طرف مقابل قرارداد مشاوره ۹۰۰ میلیونی از سوی معاون وزیر بهداشت معرفی شده بود!

حرف تازه – رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان می گوید فردی که در این قرارداد از وی به عنوان نماینده شرکت طرف قرارداد نام برده شده است، از طرف وزارت بهداشت و شخص معاون وزیر تعرفه شده بود! ادعایی که اگر درست باشد، انگشت اتهام منفعت طلبی شخصی را به سوی معاون وزیر بهداشت دراز خواهد کرد.

چندی پیش بود که اسناد امضای یک قرارداد عجیب مشاوره در دانشگاه علوم پزشکی گیلان در خروجی سایت منتشر شد. در این قرارداد عجیب، شرکت طرف قرارداد (شرکت صدرانصر صبا) می‌بایست در قبال دریافت مبلغ ناقابل تقریبی ۹۰۰ میلیون تومانی به ارائه خدمتی طولانی(از نظر عنوان البته!) و جالب بپردازد. «ارائه خدمات تخصصی مشاوره مدیریت به منظور تهیه گزارش امکان سنجی احداث مرکز آموزشی درمانی و پژوهشی ۱۰۰۰ تختخوابی رشت به منظور ارائه به بانک سرمایه‌گذاری زیرساخت آسیا!!!»

اشتباه نکنید! این شرکت قرار نبود با تقریباً ۹۰۰ میلیون تومان، بیمارستان جدیدی را احداث کند! بلکه تنها قرار بود با دریافت این مبلغ به ارائه خدمات مشاوره برای تهیه یک گزارش بپردازد. گزارشی که تازه پس از آن می بایست به بانک سرمایه گذاری زیرساخت آسیا ارائه شود تا با جذب فاینانس عملیات احداث بیمارستان آغاز شود. عجیب‌ترین بند قرارداد هم این بود که مبلغ ۱۳۰ میلیون تومان بلافاصله بعد از انعقاد قرارداد به شرکت مشاور در صورت درخواستِ شرکت!! پرداخت خواهد شد! 

در همان زمان سوالاتی را از رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان مطرح شد که پاسخ به آنان می توانست نقش مهمی در تنویر افکار عمومی در خصوص این قرارداد پرشائبه ایفا کند:

۱٫  فرآیند انتخاب این شرکت به عنوان مشاور به چه صورت بوده است؟ آیا انتخاب بر اساس مناقصه بوده است؟ اگر بوده، اسناد آن در کدام روزنامه کثیر الانتشار به چاپ رسیده است؟

۲٫ با جستجوی ساده‌ای در اینترنت می‌توان به اطلاعات جالبی از این شرکت مشاور دست یافت. مثلا اینکه این شرکت در مشهد به ثبت رسیده است و مرکز اصلی آن هم در مشهد است! حتی در این قرارداد که به امضای طرفین رسیده،آدرس شرکت استان تهران، خیابان شیخ بهایی قید گردیده است. آیا در گیلان هیچ شرکت بومی توانایی ارائه چنین خدمات مشاوره‌ای را به دانشگاه علوم پزشکی گیلان نداشته است؟!

۳٫ بنا بر آن چه در رسانه ها منتشر شده است، دانشگاه علوم پزشکی گیلان مدت هاست که با معوقات کارکنان خود دست و پنجه نرم می‌کند تا آن جا که چندی پیش معاون این دانشگاه معوقات کارانه پرسنل دانشگاه علوم پزشکی گیلان را ۱۴۰ میلیارد تومان دانسته بود. در مقابل این حجم بدهی، انعقاد قراردادهای این چنین و هزینه کرد مبالغی که می‌تواند صرف پرداخت معوقه بسیاری از کارکنان این دانشگاه شود، لازم و ضروری است؟

اگرچه بعدها یوسف زاده در گفتگویی مدعی شد که جلوی این قرارداد حتی پس از امضای آن گرفته شده است (اینجا را بخوانید ) اما در قسمت دیگری از گفتگوی خود به نکته ای اشاره کرد که اساساً می تواند پاسخی برای تمام سه سوال بالا باشد. وی در گفتگویی صراحتاً می گوید فردی که در این قرارداد از وی به عنوان نماینده شرکت طرف قرارداد نام برده شده است، از طرف وزارت بهداشت و شخص معاون وزیر تعرفه شده بود!

باید از رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان پرسید آیا بهتر نبود با الگوبرداری از دکتر برزیگر که در برابر ترک تشریفات در پروژه پرفسور سمیعی مقاومت کرد، در برابر تمامی فشارها مقاومت کرده و تن به امضای چنین قراردادی ولو به قیمت از دست رفتن کرسی ریاست خود نمی داد؟ با فرض صحت ادعای یوسف زاده، ممکن است این سوال به افکار عمومی خطور کند که آیا خود معاون وزیر هم شخصا نفعی از این قرارداد تقریبا ۹۰۰ میلیونی می برده که چنین فردی را به یوسف زاده تعرفه کرده است؟!

خزرآنلاین