ما مردمِ آمریکا را دوست داریم مثل همه ملت ها/ خیلی بد است به وزیر امور خارجه ما در نیویورک بگویند پایت را از این خیابان آن طرف تر نگذار/ فرمولی که من ارائه می دهم، برای همه جهان است/ هر فلسطینی از هر دینی، در یک رفراندوم آزاد نوع حکومت سرزمین را تعیین کند

حرف تازه – مشروح گفت و گوی محمود احمدی نژاد با روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز درباره مسائل منطقه ای و جهانی از جمله بحران در روابط ایران و آمریکا به شرح زیر است:

خبرنگار: سلام آقای احمدی نژاد، من شهناز فصیحی خبرنگار نیویورک تایمز هستم و می خواستم از شما بابت اینکه وقت خودتان را به ما دادید تشکر کنم. اولین سئوالم را اینطور مطرح می کنم که شما راه حل خروج از بحران سیاسی- اقتصادی را که برای ایران و در ارتباط با دونالد ترامپ بوجود آمده است چگونه می بینید؟

دکتر احمدی نژاد: بسم الله الرحمن الرحیم- اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه.

در ابتدا به شما، خوانندگان و دست اندرکاران روزنامه سلام می کنم. یکی از مهمترین چالش های چند دهه اخیر چالش بین ایران و آمریکاست. اگر بخواهیم برای آن راه حل ارائه بدهیم باید ریشه های این چالش را به درستی بشناسیم. البته من فکر می کنم که هردو طرف از این چالش ضرر کرده اند. اینطور نیست که یک طرف سود ببرد و طرف دیگر ضرر کند. اصولا درگیری و تنش و جنگ در نقطه مقابل منافع عمومی انسانها قرار دارد. اصل بر این است که همه ملت ها با هم ارتباط وهمکاری و تلاش و فعالیت مشترک داشته باشند و یکدیگر را در اقتصاد، سیاست و فرهنگ و امنیت کمک و تکمیل کنند.

بین ایران و آمریکا یک تنش طولانی مدت هست که ریشه آن به حوادث نهضت ملی بازمی گردد. یعنی یک دولت ملی بود که متاسفانه دولت وقت آمریکا به اعتماد ملت و دولت ملی ایران پاسخ مثبت نداد و در کنار مخالفین مردم ایستاد. ملت ایران زحمت کشیده و با فداکاری نفت را ملی کرده بود اما دولت آمریکا در مقابل یک خواست قانونی و انسانی که همه قواعد بین الملل از آن پشتیبانی می کرد، ایستاد و پایه بی اعتمادی را بنا نهاد و پس از آن هم در یک دوره طولانی به حمایت از دولت شاه پرداخت که ای کاش این حمایت در حوزه اقتصاد بود و به پیشرفت اقتصاد و دانش و فن آوری در ایران کمک می کردند اما آنها از سرکوبگری حمایت کردند که اینها هم در دل مردم نشست، بعد از انقلاب هم جنگ ۸ ساله و صدام و مسائل دیگر و بعد هم تحریم ها، کار را سخت کرد.

خبرنگار: بنظر شما تسخیر سفارت آمریکا چه بود؟

دکتر احمدی نژاد: بالاخره در برابر آن رفتارها، از این طرف هم یک عکس العمل هایی بروز می کند که باعث تشدید اوضاع می شود. من حالا نمی خواهم وارد همه جزئیات بشوم، بلکه می خواهم بگویم که باید یک مقدار رفتارها و نگاه ها را تغییر داد.

تلقی دولتمردان آمریکا این است که اگر بر ایران مسلط بشوند، خاورمیانه و بعد دنیا را دارند،  این تلقی را تغییر بدهند. با مردم منطقه دوست باشند، در شرایط برابر و احترام آمیز، همه با هم فعالیت و برنامه ریزی کنیم. در مسائل اقتصادی، اجتماعی و امنیتی همه مشارکت داشته باشیم، بدون اینکه کسی بر دیگری سلطه داشته باشد یا تحمیل کند و یا برتری جویی نماید. من فکر می کنم اگر یک مقدار خط مشی ها را تغییر بدهیم شرایط بسرعت می تواند عوض شود.

آمریکا کشور بزرگ و توانمندی است، در مقابل ایران هم یک کشور بزرگ، با سابقه چند هزار ساله و با فرهنگ و دارای اثرگذاری در سطح جهانی است. اگر هر دو با هم برای عدالت، اعاده حقوق انسان ها، تامین صلح و امنیت جهانی و منطقه ای همکاری کنند، حتما نتایج خیلی بهتری بدست خواهد آمد. این تنش و درگیری به نفع هیچکس نیست.

خبرنگار: بنظر شما، دولت ایران باید با آمریکا مذاکره بکند یا نه با توجه به اینکه دولت آمریکا چندین بار گفته که حاضر است بدون هیچ پیش شرطی مذاکره کند؟

دکتر احمدی نژاد: من معتقدم که در روابط بین الملل اصل بر گفت و گو و حل مسائل، از طریق گفت و گو است، منتهی دولت آقای ترامپ الان یک مقدار با موضع قلدری و با یک ادبیات تند و تهدید دارد جلو می آید. از آن طرف فشار اقتصادی و از این طرف هم ادعای گفت و گو؟ این از لحاظ اخلاقی و سیاسی چیز خوبی نیست. اگر کسی این را بپذیرد یعنی اینکه تسلیم است و بعد هم جایگاهش را بین ملت از دست می دهد، سودی هم ندارد یعنی اگر یک طرف بگوید من آنقدر فشار می آورم تا گفت و گو کنید! وقتی می خواهید فشار بیاورید، در گفت و گو می خواهید چه کنید؟ یعنی ادامه فشار را می خواهید روی میز مذاکره ببرید، این که بد است. بدون پیش شرط یعنی اینکه فشارها را برمی داریم، در شرایط مساوی با هم می نشینیم و گفت و گو می کنیم. در شرایط نا مساوی بنظر شما گفت و گو چه معنایی دارد؟

 خبرنگار: یعنی مثلا ممکن است که بیشتر فشار بیاورند.

دکتر احمدی نژاد: اصلا نتیجه ای گرفته نمی شود. اگر آقای ترامپ می خواهد واقعا مسائل را حل کند، باید یک مقدار تغییر رویه بدهد اما اینکه دائم بگوید ایرانی ها مقصر هستند،  ما در چه چیزی مقصر هستیم؟ یعنی آمریکا هیچ تاثیری ندارد؟ هیچ نقشی ندارد؟ دائما ۱۰۰ میلیارد – ۱۰۰ میلیارد در منطقه اسلحه می فروشند، این ها در ذهن مردم اثر منفی می گذارد. اسلحه نفروشید و به همه بگویید بیایید با هم دوست باشیم. آمریکا باید به دوستی بین ملت ها کمک کند نه اینکه بیاید دشمنی درست کند.  این خیلی بد است. آمریکا می خواهد سردمدار و مدعی امنیت جهان باشد، ولی کسی که مدعی امنیت جهان است نباید به تنش ها و کینه ورزی ها دامن بزند بلکه باید بگوید بیایید همه با هم دوست باشیم و خودش هم به این امر کمک کند. اگر جایی دلخوری و سوء تفاهم و یا اختلافی هست، کمک کند تا آن اختلاف رفع شود.

خبرنگار: بنظر شما وقت آن رسیده که ایران و آمریکا ملاقات کنند و سر یک میز بنشینند و مسائلشان را سعی کنند ریشه ای حل کنند؟ قبلا فقط راجع به برجام مذاکره کردند و مسائل دیگر یاقی ماند. بنظر شما آیا وقت آن رسیده و ایران و آمریکا این آمادگی را دارند؟

دکتر احمدی نژاد: ببینید؛ مردم آمریکا که حتما دوست دارند، مردم آمریکا کی مخالف ایران بودند؟ آنها که اصلا خیلی نقشی در سیاست خارجی دولت های آمریکا ندارند. آنها هم مثل بقیه ملت ها دوست دارند با همه در صلح و دوستی و رفاقت زندگی کنند. الان اینهمه از ایرانی ها در آمریکا هستند. خود جنابعالی مشکلی با مردم آمریکا دارید؟ مردم آمریکا علیه شما هستند؟ نخیر ندارید. مردم آمریکا مردم خوبی هستند مانند بقیه ملت ها.

همیشه زمان و فرصت برای گفت وگو هست، یک مقدار شرایط حاکم بر روابط دو کشور را باید تعدیل کرد که آن را هم آقای ترامپ باید پیش قدم بشود.

خبرنگار: بنظر شما به چه صورت باید پیش قدم شود؟

دکتر احمدی نژاد: وقتی از یک طرف فشار اقتصادی، تهدید و طرف دیگر به رسمیت نشناختن وجود دارد، با چه کسی می خواهید مذاکره کنید؟ هر کسی در دنیا باشد وقتی گلویش را بگیری و فشار بدهی و بعد بگویی بیا صحبت کن، حتی اگر صحبت هم بکند از لحاظ حقوقی اعتبار ندارد. تحت فشار می گذارد و بعد می گوید بیا با من توافق کن، اگر توافق هم بکند، از لحاظ حقوقی چه اعتباری دارد؟ بعدا در اولین فرصت به هم می خورد. توافق باید پایدار و دو طرفه باشد و آن هم مستلزم شرایط آرام و برابر است.

ما یک قرارداد الجزایر را داریم که کاملا یکطرفه است. حالا برخی رفتند سفارت آمریکا را گرفتند و قراردادی یکطرفه بسته شد، قراردادی که ۱۰۰درصد علیه ایران بود. این که خوب نیست. ما باید یک اصولی را بپذیریم و با هم کار کنیم که در تمام دنیا قابل دفاع باشد و آن هم عدالت و احترام است.

خبرنگار: بنظر شما دولت آقای روحانی این اعتبار را دارد که بتواند با آمریکا مذاکره کند؟ آیا حکومت و رهبری این اعتماد را به ایشان دارد و یا اینکه می رسد به دولت بعدی ایران؟

دکتر احمدی نژاد: این را بسپریم به این طرف که ایرانی ها چگونه نمایندگان خود را برای گفت و گوی عادلانه انتخاب می کنند. بالاخره ایران هست و می داند چه بکند و حتما تصمیم عاقلانه و هوشمندانه خواهد گرفت. من فکر می کنم که از آن طرف باید یک اتفاقاتی بیفتد.

خبرنگار: آقای خامنه ای گفتند که به هیچ وجه حاضر نیستند که با آمریکا مذاکره کنند، شما فکر می کنید مشکل ترامپ است و یا اینکه ایشان کلا با نشستن و گفت و گو با آمریکا مخالف هستند؟

دکتر احمدی نژاد: من که سخنگوی ایشان نیستم، ایشان خودشان صحبت هایشان را مطرح می کنند. ایشان هم گفتند وقتی تهدید و فشار هست، گفت و گو معنا ندارد ولی اگر شرایط عوض بشود، همان طور که ایشان اجازه دادند و برای برجام گفت و گو انجام شد. درست است؟

خبرنگار: بله.

دکتر احمدی نژاد: پس ایشان یک بار اجازه گفت و گو را داده اند. بنظرم اگر شرایط تغییر کند و به شرایط عادلانه و احترام آمیز برگردد، این مواضع هم تغییر خواهد کرد.

خبرنگار: شما سه بار برای آقای ترامپ نامه نوشتید، می خواهم سوال کنم که هدف شما از دادن این نامه ها چه بود؟

دکتر احمدی نژاد: هدف بنده هم مانند بسیاری از کارهایی است که انسان در روابط بین انسان ها انجام می دهد. من فکر می کردم که باید مطالبی را به ایشان بگویم. وقتی ایشان رای آورد، من یک نامه تبریک برای ایشان فرستادم، یادآوری کردم حرف های خودشان را در دوره انتخابات و در کمپین انتخاباتی. ایشان قول داد که سیاست خارجی را تغییر می دهد، دنبال تنش نیست، دنبال اصلاح مسائل داخلی آمریکاست، می خواهد توجهش را از دخالت در امور کشورها به خدمت به مردم آمریکا برگرداند. حتی ایشان به صراحت گفت که دولت آمریکا داعش را ایجاد کرده است و من می خواهم از این کارها نکنم.  ما هم خیلی خوشحال شدیم. من این ها را برای ایشان یادآوری کردم و الزامات تحقق این امور را برایشان بیان کردم، سعی کردم کمک بکنم. خواستم بگویم اگر واقعا می خواهی به آنچه که گفته ای عمل بکنی، راه های آن این هاست. من وظیفه انسانی خودم را انجام دادم و امیدوار بودم که موثر باشد.

خبرنگار: نامه دوم و سوم چه بود؟

دکتر احمدی نژاد: آن ها هم درمورد مسائل بین المللی بود. بالاخره اتفاقاتی می افتد و احساس وظیفه می کنیم و یادآوری می کنیم و تذکر می دهیم. نامه آخر هم که سه هفته قبل بود.

خبرنگار: آیا اتفاق خاصی افتاد که به این فکر افتادید که نامه سوم را بنویسید؟

دکتر احمدی نژاد: بله من احساس کردم که گفت و گوها و شرایط دارد به سمت درگیری و برخورد پیش می رود. خواستم هشداری داده باشم که این روند، روند درستی نیست، به ضرر همه است. اصلا چرا ما باید به سمت برخورد برویم؟ من فکر می کردم برخی سیاست ها غلط است و سعی کردم به ایشان بگویم که شرایط خطرناک است و جایگاه ملت ایران و ضرورتهای بین ملت ایران و آمریکا را یک بار دیگر به ایشان یادآوری کنم.

خبرنگار: نامه ها را چگونه برای ایشان ارسال کردید؟

دکتر احمدی نژاد: ما از چند طریق آنها را ارسال کردیم. یکی را به حافظ منافع دادیم یعنی پست سفارشی کردیم. از طریق ایمیل کاخ سفید و بعلاوه در توئیت ایشان گذاشتیم.

خبرنگار: پاسخی هم به شما داده شد؟

دکتر احمدی نژاد: من منتظر پاسخ نیستم، امیدوارم در رفتارها تغییری را مشاهده کنیم. بنده وظیفه انسانی خودم را انجام دادم. یادمان باشد که وظایف انسانی و اخلاقی، فراتر از مناسبات سیاسی و دولتی و قواعد حاکم بر رفتار دولت هاست. ما یک وظیفه انسانی داریم که همیشه هست. در قبال همه هم هست. در داخل ایران هم من نامه می نویسم. به رهبری و به مقامات نامه می نویسم. این یک وظیفه انسانی است که باید انجام بدهیم. نمی توانیم در مقابل ناملایمات و روندهایی که منجر به خسارت های سنگین به جامعه انسانی می شود، بی تفاوت باشیم.

خبرنگار: اگر شما هنوز رئیس جمهور بودید و دولت شما مستقر بود، اوضاع ایران و آمریکا در نقطه حساس به قول معروف «چند قدم ماند به جنگ» بود؟

دکتر احمدی نژاد: به رفتار دولت آمریکا بستگی دارد و بعد هم به شرایط داخل ایران. بالاخره در هیچ جایی یک نفر تصمیم گیر نهایی نیست اما قطعا اگر من تصمیم گیر بودم، شرایط بگونه ای جلو می رفت که مسائل زودتر حل می شد. علت آن هم این است که بالاخره موضع ما که معلوم است. ما می گوییم شرایط احترام آمیز و عادلانه و هیچ تحمیلی را هم نمی پذیریم، هرگز به کسی هم تحمیل نمی کنیم. وقتی می گوییم عدالت، آن را برای همه می خواهیم حتی برای مخالفین خودمان. عدالت و احترام اصلی است که همه باید تسلیم آن باشند. هیچ دولتی نمی تواند بگوید که من بالاتر از آن هستم. البته اگر یادتان باشد در دوره دولت ما، دولت آمریکا از ادبیات جنگی علیه ملت ایران خیلی فاصله گرفت.

خبرنگار: یک مقدار هم به هر حال سیاست های دولت اوباما در قبال دولت شما فرق می کرد. زمان دولت بوش هم همین طور بود و شما در سال های آخر دولت بوش آمدید.

دکتر احمدی نژاد: آقای بوش هم اعلام کرد می خواهم گفت و گو کنم. ببینید؛ اگر تلقی این باشد که سیاست های اصلی دولت آمریکا را رئیس جمهور تعیین می کند که من این را قبول ندارم. رئیس جمهور هم موثر است و الّا آقای اوباما هم همان خطی را جلو برد که آقای ترامپ دارد به پیش می برد و آقای بوش قبلا جلو برد اما می شود روی تصمیم گیران اصلی آمریکا اثر گذاشت.

خبرنگار: بنظر شما تصمیم گیران اصلی چه کسانی هستند؟

دکتر احمدی نژاد: کسانی هستند که سیاست هایی را تنظیم می کنند که هم آقای بوش پدر دنبال می کرد، هم آقای ریگان، هم آقای کلینتون، هم آقای اوباما و هم آقای ترامپ دارد دنبال می کند.

خبرنگار: یعنی فراجناحی!

دکتر احمدی نژاد: حتما همین طور است و الّا که آمریکا ماندگار نبود. حتما موثر هستند. می توانیم بگوییم که یک نفر از چند نفر هم رئیس جمهور است که نقش او در اجرا بسیار زیاد است. اگر برویم روی مرز عدالت، تفاوتی نمی کند. اگر عدالت و احترام و حقوق دیگران را به عنوان یک اصل بپذیریم، چه فرقی می کند که کدام دولت باشد؟

خبرنگار: اگر ترامپ یک قدمی بردارد و بگوید من فشارها را کم می کنم، بیایید مذاکره کنیم، آیا ایران حاضر می شود محدودیت های موشکی و سایر محدودیت ها را بپذیرد؟ آیا عملی هست؟

دکتر احمدی نژاد: این ها که همان فشارهاست! پس چه چیزی قرار است تغییر بکند؟ وقتی می گوییم شرایط عادلانه و احترام آمیز باشد. هر کس به هر چیزی که قواعد بین الملل اجازه می دهد، دسترسی داشته باشد، چه اشکالی دارد؟ اما مشکل اینجاست که دولت آمریکا یکجانبه می خواهد تمام قواعد بین الملل را خودش تفسیر و اصلا قاعده گذاری کند، اینجاست که اشکال دارد. می گوییم آقا شما از این موضع پایین بیایید و با هم همکاری کنیم و با کمک یکدیگر مشترکا به حل مشکلات در حوزه های مختلف بپردازیم.

خبرنگار: شما آینده برجام را چطوری می بینید آقای دکتر؟

دکتر احمدی نژاد: یعنی چیزی مانده از آن به نظر شما؟!

خبرنگار: به نظر شما چیزی مانده؟!

دکتر احمدی نژاد: من از شما می پرسم!

خبرنگار: نمی دانم. اروپایی ها که می گویند ما می خواهیم در برجام بمانیم که ایران هم بماند. ایران هم از این طرف می گوید اگر اروپا نفت بخرد می مانیم. ولی به نظر شما چیزی مانده از برجام؟ چون در معیشت زندگی مردم که چیزی عوض نشده است.

دکتر احمدی نژاد: بله! درست است. ببینید همه می دانند که مشکل بین امریکا و ایران است. اروپا که نفش مهمی ایفا نمی کند. حداکثر بتواند در سایه ی هژمونی امریکا و در جهت منافعی که دولت امریکا ترسیم کرده یک اقداماتی انجام دهد. تا به حال هم که نتوانسته. یک چیزهایی می گویند ولی کاری نکرده اند.

مساله بین ایران و امریکاست. ایران خودش به تنهایی از نظر تاثیرگذاری در محیط بین الملل در حوزه ی فرهنگی و سیاسی با اروپا برابری می کند. اثرگذاری های فرهنگی – سیاسی در عرصه اداره ی جهان فراتر از اقتصاد است. ایران کشور بسیار مهمی است. صاحبت هویت و فرهنگ است. صاحب یک ملت بزرگ است. توانمندی انسانی عظیم دارد. توانمندی اقتصادی عظیم دارد. دنبال برتری هم نیست. یعنی ملت ایران هیچ وقت دنبال برتری نیست. دنبال دوستی و همکاری است. من فکر می کنم ایران و آمریکا خودشان خیلی بهتر می توانند مسایل را حل کنند تا یک واسطه ای به نام اروپا که کار چندانی هم از او بر نمی آید. البته در ایران یک بدبینی شدیدی به اروپا هست بخاطر سابقه شان که می گویند آن ها مکمل آمریکایی ها هستند.‍‍ یعنی آن ها دارند زمینه چینی می کنند برای پیشبرد کارهای آقای ترامپ. من الان نمی خواهم روی این نکته تاکید خاصی داشته باشم. اروپا هم هستند دیگر، کشورند، مردمند محترمند، تا آن جایی که اراده مردمشان حاکم هست، محترمند، دوستشان هم داریم. اما ایران و آمریکا در دنیا می توانند اثرگذار باشند در همه تحولات. البته به نفع بشریت، به نفع صلح، به نفع آ‌زادی، عدالت بین ملت ها، احترام به حقوق انسان ها، امنیت پایدار نه برای برتری بردیگران. خب خودشان با هم مسایلشان را حل کنند خیلی معادلات جهان عوض می شود. حتی روابط آمریکا با اروپا هم تحت تاثیر قرار می گیرد.

خبرنگار: فکر می کنم این مدل که می گویید همان مدل کره شمالی است، آیا در مورد ایران و آمریکا هم جواب می دهد؟ یعنی سران کشورها بنشینند و مذاکره کنند. چنین چیزی امکان پذیر است؟

دکتر احمدی نژاد: مگر آن جا مسایل حل شده است؟

خبرنگار: تنش خیلی خوابید. تنش جنگ خوابید.

دکتر احمدی نژاد: اولا جنگ چه چیزی است؟ خب همین ها هستند دیگر. خب جنگ نکنند. مگر کسِ دیگری است؟ مگر مردم آمریکا و مردم کره دنبال جنگ هستند؟! دولت آقای ترامپ هست و تصمیم گیران هستند با دولتِ آن جا. خودشان گره می اندازند، بعد حل می کنند و به خودشان جایزه می دهند! این که مشکل را حل نمی کند. ببینید. ما باید یک مناسباتی را بیاوریم در دنیا که هیچ کس دنبال بمبِ اتم نباشد. چه زمانی این اتفاق می افتد؟ موقعی که هیچ کس دنبال تجاوز و برتری نباشد. والا ممکن است یک دولتی هم بیاید بگیرد، ببندد و یک دوره ای هم اقتصادش را سامان دهد، جیب چند نفر را پُر کند. هیچ وقت هم مسایل را حل نکند. خب آیا واقعا مساله ما این است؟ ما انسان خلق شدیم که این طوری رفتار کنیم؟ یعنی برویم و جنگ درست کنیم و وضع یک عده را را خوب کنیم و سود ببریم؟ یعنی به قیمت فقر و کشتار یک عده، ثروت و امنیت برای یک عده فراهم آوریم. من این ها را قبول ندارم. همه ۷ میلیارد و نیم انسان هستند. این ها همه باید در امنیت باشند، در صلح باشند، در رفاه باشند، همه باهم دوست باشند. چرا نباید باشند؟ سوال این است چرا اصلا باید بین آمریکا و کره اصلا تنش باشد؟ چرا؟ ما باید ریشه را درست کنیم، همه مسایل حل می شود. هیچ کس در دنیا نباید بگوید من برتر از دیگرانم. چرا برتر است؟! یک مدیریت مشترک طراحی کنیم. همه دنیا بیایند با هم تصمیم بگیریم. یک مدیریت مشترک طراحی کنیم، همه ملت ها، همه انسان ها. اصلا سازمان ملل درست شد برای همین! بد است که دولتِ آمریکا یک طوری رفتار می کند کانه مسلط است به سازمان ملل. این اعتبار سازمان ملل ومناسباتِ جهانی را از بین می برد. نظم موجود را زیر سوال می برد. آن هم یک کشور است، بقیه هم یک کشورند. بیاید گفت و گو کنند. اگر می گوید من یک حق بیشتری دارم، همین جا نقطه شروع دعواست. به خودت اجازه می دهی دخالت کنی در امور دیگران، تسلط پیدا کنی، جنگ درست کنی، اسلحه بسازی. از شما سوال می کنم، بودجه نظامی آمریکا چه قدر است امسال؟

خبرنگار: حضور ذهن ندارم ولی خیلی زیاد است. می دانید اینکه یک مقداری فکر می کنند باید به سازمان ملل تسلط داشته باشند، دلیلش این است که بیشتر بودجه ی سازمان ملل را هم آمریکا می دهد.

دکتر احمدی نژاد: خب من می گویم این بد است دیگر! هرکس پول بیشتری دهد، مسلط است.

خبرنگار: بله!

دکتر احمدی نژاد: بعد پول از کجا می آید؟ چاپِ دلار هم دستِ آمریکاست. فدرال رزرو است که خصوصی است اما همه اش در خدمتِ دولتِ آمریکاست. خب این بد است دیگر! این به جایی نمی رسد! هرچه برویم جلوتر سخت تر می شود و این سختی ها بر می گردد به داخلِ آمریکا. هِی چاپ می کند، خب چه شد؟!… اصلا من می گویم ایران حاضر است هزینه های کل سازمان ملل را بدهد. بعد سازمان ملل بیاید تحت تسلط ایران! این چیزِ خوبی است به نظرِ شما؟!

خبرنگار: نه!

دکتر احمدی نژاد: خب چرا باید بپذیریم چون آمریکا پولِ بیشتری می دهد، باید تسلط بیشتری داشته باشد. این بد است. باید واقعا دموکراسی را رعایت کنید. دولتِ آمریکا پولِ بیشتری می دهد و می گوید بسیار خب من برای صلح جهانی تعیین تکلیف می کنم. حالا آن چاپ دلار هم به کنار! نوش جانش! خب چاپ می کنی، خرجی ندارد. به سازمان ملل هم می دهی! جنگ هم راه می اندازید. پایگاهِ نظامی هم راه می اندازید. اقتصاد آمریکا دارد فرو می رود، هِی پیچیده تر می شود مسایلش، ولو موقتا یک کارهایی کنند ولی در میان مدت در سمت سقوط است، اقتصاد جهانی هم به همین شکل. برای این که مصنوعی می خواهند کار کنند، قلابی می خواهند کار کنند. باید بیاییم واقعی بنشینیم دنبال صلح و دوستی واقعی باشیم، بعد ببینیم مسایل چقدر زود حل می شود. اصلا مقایسه ایران با کره شمالی، یک مقایسه اشتباه است. دستگاه های تبلیغی آمریکا هِی می خواهند یک طوری جا بیاندازند که ایران، کره شمالی است.

خبرنگار: ایران که خیلی متفاوت است با کره شمالی…

دکتر احمدی نژاد: پس مناسباتش هم متفاوت است.

خبرنگار: ترامپ خودش فکر می کند چون با کره این راه را رفت و توانست صحبت کند، فکر می کند این راه در مورد ایران هم جواب بدهد.

دکتر احمدی نژاد: من می خواهم بگویم آقای ترامپ یک مقدار باید مشی اش را تغییر دهد، حتی راجع به کره ی شمالی. باید ببینید مردم کره ی شمالی چه می خواهند دیگر، غیر از این است؟ من فکر نمی کنم هیچ کس در دنیا نمایندگی همه مردم دنیا در جیبش باشد! کسی هست، شما می شناسید؟

خبرنگار: خیر.

دکتر احمدی نژاد: واقعا… ببینید! وقتی می گوییم مردم واقعا باید پایبند باشیم. نه اینکه بگوییم ما یک دستگاه هایی داریم می رویم ذهن مردم را به نفعِ خودمان هدایت می کنیم. این همان تسلط است دیگر. نتیجه اش فرقی نمی کند با تسلط نظامی. حالا آقای ترامپ به نظرم یک آدم اجراییِ و علمیاتی، است. چون تاجر هم بوده، می تواند سبک سنگین کند، تصمیم بگیرد و این فرصت خوبی است برای آمریکا و برای نظامِ حاکم بر آمریکا.

خبرنگار: یعنی شما فکر می کنید این روش وضعیت را خوب کند؟

دکتر احمدی نژاد: بله می تواند بیاید… بیاییم یک مقدار منافعمان را عمیق تر تعریف کنیم… از چند میلیارد دلار و…

خبرنگار: چرا فکر می کنید که این تاجر بودنش خوب است؟

دکتر احمدی نژاد: بالاخره کسی که تاجر است، دو دو تا چهار تا می کند دیگر! سود و ضرر را در نظر می گیرد. من می گویم ما بیاییم سود و ضررمان را عمیق تر و انسانی تر ببینیم. انسانی تر ببینیم مسایل حل می شود. اما اگر سود و ضرر را یک طرفه و آن هم صرفا مادی ببینیم و کوتاه مدت نه! هیچ مساله ای حل نمی شود .

خبرنگار: من شنیده بودم این نظر را که شاید ترامپ برای سیاست های ایران بهتر باشد چون همین طور که می گویید تاجر است و تاجرها اهل مذاکره و گفت و گو هستند. ولی خب سیاست هایش سخت بوده نسبت به ایران…

دکتر احمدی نژاد: نه! ببینید این چیزی که گفتید، من همچین نظری ندارم. من می گویم هرکسی را مردم امریکا انتخاب کنند. برای من فرقی نمی کند. مهم این است که منتخب ملت آمریکا باشد. ولی چون شما سوال کردید، من در پاسخ به سوال شما می گویم. این نبود که ما در ایران دنبالِ این بودیم که آقای ترامپ بیاید بهتر از خانوم کلینتون است. من معتقدم خانم کلینتون هم می آمد در عمل همین سیاست را جلو می برد. فرقی نمی کرد با آقای ترامپ.

خبرنگار: آخر وقتی ما با دولت ایران صحبت می کنیم احساس می کنیم یک مقدار منتظرند که ببینند چه می شود و آیا ترامپ انتخاب می شود یا نه. اگر دموکرات ها بیایند و برگردند به برجام شاید معادلات عوض شود. به نظر شما دیدگاه درستی است؟

دکتر احمدی نژاد: ببینید! ممکن است بعضی ها این طوری فکر کنند. ممکن است. ولی من فکر می کنم مسایل بالاتر و عمیق تر از این هاست. مگر مسایل جهان، دعوای بین حزب دموکرات و جمهوری خواه است؟ یعنی واقعا انقدر سطح مسایل پایین است؟! این نیست که! آن ها یک تقسیم کاری کردند، این طرف و آن طرف می زنند ولی در رابطه با مسایل بین الملل -من داخل آمریکا را کاری ندارم، آن مربوط به مردم آمریکاست، ولی در سطح بین الملل- سیاست های آمریکا که تغییری نکرده است! آقای اوباما هم دنبال تسلط بر جهان است. آقای ترامپ هم دنبال تسلط است. قبلی اش هم بود. خانم کلینتون هم بود، همین بود. حالا تاکتیک ها و ادبیات ممکن است بالا و پایین شود. من می گویم این را باید درست کنید. دولت آمریکا از این موضع بیاید کنار، به دیگران احترام بگذارد. عدالت و دموکراسی واقعی را در مدیریت جهان بپذیرد، بنشینیم با هم دنیا را اداره کنیم، کارها را جلو ببریم. والا تا زمانی که این راهبرد در مجموعه حکومت آمریکا هست که باید بر دنیا مسلط باشد، به نظر شما با تغییر روسای جمهور آمریکا، چیزی عوض می شود؟! راهبرد باید عوض شود. من داخل آمریکا را کاری ندارم که دو تا حزب با مردم چطور رفتار می کنند و امیدوارم که با مردمشان صادق باشند، در خدمت مردمشان باشند.

خبرنگار: اوضاع منطقه ای ایران را چطور می بینید؟ الان از نظر منطقه ای هم ایران دچار مشکل شده است با عربستان و دیگر تقریبا هیچ رابطه ای ندارند و با کشورهای خلیج فارس، تنش ها خیلی زیاد شده است. روابط ایران با همسایه های عربی را چطور ارزیابی می کنید؟

دکتر احمدی نژاد: الان روابط منطقه خوب نیست. فقط بین ایران با منطقه نیست. بین کشورهای عربی هم همین طور است. خب خودِ کشورهای عربی هم با هم مشکل دارند. این عمده اش مالِ دخالتِ از بیرون است البته والا ما با هم در منطقه هیچ دعوای تاریخی نداریم. هیچ اختلاف نظر تاریخی با هم نداریم. صدها سال با هم در کنار هم زندگی کردیم اما بعضی ها منافعشان اقتضاء می کند بیایند در داخل یک تغییراتی بدهند. آن بحثِ خاورمیانه جدیدی که مطرح شد و همان دارد دنبال می شود، پایه اش اختلاف بین ملت های منطقه است دیگر. فرض کنید بین ایران و عربستان یک سوء تفاهم و تنشی پیدا شد. اگر واقعا دولتِ آمریکا دنبالِ صلح جهانی است، باید بیاید کمک کند به رفع تنش. نه تشدید تنش. البته از طرف ما هم برخی مقصرند، از عربستان هم مقصرند. من نمی خواهم یک طرفه بگویم فقط عربستان مقصر است. اما دعوای بین ایران و عربستان به نفع چه کسی است؟ باید ببینیم چه کسی سودش را می برد. مردم دو کشور، مردم منطقه؟ اصلا برنده دارد این تنش؟ به نظرم ندارد. باید ببنیم چه کسانی از این تنش سود می برند.

خبرنگار: ایران و آمریکا اگر یک روزی بنشینند و صحبت کنند، اسراییل مساله ای است که برای همه دولت های آمریکا خیلی مهم است. روئسای جمهور آمریکا همواره مسئولیت امنیت اسراییل را در منطقه می پذیرند.شما قبلا گفتید که اسراییل باید محو شود از صفحه روزگار. الان می گویید با امریکا باید صحبت کرد. موضعتان در برابر کشور اسراییل چه می شود؟ آیا نظرتان عوض شده است؟

دکتر احمدی نژاد: خوشبختانه جنابعالی هم با این مطلبتان تایید کردید که یکسری سیاست هایی که در آمریکا اعمال می شود، ربطی به دولت ها ندارد. مثل همین مورد.

خبرنگار: یک سیاست های کلان است…

دکتر احمدی نژاد: بله دیگر! پس آن ها را رییس جمهور تعیین نمی کند، یک عده ی دیگر تعیین می کنند. والا اگر رییس جمهور بخواهد تعیین کند، تغییر می کند دیگر. شما هم تایید کردید. من هم همین را می گویم. آن سیاست ها باید تغییر کند. یعنی آقای ترامپ بیاید کمک کند، آن سیاست ها را برویم یک مقدار اصلاح کنیم. بالاخره اشغال گری غلط است دیگر. فلسطین را هم بسپاریم به فلسطینی ها. ما آن جا هم نظرمان دموکراسی است. هیچ وقت نگفتیم که با جنگ و درگیری! گفتیم از فلسطینی ها نظرخواهی کنید، مسلمان هستند، مسیحی هستند، یهودی است… رای دهند، خودشان تعیین کنند چه می خواهند. نه این که از ایران و آمریکا برویم، از همه جهان جمع کنیم، زیر سایه اسلحه ببریم آن جا و خانه های مردم را خراب کنیم و اخراج کنیم و چند میلیون را آواره کنیم و… این مدل ذات خودش شکننده و از بین رونده است. نه این که کسی بخواهد برود به آن حمله کند. این مدل شکست خورده است دیگر. یعنی اگر همین چیزی که پای ثابت همه دولت های آمریکاست، اگر این مدل را بپذیریم، این یعنی شکست. یعنی وضع موجود! یعنی هیچ وقت مشکلات حل نمی شود. دولت آمریکا و قبلش انگلیس تصمیم گرفتند در خاورمیانه که تسلط بر آن مساوی با تسلط بر جهان است، یک پایگاه درست کنند به هر قیمت. حالا یک شکل مظلومیت و ایدئولوژیک به آن می دهند. این ها دیگر تمام شده است. الان ملت ها فهمیده اند. این روش غلط است. مگر رژیم صهیونیستی حاکم بر آمریکاست؟!

خبرنگار: شما با این سیاست که فلسطینی ها هم موافقند با اینکه دو کشور اسراییل و فلسطین تشکیل شود، موافقید؟

دکتر احمدی نژاد: هر چیزی که ملت فلسطین با آن شرحی که گفتم، تصمیم بگیرد، ما چه بگوییم؟! ملت فلسطین باید تصمیم بگیرد. هرچه ملت فلسطین تصمیم بگیرد. ما معتقد به اختیار و اراده همه انسان ها هستیم. ما حتی معتقدیم در خود آمریکا هم انتخابات باید واقعا آزاد برگزار شود. نه با پول و ثروت و قدرت و رسانه …

خبرنگار: اگرملت فلسطین تصمیم بگیرند که دو تا…

دکتر احمدی نژاد: اصلا هر چیزی! شما نگویید چه چیزی…

خبرنگار: اگر روزی صلح کنند که نمی دانیم چه زمانی خواهد بود، آیا شما هم حدودِ اسراییل را می پذیرید؟ ایران هم می پذیرد؟

دکتر احمدی نژاد: این طوری نفرمایید!… ببینید! اصلا… توجه نکردید من چه عرض کردم… ما از بیرون داریم مردم فلسطین را بین این دو گزینه محدود می کنیم. ما می گوییم هرچیزی که ملت فلسطین تصمیم گرفت، همه بپذیرند. تمام شد. دیگر شرط برایش نگذارید. هرکس فلسطینی هست، یهودی است، مسلمان است، مسیحی است، دین دیگری دارد، اصلا هیچ دینی ندارد، حقش هست انتخاب کند…

خبرنگار: مردم اسراییل چه؟ آن ها هم جزء ملتِ…

دکتر احمدی نژاد: اجازه بفرمایید! سرزمین، سرزمین فلسطین است دیگر، درست است؟ هرکس آن جا زندگی کرده است. هرکس آن جا بوده است. آن ها رای بدهند دیگر! این حرف دموکراسی، منشور حقوق بشر است دیگر. مال سازمان ملل است. از این بالاتر نداریم که! یک درگیری بوده است، سازمان ملل هم به عنوانِ اشغالگر پذیرفته، چند تا قطعنامه داده است. ما اگر می خواهیم کمک کنیم، بگوییم آقا هرکس فلسطینی است. به دینش هم کاری نداریم. در یک رفراندوم آزاد، نوعِ حکومتتان را تعیین کنید. اصلا بسپاریم به خودشان، خودشان درست می کنند. هیچ کس دخالت نکند. هیچ کس! از همین امروز هیچ کس، هیچ کس دخالتی نکند در امور فلسطین، خودشان حل می کنند.

خبرنگار: آقای احمدی نژاد شما سفرهای استانی می روید، من سفر مازندرانتان را هم دیدم که مسیرتان را بسته بودند. جمعیت زیادی هم آمده بودند که روی پشت بام سخنرانی کردید. می خواستم از شما بپرسم برنامه سیاسی خودتان چیست؟ آیا برای ریاست جمهوری دوره ی آینده نامزد می شوید؟ یا این که پشتیبانِ فرد خاصی هستید؟ برنامه سیاسی خودتان چیست؟

دکتر احمدی نژاد: ببینید اولا که ما همه فعالیت های اجتماعی را نباید معطوف کنیم به یک هدفِ خاص سیاسی. ما دنبالِ پیشرفت کشورمان، اصلاح کشورمان و ترقی ایران هستیم. نه ایران در مقابل دیگران! ایرانی که در خدمت صلح و برادری جهانی است. وحدت جهانی است. من دنبال این هستم. اما این که در آینده، در انتخابات، ما همیشه تابعِ نظر مردم هستیم.

خبرنگار: شما اول باید نامزد شوید اما دفعه پیش شما را رد صلاحیت کردند. فکر می کنید اگر تصمیم بگیرید این دفعه بگذارند شما نامزد شوید؟

دکتر احمدی نژاد: حالا باید صبر کرد.

خبرنگار: آقای احمدی نژاد شما در سخنرانی هایتان خیلی انتقاد کردید از فساد مالی و سیاسی کخ وجود دارد و این که عده ای که توسط مردم ایران انتخاب نشده اند تصمیم می گیرند برای همه ی کسانی که انتخاب شده اند. خودتان هم که به هرحال زمانی که رییس جمهور شدید، با این مشکل دوگانگیِ حکومت و دولتِ ایران مواجه بودید. راه حل این وضعیت ایران چیست؟ اینکه منتخبان مردم، امور را بگردانند؟

دکتر احمدی نژاد: مسایلی را که مربوط به ایران است، در ایران مطرح می کنیم دیگر! این ها مخصوص ایران هست. حالا یک موقع که آمدید ایران و خواستید در انتخابات رای دهید، با هم گفت و گو می کنیم.

ببینید فرمولی که من ارایه می دهم، برای همه جهان است. در تمام کشورها باید آن چیزی که ملت ها می خواهند، حاکم شود. من معتتقدم در هیچ کجای دنیا تقریبا الان چنین چیزی وجود ندارد. در آمریکا هم نیست. برای این که ثروت و قدرت دست یک اقلیت است در آمریکا، اکثریتِ مردم آمریکا چیزی دستشان نیست. محدود می کنند مردم را به گزینه های خاص. خب مردم چه کار باید بکنند؟ باید رای دهند دیگر. حالا جاهای دیگر یک خُرده کمتر، یک خُرده بیشتر! در ۲۰۰ تا کشور دنیا همین طور است دیگر. آن هایی که می رسند به قدرت، سعی می کنند خودشان را آن بالا حفظ کنند و دیگران را محدود کنند. بحث های من عمدتا جهانی است. خب در بعضی جهات شامل ایران هم می شود. همه جای دنیا باید با هم اصلاح شود. همه باید دل بسوزانیم برای همه بشریت. راه حل ها شبیه هم است. یعنی تاکتیک هایش شاید در کشورها کمی فرق کند اما پایه اش یکی است. این بر می گردد به خود آدم. یعنی بنده و شمایی که روزنامه نگار هستید، سعی نکنید در تنظیمِ خبر و مطلب و تیتر یک چیزی را حتما القا کنید به مردم. آنی که واقعیت است، بدون این که بخواهیم خودمان را به مردم تحمیل کنیم، به مردم بگویید. بنده هم که یک فعال هستم که می خواهم خدمت کنم به مردم و کشور، دنبالِ این نباشم که بخواهم رای خودم را به هر قیمیتی تحمیل کنم به مردم. الان این مقدار اطلاعات که دارد منتشر می شود، چند برابرش سانسور است. خیلی بد است…

خبرنگار: در داخل ایران منظورتان هست؟

دکتر احمدی نژاد: نه خیر. من صحبتم اصلا جهانی است.

من می گویم حتی آن رسانه هایی که بیست و چهار ساعت دارند هزاران خبر تولید می کنند، چند هزار تایش را دارند سانسور می کنند. چرا؟ چون برای این که سیاست های سلطه خودشان اقتضاء می کند. من می گویم ما باید از این روحیه سلطه گری بیاییم بیرون، تک تک انسان ها را باید محترم بشماریم و برایشان حقوق قائل باشیم. خودمان را یکی از آن ها بدانیم نه بیشتر! تا دنیا اصلاح شود. والا تا زمانی که دنبالِ برتری جویی باشیم، شرایط جهان بهتر نخواهد شد.

خبرنگار: آقای احمدی نژاد صحبت های یعنی رسمی ای که از تریبون دولت یا حکومتِ ایران بیرون می آید این است که ما به هیچ وجه مذاکره نمی کنیم. اما به نظر می رسد به هرحال صداهای دیگری هم هستند مثل صدای شما و من دیدم یکی دو نفر دیگر هم این هفته صحبت کرده بودند. یک فرمانده دفتر سیاسی سپاه که گفته بودند نه! باید شرایط عوض شود تا صحبت کنیم با هم. می خواستم ببینم شما این صداها را می شنوید یا نه؟

دکتر احمدی نژاد: من بالاخره صحبت هایم را گفتم خدمتتان. نمایندگی از بقیه ندارم. ملت ایران است دیگر. یک ملت بزرگ و صاحب نظر است. در آن اندیشمندان فراوان، بزرگان فراوان، دلسوزان فراوان هستند،َ نظر دارند. زیاد است.

خبرنگار: این که می گویید عدالت باشد، خب در داخل ایران، با این ساختار سیاسی چطور امکان پذیر است؟

دکتر احمدی نژاد: من به شما گفتم دیگر، صحبت های ما برای کل جهان است و ما تلاش می کنیم عدالت برقرار شود در همه جهان از جمله ایران.

خبرنگار: یکی از بحث هایی که در داخل ایران مطرح است این است که رهبری بعدی و ولی فقیه بعدی چطور انتخاب خواهد شد و به چه صورتی؟ شما نظری در این زمینه دارید؟

دکتر احمدی نژاد: فکر می کنم اجازه دهیم بیشتر بحث های بین الملل و ایران و آمریکا مطرح شود، مفید تر است.

خبرنگار: یک مقدار از بحث های بین الملل هم باز بر می گردد به داخل ایران.

دکتر احمدی نژاد: هم به سیاست های داخلِ آمریکا، به همه بر می گردد.

خبرنگار: داخل آمریکا، داخل ایران و…

دکتر احمدی نژاد: ما بپذیریم اصلش را بعد برویم داخلِ هر کشوری ببینیم چه کار باید کرد.

خبرنگار: آقای احمدی نژاد شما فکر می کنید ایران بهترین گزینه اش در قبال برجام چیست؟ خارج شود یا بماند؟

دکتر احمدی نژاد: این را با هم صحبت کردیم. من گفتم از برجام چیزی مانده است؟ شما نتوانستید چیزی بگویید!

خبرنگار: شما از طرفداران غنی سازی بودید و شعار انرژی هسته ای حق مسلم ماست در دولت شما شکل گرفت. فکر می کنید الان ایران باید چه موضعی بگیرید؟

دکتر احمدی نژاد: با هم یک بار درباره ی انرژی هسته ای صحبت کردیم. صحبت هایمان هم خیلی زیربنایی تر از آن بحث هایی است که شما اصرار دارید. اگر آن ها را حل کنید، این ها هم حل می شود. الان خودِ آمریکا هم دنبالِ این است که خارج از برجام با ایران گفت و گو کند.

خبرنگار: بله! یعنی شما هم می گویید برجام، مساله ی اصلی نیست که بماند یا نماند…

دکتر احمدی نژاد: بله! بحث ها مهم تر از این هاست. حالا برجام بماند یا نماند. مگر برجام ماند، مشکلی را حل کرد؟ حالا آمریکا آن را برداشته عالم به هم خورده است؟ نخورده است. مسایل تاریخی است. مسایل را باید زیربنایی بررسی کنیم تا بشود یک گفت و گوی اساسی انجام داد و تصمیمات پایدار گرفت. یک دولت آمریکا تصمیمی می گیرد، دولت بعدی اش می زند زیرش. این معنایش این است که مسایل ریشه ای تری وجود دارد، این حل نشده است، یکی تصمیم می گیرد، یکی می زند زیرش. خب اگر مسایل را ریشه ای حل کنیم دیگر دولت ها نمی توانند بزنند زیرش. خب سوال آخری است؟

خبرنگار: بله! چیزی هست که من نپرسیده باشم؟

دکتر احمدی نژاد: ما مردمِ آمریکا را دوست داریم مثل همه ملت ها، برای تک تک انسان ها احترام قایلیم. منتظر روزی هستیم که رای تک تک انسان ها تعیین کننده و مهم باشد. رایی که آزادانه ابراز می شود و همه سیاستمدارانِ دنیا با همه وجود خودشان را متعهد بدادنند که خواست مردم را جلو ببرند و نه بیشتر. منتظر آن روزیم.

خبرنگار: انتخابات دور دوم دولت شما یکی از پر تنش ترین انتخابات های تاریخِ جمهوری اسلامی ایران بوده است بخاطر این که خیلی ها می گفتند در انتخابات تقلب شده یا رایشان را درست نشمردند. شما که می گویید رای همه باید شمرده شود، بهرحال رقبای سیاسی شما هنوز در حصر هستند به خاطر همین اختلاف بر سر رای…

دکتر احمدی نژاد: حالا اینکه در حصر هستند که ارتباطی به من ندارد. منتها خودِ همین ها همه شان اعلام کردند که در انتخابات تقلبی نشده است دیگر. نتوانستند بگویند یک رای بالا پایین شده است. الان هم که می گویند روسیه آقای ترامپ را بالا آورده است در آمریکا!

خبرنگار: بله!

دکتر احمدی نژاد: خب ما باید چه کار کنیم؟ بگوییم آقای ترامپ برو کنار، برو این را حل کن بعد بیا حرف بزن؟!

خبرنگار: یعنی شما می گویید خشونت هایی که…

دکتر احمدی نژاد: همین ها هم دخالتِ بیرونی در آن وجود داشت. بالاخره یک عده هستند که نمی پذیرند. من باید چه کار کنم؟

خبرنگار: شما آن موقع رییس جمهور بودید آقای احمدی نژاد…

دکتر احمدی نژاد: بله! آن موقع رییس جمهور بودم. خود من را زیر سوال بردند. من می خواستم خود شما حداقل از این سطحِ پایین بیایید بیرون.

خبرنگار: شما که می گویید رای آزاد خیلی مهم است. خب انتخاباتِ دوره دوم شما یکی از پر تنش ترین انتخابات ها بود و شلوغی ها و درگیری هایی رخ داد. می خواهم ببینم همین الان اگر بر گردید و به آن دوره نگاه کنید، آیا کاری را به صورت متفاوت انجام می دهید؟ یا آیا فکر می کنید آن خشونت ها درست نبود؟

دکتر احمدی نژاد: حتما درست نبود! چه کسی می گوید درست بود؟ یک انتخاباتی شده، تایید شده، هیچ سند و دلیلی هم مبنی بر اشکال در آن وجود ندارد. حالا یک عده ای هم اعتراض می کنند. چه کار باید کنیم ما؟! حتما چیزِ بدی است. تنش بد است. درگیری بد است. همه باید به رای مردم احترام بگذاریم دیگر! این رای مردم هر زمانی قابل ازمایشِ مجدد است! این که کارِ سختی نیست. هر موقع مشکلی درست شد، راه حل مراجعه به آراء مردم است.

من که مخالفِ هر نوع خشونت هستم. گفتم بارها مخالف خشونت و مخالف درگیری هستم. همه چیز باید با تفاهم و نهایتا رای مردم مشخص شود. همه باید تن دهند. هیچ کس نباید در مقابل رای مردم حالا با هر ابزاری که دارد بایستد. بعضی ها می توانند شلوغ کاری کنند. بعضی ها می توانند اتهامِ دیگری بزنند. این بد است. همه باید تابعِ رای مردم باشیم و بپذیریم و کمک کنیم و بفهمیم که رای مردم چیست.

البته انسان سنش که بالا می رود، رشد می کند. تجربیاتش بیشتر می شود. توانمندی هایش بیشتر می شود. معلوم است که اگر ما با این تجربیات برگردیم به ۸ سال دولت قبل، حتما خدمات بیشتری به مردم می کنیم. کارهای بیشتری انجام می دهیم. این ها طبیعی است دیگر. بالاخره جامعه رو به رشد و پیشرفت است. انسان رو به رشد و پیشرفت است. آن موقع من آن تنش ها را قبول نداشتم. الان هم قبول ندارم و اصلا تنش بد است. مردم رای می دهند، همه بپذیریم. الان هم معلوم است مردم چه می خواهند. مشکلی نیست. فقط ما باید اجازه دهیم که رای مردم بیاید و جاری شود.

خبرنگار: خیلی ممنونم از وقتی که به من دادید. ببخشید که انقدر مزاحمتان شدم.

دکتر احمدی نژاد: خواهش می کنم. همیشه ایرانی ایرانی ایرانی باشید!

خبرنگار: ان شاءا… خیلی متشکر. ان شاءا… بتوانیم برگردیم به ایران و همه ایرانی ها بتوانند راحت بروند ایران و بیایند.

دکتر احمدی نژاد: ان شاءا… همه! همه، همه جای دنیا بتوانند راحت بروند و بیایند دیگر!

خبرنگار: همه!

دکتر احمدی نژاد: بله! مثلا وزیر امور خارجه ما وقتی می رود نیویورک، نگویند پایت را از این خیابان آن طرف تر نگذار.ْ این خیلی بد است.

خبرنگار: آقای احمدی نژاد این بی سابقه است. زمانِ شما هیچ وقت این اتفاق افتاده بود؟

دکتر احمدی نژاد: خیر! نیفتاده. خب این ها خوب نیست. این ها کمک نمی کند به حل مسایل. به نظرم یک خُرده سبک است. حالا هرکس تصمیم گرفته، تصمیمِ خوبی نگرفته است. وزیر خارجه رسمی یک کشور هست، می آید می رود باید بتواند برود این طرف و آن طرف. این نشان می دهد می خواهند بگویند ما مالکِ سازمان ملل هستیم. متوجه نیستند این چه تاثیر بدی در افکار عمومی می گذارد.

خبرنگار: سازمان ملل هم می گفت که ما از این موضوع خوشحال نیستیم و پیگیرش هستیم چون بی سابقه است.

دکتر احمدی نژاد: این کارها کمکی به حلِ مسایل نمی کند. مسایل را شخصی می کند. مسایل که شخصی نیست. سیاستمدار باید از مسایل شخصی بیرون بیاید تا سیاستمدار خوبی باشد. این برای دولت آمریکا خیلی بد است. در دنیا می گویند این ها سازمان ملل را به گروگان گرفتند. البته دولت های قبلی هم از این کارها برای دیگران کردند ولی نه در این حد آشکار. ویزا بدهند، ویزا ندهند، از این کارها کرده اند! این ها خوب نیست. سازمان ملل یا برای همه ملت هاست یا مالِ بعضی های خاص است. مال بعضی های خاص اگر هست اعلام شود بقیه بروند برای خودشان یک سازمان ملل دیگر درست کنند. خب ان شاءا… موفق باشید. به همکارانتان هم سلام برسانید.