید نوعی ایده آلیسم توام با دلسوزی دانست.

باید منتظر بمانیم و ببینیم کارگرنیا چه تصمیمی می گیرد و تصمیم او چه واکنش هایی را به همراه دارد و در انتخاب هیئت رئیسه چه سرنوشتی رقم خواهد خورد تا ببینیم تحلیل هایمان می تواند به واقعیت نزدیک شود یا خیر. اما به هرحال کارگرنیا یک ریاست از شورای چهارم طلب دارد و شاید حدود سه سال پیش کمتر کسی فکر می کرد او نتواند حتی یک سال ریاست شورا را به دست آورد.

شخصیت منضبط و محترم کارگرنیا به هیچ وجه او را به سمت کم اثر بودن هدایت نکرده است. کارگرنیا علاوه بر اینکه در طرح و اجرای موضوع ساماندهی دستفروشان رشت تلاش زیادی کرده است در مقاطع مختلف در مباحث گوناگون از جمله ریخت و پاش ها، نادیده گرفتن حق خبرنگاران، آسمان ریسمان بافتن برخی رسانه ها، روز رشت، عزل و نصب ها، موضوع توجه به بازاریان در پروژه ها و سایر موضوعات روز موضع گیری شفاف داشته است و حضور فعال او در جلسات شورا و مراسم های مختلف بر کسی پوشیده نیست و بارها دغدغه ها و راهکارهای خود را بیان کرده است.

کارگرنیا به احتمال فراوان در انتخابات شورای پنجم نیز از گزینه های جدی تصدی ۱۱ کرسی نمایندگی مردم رشت در پارلمان شهری خواهد بود.

لازم به ذکر است در سال سوم شورای چهارم، تا آخرین روزهای پیش از انتخاب هیئت رئیسه از کارگرنیا به عنوان گزینه اصلی ریاست شورا نام برده می شد و در حالیکه به نظر نمی رسید قصد انصراف داشته باشد در روزهای پایانی معادلات با حضور رفیعی نوده به هم ریخت و رفیعی نوده و پیشگر به رقابت پرداختند و در نهایت رفیعی به ریاست رسید تا باز هم کارگرنیا نتواند رئیس شود.