شورکولی، رستورانی با داعیۀ فرهنگی و غذاهای اصیل گیلانی

شورکولی راهش را پیدا کرده است. غذاهای بومی گیلان را طبخ می کند، حس نوستالژی را در یاد گیلانی ها برمی انگیزاند، مسافران شهرهای دیگر ایران را با فرهنگ غذایی و جاذبه های گردشگری گیلان آشنا می کند و به مسافران خارجی هم نشان می دهد که ایران جای خوبی است برای زیستن پر از طعم و رنگ و لذت…

داستان برای خیلی از اهالی این شهر از یک متن ساده در فضاهای مجازی شروع شد. متنی که حکایت از راه اندازی رستورانی داشت که غذاهای قدیمی محلی سرو می کرد و یک خانه ویلایی بود در یکی از کوچه های شهر رشت با چیدمانی زیبا پر از تابلوهایی که جاذبه های گردشگری گیلان را نشان می داد و حیاط کوچکی که پر از گلدان های رنگی گل بود که در آن می شد سیگار کشید و بعد از غذا یک استکان چای داغ رایگان نوشید. رستورانی که طعم دست پخت غذاهای مادربزرگ ها را می شد در آن احساس کرد و برخورد صمیمانه پرسنلش فضا را بسیار گرم و خودمانی می کرد. طبیعی بود که رستورانی با چنین خصوصیاتی که حس نوستالژیک آدم ها را برمی انگیخت مورد توجه گیلانی ها قرار بگیرد. مخصوصا گیلانی های مقیم خارج. این توجه آغاز استقبال شهروندان گیلانی و حتی مسافران تهرانی و اصفهانی و شهرهای دیگر به رستوران شورکولی بود.

.

.

بهروز مهدیزاده یکی از دو مدیر این رستوران درباره این نوشته می گوید: هفته های اول فعالیت رستوران بود که یکی از نویسندگان نامی گیلانی که مخاطبان زیادی در فضای مجازی دارد توسط یکی از دوستان مشترک به رستوران ما می آید و بعد از چند روز ما نوشته ای می بینیم که به سرعت در فضاهای مجازی منتشر می شود. بعد از پرس و جو درمی یابیم که آن دوست نویسنده ما به ما لطف می کنند و این نوشته را در سایت خودشان می نویسند و سریعا مخاطبانشان در کشورهای مختلف دنیا با این نوشته ارتباط برقرار می کنند و در گروه های مجازی نوشته را منتشر می سازند. به یک باره ما با حجم بالایی از شهروندان و مسافران مواجه می شویم که بعضی هایشان فقط می آمدند تا فضای مان را ببینند و عکس بگیرند. خیلی از رشتی ها هم می آمدند و می گفتند مگر می شود چنین رستورانی در رشت باشد اما ما بی خبر باشیم و دوستانمان مثلا از کانادا و آلمان و آمریکا به ما مشخصات و نشانی اش را بگویند.

.

.

وی درباره ایده راه اندازی این رستوران می گوید: ما اعتقاد داریم که غذاهای گیلانی پتانسیل جهانی شدن دارند اما برایمان دردناک بود که وقتی یک مسافر به گیلان می آمد جایی برای امتحان و تناول غذاهایی اصیل گیلانی نداشت. مخصوصا وقتی نماینده یونسکو به رشت آمد و گفت رشت برای تبدیل شدن به شهر خلاق غذا باید رستوران هایی داشته باشد که غذاهای اصیل گیلانی سرو کنند. از این رو ما تصمیم گرفتیم اولین رستورانی باشیم که تنوعی از غذاهای اصیل گیلانی از چهارگوشه گیلان را داشته باشیم.

وی می افزاید: برای تهیه یک منوی خوب شروع کردیم به تحقیق درباره غذاهای گیلانی و لیستی از آن ها تهیه کردیم و به تناوب هر فصل و مواد اولیه متناسب با آن فصل منوی غذاها را بستیم که خداروشکر با استقبال مردم هم روبرو شد.

مهدیزاده درباره دلیل این استقبال می گوید: مردم دیگر از خوردن غذاهای صنعتی و کباب خسته شده ان و دلشان می خواهد طعم غذاهای مادربزرگ هایشان را بچشند که خدا را شکر ظاهرا در رستوران ما چنین احساسی پیدا کرده اند که البته این قضیه کار ما را برای بهتر شدن و ارایه خدمات بهتر به شهروندان گیلانی و تهیه غذاهای اصیل تر سخت تر می کند. چون ما می خواهیم معرف فرهنگ گیلانی باشیم. فرهنگی که به اعتقاد ما می تواند از طریق غذا هم ارایه شود.

.

.

پربیراه نیست این ادعا. چه آنکه غذا انسان ها را دور هم جمع می کند و دوستی را جایگزین دشمنی و کینه می کند. یک غذای لذیذ لبخند را به لب انسان ها می نشاند و طعم خاص قدیمی می تواند خاطره ها را زنده کند. برای صاحبان این رستوران هم بنابه گفته خودشان هیچ چیز لذت بخش تر از خنده آدم های اخمو بعد از خوردن غذای رستوران یا تشکر فراوان پدربزرگ ها و مادربزرگ ها به خاطر طبخ درست این غذاها و همچنین بیان این مطلب از سوی جوانان که «شما خاطره دست پخت مادربزرگمان را برایمان زنده کردید» نیست. مهدیزاده با اشاره به این موضوع درباره انتخاب اسم شورکولی برای این رستوران هم می گوید: « در رمان فرانسوی بادبادک ها نوشته رومن گاری یک رستوران در سواحل نورماندی وجود داشت به نام ژولی کولی که به خاطر غذاهای اصیل فرانسوی اش آلمانی ها را جذب آنجا کرده بود و آنقدر آلمانی ها عاشقش بودند که متوجه فعالیت زیرزمینی این رستوران نمی شدند. این رستوران در آن کتاب به نوعی معرف فرهنگ فرانسوی از راه غذا و مظهر مقاومت فرانسوی ها بود. از طرفی ما گیلک ها به لحاظ دستورالعمل زبانی تشابهات زیادی با زبان فرانسوی داریم. شورکولی هم تشابه زیادی به آن رستوران داشت و هم یکی از غذاهای اصیل گیلانی است و برای ما که به دنبال معرفی فرهنگ گیلانی از طریق غذاهای اصیل بودیم وجه تسمیه خوبی بود. اینگونه شد که شورکولی را انتخاب کردیم به امید اینکه بتوانیم نماینده خوبی برای فرهنگ گیلان باشیم.»

.

.

شورکولی راهش را پیدا کرده است. غذاهای بومی گیلان را طبخ می کند ، حس نوستالژی را در یاد گیلانی ها برمی انگیزاند ، مسافران شهرهای دیگر ایران را با فرهنگ غذایی و جاذبه های گردشگری گیلان آشنا می کند و به مسافران خارجی هم نشان می دهد که ایران جای خوبی است برای زیستن پر از طعم و رنگ و لذت. پس بی دلیل نیست که اکنون پاتق بسیاری از رشتی ها شده و حتی اهالی فرهنگ و شخصیت های معروف هنری ایرانی و گیلانی در آن به تناوب رفت و امد می کنند که عکس هایشان را هم می توان در صفحه اینستاگرام شورکولی دید و هم یکی از مقاصد اصلی گردشگران خارجی برای آشناشدن با غذاهای اصیل گیلانی شده است.

در رستوران شوکورلی می توانید برای ناهار انواع خورشت های محلی را سفارش داد: فسنجان ، باقلاقاتق ، میرزاقاسمی ، ترش تره ، اناربیج ،مرغ ترش ، واویشکا ، قیمه ماسوله ، ترش واش خورشت ، لونگی ، سیرقلیه ، آلو مسما ، گمج کباب و دیل دوکونه. منوی دریایی اش هم شامل خوراک اوزون برون ، ماهی سفید ، ماهی کولی ، کولی غورابیج ، استیک اوزون برون و خوراک کیلکا با سیب زمینی است.

.

.

شام هم انواع سینی و خوراک گیلانی را دارد. خوراک های کبک ، بلدرچین ، اردک ، بوقلمون که همگی پرورشی هستند و ران مرغ سرخ شده ، راسته دودی گوساله و خوراک دنده گوسفند ، آش رشته و آش ترش و لوبیا و سوپ جو. سینی شامی و سینی بادمجان و سینی دلمه هم برای شام سرو می شود.

انواع کباب ها را هم می توانید در این رستوران بخورید با ۱۳ نوع مخلفات اصیل محلی به همراه دوغ ترش محلی

.

منبع : شمال ما