دولت-ملت و نظارت با قلم های بلورین

حرف تازه – سیروس صبح سحر طی یادداشتی در جارستان نوشت: بسیاری از نظریه پردازان اجتماعی به پدیده دولت-ملت و نظارت  توجه خاصی نشان می‌دهند و معتقدند که زندگی حقوقی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی امروز بدون دولت-ملت ونظارت معنا ندارد.

الزام جامعه شناسان به توجه هرچه بیشتر به نقش دولت مدرن در شکل‌دهی به دنیای امروز را مهم دانسته و اهمیت افزایش این نظارت را مهم می شمارند.
گیدنز، یکی ازنظریه پردازان مطرح می‌گوید: جوامع مدرن از آغاز تشکیلشان جامعه اطلاعاتی بوده‌اند.

گسترش فوق‌العاده سازمان‌های اجتماعی نوین به اتکای اطلاعاتی است که تحول در سیستم بهداشت، فروشگاه‌ها، تنوع غذایی، میوه‌های چهارفصل، پوشاک و… حمل ونقل، آب و برق و برنامه‌ریزی درسراسر زندگی، آموزش و پروش و سازمان‌های دولتی و غیردولتی بسیاری را در پی داشته‌است. همراه با تلاش‌های وسیع در کسب آمادگی دفاعی که کشتار جمعی سیستماتیک محصول آن است، وضعیت کنونی را به وجود آورده‌اند.

از نظر گیدنز استقرار و حفظ دموکراسی و حقوق شهروندی و حفظ امنیت شهروندان نیازمند گردآوری اطلاعات کامل از آنان است.

دراین بین اما ،نقش نوشتن در روزنامه وسایررسانه های اجتماعی بیش از پیش از سالیان متمادی و قرنها به خوبی آشکار می گردد.

لذا اگر تصمیم داریم به عنوان یک ژورنالیست در زندگی ملت تاثیر پروپیمان داشته باشیم دراین راه طیف کاملی از عواطف بشری را تجربه خواهیم کرد.

همچنین رسانه ها به تبع آن ژورنالیست ها دراین مهم، هم عواطف خوشایند و هم دردناک، اگر برنامه هدفمند زندگی خواه یافتن شغل بوده باشد خواه نفش نظارتی، خواه برقراری رابطه دولت و ملت، گاهابا افکار و احساسات دردناک همراه خواهد بود و در این بین متاسفانه اکثر ما فقط دو روش یاد میگیریم.

برای پاسخ به افکار و احساسات دردناکی که در زندگی برای آحاد جامعه به ناچار ایجاد می کند یک راه این است که در چنگال این افکار و احساسات گرفتار شویم و آنها ما را تند تند به این طرف و آن طرف و به هر جایی بکشند، ما را از پا در آورند و باعث عقب افتادگی مان از رسالت کاری مان شوند، راه دیگر این است که با این افکار و احساسات وارد نبرد شویم و سعی کنیم بجنگیم وآنها را به عقب بزنیم.

در این روش واکنش ما به افکار و احساسات خود شبیه جنگ و گریز است و تا زمانی که این دو روش تنها روش های ما برای پاسخ به افکار و احساسات دردناک زندگی است ما در نزاع با خود خواهیم بود.

بنابراین اگر می‌خواهیم واقعاً یک زندگی غنی و سرشار اجتماعی داشته باشیم و بعنوان رکن چهارم دموکراسی و وظیفه اصلی نظارت را به شایستگی سرانجام برسانیم لازم است با آزادی‌های فردی، حقوق شهروندی و اختیار انسان در تعیین سرنوشت و سبک زندگی و هرآنچه به برخورداری از حقوق و امتیازات اجتماعی سیاسی و فرهنگی و… ملت مربوط است، با روش های جدید و انعطاف پذیرتری برای پاسخ به این درد اجتناب ناپذیر می توانیم با نوشتن قلم های بلورین، نظارت وانتقال خواستهای مهم جامعه به حکمرانان بعنوان پل ارتباطی و نظارتی، جهان بهتری بسازیم.