روز گذشته صحنه های تحسین برانگیزی از فداکاری آتش نشان رشتی برای نجات جان یک کودک رقم خورد.
اختصاصی حرف تازه – روز گذشته صحنه های تحسین برانگیزی از فداکاری آتش نشان رشتی برای نجات جان یک کودک رقم خورد.
فداکاری افراد، مساله ای نیست که بتوان وسعت قلب و روح بلندشان را در چند واژه خلاصه کرد و انتقال داد. گاهی باید چشم ها را بست و خود را در آن لحظه تصور کرد و دید که چنین اقداماتی نیاز به چه میزان از شهامت و از خودگذشتگی دارد.
فداکاری هایی که به دور از نمایش های از پیش تعریف شده و با خلوص نیت و به دور از ریا صورت می گیرد تا مدتها در یادها می ماند. بی آن که نیاز به یادآوری و بزرگنمایی داشته باشد.
یک نمونه از این فداکاری ها روز گذشته توسط آتش نشان رشتی، عباس نیکپور، در حین انجام ماموریت اتفاق افتاد که اهالی محل و همکاران او را تحت تاثیر قرار داد.
پس از آن که گزارش حریق در یک منزل مسکونی واقع در کوچه یعقوب زاده گلباغ نماز رشت اعلام می شود آتش نشانان به محل حادثه رفته و عملیات اطفاء حریق را آغاز می کنند.
در این بین، کودکی از شدت ترس در گوشه اتاقی درخواست کمک می کرد و در میان شعله های آتش هراسان اشک می ریخت. عباس نیکپور با شنیدن صدای کودک، به میان زبانه های آتش می رود و با دنبال کردن صدا، کودک را پیدا می کند تا او را از حصار آتش رهایی بخشد.
کودک خردسال که در میان دود و آتش نفس کشیدن برایش دشوار شده بود با دیدن آتش نشان امیدوار می شود. عباس نیکپور، به سمت او می رود و ماسک خود را روی صورت کودک می گذارد تا راه تنفسی او باز شود. او به هر زحمتی بود جان این کودک را نجات می دهد و او را به آغوش خانواده بازمیگرداند.
این فداکاری «عباس نیکپور» ما را به یاد از خودگذشتگی شهید املاکی انداخت و برخی رسانه ها نیز اقدام فداکارانه او را با اقدام شهید املاکی مقایسه کردند. آتش نشان فداکار رشتی نشان داد آتش نشانی عشق است؛ عشق رفتن به قلب حادثه و نجات همنوع. عشقی که مشکلات مالی و سختی های این شغل نیز نمی تواند از آن بکاهد و هر چند وقت یکبار نمونه هایی از این فداکاری ها تحسین شهروندان را به همراه دارد.
ارسال دیدگاه