آیا این روزهای خوش ادامه خواهد داشت؟

شورای پنجم رشت؛ شورایی آرام با نگاهی ملی و بین المللی

حرف تازه – حدود یک ماه از آغاز به کار پنجمین دوره شورای اسلامی شهر رشت گذشته است. تفاوت محسوسی که در این مدت به وجود آمده است شورایی آرام و همدل تر با اهدافی بزرگ بوده است. البته هنوز نمی توان در مورد میزان تحقق این اهداف قضاوت کرد و نتیجه کار به مرور […]

حرف تازه – حدود یک ماه از آغاز به کار پنجمین دوره شورای اسلامی شهر رشت گذشته است. تفاوت محسوسی که در این مدت به وجود آمده است شورایی آرام و همدل تر با اهدافی بزرگ بوده است. البته هنوز نمی توان در مورد میزان تحقق این اهداف قضاوت کرد و نتیجه کار به مرور زمان مشخص و در ۱۴۰۰ نهایی می شود.

اما آنچه تا امروز به دست آمده است شورایی است که اعضای آن علی رغم همه اختلاف نظر ها سعی می کنند احترام یکدیگر را حفظ کنند و این بزرگترین دستاورد یک ماهه شورای پنجم بوده است. 

در همین یک ماه که با انتخاب سید امیرحسین علوی به عنوان رئیس شورا همراه بوده است حتی اعضای شورا نیز به این موضوع اذعان داشته اند که فضای محترمانه تری شکل گرفته است و نمونه آن صحبت های هفته گذشته رضا رسولی بود که ضمن تشکر از نحوه مدیریت جلسات توسط رئیس شورا گفت فضای شورا به نسبت دوره قبل فضای محترمانه تری است. 

اتفاق دیگری که در همین یک ماه رقم خورد انتخاب شهردار بود. از دو ماه پیش از آغاز شورا مذاکرات آغاز شد و در نهایت بدون آبستراکسیون و ترک جلسات از سوی برخی اعضا با رای هر ۱۱ عضو یک اتفاق کم نظیر در تاریخ رشت رقم خورد و تمامی اعضا به یک شخص رای دادند و یکی از حساس ترین تصمیمات شورا با مدیریت خوب جلسات و همدلی اعضا در کمتر از دو هفته از آغاز به کار شورا به نتیجه رسید.

اما سومین نکته به موضوع نگاه ملی و حتی بین المللی شورای پنجم بر می گردد. روز گذشته سید امیرحسین علوی رئیس شورا گزارشی از سفر به تهران و دیدار با مسئولین کشوری ارائه کرد. دیدارهایی در حوزه محیط زیست و ثبت رشت به عنوان نخستین تالاب شهر ایران در شبکه شهرهای تالابی و همکاری های در سطح بالا با معصومه ابتکار معاون امور بانوان رییس جمهور برخی از این دیدارها بود.

به نظر می رسد شورای پنجم رشت با رییسی جوان در مسیر درستی در حال حرکت است و باید دید این روزهای خوش که قطعا در پایان این شورا به نام هر یازده عضو نوشته خواهد شد تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ آیا شورانشینان به اهداف بزرگ و نتایج مطلوب خود دست پیدا خواهند کرد؟ و آیا تاریخ از آنها به عنوان شورایی متفاوت یاد می کند؟ یا آنکه این روزهای خوش نیز دوام چندانی نخواهد یافت و این شورا نیز به سرنوشت شوراهای سوم و چهارم و انتقادات فراوان مردم دچار خواهد شد؟