راه فتنه گری از اصلاح طلبی جداست
علیرضا سحرخیز : حدود شش سال از بروز اتفاقاتی که مقام معظم رهبری از آن بعنوان ((فتنه)) یاد کردند ،میگذرد. ماجرایی که هرچند به تحریک تعدادی از افراطیون داخلی اتفاق افتاد،اما باید سرمنشا آن را در سازمان اطلاعاتی و جاسوسی خارجی و بدخواهان بریده از مردم و میهن خارج نشین جستجو کرد. این مطلب قصد […]
علیرضا سحرخیز : حدود شش سال از بروز اتفاقاتی که مقام معظم رهبری از آن بعنوان ((فتنه)) یاد کردند ،میگذرد. ماجرایی که هرچند به تحریک تعدادی از افراطیون داخلی اتفاق افتاد،اما باید سرمنشا آن را در سازمان اطلاعاتی و جاسوسی خارجی و بدخواهان بریده از مردم و میهن خارج نشین جستجو کرد.
این مطلب قصد مرور وقایع تلخ سال ۸۸ راندارد بلکه سعی دارد با بازخوانی آن ،درحد خود راه فتنه گری و اصلاح طلبی راجدا بداند و از اتفاقات تاریک گذشته، چراغی برای آینده بیافروزد.
بیگمان اولین کسی که عمق مسایل پس از انتخابات را پیش بینی نمود ،مقام معظم رهبری دامت برکاته بودند.ایشان در پیام تبریک خود به ملت ایران که یک روز پس از انتخابات ریاست جمهوری منتشر شد، به صراحت اعلام نمودند: ((گمان من بر اینست که دشمنان بخواهند با گونه هایی از تحریکات بدخواهانه،شیرینی این رویداد را از کام ملت بزدایند.)) ایشان در ادامه توصیه ای فرمودند که متاسفانه چندان به کار گرفته نشد و آنچه نباید اتفاق می افتاد حادث شد:((همواره باید شنبه ی پس از انتخابات ،روز مهربانی و بردباری باشد.چه طرفداران نامزد منتخب و چه هواداران دیگر نامزدهای محترم، از هرگونه رفتار وگفتار تحریک آمیز و بدگمانانه پرهیز کنند))
اما فردای انتشار پیام معظم له و برخلاف توصیه ایشان ،فرد پیروز انتخابات، در جمع هواداران و رسانه ها مخالفان خود و رقبا را ((خس وخاشاک)) نام نهاد و بی تدبیری و شتابزدگی سایر نامزدهای انتخابات و عدم دعوتشان از هوداران برای پناه بردن به قانون وعدم هرنوع واکنش به آن سخنان تحریک آمیزآتشی که برپا نمود که دود ناشی از آن تا ماه ها فضای کشور را مکدر و غبارآلود نمود.
افراطیون دو طرف برطبل تشدید می کوبیدند و آتش آنرا شعله ور می ساختند و اگر صبر و تدبیر مقام معظم رهبری نبود,آن آتش خانه را می سوزاند و افراطی گری مجالی برای اندیشیدن و چاره سازی باقی نمی گذارد. به سخنان رهبری در دی ماه ۸۸ درقم مراجعه کنیم,آنجا که می فرمایند:((جوانهای عزیز مراقب باشند که هر گونه کار بی رویه ای کمک به دشمن است. جوان ها گله مند و عصبانی هستند. از بنده گله می کنند که چرا فلانی صبر می کند؟ چرا ملاحظه می کند؟ من عرض می کنم درشرایطی که دشمن با همه ی وجود در صدد فتنه است، باید مراقبت کرد که او را در این کار یاری نکرد. خیلی باید با احتیاط و تدبیر وارد شد. ورود افراد که شأن قانونی و وظیفه ی قانونی و مسئولیت قانونی ندارند، قضایا را خراب می کند.)) این سخنان مؤیدچند نکته است: اینکه رهبری منشأ فتنه را دشمان مردم و کشور میدانند و از دست افراطیون هردو طرف درگیر در ماجرا گلایه دارند. چه آنان که خواسته های خود را نه در مجاری قانونی که درکف خیابان ها جستجو می کردند و چه آنها که بجای حفظ آرامش و دعوت به مصالحه بدون هیچ تدبیری هرروز بر آتش اختلاف می دمیدند و دست از این افراط برنداشتند جز با دخالت مستقیم رهبری.
تدبیر و بصیرت رهبری،
شرارت های فتنه ۸۸ را از سر کشور رفع کرد و گذشت زمان رسواگر آنانی شد که دم از ولایتمداری زدند و حکم رهبری را وا نهادند . ملت اما پشت رهبری ایستاد و در بهار ۹۲با تجدید بیعت با آرمانهای پیر خود وحضور همه جانبه در عرصه انتخابات دشمنان این مرز و بوم را ناامید ساخت .
امروز شش سال پس از آن فتنه انگیزی شرورانه که حاصل نابخردی عناصر تندرو و انحرافی و بی بصیرتی خواص همراه انقلاب و عصبیت ناشئ از فضای کری خوانی بود ،گذشته و در سالی که با تدبیر رهبری و تلاش دستگاه دیپلماسی دولت پرونده سنگین دوازده ساله هسته ای بسته شده است،موسم رهایی از خاطره تلخ فتنه ۸۸فرارسیده تا دو بال اصولگرایی و اصلاح طلبی کشتی نظام را در دریای متلاطم نوسانات جهانی و منطقه ای که با وجود همه آشوب های التقاطی و داعشی در منطقه،و آرامش و امنیت کامل در ایران اسلامی به لطف درایت مقام عظمای ولایت به ساحل همیشگی رفاه و سربلندی و توسعه برسانند.
در پایان معتقدم که گفتگو تنها راه نجات کشور از توطئه های خارجی وداخلی بوده وهست.توجه به بیانات ولی امر مسلمین جهان و مقتدای ما دایر بر همدلی و همزبانی بین جریانهای سیاسی و ایجاد فضای مفاهمه قطعا کشور را در مسیر درست پیش خواهد برد.اسفند ۹۴حماسه ای در صندوق ها شکل میگیرد تا ثابت شود اصلاح طلبی فقط از دل صندوق های رای وتمکین به قانون قابل پیگیری است .حال که کلیت نظام و ضرورت حفظ و تعالی آن مورد تایید و تاکید تمام جریانهای سیاسی کشور است،بهتر است از افراطیون تبری جوییم و دلسوزان حقیقی نظام را یاری دهیم تا یاری گر رهبرمان باشیم.
ارسال دیدگاه