به گزارش حرف تازه به نقل از انطباق، سید امیرحسین علوی، پنجم آبان ۱۴۰۰، یعنی اندکی بیش از ۱۰۰ روز است که سکان هدایت شهرداری رشت را با رای قاطع اعضای شورای اسلامی شهر، بر عهده گرفته است، اما این شورای دغدغه مند و به ظاهر دلسوز! در همین ۱۰۰ روز، شهردار منتخب خود را دو بار به مرز استیضاح کشاند، استیضاحی که بار دومش بوی انتقام و برکناری می دهد و بعید است شهردار جوان از این قائله جان سالم به در برد.
بیستم بهمن ماه سال جاری در حالی که حدود یک ماه از نخستین جلسه طرح سوال از شهردار تازه وارد رشت، می‌گذشت، شورای محترم ششم، یکبار دیگر دغدغه‌های اجتماعی اش، آنها را به مرز خفگی رساند و بار دیگر هوس کردند همان سوالات پیشین را با امیرحسین علوی مرور کنند اما اینبار با رنگ و بوی استیضاح!!
ظاهرا کاسه صبر اکثریت اعضای شورای ششم این بار سر آمده و جلب رضایت نسبی برخی آقایان در این مدت توسط شهردار جوان برایشان کافی نیست!! و دیگر آنها را ارضاء نمی کند و بر اساس شنیده ها از جلسه خصوصیشان، اینبار پاشنه در بر مدار “باید برود…” می چرخد. این در حالی است که طبق اظهارات اعضای شورا در جلسه طرح سوال قبلی، بنا شد فرصت کافی و وافی به شهردار داده شود تا مسائلی که به زعم شورانشینان نقص محسوب می‌شد پاسخی شایسته و بایسته در حوزه اجرا برای آن یافته شود.
این تناقض در رفتار و شتابزدگی در طرح سوال مجدد از شهردار، آن هم با سوالاتی تقریبا تکراری، ذهن رشتوندان را به شدت مشغول کرده واین نکته را در اذهان عمومی می پروراند که شاید اعضای شورا دغدغه‌ای غیر از دغدغه های اجتماعی و مردمی داشته باشند! اگرچه طبق قانون، حق شورا است که از شهردار سوال بپرسند و حتی استیضاحش کنند اما هر ذهن سالمی وقتی می‌بیند در کمتر از سه ماه دوبار از یک شهردار سوال شده، و حتی در خفا تهدید به استیضاح شده است برداشتی غیر از آنچه باید عامیانه برداشت کند، به ذهنش متبادر می شود!
اصلا اگر شهردار چنین چالش‌های جدی در حوزه کاری اش دارد، چرا با آن همه تعریف و تمجید از توانایی هایش، با رای قاطع، پنجم آبان‌ماه، یعنی ۱۰۰ روز پیش، از سوی همین شورا به عنوان شهردار انتخاب شد و یا اگر خدای نکرده فریب خورده‌اند یا اشتباه محاسباتی داشته اند، چرا در این مدت سه ماه، خود اعضای شورا که دم از تخصص و تعهد می‌زنند حاضر نشدند در حوزه اجرا کمک حال شهردار منتخب خود باشند، اصلا وظایف کمیسیون‌های تخصصی شورا چیست؟
پازل های موجود را که کنار هم بگذاریم به خروجی جز اینکه شهردار باید برود نمی رسیم.چیزی که اصلا صلاح شهر و شهرداری در آن لحاظ نشده است و احساس می شود اراده ای غیر مردمی بر فضای شورای ششم حکمفرماست و متاسفانه چند دوره است که شهر رشت و مردمانش اسیر این روند غیر معقول و فاقد منطق در بدنه شورای شهر می باشند و بجای اینکه شورانشینان منادی آرامش و ثبات مدیریتی باشند با برخی سیاسی کاری ها و بدنبال آن شوآف های تبلیغاتی و برخلاف شعارهای روز اول خود بیشتر آتش به خرمن شهرداری ریخته و ارمغانی جز عقب ماندگی و تخریب چهره رشت در کشور را ندارند!
این روزها ظاهراً طرح سوال به ابزاری برای اعضای شورا تبدیل شده است که هر وقت بخواهند توسط آن با سرنوشت رشتوندان بازی کنند! به نظر می رسد امیر حسین علوی هم اگر روزی از شهرداری رشت کنار گذاشته شود و شهردار جدیدی برای شهر رشت گماشته گردد آبی از این شورا برای شهر خسته رشت گرم نخواهد شد و نگاه آشفته و غیر تخصصی این اعضا به حوزه مدیریت شهری دوباره در آینده ای نزدیک، چالشی نوین برای شهر رقم خواهد زد که آن روز “یوم تبلی السرائر” خواهد بود.
آیا زمان آن نرسیده است این بار مردم از اعضای شورای شهر خود بپرسند شما در شورا چه کردید؟ خروجی و آورده کمیسیون های تخصصی شما در شورای شهر برای رشت چه بوده است؟ چرا گزارشی از عملکرد کمیسیون های تخصصی شورا در رسانه ها منتشر نمی شود؟! چقدر با شهرداران منتخب خود همراهی داشتید؟ چرا سید محمد احمدی در کمتر از یک ماه مجاب به استعفا شد و چرا سید امیرحسین علوی در کمتر از سه ماه در مرز استیضاح قرار گرفته است؟!
ارسال دیدگاه