سید حسن مدرس، شهید استبداد

آیت الله سید حسن مدرس در شب دهم آذر ۱۳۱۶ برابر با ۲۷ رمضان ۱۳۵۶ قمری به دست عمال رضاخان به شهادت رسید و پیکرش مخفیانه به خاک سپرده شد. حسن مدرس در پی تقلب وسیع در جریان انتخابات دوره هفتم مجلس که با نظارت شدید مأموران نظامی برگزار شد نتوانست به مجلس راه یابد […]

آیت الله سید حسن مدرس در شب دهم آذر ۱۳۱۶ برابر با ۲۷ رمضان ۱۳۵۶ قمری به دست عمال رضاخان به شهادت رسید و پیکرش مخفیانه به خاک سپرده شد.

حسن مدرس در پی تقلب وسیع در جریان انتخابات دوره هفتم مجلس که با نظارت شدید مأموران نظامی برگزار شد نتوانست به مجلس راه یابد و مصونیت پارلمانی او لغو و در ادامه به دستور رضاخان دستگیر شد.

نقل است که پس از آنکه اعلام شد مدرس حتی یک رای هم در انتخابات کسب نکرده است وی با اشاره به تقلب وسیع صورت گرفته به طنز گفت: “۲۰ هزار نفر از مردمى که در دوره گذشته به من راى دادند همگى مرده باشند یا راى نداده باشند پس آن یک راى را که خودم به خودم دادم چه شده است.”

در پی دستور رضاخان سرتیپ درگاهى رئیس شهربانى تهران مامور دستگیری مدرس شد و در شب دوشنبه شانزدهم مهرماه ۱۳۰۷ به همراه چند پاسبان مسلح به منزل مدرس رفت و پس از مضروب و مجروح کردن اهل خانه و زیر کتک گرفتن شهید مدرس وى را سر برهنه و بدون عبا دستگیر و به قلعه خواف تبعید کرد.

تبعید مدرس در خواف نه سال به طول انجامید و وی آخرین روزهای عمرش را در کاشمر سپری کرد. مدرس سرانجام در شب دهم آذر ۱۳۱۶ به دست دو تن از ماموران حکومتی به نام خلج و مستوفیان مسموم و به شهادت رسید.

مدرس در جمع نمایندگان اقلیت مجلس پنجم

عکسی که آنتوان سوریوگین از مدرس انداخته است.

مدرس در خانه

مدرس در کابینه دفاع ملی به ریاست نظام السلطنه؛ وی به عنوان وزیر عدلیه و اوقاف در کنار حاج عزالممالک اردلان، محمد على خان کلوپ، ادیب ‏السلطنه سمیعى، محمد على خان سالار معظم و میرزا قاسم خان تبریزى (صوراسرافیل) حضور داشت. کابینه موقت در زمان جنگ جهانی اول برای مقابله با تهاجم روس و انگلیس تشکیل شد.