عصبانیت شدید هواداران از توخل

سومی بایرن مونیخ در بوندسلیگا پس از ۱۳ سال

سومی بایرن مونیخ در بوندسلیگا پس از ۱۳ سال منجر به عصبانیت شدید هواداران از توخل و کادر فنی و مدیریتی غول آلمان شده است.

به گزارش قلم آزاد به نقل از  ورزش سه ، بایرن مونیخ بعد از سیزده سال فصل را در رتبه سوم جدول به پایان ‏برد. تراژدی‌ای بزرگ برای غول فوتبال آلمان و اروپا که برای هوادارانش ‏باورنکردنی است. ‏

فاجعه برای غول بزرگ فوتبال آلمان امروز در ‏استادیوم هوفنهایم کامل شد: شکست ۴-۲ و از دست دادن ‏نایب‌قهرمانی برای بایرن مونیخ! ‏

تا چند ماه پیش تصور چنین اتفاقی در فوتبال آلمان غیرممکن بود. ‏حالا به راحتی می‌توان از این تیم به عنوان ضعیف‌ترین و بدترین ‏بایرن تاریخ یاد کرد. هواداران حق دارند از این پس توماس توخل را ‏دشمن شماره یک خود بدانند اما آنها نباید مدیران فعلی و قبلی ‏باشگاه را بی‌تقصیر قلمداد کنند. ‏

2023357

بایرن دیشب با اینکه با دو گل ماتیس تل و آلفونسو دیویس از حریف ‏پیش افتاده بود اما ۴ گل از هوفنهایم دریافت کرد تا باختی ‏تحقیرآمیز را تجربه کند. آنها با ۷۲ امتیاز پشت سر اشتوتگارت ۷۳ ‏امتیازی قرار گرفتند.

جالب اینجاست که بایرن مونیخ فصل گذشته در روز آخر حتی با یک ‏امتیاز کمتر از امروز، ۷۱ امتیاز، قهرمان شد و اجازه نداد دورتموند به ‏حکمرانی‌اش بر فوتبال آلمان پایان بدهد. قهرمانی بایرن به دلیل ‏ضعف دورتموند در بازی آخر به دست آمد ولی شاید اگر آن اتفاق ‏نیفتاده بود و بایرن در دوران ریاست جنجالی اولیور کان و حسن ‏صالح حمیدزیچ قهرمان نشده بود، باشگاه به خودش می‌آمد و کار به ‏جایی نمی‌رسید که امسال حتی نایب‌قهرمانی هم از دست برود. ‏

آخرین باری که بایرن فصل را در رتبه سوم به پایان برده بود به فصل ‌‏۱۱-۲۰۱۰ برمی‌گردد. سیزده سال بعد توماس توخل و تیمش کاری ‏کردند که حکمرانی بایرن بر فوتبال آلمان به این شکل به پایان برسد. ‏

2023356

نوار یازده قهرمانی بایرن پیش از این توسط لورکوزن به پایان رسیده ‏بود. باواریایی‌ها یک سال بعد از آنکه در ۲۰۱۱ فصل را در رتبه سوم به ‏پایان ببرند هم بعد از دورتموند در رتبه دوم ایستادند ولی بعد از آن ‏یازده سال پیاپی قهرمان شدند. در آن دو سال بایرن اسیر شخصیتی ‏کاریزماتیک به نام یورگن کلوپ بود که روی نیمکت دورتموند ‏می‌نشست. با انتقال کلوپ به لیورپول خیال بایرن از قهرمانی در ‏آلمان راحت شده بود تا اینکه امسال چهره کاریزماتیک دیگری ظهور ‏کرد: ژابی آلونسو در بایر لورکوزن. ‏

لورکوزن با پیروزی در بازی دیروزش فصل را بدون شکست و با ۹۰ ‏امتیاز به پایان رساند. اختلاف ۱۸ امتیازی بایرن با تیم قهرمان خود به ‏خود دلیلی است برای اینکه این فصل را برای تیم شهر مونیخ فصلی ‏فاجعه‌بار بدانیم. ‏

هواداران حق دارند از توماس توخل عصبانی باشند، ولی نباید فراموش ‏کنند که فصل گذشته به لطف شانس و اقبال در روز آخر به قهرمانی ‏رسیدند. هواداران بایرن نباید اخراج عجیب و غریب یولیان ناگلزمان ‏توسط تیم اولیور کان و صالح حمیدزیچ و اخراج ناگهانی آنها در جریان ‏بازی آخر فصل را فراموش کنند. باشگاهی که در همان روزها ‏مشخص بود مشکل دارد به لطف شکست دورتموند در هفته آخر ‏قهرمان شد تا همه مشکلات فراموش شود. ‏

بایرن که بدون شک دیگر در هیچ بازی‌ای توماس توخل را روی ‏نیمکت نمی‌بیند، حالا با مشکل دیگری مواجه است: ناتوانی در پیدا ‏کردن سرمربی. تا این لحظه همه تلاش‌های باواریایی‌ها برای پیدا کردن ‏جانشین توخل با شکست مواجه شده است. امروز گزارش‌ها نشان ‏می‌دهد بایرن به روبرتو دی‌زربی، سرمربی ایتالیایی برایتون، نزدیک ‏شده است. کسی که چند هفته پیش گزینه چندم مدیران باشگاه به ‏حساب می‌آید. ‏

غول فوتبال آلمان برای بازگشت به روزهای خوبش بدون شک به ‏زمان نیاز دارد. افول بایرن شاید بدون شباهت به افول تیم ملی آلمان ‏بعد از چندین سال درخشان و قهرمانی‌اش در جام جهانی نباشد. باید ‏دید آیا باواریایی‌ها می‌توانند فصل آینده تراژدی امسال را فراموش ‏کرده و دست‌کم به رقیب اصلی تیم درخشان ژابی آلونسو تبدیل ‏شوند، نه تیمی که فصل را در رتبه سوم به پایان می‌برد؟