عباس صابر؛ رئیس روزهای استیضاح
بهنیا ثابت رفتار : در دوازدهمین قسمت از مرور عملکرد اعضای شورای اسلامی شهر رشت در دوره چهارم عملکرد عباس صابر را مرور خواهیم کرد. جهت مطالعه قسمت های قبلی می توانید روی هرکدام از اسامی کلیک کنید: قسمت اول : رضا جمشیدی چناری قسمت دوم : فرانک پیشگر قسمت سوم : محمود باقری خطیبانی قسمت چهارم : اسماعیل […]
بهنیا ثابت رفتار : در دوازدهمین قسمت از مرور عملکرد اعضای شورای اسلامی شهر رشت در دوره چهارم عملکرد عباس صابر را مرور خواهیم کرد. جهت مطالعه قسمت های قبلی می توانید روی هرکدام از اسامی کلیک کنید:
قسمت اول : رضا جمشیدی چناری
قسمت دوم : فرانک پیشگر
قسمت سوم : محمود باقری خطیبانی
قسمت چهارم : اسماعیل حاجی پور
قسمت پنجم : فرهاد شوقی
قسمت ششم : محمدحسین واثق کارگرنیا
قسمت هفتم : سید امیر حسین علوی
قسمت هشتم : مسعود کاظمی
قسمت نهم : مجید رجبی ویسرودی
قسمت دهم : فاطمه شیرزاد
قسمت یازدهم : محمدعلی رفیعی نوده
قسمت دوازدهم : عباس صابر
عباس صابر در زمان برگزاری انتخابات، سه دوره متوالی عضویت هیئت مدیره نظام مهندسی گیلان و همچنین ۵ سال نایب رئیسی این سازمان را در کارنامه داشت. او سالها معاون فنی و اجرایی مسکن و شهرسازی گیلان بود و ریاست اداره نظارت راه و شهرسازی استان را نیز تجربه کرده بود. به جرات می توان گفت سبد رای خانواده بزرگ نظام مهندسی و به طور کلی مهندسین گیلان، تاثیر بسزایی در به دست آوردن آرای لازم برای حضور او در شورا داشت و ظاهرا او در نهایت با ۸۸۹۲ رای به عنوان نفر دوازدهم راهی پارلمان محلی شد. سهم رای قومیتی برای صابر بسیار کمرنگ تر از برخی اعضای فعلی شورای چهارم بود.
صابر شخصیت منضبط و مودبی دارد و دوران شورایی پر فراز و نشیبی نداشته است. تقریبا شبیه به همان عباس صابر روزهای ابتدایی ورودش به شورا با کمی تجربیات بیشتر مانده است. خودش را درگیر سیاست های کلان ملی نکرد و تقریبا می توان گفت نه در انتخابات مجلس شورای اسلامی به حمایت ویژه از کاندیدایی پرداخته و نه نسبت به جناح خاصی ابراز علاقه کرده است. عباس صابر در مدیریت شهری تمرکز کرده است و خودش را درگیر مسائل حزبی و مسائل کلان کشوری نمی کند.
او که کارشناسی ارشد عمران خود را از دانشگاه امیرکبیر گرفته است از بدو ورودش به شورا به عنوان یک متخصص عمران و آشنا به قوانین ساخت و ساز شناخته می شد؛ همین کافی بود تا حداقل در نیمی از عمر شورای چهارم، ریاست کمیسیون عمران و توسعه در سالهای اول و چهارم به صابر برسد.
عباس صابر توانست با کسب حداقل رای مورد نیاز در سال دوم به ریاست شورا برسد اما شاید خودش هم احتمال بالایی برای پیروزی در آن رقابت برای خود متصور نبود. تا لحظاتی پیش از آن انتخاب، بسیاری از افراد رقیب او را پیروز ۸ بر ۷ می دانستند اما رای یک عضو باتجربه شورا در لحظات پایانی که احتمالا در آن مقطع زمانی، مصلحت را بر ریاست صابر دیده بود همه معادلات و پیش بینی ها را تغییر داد تا پس از رضا جمشیدی، عباس صابر در پشت میز ریاست شورا بنشیند و البته مشکلات زیادی را تجربه کند.
شاید حتی حضور محمود باقری در راس شورا هم نمی توانست پروژه برکناری شهردار وقت را برای مخالفانش به سرانجام برساند اما استیضاح و برکناری محمدابراهیم خلیلی، شهردار وقت، در زمان ریاست صابر و نایب رییسی باقری انجام شد تا شورانشینان که حدود یک سال پیش از آن زمان، با ۱۱ رای موافق و ۳ رای ممتنع و ۱ رای مخالف خلیلی را به عنوان شهردار برگزیده بودند این بار در مهر ماه ۹۳ با ده رای، خیلی زود او را عزل کنند و مهم ترین اتفاق شورای چهارم در زمان ریاست عباس صابر رقم بخورد.
پس از آن سرپرست درراس شهرداری قرار گرفت. در این دوران، جلسات خصوصی و بررسی گزینه های روی میز برای انتخاب شهردار، بیشترین زمان و انرژی را از شورانشینان گرفت و در نهایت در زمستان ۹۳ بار دیگر شورانشینان به شهردار شدن ثابت قدم (که پیش از این یکبار در شورای پرحاشیه سوم، شهردار بود) رای دادند تا عملا بخش قابل توجهی از دوران ریاست صابر با برکناری خلیلی و انتخاب پرماجرای شهردار جدید بگذرد.
گفتنی است گزینه مورد علاقه صابر برای شهرداری، اوسط مقدم بود که تلاش برخی اعضا از جمله صابر برای شهردار شدن او به جایی نرسید و عملا تلاش مخالفان خلیلی برای استیضاح را می توان تلاشی برای به دست آوردن هیچ نامید. چرا که پس از خلیلی، ثابت قدم آمد که برخی از مخالفان خلیلی از همان روز اول با ثابت قدم مخالف بودند و شاید تصور هم نمی کردند که مجددا بتواند شهردار رشت شود.
عباس صابر را اگرچه هرگز نمی توان از حامیان سید محمد علی ثابت قدم دانست و هنوز هم اگر بحث استیضاح و برکناری شهردار جدی تر از قبل دنبال شود بی میل به برکناری شهردار نخواهد بود اما با این حال مخالف بودنش به معنای مخالفت همیشگی با لوایح و مسائل مختلف شهری نبوده است. عباس صابر از جمله اعضایی از شورای چهارم به شمار می رود که حداقل در کلام هم که باشد نه دائما موافق شهردار بوده است و نه دائما مخالف.
اما حضورش در کمیسیون ماده ۷۷ خالی از حاشیه نبود. چندی پیش مسائلی در برخی رسانه ها در خصوص کمیسیون ماده ۷۷ مطرح شد که به راحتی نمی توان از آن عبور کرد. گفته می شود در پرونده هایی که در شعبه یک این کمیسیون با حضور عباس صابر بررسی شده است، همانند دیگر شعب، پس از بررسی و صدور رای، تقریبا نیمی از مطالبات شهرداری در این پرونده ها کاهش یافته است. گفته می شود در برخی پرونده های این کمیسیون کل عوارض مطالبه شده از سوی شهرداری فاقد توجیه اعلام شده است و به ندرت رای به نفع شهرداری صادر شده است.
با شنیدن این موارد ناخودآگاه این فکر به ذهن خطور می کند که در صورت صحت این مطالب یا شهرداری در این پرونده ها عوارض زیادتری را نسبت به موارد قانونی مطالبه کرده است (که باید جلوی چنین موضوعی گرفته شود) و یا نماینده شورا با مهربانی بیش از حد به این پرونده ها نگاه می کند و تخفیف می دهد که با قانونمدار بودن شخصیت صابر در تضاد خواهد بود و شاید بتوان گفت رفتاری فراقانونی به شمار می رود. در صورتی که شهرداری مستند و مستدل به قوانین، عوارضی را محاسبه نماید و مودی دلیل قانونی بر رد دلائل ارائه شده از سوی شهرداری ارائه نکند، کمیسیون نمی تواند آن را تخفیف و یا تشدید نماید. به همین دلیل به نظر می رسد یک جای کار ایراد دارد که گاهی ۵۰ درصد اختلاف دیده می شود و باید فکری به حال این کمیسیون شود. قطعا نباید به سمتی برویم که احساس شود شهرداری هر مبلغی تعیین کرد در کمیسیون به شدت کاهش می یابد. این موضوع آسیب هایی را به همراه خواهد داشت و از صابر که بر قوانین اشراف دارد انتظار شفاف سازی می رود تا شائبه ای باقی نماند.
میزان آگاهی صابر از مقررات مربوط به حوزه کاری اش بسیار بالا است تا جاییکه نسبت به ابلاغیه وزیر راه در خصوص عدم شرکت اعضای شورا در انتخابات نظام مهندسی نیز انتقاد کرد و این ابلاغیه را ناشی از عدم اشرافیت وی به قوانین شوراها دانست.
صابر یک ویژگی بارز و خوب دارد. در زمان صحبت هایش در شورا، می توان انتظار ارائه یک راهکار یا اشاره به مواردی فنی و اجرایی کمتر دیده شده را داشت و می توان او را عضوی با نگاه فنی دانست. کسی که با وسواس زیاد مسائل را در شورا حلاجی می کند و بارها نشان داده است که رای او با چشم بسته نیست.
در حالیکه بسیاری از مخالفان شهردار با موضوع شبکه شهرهای خلاق هم مخالف بودند؛ صابر صراحتا حمایت خود را اعلام و این موضوع را فرصت خوبی برای رشت برشمرد و حتی در سفر کره جنوبی نیز به عنوان نماینده شورا به نشست مربوط به شبکه شهرهای خلاق جهان رفت. البته این تنها تفاوت او با مخالفان همیشگی شهردار نبود. او در افتتاحیه ها و مراسم های مرتبط با شهرداری رشت بر خلاف بسیاری از مخالفان ثابت قدم، حضور ملموس تری داشت و در بازدیدهایی از نزدیک پیگیر برخی پروژه های شهری می شد.
موفقیت او در انتخابات آتی شورا اصلا کار ساده ای نیست و شاید بسیار سخت باشد. شنیده می شود عباس صابر حتی بخشی از حامیان دوره گذشته خود را از دست داده است و از سوی دیگر به دلیل شخصیت آرام و کم علاقه بودنش به مانورهای رسانه ای، حضور آنچنان پررنگ و پر سر و صدایی در شورا نداشته است و هنوز هم شهروندان زیادی هستند که صابر را خوب نمی شناسند. به همین دلیل به نظر می رسد با توجه به چهره های شاخصی که اینبار قصد نام نویسی و ورود به شورا دارند و اتفاقا در میان مردم، نام آشنا هم هستند و در کانون توجه رسانه ها هم قرار دارند؛ عباس صابر به هیچ وجه نمی تواند کار ساده ای در پیش داشته باشد…
حرف تازه این حق را برای تمامی افرادی که خبر یا تحلیلی از آنها در این رسانه منتشر می شود قائل است تا از طریق همین رسانه نسبت به ارسال جوابیه و یا اظهار نظراتشان اقدام نمایند.
شایان ذکر است عباس صابر در نهایت در پنجمین دوره انتخابات شورای اسلامی شهر رشت ثبت نام نکرد.
ارسال دیدگاه