فضاپیمای اسپیس ایکس و تجربه فضانوردان از پرتاب به مدار زمین

حرف تازه – فضاپیمای «دراگن ۲» متعلق به شرکت خصوصی آمریکایی اسپیس ‌ایکس شامگاه شنبه ۳۰ مه (۱۰ خرداد) برای انجام مأموریت دمو-۲ از مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا به فضا پرتاب شد. تجربه فضانوردان از پرتاب به مدار زمین توسط فضاپیمای اسپیس ایکس جالب توجه است.

در این رویداد که به صورت مستقیم از رسانه‌ها پخش می شد، فضانوردان آمریکایی رابرت بنکن ۴۹ ساله و داگلاس هرلی ۵۳ ساله پس از سفری ۱۹ ساعته به ایستگاه بین المللی فضایی مستقر در مدار زمین پیوستند.

داگلاس هرلی، یکی از دو فضانورد حاضر در فضاپیما، درباره لحظات حساس سفر می گوید: «وقتی موتور اول خاموش می شود یک مقدار طول می کشد تا موتور بعدی در فاز دوم فعال شود. اینجا از جاذبه ۳ جی (۳ برابر کمتر از سطح کره زمین) به یکباره در حدود نیم ثانیه به جی صفر (شرایط خلاء) می‌رسیم. این از لحظات مهم سفر بود.»

این فضانورد ناسا که پیش از این خلبان بوده است، با اشاره به احساس پیمودن فضا با سرعت ۲۰ هزار کیلومتر در ساعت می گوید: «یک لرزش خفیف در سفینه احساس می کنید، نه در حدی که ناخوشایند باشد، فقط در این حد که متوجه موتوری که پشت شماست و دارد فضاپیما را به پیش می برد می شوید.»

وی اضافه می کند خاموش شدن دو موتور در انتهای مرحله اول و جدا شدن کپسول در دو مرحله بعد چیزی شبیه به صحنه پرتاب فضانوردان به ماه است که در فیلم «آپولو ۱۳» به نمایش درآمده است.

وی که صاحب دکترا در رشته مهندسی مکانیک است، در مورد مرحله نهایی سفر و زمان اتصال فضاپیما به ایستگاه بین المللی فضایی گفت: «چیزی که هر دوی ما فضانوردان احساس کردیم و بلافاصله بعد از ورود به ایستگاه به آن اشاره کردیم این بود که به قدری این عملیات نرم انجام شد که اصلا حس نکردیم داریم متصل می شویم.»

کریس کسیدی، فضانورد آمریکایی مستقر در ایستگاه بین المللی فضایی، در این باره می گوید: «مثل تجربه افتتاح خودروی نو بود. وقتی دهانه کپسول را باز کردیم تا مسافران بتوانند به ما ملحق شوند، هم ما این ور و هم آن‌ها در داخل خنده بر لب داشتیم انگار که داخل یک ماشین جدید شدیم.»

هرلی درباره توالت تعبیه شده در داخل کپسول برای استفاده فضانوردان توضیح بیشتری نمی دهد و تنها به این اکتفا می کند که استفاده از آن خوب و بدون مشکل بوده و مکانیزمی بسیار شبیه فضاپیمای قبلی داشته است.

انتظار می رود ماموریت ناسا برای فضانوردان شش هفته تا چهار ماه طول بکشد.

رابرت بنکن، دیگر فضانورد حاضر در فضاپیما، در این باره می گوید: «توضیح اینکه فعلا نمی دانیم چه وقت ممکن است به زمین برگردیم برای پسر شش ساله‌ام کمی عجیب است. هرچند فعلا مسئله اصلی هیجان انگیز برای او این است که وقتی برگشتم قرار است یک سگ بخریم.»

از سال ۲۰۱۱ که ناسا فضاپیماهای شاتل را پس از چند حادثه مرگبار، بازنشسته و از رده خارج کرد، این نخستین بار است که یک فضاپیمای آمریکایی فضانوردان را به ایستگاه بین المللی فضایی برده است.

پیش از این فضاپیمای روسی سایورز تنها وسیله‌ای بود که فضانوردان با آن به ایستگاه فضایی بین‌المللی اعزام می‌شدند.

فضاپیمای اسپیس ایکس و تجربه فضانوردان از پرتاب به مدار زمین – Ap photo

منبع خبر: یورونیوز