رینگ آبرسانی، راه بندان های میدان جهاد و سوالات بی جواب

حرف تازه – همه روزه مردم کلانشهر رشت با ترافیک سنگینی در این شهر به خصوص در اطراف میدان جهاد مواجهند و قطعا سوالاتی که تاکنون بی پاسخ مانده، ذهن شهروندان را مشغول کرده است.

قطعا هر شهروندی که گذرش به فلکه جهاد افتاده است با عملیات عمرانی که مدتها در حال اجرااست مواجه شده است اما اینکه چرا روند پیشرفت این پروژه بسیار کند است سوالی است که همچنان بی پاسخ مانده است.

در بسیاری از کلانشهرهای دنیا و حتی کشور عزیزمان ایران پروژه های بسیار دشوار با تلاشی مضاعف نسبت به برخی پروژه های شهر رشت در زمانی منطقی به پایان می رسد اما هنوز مشخص نیست زمان پایان این پروژه چه زمانی خواهد بود. مدیرعامل آب و فاضلاب گیلان نیز طی سخنانی به جای شفاف سازی در خصوص پایان پروژه به تشریح اهداف آن پرداخته است و دستاوردهای آتی آن را اعلام می کند.

حسینی باید در خصوص اینکه چند شیفت و چند ساعت در روز این پروژه در حال اجرا و پیشرفت فیزیکی است پاسخگو باشد. مردم کلانشهر رشت همه روزه با مشکلات ترافیکی عدیده ای در محدوده میدان جهاد دست و پنجه نرم می کنند اما هنوز مشخص نیست چه زمانی این دردسر به پایان می رسد.

آیا قرار است مجموعه تحت مدیریت حسینی برای یک پروژه، مدت مدیدی نظم ترافیکی شهر را به هم بریزد و همه محکوم به تحمل اوضاع ترافیکی نابسامان آن محدوده که اثرات آن بر خیابان های مجاور نیز محسوس است باشند و همچنان تصمیم به اجرای ۲۴ ساعته گرفته نشود؟ آیا باید همه منتظر بمانیم تا آبفای گیلان در آرامش کامل و به کندی پروژه را به پیش ببرد؟

قطعا حسینی و حسینی ها باید بدانند که اگر قرار بود تمام کشورهای دنیا و کلانشهرهای کشور پروژه ها را با چنین سرعتی پیش ببرند هیچ یک از اهداف توسعه پایدار شهرها در زمان مقرر تحقق پیدا نمی کرد. حداقل انتظار شهروندان رشتی این است که چنین پروژه هایی به صورت ۲۴ ساعته و با به کار گیری ماشین آلات و نیروی انسانی مضاعف به پیش برود تا شیرینی خدمات مدیران به تلخی عذاب طویل المدت شدن پروژه ها ختم نشود.

نکته قابل تامل آن است که ظاهرا در خلا مدیریت یکپارچه شهری، ابتدایی ترین مسائل نیز بین دستگاه های اجرایی این شهر با هماهنگی انجام نمی شود. مردم رشت مدت ها در انتظار راه اندازی یک تقاطع غیر همسطح می مانند اما اندکی بعد پروژه ای دیگر بهانه می شود تا همان خیابان با کنده کاری های فراوان مواجه شود و صف طولانی خودروها در ترافیک شکل بگیرد. پس از ماه ها انتظار آن پروژه به پایان می رسد و نوبت به پروژه دیگری در میدان بعدی توسط دستگاهی دیگر می رسد!

یک روز نام پروژه تقاطع غیر همسطح است و روز دیگر آبهای سطحی؛ یک روز رینگ آبرسانی دور شهر است و یک روز پروژه ای دیگر… اما سوال اینجاست چرا این پروژه ها با برنامه زمانی مناسب تری دیده نمی شوند تا عذاب آن برای شهروندان کمتر شود؟ چرا این پروژه ها در بسیاری از موارد به صورت ۲۴ ساعته و با در نظر گرفتن ماشین آلات و نیروی انسانی مضاعف اجرا نمی شوند تا زودتر به پایان برسند؟ و …

اما مهم ترین موضوع این است که چرا از تجهیزات ایمنی برای اجرای این پروژه استفاده نمی شود؟ تصویر منتشر شده از افراد مشغول کار در این پروژه نشان می دهد اولیه ترین تجهیزات ایمنی نظیر دستکش مخصوص و کلاه ایمنی نیز در حین اجرای پروژه استفاده نمی شود. آیا عدم استفاده از تجهیزات و لباس مناسب برای کار سلامت کارکنان را به خطر نمی اندازد؟

قطعا امکان پاسخگویی برای مسئولین مربوطه در همین پایگاه خبری وجود خواهد داشت.