سومی بایرن مونیخ در بوندسلیگا پس از ۱۳ سال
سومی بایرن مونیخ در بوندسلیگا پس از ۱۳ سال منجر به عصبانیت شدید هواداران از توخل و کادر فنی و مدیریتی غول آلمان شده است.
به گزارش قلم آزاد به نقل از ورزش سه ، بایرن مونیخ بعد از سیزده سال فصل را در رتبه سوم جدول به پایان برد. تراژدی‌ای بزرگ برای غول فوتبال آلمان و اروپا که برای هوادارانش باورنکردنی است.
فاجعه برای غول بزرگ فوتبال آلمان امروز در استادیوم هوفنهایم کامل شد: شکست ۴-۲ و از دست دادن نایب‌قهرمانی برای بایرن مونیخ!
تا چند ماه پیش تصور چنین اتفاقی در فوتبال آلمان غیرممکن بود. حالا به راحتی می‌توان از این تیم به عنوان ضعیف‌ترین و بدترین بایرن تاریخ یاد کرد. هواداران حق دارند از این پس توماس توخل را دشمن شماره یک خود بدانند اما آنها نباید مدیران فعلی و قبلی باشگاه را بی‌تقصیر قلمداد کنند.
بایرن دیشب با اینکه با دو گل ماتیس تل و آلفونسو دیویس از حریف پیش افتاده بود اما ۴ گل از هوفنهایم دریافت کرد تا باختی تحقیرآمیز را تجربه کند. آنها با ۷۲ امتیاز پشت سر اشتوتگارت ۷۳ امتیازی قرار گرفتند.
جالب اینجاست که بایرن مونیخ فصل گذشته در روز آخر حتی با یک امتیاز کمتر از امروز، ۷۱ امتیاز، قهرمان شد و اجازه نداد دورتموند به حکمرانی‌اش بر فوتبال آلمان پایان بدهد. قهرمانی بایرن به دلیل ضعف دورتموند در بازی آخر به دست آمد ولی شاید اگر آن اتفاق نیفتاده بود و بایرن در دوران ریاست جنجالی اولیور کان و حسن صالح حمیدزیچ قهرمان نشده بود، باشگاه به خودش می‌آمد و کار به جایی نمی‌رسید که امسال حتی نایب‌قهرمانی هم از دست برود.
آخرین باری که بایرن فصل را در رتبه سوم به پایان برده بود به فصل ۱۱-۲۰۱۰ برمی‌گردد. سیزده سال بعد توماس توخل و تیمش کاری کردند که حکمرانی بایرن بر فوتبال آلمان به این شکل به پایان برسد.
نوار یازده قهرمانی بایرن پیش از این توسط لورکوزن به پایان رسیده بود. باواریایی‌ها یک سال بعد از آنکه در ۲۰۱۱ فصل را در رتبه سوم به پایان ببرند هم بعد از دورتموند در رتبه دوم ایستادند ولی بعد از آن یازده سال پیاپی قهرمان شدند. در آن دو سال بایرن اسیر شخصیتی کاریزماتیک به نام یورگن کلوپ بود که روی نیمکت دورتموند می‌نشست. با انتقال کلوپ به لیورپول خیال بایرن از قهرمانی در آلمان راحت شده بود تا اینکه امسال چهره کاریزماتیک دیگری ظهور کرد: ژابی آلونسو در بایر لورکوزن.
لورکوزن با پیروزی در بازی دیروزش فصل را بدون شکست و با ۹۰ امتیاز به پایان رساند. اختلاف ۱۸ امتیازی بایرن با تیم قهرمان خود به خود دلیلی است برای اینکه این فصل را برای تیم شهر مونیخ فصلی فاجعه‌بار بدانیم.
هواداران حق دارند از توماس توخل عصبانی باشند، ولی نباید فراموش کنند که فصل گذشته به لطف شانس و اقبال در روز آخر به قهرمانی رسیدند. هواداران بایرن نباید اخراج عجیب و غریب یولیان ناگلزمان توسط تیم اولیور کان و صالح حمیدزیچ و اخراج ناگهانی آنها در جریان بازی آخر فصل را فراموش کنند. باشگاهی که در همان روزها مشخص بود مشکل دارد به لطف شکست دورتموند در هفته آخر قهرمان شد تا همه مشکلات فراموش شود.
بایرن که بدون شک دیگر در هیچ بازی‌ای توماس توخل را روی نیمکت نمی‌بیند، حالا با مشکل دیگری مواجه است: ناتوانی در پیدا کردن سرمربی. تا این لحظه همه تلاش‌های باواریایی‌ها برای پیدا کردن جانشین توخل با شکست مواجه شده است. امروز گزارش‌ها نشان می‌دهد بایرن به روبرتو دی‌زربی، سرمربی ایتالیایی برایتون، نزدیک شده است. کسی که چند هفته پیش گزینه چندم مدیران باشگاه به حساب می‌آید.
غول فوتبال آلمان برای بازگشت به روزهای خوبش بدون شک به زمان نیاز دارد. افول بایرن شاید بدون شباهت به افول تیم ملی آلمان بعد از چندین سال درخشان و قهرمانی‌اش در جام جهانی نباشد. باید دید آیا باواریایی‌ها می‌توانند فصل آینده تراژدی امسال را فراموش کرده و دست‌کم به رقیب اصلی تیم درخشان ژابی آلونسو تبدیل شوند، نه تیمی که فصل را در رتبه سوم به پایان می‌برد؟
ارسال دیدگاه