ساخت شناور جمع‌آوری گیاه مهاجم سنبل آبی در دانشگاه گیلان

حرف تازه – عضو هیات علمی گروه مهندسی مکانیک دانشگاه گیلان، گفت: شناور جمع‌آوری گیاه مهاجم سنبل آبی که توسط جمعی از نخبگان علمی دانشگاه گیلان ساخته شده بود آماده بهره‌برداری شد.

به گزارش حرف تازه به نقل از ایسنا، فرید نجفی گفت: شناور جمع‌آوری گیاه مهاجم سنبل آبی که توسط جمعی از نخبگان علمی دانشگاه گیلان ساخته شده بود پس از طی کردن مراحل تست آماده بهره‌برداری شد.

او مطرح کرد: این شناور امروز شنبه ۶ آبان ماه ۱۳۹۶ به تالاب عینک رشت منتقل خواهد شد و در روز یکشنبه مورخ ۷ آبان در حضور مسئولین استانی عملیات و کارکرد این ربات به نمایش گذاشته می‌شود .

عضو هیات علمی گروه مهندسی مکانیک دانشگاه گیلان، ادامه داد: این دستگاه به منظور جمع‌آوری گیاهان مهاجم در سطح آب‌بندها و تالاب‌ها سیستمی طراحی شده است که قادر است با سرعت زیاد و کیفیت مناسب اقدام به جمع‌آوری این گیاهان نماید. این سیستم دارای بازدهی بالا جهت انجام این مهم است.

نجفی، با بیان اینکه هدف از انجام پروژه طراحی و ساخت شناوری اتوماتیک است که با استقرار در تالاب‌ها حتی با عمق کم حدود ۳۰ الی ۴۰ سانتی متر قادر به جمع‌آوری فیزیکی گیاه سنبل آبی از سطح آب‌های تالاب است، ادامه داد: در این راستا شناوری پیش‌بینی شده است که با استفاده از المان‌های تعریف شده بر روی آن می‌تواند گیاه سنبل آبی، آزولا و حتی سایر اشیای شناور (نظیر زباله) را از سطح آب جمع‌آوری کند .

او، با بیان اینکه محصول نهایی شناوری است که قادر به حمل حدود ۳ تن گیاه است، اضافه کرد: این شناور توسط دو اپراتور قابل هدایت است.

عضو هیات علمی گروه مهندسی مکانیک دانشگاه گیلان، با بیان اینکه این شناور دارای موتور محرک از نوع احتراق داخلی و نیز مخزنی است که گیاهان جمع‌آوری شده در آن انبار می‌شوند، اضافه کرد: برای جمع‌آوری گیاه از سطح تالاب از مجموعه کشنده گیاه به سمت شناور (از نوع تسمه نقاله) استفاده خواهد شد. این مکانیزم گیاه را از سطح آب جدا کرده و به آسانی آن را به داخل مخزن شناور هدایت می‌کند. این سیستم قادر است سطحی به میزان ۴ تا ۶ هزار متر مربع را در یک ساعت از گیاه سنبل آبی پاکسازی کند.

نجفی، از دیگر ویژگی‌های این سیستم را جمع‌آوری گیاه و تخلیه اتوماتیک آن در ساحل عنوان کرد و گفت: مجموعه طوری طراحی شده است که توسط همان سیستم جمع‌آوری، می‌تواند گیاه جمع‌‌آوری شده را به بیرون ( و در ساحل) تخلیه نماید .

گیاه سنبل آبی (water Hyacinth) یا ارکیده آبی با نام علمی (Eichhornia Crassipes) گیاهی آبزی شناور چند ساله از خانواده غلافیان بومی مناطق گرمسیری و زیر گرمسیری امریکای جنوبی به خصوص حوضه آمازون است که در آب‌های شیرین زندگی کرده و در خارج از زیستگاه خود به عنوان گیاهی مهاجم شناخته می‌شود .

این گیاه با برگ‌های گسترده، ضخیم، براق و تخم مرغی شکل ۱۰ تا ۲۰ سانتی متری که به اندازه یک متر در ارتفاع بالا‌تر از سطح آب رشد می‌کند، دارای ریشه‌های ارغوانی سیاه آزاد و ساقه راست است که ۸ تا ۱۵ گل جذاب را بر روی خود دارد .

سنبل آبی به دلیل رشد سریع در محیط‌های آبی (رشد دو برابری در عرض دو هفته) و مصرف مقادیر زیادی از اکسیژن آب، یکی از خطرناک‌ترین گونه‌های گیاهان آبزی است که در جهان شناخته شده و در عرض مدت کوتاهی قادر خواهد بود تا اکوسیستم منطقه را نابود کند .

هرچند اطلاعات موثقی درباره چگونگی ورود این گیاه به ایران و تالاب‌های گیلان وجود ندارد اما گمان می‌رود حضور ناخوانده سنبل آبی در زیست محیط‌های آبی گیلان به دلیل گل‌های زیبایی که داشته و شناور بودن آن در آب، از طریق پرورش دهندگان گیاهان آکواریومی بوده است.