رنگ موهایم با ترامپ فرق می کند و پولدار نیستم؛ عضو هیچ حزبی هم نیستم/ برنامه ای برای ریاست جمهوری ندارم
حرف تازه – مشروح مصاحبه محمود احمدی نژاد با نیشن ( The Nation) قدیمی‌ترین هفته‌نامه آمریکایی درباره مسائل منطقه ای و جهانی به شرح زیر است:
خبرنگار: خوشحالم که فرصت صحبت کردن با شما را پیدا کردم.
دکتر احمدی نژاد: بسیار خوب. من آماده هستم.
خبرنگار: در روزنامه های انگلیسی زبان خیلی زیاد درباره حساب توییتر شما می نویسند و می گویند این حساب در موضوعات مختلف سیاسی، ورزشی و فرهنگی آمریکا بسیار فعال است. سوال من این است که چرا به موضوعات جامعه آمریکایی توجه می کنید؟
دکتر احمدی نژاد: بسم الله الرحمن الرحیم- اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه.
امیدوارم که گفت وگوهای ما هم برای خودمان و کسانی که این گفت وگو را می شنوند و می خوانند مفید باشد.
در ارتباطات انسانی، اصل بر گفت و گو و تفاهم و همکاری است. امروز آمریکا و مردم این کشور نقش مهمی در معادلات بین المللی دارند. وقتی با آنها گفت وگو می کنیم، در واقع داریم با بخش مهمی از دنیا صحبت می کنیم البته ما با دیگران هم صحبت می کنیم اما طبیعی است که اثرگذاری یک کشور یا یک جامعه ای بیشتر باشد و وقتی که با آنها صحبت می کنیم، در کل جهان انعکاس پیدا می کند.
موضوعاتی که می تواند مورد گفت وگو قرار بگیرد، موضوعات خاص و محدودی نیست، انسانها متنوع هستند و سلایق گوناگون دارند و موضوعات بین انسان ها نیز متنوع است. در باره ورزش باید بگویم که شخصا به ورزش علاقه دارم و ورزش را یک حلقه ارتباطی بسیار خوبی بین انسان ها و ملت ها و موجب نشاط و سلامتی انسان ها می دانم. به همین دلیل برخی موارد را مورد توجه قرار می دهیم برای اینکه بگوییم ورزش و ورزشکاران را دوست داریم و علاقمند هستیم که ارتباطات ورزشی گسترش پیدا کند.
عرصه سیاست هم که عرصه مدیریت کشورها و مشترک بین همه ملت ها و انسان هاست، بنا براین طبیعی است که در عرصه های سیاسی، ورزشی و فرهنگی صحبت کنیم. البته غیرممکن است که بتوانیم به تمامی مسائل و موضوعات مطرح در این حوزه ها بپردازیم، چون فرصت کافی وجود ندارد.
خبرنگار: توییت های شما به مسائل داخلی ایران هم کمک می کند؟
دکتر احمدی نژاد: ارتباطی ندارد، نه اینکه کلا ارتباطی نداشته باشند، همه مسائل جهان به هم مربوط هستند اما منظور ما از این توییت ها، مسائل داخلی ایران نیست. الان که دیگر مرزها برداشته شده است، همه باید با هم در ارتباط باشند و گفت و گو کنند.
خبرنگار: روابط بین ایران و آمریکا خیلی پرتنش تر شده است، بنظر شما آیا ممکن است ایران روابط خود را با آمریکا بهبود بخشد؟
دکتر احمدی نژاد: اصل بر این است که همه دولت ها و ملت ها روابط خوب و سازنده ای با هم داشته باشند و با هم همکاری کنند، اصلا بدون همکاری نمی شود دنیا را اداره کرد و مشکلات را برطرف ساخت و دنیای بهتر را ایجاد کرد. اما به دلایل گوناگون بین ایران و آمریکا، روابط خوبی برقرار نیست و پرتنش است. من معتقدم که اگر مقداری عقلانیت را بیشتر بکار بگیریم و عدالت و احترام را در روابط حاکم بکنیم، می شود این شرایط را تغییر داد.
خبرنگار: به عنوان کسی که خودتان هم رئیس جمهور بودید و روسای جمهور کشورهای مختلف را هم شناخته اید، بنظر شما غیر از این مدل راه دیگری وجود دارد؟
دکتر احمدی نژاد: من فکر نمی کنم روسای جمهور در آمریکا خیلی استقلال عمل داشته باشند. معمولا روسای جمهور سیاست واحدی را دنبال می کنند اما مقداری در تاکتیک ها با هم متفاوت هستند.
خبرنگار: اگر امروز شما رئیس جمهور ایران بودید، برای بهتر شدن روابط ایران و آمریکا چه می کردید؟
دکتر احمدی نژاد: همان نکاتی را که قبلا گفتم، در پیش می گرفتیم و امیدوار بودیم که شرایط بهتر شود.
خبرنگار: می شود مثالی بزنید؟
دکتر احمدی نژاد: در سوالات قبلی پاسخ دادم. من فکر می کنم که آقای ترامپ و حاکمیت آمریکا هم باید بپذیرد که روابط را براساس عدالت و احترام تنظیم بکند، این یک امر دوطرفه است. این طور نیست که یک طرف تصمیمی بگیرد، حتما باید عمل بشود! طرفین باید عدالت و احترام را بپذیرند و بر پایه آن با هم همکاری بکنند، این شدنی است. همه باید به حقوق همدیگر احترام بگذاریم، یک طرفه که معنا ندارد. حقوق همیشه دوطرفه است. یک طرفه می شود همان دیکتاتوری و ظلم.
خبرنگار: یکی از مسائل بین ایران و آمریکا، برجام و توافق هسته ای است. نظر شما درباره برجام چیست؟
دکتر احمدی نژاد: برجام یک توافقی است بین دولت ایران و آمریکا و چند تا کشور دیگر که انجام شد. به نظرم همه باید رعایت کنند، منتهی توجه داشته باشیم که این یک توافق چند جانبه است. یک جانبه گرایی توافقات را بهم زده و از موضوعیت خارج می کند.
خبرنگار: بنظر شما امضای آن از اول اشتباه بود؟
دکتر احمدی نژاد: شما می دانید که برجام یک توافق امضا شده نیست؟
خبرنگار: نمی دانستم، یعنی چه؟
دکتر احمدی نژاد: یک مجموعه توافقی است که رسمیت آن با قطعنامه شورای امنیت است.
خبرنگار: شاید امضا شدن اصطلاح درستی نیست یعنی اشتباه بود که ایران وارد آن توافق شد؟
دکتر احمدی نژاد: نه! الان من در موضع قضاوت درباره برجام نیستم چون سندی در این رابطه بصورت رسمی منتشر نشده ولی می دانم که آقای ترامپ آن را یکجانبه زیر پا گذاشت.
خبرنگار: می خواهم بپرسم نظر شما درباره تاثیر برجام در منطقه چیست؟
دکتر احمدی نژاد: من فکر می کنم آقای ترامپ هم همان سیاست های قبلی را دارد جلو می برد، تغییری در سیاست های کلان آمریکا اتفاق نیفتاده است. سیاست های کلان یعنی اینکه کشورهای منطقه باید ضعیف بشوند و در آن ها تجزیه اتفاق بیفتد. الان من تغییری در اینگونه سیاست های آمریکا مشاهده نمی کنم.
خبرنگار: حتما شنیده اید که برخی ترامپ را احمدی نژاد آمریکا نامیده اند، شما درباره این مقایسه چه فکر می کنید؟
دکتر احمدی نژاد: من هم رنگ موهایم با ایشان فرق می کند و هم اینکه پولدار نیستم، عضو حزب جمهوری خواه و هیچ حزب دیگری هم نیستم.
خبرنگار: نمی دانم این مقایسه درست است یا نه ولی آیا راه سیاسی هر دو رئیس جمهور را چیزی شبیه به هم می بینید یا نه؟
دکتر احمدی نژاد: بالاخره انسان ها حتی اگر در نقطه مقابل هم نیز باشند باز هم اشتراکاتی دارند، هیچوقت اشتراکات به صفر نمی رسد. بنظر من مهمترین کار برای یک سیاستمدار این است که روی نقاط مشترک تکیه بکند و آنها را توسعه بدهد و الا اگر بخواهیم بر روی نقاط اختلافی تمرکز کنیم، هیچ زمینه ای برای همکاری باقی نمی ماند.
خبرنگار: می دانید که سال آینده در آمریکا انتخابات ریاست جمهوری داریم، می خواستم بپرسم شما از کاندیدای خاصی حمایت می کنید؟
دکتر احمدی نژاد: خیر! این مسئله داخلی مردم آمریکا است، به اراده مردم آمریکا بستگی دارد و ما دعا می کنیم که آن چیزی که واقعا مورد نظر مردم آمریکا است، همان اتفاق بیفتد. یعنی کسی بیاید که نماینده واقعی مردم آمریکا باشد.
خبرنگار: مسلما همه باید از عدالت و احترام پشتیبانی کنند.
دکتر احمدی نژاد: همین طور است. ملت ها معمولا خواهان روابط دوستانه با بقیه هستند. بین ملت ها که اختلافی نیست. ملت ها دوست دارند که صلح و امنیت و برادری باشد، همه با هم همکاری کنند و دوست باشند و این در سایه عدالت و احترام محقق می شود. مشکل از دولت ها و حکومت هاست و الا ملت ها که با هم اختلافی ندارند. آن جایی که دولت ها بیش از حق خودشان می خواهند یا دنبال سیاست های سلطه گرانه هستند، آنجا مشکلات پیدا می شود.
خبرنگار: این توضیح شما به امروز آمریکا هم ربط دارد یعنی مثلا آمریکا در سوریه و افغانستان جنگ می کند و در آن کشورها دخالت می کند.
دکتر احمدی نژاد: من فکر می کنم که باید مقداری مسئله را گسترده تر ببینیم. بالاخره بعد از جنگ دوم جهانی، دنیا یک نوع مدیریت را تجربه کرده است، یعنی مناسبات جهانی بر پایه دیدگاه ها و معیارهایی شکل گرفته است. من از شما سوال می کنم آیا وضع امروز دنیا، وضع خوبی است؟
خبرنگار: فکر نمی کنم.
دکتر احمدی نژاد: نظر من هم همین است. اگر از هفت و نیم میلیارد جمعیت جهان هم سوال کنیم همه با وضع موجود مخالف هستند. پس مشخص است مدیریتی که هفتاد سال بر دنیا اعمال شده، مدیریت موفقی نبوده است. بنظرم علتش این است که به حقوق اساسی مردم جهان پایبندی نداشته است. حقوق اساسی ملت ها آزادی ، عدالت و حق تعیین سرنوشت است. الان شما ببینید هزار و پانصد میلیارد دلار در دنیا هزینه نیروهای نظامی و تسلیحاتی است. این هزینه خیلی سنگینی است. نصف آن مال آمریکا است. مسلما این برای صلح جهانی نیست چون پایه صلح عدالت است. اگر عدالت باشد، صلح پایدار خواهد بود. اسلحه و نیروی نظامی برای جنگیدن است نه برای صلح. اگر جوری مدیریت کنیم که همین ۱۵۰۰ میلیارد دلار صرف عمران و آبادانی و رفاه بشود، بنظر شما دیگر فقیری در دنیا باقی می ماند؟
خبرنگار: مشخص است که نه.
دکتر احمدی نژاد: پس این مدیریت یک جاهایی مشکل دارد، باید آنها را درست کنیم و من معتقدم که برای درست شدن همه باید به همدیگر احترام بگذاریم و کنار هم بنشینیم و در یک مشارکت گسترده جهانی تصمیم گیری و جهان را اداره کنیم. اگر یک دولت یا گروهی فکر کنند که فقط خودشان باید دنیا را اداره کنند و هر جوری که خودشان تشخیص می دهند بقیه هم باید تبعیت کنند، اینجا مشکل و اختلاف درست می شود. مانند همین اوضاعی که امروز در دنیا می بینید.
خبرنگار: آقای دکتر احمدی نژاد باید بگویم که رویاهای شما خیلی بزرگ تر از ایران است یعنی درباره مدیریت جهانی صحبت می کنید، پس باید در جایگاه بالاتری باشید.
دکتر احمدی نژاد: من به جایگاهش فکر نمی کنم، فکر می کنم که اگر بنا باشد جهان اصلاح شود، تمام هفت و نیم میلیارد باید مشارکت و همکاری کنند. شما غیر از این فکر می کنید؟
خبرنگار: نه، همین فکر را دارم.
دکتر احمدی نژاد: روابط انسانی که محدودیت جغرافیایی ندارد، دارد؟ انسان جهانی است. غیر از این است؟
خبرنگار: بله همان است که شما گفتید.
دکتر احمدی نژاد: همه انسان ها یکی هستند. الان اگر ما مرزها را برداریم، جا به جایی جمعیت اتفاق می افتد یا نمی افتد؟
خبرنگار: اگر مرز نبود نمی دانم جهان ما چه شکلی داشت.
دکتر احمدی نژاد: حتما جا به جایی های زیادی اتفاق می افتاد. معنایش این است که یک ایرانی می توانست با یک چینی، با یک آمریکایی، با یک آفریقایی، با یک آمریکای لاتینی و یا با یک اروپایی کنار هم و با هم در صلح و دوستی زندگی کنند.
خبرنگار: مقداری روی ایران و سیاست داخلی ایران تمرکز کنیم. در حال حاضر شما در ایران چه فعالیتی می کنید؟
دکتر احمدی نژاد: ما هم مانند بقیه مردم. یک مقدار مطالعه می کنیم، ورزش می کنیم، با خانواده هستیم و در عرصه اجرایی هم نسبت به مسائل مهم جامعه مطالعه و اظهارنظر می کنیم، تلاش می کنیم که در شرایط موجود کشور، بهبود اتفاق بیفتد. توجه داشته باشید، مسائل اجتماعی که ما مطرح می کنیم اصلا جغرافیا ندارد یعنی هر حرفی که برای ایران می زنیم، داخل آمریکا، اروپا،آفریقا، آسیا و همه جا می توانیم بزنیم چون مسائل مشترک است.
خبرنگار: این تلاش شما هدف سیاسی دارد؟ اصلا هدف سیاسی شما چیست؟
دکتر احمدی نژاد: هدف سیاسی، ساختن دنیایی بهتر برای همه ماست. اصلا این در قالب گرفتن حزب و مراکز قدرت نیست، یک کار انسانی است.
خبرنگار: شما در انتخابات ریاست جمهوری آینده نامزد می شوید؟
دکتر احمدی نژاد: شخصا برنامه ای ندارم ولی همیشه تابع مردم کشورم هستم.
خبرنگار: دفعه قبل که شما برای انتخابات نامزد شدید، رهبر انقلاب اعلام کرد که مخالف حضور شما در انتخابات است. فکر می کنید در انتخابات آینده حضور داشته باشید؟
دکتر احمدی نژاد: من به امروز فکر می کنم که برای بهبود اوضاع کشور و دنیا چکار باید بکنیم، کسی نمی داند در آینده چه اتفاقی قرار است بیفتد، شما می دانید؟
خبرنگار: نه معلوم نیست.
دکتر احمدی نژاد: پس باید امروز را دریابیم.
خبرنگار: شما فکر می کنید رهبر انقلاب چرا اعلام کرد که مخالف حضور شما در انتخابات است؟
دکتر احمدی نژاد: این را قبلا توضیح داده ام، فکر می کنم دیگر نباید زیاد درباره اش صحبت کنیم.
خبرنگار: کجا توضیح دادید؟
دکتر احمدی نژاد: قبلا در مصاحبه های مختلف توضیح داده ام، بعد هم من که نباید تصمیمات ایشان را توضیح بدهم. من درباره تصمیمات خودم توضیح می دهم.
خبرنگار: از آنجایی که من خارجی هستم، بعضی چیزها برای من معلوم نیست که سوال می کنم.
دکتر احمدی نژاد: درست است، اگر در رسانه ها جست و جو کنید، خواهید یافت.
خبرنگار: می خواستم درباره تحریم های آمریکا سوال کنم که دارد خیلی فشار بر اقتصاد مردم ایران می آورد. شما فکر می کنید واکنش دولت به این تحریم ها چگونه باید باشد؟
دکتر احمدی نژاد: اجازه بدهید اول من سوال کنم؛ بنظر شما دولت آمریکا کار خوبی می کند؟
خبرنگار: نمی دانم، من در دولت آمریکا نیستم.
دکتر احمدی نژاد: بالاخره شما یک محقق هستید ، علاوه بر آن یک انسان هم هستید. حالا که اقتصاد جهان در دست یک دولت است، بانک جهانی و صندوق پول و دلارش حاکم بر جهان است، از این ها استفاده کند و بر یک ملتی فشار وارد کند، بنظر شما این خوب است؟
خبرنگار: نمی دانم، شما چطور فکر می کنید؟
دکتر احمدی نژاد: شما فکر نمی کنید که ممکن است در قدرت یک جا به جایی اتفاق بیفتد؟ یعنی مثلا سی سال دیگر با همین مناسبات یک کشور دیگر جای آمریکا نشسته باشد، آنوقت به آنها اجازه می دهید که همین کارها را با مردم آمریکا انجام دهد؟
خبرنگار: سوال سختی است!
دکتر احمدی نژاد: بله می دانم. بالاخره شما در آمریکا زندگی می کنید و پاسخ به این سوال برای شما سخت است ولی من راحتم و آزاد صحبت می کنم و محدودیتی ندارم. هر جایی که ما از دایره عدالت خارج شویم، آنجا به ضرر کل جامعه بشری است. ولو بطور موقت یک پولی در جیب عده ای برود و عده ای منفعت ببرند، ولی کل جامعه انسانی ضرر می کند. اگر دولت آمریکا با دولت ایران در سیاست های منطقه ای و بین المللی اختلافات بسیار جدی و اساسی دارد، باید دو دولت بنشینند و با هم گفت وگو کنند و اختلافاتشان را برطرف نمایند. اگر یک طرف از امکانات خود استفاده کند و مردم کشور مقابل را تحت فشار قرار دهد، حتما کار درستی را انجام نداده است.
خبرنگار: زمانی هم که شما رئیس جمهور بودید تحریم ها بودند ولی تا آنجا که من می فهمم، وضعیت اقتصادی ایران بهتر بود. چه تفاوتی بین دولت شما و رفتار دولت حال حاضر وجود دارد؟
دکتر احمدی نژاد: حالا در جایگاه ارزیابی دولت ها نیستیم ولی دولت قبل برنامه های جامع تری را در حوزه اقتصاد دنبال می کرد. به همین دلیل اقتصاد فعال تر و تاثیر تحریم ها بر اقتصاد کمتر بود، منتهی دولت فعلی بیشتر با این امید که بهبود ارتباطات با دولت آمریکا منجر به تغییر دولت آمریکا می شود، یک مقدار توجه به اقتصاد داخل را کمتر در نظر گرفت و دولت آمریکا فرصت پیدا کرد تا تحریم ها را تشدید کند و بر روی اقتصاد داخل تاثیر بگذارد.
خبرنگار: برنامه اقتصادی شما چیست؟
دکتر احمدی نژاد: اقتصاد ما اقتصاد مردم محور است. ما فکر می کنیم که همه مردم باید در عرصه اقتصاد فعال باشند و در مدیریت اقتصاد نقش آفرینی کنند تا اقتصاد پیشرفت کند و این یک الگویی است که برای همه جا قابل اجراست.
خبرنگار: به دلیل همین تحریم ها و فشارهای اقتصادی شاهد عصبانیت مردم بودیم و مردم به خیابان ها آمدند و اعتراض کردند. آیا شما با اعتراض مردم موافقید؟
دکتر احمدی نژاد: بله. قانون اساسی این اجازه را به ما داده است منتهی تظاهرات باید آرام انجام شود تا مردم بتوانند حرفشان را بزنند.
خبرنگار: واکنش دولت به این تظاهرات ها در برخی موارد انسان دوستانه نبود. شما فکر می کنید واکنش دولت به این موضوع چگونه باید باشد؟
دکتر احمدی نژاد: من چنین قضاوتی ندارم. انواع تظاهرات ها در شهرهای مختلف انجام شد، نمی شود راجع به همه آنها اینگونه قضاوت کرد.
خبرنگار: بطور کُلی گفتم.
دکتر احمدی نژاد: شرایط اقتصادی یک شرایط خاص است و طبیعی است که بخشی از مردم هم اعتراض می کنند، این مساله خیلی غیرعادی نیست.
خبرنگار: پس موافقید که مردم تظاهرات کنند؟
دکتر احمدی نژاد: بله، وقتی فشار اقتصادی می آید باید حق اعتراض هم داشته باشند. البته حق اعتراض در چارچوب اخلاق و موازین قانونی.
خبرنگار: سال گذشته مشاور شما، اسفندیار رحیم مشایی تظاهرات را با دوره انقلاب مقایسه کرد. بنظر شما این مقایسه درست بود؟
دکتر احمدی نژاد: هر جایی که مردم بیایند و حقی را مطالبه بکنند کار درستی است، چه فرقی می کند؟ مهم آن است که مطالبه حق انجام شود.
خبرنگار: می خواستم راجع به آقای مشایی سوال کنم که در بازداشت هستند…
دکتر احمدی نژاد: بله.
خبرنگار: متاسفم…
دکتر احمدی نژاد: خیلی ممنون. آقای مشایی، انسانی اندیشمند و بسیار وارسته و مدیری برجسته است، دارای اندیشه بسیار متعالی، جهانی و انسانی است. ایشان هر کجا که بوده، در مدیریت موفق بوده است، فردی مردمی است که خدمات فراوانی انجام داده است و حالا یک اختلاف نظرهایی هست که بهانه این برخوردهاست. بالاخره یک بهانه ای را درست می کنند و الا هیچ نقطه ضعفی از آقای مشایی در دست مخالفان ما وجود ندارد.
خبرنگار: فکر نمی کنید اگر از آقای مشایی اینطور حمایت نمی کردید، این اتفاق نمی افتاد؟
دکتر احمدی نژاد: این طور نیست، اشکال جای دیگری است. بالاخره ما یک دیدگاه هایی در اداره کشور داریم. ما معتقدیم که ثروت عمومی متعلق به همه مردم است، همه مردم باید در اداره کشور مشارکت فعال داشته باشند، تعیین سرنوشت حق مردم است، همه باید در اظهارنظر آزاد باشند، این نیست که دولت و یا بقیه بخش های اداره کشور حقوقی بیش از مردم داشته باشند. این ها یک اختلافات اینطوری است. یعنی بیشتر به حوزه حقوق انسانی بر می گردد، منتها خیلی ها نمی خواهند در این عرصه وارد گفت و گو و بحث شوند لذا بهانه جویی می کنند. من یک شخص هستم و از آقای مشایی هم حمایت می کنم و این کار هم جرم نیست. چرا باید کسی ناراحت بشود؟ اگر آقای مشایی کار خلافی کرده است آن را اعلام بکنند. کار خلافی نکرده است. ایشان هم یک انسان است، آزاد است و می تواند نظرات خودش را اعلام بکند و اندیشه های خودش را داشته باشد. این پایه آزادی است. هرکس که بخواهد نظری را بر دیگران تحمیل کند، آنجا مشکلات ایجاد می شود. همین الان مدیریت جهانی همین است. بعضی از دولت ها می خواهند نظر یا استانداردهای خودشان را بر جهان تحمیل کنند، در نتیجه مشکل پیدا می شود. همه باید با هم بنشینیم روی یک اموری تفاهم کنیم. آن حوزه مشترکی که همه قبول داریم، همان در دنیا اجرا شود. اینجا هم افراد آزاد هستند که راجع به آقای مشایی و بنده نظر خودشان را داشته باشند اما نمی توانند آن نظر را به من تحمیل کنند.
خبرنگار: کارشناسان خارجی به مسیر سیاسی شما نام پوپولیسم داده اند. فکر می کنید این تعبیر درست است؟
دکتر احمدی نژاد: من نمی دانم آن کارشناسان چه کسانی هستند و منظورشان چیست. شما توضیح بدهید که من بدانم چه هست. چیز خوبی هست با بد است؟
خبرنگار: ترجمه فارسی آن را نمی دانم. شاید منظور مردمسالاری باشد.
دکتر احمدی نژاد: خب مردمسالاری یعنی دمکراسی و حاکمیت مردم. این چیز بدی است که مردم بر سرنوشت خودشان حاکم باشند؟
خبرنگار: نه من طرفدار مردمسالاری و دمکراسی هستم ولی عوام گرایی…
دکتر احمدی نژاد: منظور از عوام گرایی چیست؟ من می خواهم این را ریشه ای با هم حل کنیم.
خبرنگار: عوامگرایی نوعی رشوه سیاسی است در قالب طرفداری از حقوق مردم عادی در برابر گروه نخبه.
دکتر احمدی نژاد: بنظر شما در جامعه یک فرد نخبه با یک فرد عادی از حقوق غیرمساوی برخوردار است؟
خبرنگار: در بعضی اجتماعات بله.
دکتر احمدی نژاد: نه! اصل آن را با هم بحث می کنیم. یعنی یک فردی که عامی است، حق تعیین سرنوشت، حق حیات، حق آزادی، حق رشد و پیشرفت را ندارد؟ نمی تواند رای بدهد؟
خبرنگار: چرا نمی تواند رای بدهد؟
دکتر احمدی نژاد: یعنی زمان انتخابات ریاست جمهوری، یک فرد عامی یک رای داشته باشد و یک فرد نخبه مثلا پنج تا رای داشته باشد. بنظر شما این کار درست است؟
خبرنگار: فکر نمی کنم.
دکتر احمدی نژاد: من هم با شما هم عقیده هستم. اسم این پوپولیسم است؟ که ما بگوییم انسان ها در حقوق انسانی با هم مساوی هستند. همه حق حیات دارند، همه حق اظهارنظر دارند، همه حق آزادی دارند، همه حق احترام و عدالت دارند، همه حق پیشرفت دارند، همه حق مشارکت در اداره جامعه دارند. اینها که سخنان اصولی و پایه ای است. اما یک عده خودشان را نخبه می دانند و می گویند که ما حق بیشتری داریم و اگر کسی حرفی خلاف حرف آنها بزند یک برچسبی برای او درست می کنند، یک استیکر درست می کنند و به پیشانی او می چسبانند. حرف های ما این هاست، نمی دانم این ها اسمش چیست! هر اسمی که می خواهند روی آن بگذارند ولی بگویند فلانی این حرف ها را می زند.
خبرنگار: می خواستم بپرسم که اگر شما رئیس جمهور بودید می توانستید بیشتر روی برداشتن فشار از ایران فکر کنید؟
دکتر احمدی نژاد: همین طور است، در حد توانمان انجام دادیم.
خبرنگار: ولی نشد، امکانش نبود.
دکتر احمدی نژاد: بالاخره در حد توان، یک تقسیم بندی و قواعد و مرزبندی مشخصی وجود دارد. محدوده دولت مشخص است.
خبرنگار: کارشناسان خارجی گفته اند وضعیت فشار بدتر بود. بنظر شما این حرف درستی است؟
دکتر احمدی نژاد: این کارشناسان چه کسانی هستند؟ اطلاعاتشان را از کجا می آورند؟ شما که رسانه ها را می شناسید. ما در دنیا رسانه مستقل و کارشناس مستقل تقریبا نداریم. حداقل آنهایی که می توانند از تریبون ها استفاده کنند. یا اطلاعاتشان ناقص است و یا اینکه نظر خاصی دارند که می خواهند آن را بگویند. اگر کسی می خواهد مطلبی را بگوید باید مقایسه ای باشد. مثلا چه اتفاقاتی در هر دوره افتاده است. آن اتفاقات کم شده یا افزایش یافته است! من می دانم که بعضی از رسانه ها که وابسته به مراکز قدرت هستند با من خیلی مشکل دارند. به نظر شما اگر فاصله طبقاتی کاهش پیدا کند، این به سمت حقوق بشر است یا علیه حقوق بشر؟
خبرنگار: اگر کم باشد به نفع حقوق بشر است.
دکتر احمدی نژاد: احسنت. اگر تعداد رسانه های مکتوب سه برابر باشد، این به نفع حقوق بشر است یا علیه حقوق بشر است؟
خبرنگار: نمی دانم. شما چطور فکر می کنید؟
دکتر احمدی نژاد: فرض کنید در آمریکا هزار تا رسانه است که هشتصد الی نهصد تای آن وابسته به احزاب و گروه هاست و دویست تا هم رسانه هایی که نسبتا مستقل هستند. اگر دوهزار تا رسانه مستقل به آمریکا اضافه بشود، این به نفع حقوق بشر است یا علیه حقوق بشر است؟
خبرنگار: حتما بهتر است و به نفع حقوق بشر است.
دکتر احمدی نژاد: اگر دسترسی به اینترنت مثلا ۵۰ یا ۱۰۰ برابر بشود، این به نفع حقوق بشر است یا علیه حقوق بشر است؟
خبرنگار: این سوال پیچیده ای است.
دکتر احمدی نژاد: شما قبول دارید که وقتی جریان اطلاعات برقرار می شود، به نفع حقوق بشر است؟
خبرنگار: بله.
دکتر احمدی نژاد: می خواهم بگویم آن کارشناسان باید یک معیاری برای قضاوت هایشان داشته باشند و الّا همین طور کلی صحبت کردن که درست نیست. بله! ما با مدیریتی که امروز در دنیا اعمال می شود، موافق نیستیم و فکر می کنیم باید این مدیریت تغییر کند اما معنایش این نیست که من مخالف حقوق بشر هستم.
خبرنگار: درباره انتخابات سال ۸۸؛ اگر فرصت داشتید و می توانستید آن را دوباره برپا کنید، چه می کردید؟
دکتر احمدی نژاد: انتخابات ۸۸ چه مشکلی داشت؟ یک انتخابات کاملا قانونی و سالم بود، حالا عده ای هم مخالف بودند و تظاهرات کردند، اشکالی ندارد، چه اشکالی دارد؟ ولی راجع به انتخابات هیچ کس دلیل و سندی ارائه نداد که نشان دهد انتخابات اشکال داشته است. عده ای یک حرف های دیگری داشتند که ربطی به اجرای انتخابات نداشت. همیشه و در همه جوامع یک عده مخالف و یک عده موافق وجود دارد ولی هیچ کس نتوانست سندی ارائه کند که انتخابات اشکال داشته است. انتخابات کاملا قانونی و شفاف برگزار شد.
خبرنگار: اگر درست متوجه شده باشم، می فرمایید که تظاهرات هیچ ربطی به خود انتخابات نداشت؟
دکتر احمدی نژاد: بله. آنها اختلافات سیاسی است که در هر مقطع و به هر بهانه ای می تواند بروز و ظهور داشته باشد.
خبرنگار: اگر این سوالات را می پرسم که مربوط به گذشته است برای این است که بفهمم با توجه به تجربه ای که تا الان بدست آوردید، اگر به عقب برمی گشتید چه می کردید؟
دکتر احمدی نژاد: بله متوجه هستم. بالاخره ۱۰ سال گذشته است و همه باتجربه تر شده اند. حتی آن کسانی که در خیابان تظاهرات می کردند الان اگر برگردند به گذشته، احتمالا یک رفتار دیگری خواهند داشت منتهی ما یک اصولی را دنبال می کنیم که همیشه می توانیم بر اساس آن عمل کنیم. احترام به نظرات دیگران، به رسمیت شناختن حقوق اساسی تک تک انسان ها، احترام به آزادی و عدالت و تفاهم و همکاری. با این ها می توان تعامل کرد، زندگی کرد، صلح را برقرار کرد و شرایط پایداری را ایجاد کرد. هر کسی از این ها خارج بشود، هم در شرایط خودش تاثیر می گذارد و هم در شرایط دیگران.
خبرنگار: احترام به انسان ها حتی در مورد اسرائیل؟
دکتر احمدی نژاد: به همه انسان ها احترام می گذاریم دیگر. هر دولتی که منتخب مردم فلسطین باشد محترم است.
خبرنگار: یعنی ربطی به خود دولت ندارد.
دکتر احمدی نژاد: انسان ها همه محترم هستند. تعیین دولت آینده آمریکا حق مردم آمریکا است. منتهی بحث رژیم صهیونیستی یک مقدار متفاوت است، یک مناقشه ۱۰۰ ساله است که این هم راه حلش مراجعه به آراء مردم است.
خبرنگار: مردم آن کشور؟
دکتر احمدی نژاد: همه آنهایی که فلسطینی الاصل هستند، فرقی نمی کند که چه دینی داشته باشند. البته مسئله فلسطین مقداری پیچیده است و جای بحث دارد منتهی پایه حل همه مسائل، رجوع به آراء مردمی است که صاحب حق هستند.
خبرنگار: در دوره شما در سرتاسر دنیا درباره انتقادات شما به هلوکاست و اسرائیل واکنش هایی دیده شد، نظر شما در این رابطه چیست؟
دکتر احمدی نژاد: الان که آقای ترامپ مخالف دولت ایران است، می توانیم بگوییم که ایشان ضد اسلام است؟ یا ضد مسلمان هاست؟
خبرنگار: من آقای ترامپ را نمی شناسم، نمی توانم بگویم.
دکتر احمدی نژاد: اگر منظور از یهودیت، یک دین و فرهنگ باشد، چگونه یک نفر می تواند با یک دین و فرهنگ یا با یک قومی مخالف باشد؟ البته یهودیت یک قوم است و ما با هیچ قومیتی مخالف نیستیم. چرا باید مخالف باشیم؟ ما با رفتارها مخالفیم. رفتارهایی که تجاوز به حقوق دیگران باشد، هرکس انجام بدهد، با آن مخالفیم و این ربطی به دین و قومیتی ندارد. الان اگر من به آقای ترامپ یک انتقادی بکنم، آیا به معنانی آن است که با مسیحیان عالم مخالف هستم؟ این دو موضوع هیچ ارتباطی به هم ندارند. رژیم صهیونیستی هم تخلفاتی دارد. سازمان ملل هم بارها علیه اشغالگری و تجاوز قطعنامه صادر کرده است. اگر کس دیگری این ها را گفت آیا ضد یهود می شود؟
خبرنگار: حتما می گویند!
دکتر احمدی نژاد: رسانه و پول دارند و هر چه بخواهند می گویند. ما هم با همین مخالف هستیم. می گوییم اینگونه نمی توان دنیا را به یک صلح و امنیت پایدار رساند. باید خیلی صادقانه با هم برخورد کنیم. ما با اشغالگری از سوی هر کس و در هر جای دنیا که باشد مخالفیم. با تجزیه کشورها و آدم کشی و ترور مخالفیم و این امر ربطی به قومیت و تاریخ و این چیزها ندارد. اتفاقا اشکال از آن طرف است.
چرا بعضی ها باید کارهای زشتی را به حساب قوم یهود بگذارند؟ ما در ایران یهودیانی داریم که اعمال رژیم صهیونیستی را محکوم می کنند. در خود آمریکا هم یهودیانی هستند که رفتارهای رژیم صهیونیستی را بشدت محکوم می کنند، آیا آنها هم ضد یهود هستند؟ در خود آمریکا، خاخام های یهود هستند که بشدت مخالف دولت صهیونیستی هستند، اسم این ها هم ضد یهود می شود؟ این ها خودشان که یهودی هستند! هم از قوم یهود هستند و هم پیرو حضرت موسی(ع) هستند.
خبرنگار: من کاملا متوجه می شوم. شما می دانید که من خودم هم یهودی هستم و این موضوع هلوکاست که در دوره شما مطرح بود، باید بگویم برای من خیلی سخت بود…
دکتر احمدی نژاد: الان که شما یهودی هستید و من مسلمان و داریم با هم صحبت می کنیم، آیا با هم دعوا داریم؟ داریم با هم می جنگیم؟
خبرنگار: نه نمی جنگیم.
دکتر احمدی نژاد: من و شما الان ضد هم محسوب می شویم؟
خبرنگار: نه
دکتر احمدی نژاد: ما باید اقدامات را ببینیم. اگر من یک کار خلاف انسانیت انجام دادم، شما باید محکوم کنید و اگر شما کار ضد انسانیت انجام دادید، من باید محکوم کنم و دوستی ما هم ممکن است سرجای خودش باشد ولی این ربطی به یهودی بودن شما و مسلمان بودن من ندارد. یعنی اگر یک دولت یهودی درست شد، یهودی ها هیچ جرمی را در دنیا مرتکب نمی شوند و معصوم هستند؟
خبرنگار: هیچکس معصوم نیست.
دکتر احمدی نژاد: حالا اگر یک یهودی فردی را کشت و شما قاضی بودید و محاکمه کردید و او را مجازات کردید، آیا شما ضد یهود محسوب می شوید؟ می شود به شما ضد یهود گفت؟
خبرنگار: نه فکر نمی کنم.
دکتر احمدی نژاد: مسئله روشن است. یک دولتی تشکیل شده که خیلی از یهودی ها هم قبولش ندارند. هرکس به آن دولت اعتراض کند او را به ضدیت با یهود متهم می کنند! چرا باید اینگونه باشد؟ اگر اینگونه باشد پس هر کس به دولت ما هم انتقاد کرد، می گوییم شما ضد مسلمان هستید! به ترامپ انتقاد کرد، می گوییم ضد مسیحیت است. این که می شود جنگ مذهبی! در حالی که ما جنگ مذهبی را قبول نداریم و معتقدیم که مذاهب برای صلح و وحدت و همکاری آمده اند. اگر دیدیم جایی به نام مذهب اتفاق می افتد، بدانیم که شیطان است، حالا هر کس که می خواهد باشد.
خبرنگار: در آن زمان واکنش ها نسبت به هلوکاست خیلی منفی بود. شما فکر می کنید که مطرح کردن آن اشتباه بود؟
دکتر احمدی نژاد: منظور شما از واکنش جهانی همان کارشناسان رسانه هایی است که درباره آنها صحبت کردید؟
خبرنگار: نه. خیلی از جاها، در اروپا سر و صدا کرد و واکنش ها خیلی منفی بود!
دکتر احمدی نژاد: حالا من از شما سوال می کنم؛ الان مورخین و آنهایی که دنبال تاریخ هستند به موضوع هلوکاست حساست دارند یا سیاستمداران جهان؟ آیا به یک موضوع تاریخی، مورخین باید حساسیت نشان بدهند یا سیاستمداران؟
خبرنگار: تاریخدان ها.
دکتر احمدی نژاد: آنهایی که علیه من موضع گرفتند، مورخین بودند یا سیاستمداران؟ بیشترین صحبت هایی که علیه آن دو سوال من در دنیا زده شد، توسط سیاستمداران بود، مورخین صحبتی نکردند. چرا اینقدر حساسیت وجود دارد؟ من نمی خواهم ادامه بدهم اما خودتان راجع به این موضوع فکر کنید، چرا این همه حساسیت وجود دارد؟ در دنیا و در تاریخ اتفاقات فراوانی افتاده است، چرا سیاستمداران باید راجع به این حادثه اینقدر حساسیت نشان بدهند؟
خبرنگار: این مسئله خیلی طولانی است که به لحاظ تاریخی خیلی حساسیت رویش هست.
دکتر احمدی نژاد: اسکندر مقدونی آمد ایران را اشغال کرد. اگر امروز کسی درباره اسکندر مقدونی یک اظهارنظری بکند، چرا سیاستمداران باید حساسیت نشان بدهند؟ آن هم با شدت، با متهم کردن و تهمت زدن. در حالی که یک نفر آمده و دو تا سوال پرسیده. آیا سوال اشکالی دارد؟
خبرنگار: نه
دکتر احمدی نژاد: بسیار خوب، سئوالی مطرح شده است و مورخین هم می توانند با سند توضیح بدهند. اما اینکه سیاستمداران شروع به فریاد زدن و متهم کردن کنند، این همان ایرادی است که من به نحوه اداره جهان داشتم. یک طرفه چیزی را می گویند و همه هم باید قبول کنیم! حالا یک نفر سوال دارد، چه باید بکند؟ باید قبول کند؟ یعنی واقعیت های تاریخی را با قطعنامه و حکم و فرماندهی می شود در دنیا جا انداخت یا با استناد و تحلیل تاریخی و تحقیق و قانع کردن مردم؟
وقتی یک حادثه تاریخی، به یک فرمان سیاسی تبدیل می شود شما نباید در آن تردید کنید و بگویید شاید مسائل دیگری هم هست؟
خبرنگار: بله متوجه شدم. نظر شما درباره راه حل مناقشه فلسطین و اسرائیل چیست؟
دکتر احمدی نژاد: باید همه آنهایی که در فلسطین صاحب حق زندگی هستند، رای بدهند و انتخاب کنند. البته اگر یک دولت غیرمهاجم و معمولی و لیبرالی در سرزمین های فلسطین روی کار بیاید، خودش مشکل را حل می کند. به مردم آزادی، حق اظهارنظر و تصمیم گیری می دهد و مشکل خودبه خود حل می شود.
خبرنگار: اگر همه رای بدهند خب در آن منطقه همه فلسطینی هستند پس دولت یهودی چه می شود؟
دکتر احمدی نژاد: من فکر می کنم الان هم دولت یهودی بر سرکار نیست. یعنی حضرت موسی(ع) اجازه داده که مردم را بکشند؟
خبرنگار: نه
دکتر احمدی نژاد: یعنی مردم را بکشند؟ اگر کسی واقعا یهودی باشد باید پیرو حضرت موسی(ع) باشد. حضرت موسی(ع) برای دوستی و صلح آمد، برای احترام به حقوق انسان ها آمد.
خبرنگار: متوجه شدم. شما اطلاع دارید که در روزهای آینده در اسرائیل انتخابات هست. شما فکر می کنید کدام کاندیداها برای جهان و ارتباط بین ایران و اسرائیل بهتر است؟
دکتر احمدی نژاد: قبلا گفتم که من دخالتی نمی کنم. تصمیم با مردم آنجاست ولی اگر اجازه داده شود همه مشارکت کنند و انتخابات آزاد باشد، بعدا می شود راجع به آن صحبت کرد.
خبرنگار: من باید خیلی تشکر کنم که وقت می دهید.
دکتر احمدی نژاد: اینجا دوستان چندین بار ساعت را به من نشان دادند و تذکر دادند.
خبرنگار: شما می دانید که ایران هم در یمن و هم در سوریه گرفتار شده. راه حل ایران چه هست؟
دکتر احمدی نژاد: ببینید؛ صحبتی که من می کنم یک معادله برای تمام جهان و همه نقاط دنیا است. ما باید حق حاکمیت و حق تعیین سرنوشت ملت ها را به رسمیت بشناسیم. هیچکس حق دخالت در امور دیگران را ندارد. مسائل داخلی ملت ها باید بر اساس تفاهم، گفت و گو و نهایتا مراجعه به آراء مردم حل و فصل بشود. هیچ راه حل اساسی دیگری وجود ندارد. بنابراین فرمول ما برای هر اتفاقی که در هر جایی بیفتد همین است. جهانی است و ارتباط به کشور خاصی هم ندارد.
خبرنگار: یعنی مثلا در سوریه ایرانی ها نباید در آن جنگ ها شرکت کنند؟
دکتر احمدی نژاد: من که پاسخ دادم. من کلا با جنگ مخالف هستم. می گویم همه جا باید با گفتگو و تفاهم و نهایتا مراجعه به آراء مردم مسائل حل و فصل بشود و این اختصاص به کشور یا شهر خاصی ندارد. همه جای دنیا همین طور است.
خبرنگار: می خواستم بپرسم نقش عرفان در سیاست ایران چیست؟
دکتر احمدی نژاد: ما دو تا بحث عرفان داریم. یک عرفانی است که انسان ها را به انزوا می کشاند و آنها را از روابط اجتماعی منفک و جدا می کند، این از نظر من مردود است. افرادی هستند که تنها به فکر خودشان هستند و برای خودشان توانایی هایی ها و معرفت هایی را بدست می آورند. این از نظر من هیچ جایگاهی ندارد. اما عرفان به معنای رشد معنوی و معرفتی که به انسان کمک کند تا در ارتباطات اجتماعی، برقراری صلح، عشق به انسان ها و در تعامل با انسان ها رشد و ارتقاء پیدا کند، این ها خیلی خوب است. یعنی اگر آقای ترامپ یک آدم عارف، از این سنخی که من می گویم، می بود، الان اوضاع آمریکا خیلی بهتر از این بود.
خبرنگار: شاید… اگر درست فهمیده باشم، شما در گذشته گفته بودید که هدف من رسیدن به مهدی بود. منظور شما چه بود؟
دکتر احمدی نژاد: از نظر شما وضع امروز جهان مطلوب است؟
خبرنگار: نمی دانم، شما چطور فکر می کنید؟
دکتر احمدی نژاد: آن وضع مطلوبی که شما برای جهان متصور هستید، چیست؟
خبرنگار: خیلی چیزها هست.
دکتر احمدی نژاد: می خواهم بدانم از نظر شما دنیا چه شکلی باشد، مطلوب است؟
خیرنگار: مثلا وقتی که صلح باشد.
دکتر احمدی نژاد: صلح بدون عدالت معنا دارد؟
خبرنگار: نه
دکتر احمدی نژاد: پس باید عدالت هم باشد. عدالت باشد، دوستی و صلح باشد، مشارکت همگانی باشد، همبستگی باشد. کدام مدیریت می تواند این ها را ایجاد کند و یا به مردم کمک کند در ایجاد این ها؟ مشخص است که اگر کسی می خواهد عدالت را اجرا کند باید اول خودش عادل باشد. می شود کسی عادل نباشد ولی عدالت را پیاده کند؟
خبرنگار: نه نمی شود.
دکتر احمدی نژاد: می شود یک نفر هیچ عشقی به انسان ها نداشته باشد اما بین انسان ها دوستی ایجاد کند؟
خبرنگار: نه. باید اول از داخل شروع کنیم تا برسیم به بیرون.
دکتر احمدی نژاد: احسنت. ما می گوییم مدیریت جهان باید در دست انسان هایی باشد که عادل و پاک باشند، عاشق انسان ها باشند، دنبال برتری جویی نباشند، دنبال خدمت به انسان ها باشند. نقطه اوج این ها در کدامیک از انسان هاست؟ مشخص است که در پیامبران است. در انسانهایی از جنس پیامبران. ما دوست داریم جهان توسط انسان هایی از جنس حضرت موسی(ع) یا حضرت عیسی(ع) اداره بشود.
حضرت مهدی(عج) از جنس آنهاست. وقتی که می آید، حضرت عیسی(ع) هم با او می آید و به انسان ها برای دوستی و صلح و عدالت کمک می کنند، چیزی را تحمیل هم نمی کنند. تمام ادیان این را وعده داده اند.
خبرنگار: بله درست است. ما الان در زمان آخر یا زمان مهدی زندگی می کنیم؟
دکتر احمدی نژاد: آیا الان رفتار حکومت های جهان مانند رفتار پیامبران است؟
خبرنگار: معمولا چنین نیست.
دکتر احمدی نژاد: کدام پیامبر میلیاردها دلار ثروت داشته است؟ کدام پیامبر دنبال جنگیدن و کشتار بوده است؟ پیامبران در کنار مردم و مانند آنها زندگی می کردند. شما دوست ندارید که در کنار حضرت مسیح(ع) یا حضرت موسی(ع) بنشینید؟ اصلا به این موضوع فکر کرده اید که یک روزی کنار حضرت موسی(ع) بنشینید و با ایشان گفت و گو کنید؟
خبرنگار: حتما.
دکتر احمدی نژاد: خوب است یا بد است؟
خبرنگار: خوب است، اگر فرصت بشود که با حضرت موسی(ع) گفت وگو کنم، خیلی خوشحال می شوم.
دکتر احمدی نژاد: ما باید تلاش کنیم که انسان هایی از جنس حضرت موسی(ع) بیایند. این خوب است یا بد است؟
خبرنگار: خوب است.
دکتر احمدی نژاد: ما هم که تحمیلی نداریم، فقط اعلام و دعوت می کنیم و هر کس که خواست آزادانه انتخاب می کند.
خبرنگار: این تلاش مربوط به نهضت بسوی بهار است؟
دکتر احمدی نژاد: همین طور است. برای صلح و دوستی جهانی، وحدت جهانی، عشق و محبت بین انسان ها. این تلاش نهضت بسوی بهار است.
خبرنگار: مردم ایران از آن تلاش پشتیبانی می کنند؟
دکتر احمدی نژاد: من فکر می کنم شما هم پشتیبانی می کنید.
خبرنگار: یعنی بطور کلی؟
دکتر احمدی نژاد: بله. این مربوط به همه انسان هاست. هم ملت ایران و هم همه ملت ها، مردم آمریکا و اروپا و همه. یک روزی همه با هم و در کنار هم برادرانه و دوستانه زندگی کنیم، چقدر زیبا می شود.
خبرنگار: کمی شک دارم که واقعی یاشد.
دکتر احمدی نژاد: حتما واقعی است و واقع خواهد شد، شک نکنید چون آرزوی همه انسان هاست منتهی باید رشد کنیم تا به آنجا برسیم.
خبرنگار: من خودم به عنوان یک انسان می خواهم که به آن نقطه نزدیکتر بشوم.
دکتر احمدی نژاد: بله همه باید نزدیک بشویم. وقتی نزدیک شدیم، آن شرایط خود به خود بوجود می آید. قبلا گفتم اگر در دلها عشق به دیگران ایجاد شود، صلح هم برقرار می شود.
خبرنگار: کاری هست که باید بکنم؟
دکتر احمدی نژاد: بله. تلاش برای ایجاد محبت، برداشتن مرزها، دوستی بین انسان ها، محکوم کردن ظلم ها و تجاوزها، حمایت از مظلومین. همین هاست که باید انجام بدهیم.
خبرنگار: چیزی هست که نپرسیده باشم و بخواهید بگویید؟
دکتر احمدی نژاد: فکر می کنم که شما تمام سوالاتتان را پرسیدید، به اضافه چند تا سئوال اضافه! منتهی آن کنفرانس هلوکاستی که شما گفتید، دولت برگزار نمی کند، گروه های مردمی هستند که برگزار می کند.
اما جمله آخر من این است که ما باید همه انسان ها را دوست داشته باشیم. معنای انسان همین است. هر انسانی به هر نسبتی که عشق به دیگر انسان ها در دلش هست، انسان است و هر مقدار از این عشق کم شود و جایش را کینه و دشمنی بگیرد، از انسانیت دور می شود. ما باید تلاش کنیم و دنیایی را بسازیم که همه همدیگر را دوست داشته باشند. من فکر می کنم همه پیامبران برای همین هدف آمده اند. همه باید دست به دست هم بدهیم، مشارکت کنیم و بخواهیم تا دنیای بهتری ساخته بشود.
خبرنگار: آقای دکتر احمدی نژاد؛ من اولین یهودی نیستم که با شما صحبت می کنم، درست است؟
دکتر احمدی نژاد: همین طور است. آقای چارلی رز هم یهودی بودند. در خود ایران یهودی هایی داریم که با هم دوست هستیم. ما با خاخام های نیویورک خیلی گفت وگو کردیم.
خبرنگار: بله در نیویورک زیاد است. بابت وقتی که برای این گفت و گو در اختیار من گذاشتید، سپاسگزارم.
ارسال دیدگاه