رضا رسولی، موافق

بهنیا ثابت رفتار : در سیزدهمین قسمت از مرور عملکرد اعضای شورای اسلامی شهر رشت در دوره چهارم عملکرد رضا رسولی را مرور خواهیم کرد. جهت مطالعه قسمت های قبلی می توانید روی هرکدام از اسامی کلیک کنید:

قسمت اول :  رضا جمشیدی چناری

قسمت دوم : فرانک پیشگر

قسمت سوم :  محمود باقری خطیبانی

قسمت چهارم : اسماعیل حاجی پور  

قسمت پنجم : فرهاد شوقی

قسمت ششم : محمدحسین واثق کارگرنیا  

قسمت هفتم : سید امیر حسین علوی  

قسمت هشتم : مسعود کاظمی

قسمت نهم : مجید رجبی ویسرودی

قسمت دهم : فاطمه شیرزاد

قسمت یازدهم : محمدعلی رفیعی نوده

قسمت دوازدهم : عباس صابر

قسمت سیزدهم : رضا رسولی

رضا رسولی دوره کارشناسی خود را در رشته مهندسی عمران در دانشگاه گیلان پشت سر گذاشت و از همان دوران با حضور فعال در انجمن علمی گروه عمران نشان داد که علاقه زیادی به فعالیت های جانبی و اجتماعی دارد. او کارشناسی ارشد خود را در رشته برنامه ریزی حمل و نقل و ترافیک در دانشگاه علم و صنعت با عنوان دانشجوی اول به پایان برد و پس از آن به عنوان استادی جوان تدریس در برخی دانشگاه های رشت را آغاز کرد. علاقه او به فعالیت های اجتماعی و نزدیک بودنش به برخی سمن ها و انجمن ها سبب شد زمانی که پا به عرصه انتخابات شورا می گذارد جوان های زیادی برای پیروزی او در انتخابات تلاش کنند و نقش عمده ای را در پیروزی او ایفا کنند؛ هرچند نباید از سهم اتاق فکر و تیمی که او را در انتخابات همراهی کرد نیز به سادگی گذشت.

اعلام نتایج انتخابات شورا برای رسولی روزهای پر استرسی را رقم زد. در اعلام نتایج اولیه در روز ۲۵ خرداد ۹۲ رسولی به عنوان نفر هفدهم انتخابات معرفی شد تا به معنای عدم راهیابی او به شورا باشد. هفدهم ماندن به معنای عضو علی البدل دوم شورا بود. اما ماجرا به همین جا ختم نشد و پس از دو ماه، در ۲۶ مرداد همان سال، با پیگیری تعدادی از مسئولین و نمایندگان و بازشماری آرا نهایتا رسولی با ۸۷۴۲ رای و قرار گرفتن در رتبه سیزدهم از همان ابتدا به پارلمان محلی راه یافت.

رسولی که به عنوان اولین متخصص حمل و نقل و ترافیک در تمام چهار دوره انتخابات شوراها در رشت به شورا راه یافته بود؛ ریاست کمیسیون حمل و نقل و ترافیک در سالهای اول، سوم و چهارم را بر عهده گرفت. او با شعار “قلبی که برای رشت می تپد” پا به این عرصه گذاشته بود از نگاه بسیاری از افراد به عنوان ناجی رشت برای حل مشکلات چندین ساله ترافیکی شناخته می شد؛ به خصوص وقتی نام هایی با سالها سابقه اجرایی در کنار او در شورا دیده می شدند اما احتمالا امروز دیگر چنین نیست…

رضا رسولی از ابتدای حضورش در شورا صحبت هایی با پشتوانه علمی در خصوص مسائل ترافیکی مطرح می کرد و چشم اندازهای زیبایی چون بی آر تی، تراموا ، مترو، مونیتورینگ و هوشمند سازی شبکه حمل و نقل شهری ، تردد تاکسی های منطقه آزاد  در شهر و آمار پیاده روی و ضرورت پیاده راه و گردشگری و غیره تصویری رویایی را در ذهن  هر شهروندی می ساخت. عملا شاید نگاه خوشبینانه رسولی باعث شد تا تمام اتفاق های خوب برنامه های سال های آینده را امروز انجام شده ببیند و گاهی بدون آنکه در نظر بگیرد آیا مردم امروز راه دیگری برای انتخاب دارند یا خیر تصمیم سازی کند که نمونه آن اصرار بر علمی بودن ضرورت گران شدن تاکسی ها در آن مقطع زمانی و ایجاد اختلاف قیمت منطقی با اتوبوس ها بود؛ البته بی آنکه تعداد اتوبوس های موجود حتی از نزدیکی های تعداد استاندارد برای این شهر بتواند عبور کند!

رسولی که روزی معتقد بود کرایه های تاکسی باید با شیب ملایم افزایش یابد  ، در سال ۹۵ پافشاری غیر قابل وصفی در افزایش کرایه های تاکسی داشت. افزایشی که آنقدر در برخی مسیرها غیر قابل پیش بینی بود که در نهایت تعزیرات حکومتی گیلان وارد عمل شد و با اعلام اینکه ۷۰ درصد افزایش نرخ صورت گرفته است دستور کاهش نرخ تمامی خودروهای حمل و نقل عمومی را صادر کرد . البته به دلیل نظارت ضعیفی که وجود دارد، تجربه شخصی و گزارش های دریافتی نشان می دهد در برخی مسیرها و البته برخی رانندگان همچنان حاضر به کاهش نرخ کرایه نیستند. به نظر می رسد باید به عنوان یک شهروند از رضا رسولی بخواهیم همانطور که در کوتاه ترین زمان ممکن پس از اعلام افزایش نرخ، تقریبا در تمام تاکسی ها برچسب و اطلاعیه به چشم می خورد، امروز هم خواستار آن باشد که در سریع ترین زمان ممکن و در گسترده ترین شکل ممکن این اطلاع رسانی انجام شود و ضمنا در آغاز سال ۹۶ مجددا بر صحیح بودن این تصمیم، که با سیاست های دولت در کاهش نرخ تورم هم کاملا در تضاد است، پافشاری نکند و از یاد نبرد که هم سال ۹۵ و هم سال ۹۶ قیمت بنزین تغییر خاصی نداشته است.

رضا رسولی قطعا به خوبی می داند که طرح ترافیک باید طرح زنده و پویایی باشد تا مشکلات روز شهروندان را با توجه به جمعیت، میزان تردد، معابر موجود و روش های موجود حمل و نقل برطرف کند و سه سال و چهار سال و پنج سال زمان کمی در به تعویق افتادن طرح های ترافیکی نیست. اما مشخص نیست چرا گاهی نسبت به مواردی چون عدم بازگشایی برخی معابر پس از سه سال (که از اولویت های شورا هم بوده است و اتفاقا باید از اولویت های کمیسیون ترافیک هم باشد) بی تفاوت عبور می کند.

مواضع رسولی که مبتنی بر تفکرات توسعه شهری تعریف می شد طبیعتا منطبق با سیاست تلاش برای حفظ ثبات در مدیریت شهری بود؛ به طوریکه چه در زمان خلیلی و چه در زمان ثابت قدم، رضا رسولی از حامیان بسیار جدی شهرداران وقت به شمار می رفت. تا جاییکه در آن مقطعی که سید محمدعلی ثابت قدم توسط مخالفان در آستانه استیضاح و برکناری قرار گرفته بود؛ رضا رسولی به کمپین مردمی من هم ثابت قدم هستم پیوست و در اینستاگرام این موضوع را اعلام کرد و همین موضوع مدتی برای او در شورا حاشیه ساز شد. رسولی تقریبا کمترین مخالفت را در میان شورانشینان با شهرداری داشته است و می توان گفت چه در زمان خلیلی و چه در زمان ثابت قدم، از اعضای بسیار موافق بوده است. هرچند پایبندی به تفکر ثبات در مدیریت شهری قابل تحسین است اما نباید بدان معنا باشد که تقریبا هیچ انتقادی از جانب رسولی شنیده نشود. به هر حال بی تردید رضا رسولی موافق ترین عضو شورا با هر دو شهردار شورای چهارم و سرپرست وقت بوده است و تقریبا کمترین مخالفت و انتقاد از او شنیده شده است.

یکی دیگر از حواشی به وجود آمده برای رسولی به ماجرای بازداشت او برمی گردد . اتفاقی که گفته می شود به دلیل بدهی های تبلیغاتی در زمان انتخابات سال ۹۲ بوده است اما شنیده شده است اختلاف نظر طرفین در مبلغ این قرارداد منجر به این اتفاق و بازداشت چندساعته او در آذر ۹۴ می شود. شاید اتفاقات پیش آمده در آن روز را بتوان یکی از عوامل مهم گرایش این عضو کارگزارانی شورای رشت به یکی از نمایندگان اصولگرای مجلس دانست.

علی رغم تمام تلاش های صورت گرفته و غیر قابل انکار، آنچه “امروز” نصیب شهر رشت شده است آسفالت هایی است که کیفیت و سطح سرویس بسیار پایینی دارد و وضعیت ترافیکی ناخوشایندی را شاهدیم که در برخی موارد تحملش کار ساده ای نیست. اوضاع ترافیکی رشت به جایی رسیده است که اگر قرار باشد امروز منتقدین که هیچ، سایر شهروندان هم معضلات شهری رشت را از نگاه خود بیان کنند، احتمال استفاده از لغات “آسفالت”، “چاله چوله” و “ترافیک” در میان جملاتشان چیزی نزدیک به صد در صد است. طبیعتا یکی از دلایل استقبال مردم از حضور رضا رسولی در شورای چهارم، کمک به بهبود وضعیت آسفالت و ترافیک رشت به عنوان یک متخصص بود و امروز با وضعیتی که شاهدیم و با توجه به سکوت سوال برانگیز رسولی در مقابل این مشکلات، باید گفت این عضو شورا کار بسیار سختی برای جلب اعتماد مجدد مردم و حضور در شورای پنجم در پیش دارد.

حضور پررنگ رسولی در برنامه های مختلف ورزشی ، هنری ، افتتاحیه ها و همایشها و حضور مستمر در شورا و جلسات آن از نکات جالب توجه بیش از سه سال حضور رسولی در شوراست با اینکه او به طور همزمان دانشجوی مقطع دکترا هم هست و بعضی روزهای هفته را در رشت حضور ندارد. از ویژگی های فردی او هم می توان به لبخند های معروف و صورت مهربانش اشاره کرد.

این عضو اصلاح طلب شورا ارتباط نزدیکی با برخی چهره های شاخص و اصلاح طلب دارد و در صورت ارائه لیست اصلاح طلبان در انتخابات شورای سال ۹۶ بخت زیادی برای قرار گرفتن در لیست دارد. ضمن آنکه زمزمه های لیست اثرگذار دیگری هم وجود دارد که در صورت ارائه، به احتمال فراوان از او حمایت خواهد کرد. به هرحال باید گفت با توجه به اینکه حوزه حمل و نقل و ترافیک در شورای چهارم روزهای خوبی را سپری نکرده است، رسولی در انتخابات آتی باید بیش از همه، حتی بیش از تمام تلاش های چهارساله خود، روی رای لیستی اصلاح طلبان حساب کند… هرچند هنوز چند ماه تا پایان عمر شورای چهارم جهت بهبود وضع موجود زمان باقی مانده است و باید تا پایان زمان چهارساله و دیدن نتایج نهایی تلاش های او و سایر مسئولین و نمایندگان در حوزه ترافیک منتظر بمانیم اما آنچه از نگاه نگارنده مسلم به نظر می رسد این است که رسولی اگر می خواهد بار دیگر در شورا باشد باید اثبات کند قلبش نیز مثل صورتش همچنان مهربان است و برای رشت می تپد وگرنه محکوم به این است که فعلا پشت چراغ قرمز شورا بماند؛ چراغ قرمزی که خودش آن را هوشمند نکرد…