درخشش زوج ایرانی در ناسا

به گزارش حرف تازه به نقل از ایسنا، در میان صدها زوج موفقی که در دنیا مشغول فعالیت هستند و در ارتقای علم بشر نقش‌آفرینی می‌کنند، یک زوج جوان ایرانی توانسته‌ با کسب مدارج علمی، پشتکار و همت بالا، پله‌های موفقیت را یکی پس از دیگری پیموده و حالا در جایی مشغول به کار شوند که شاید آرزوی خیلی از پژوهشگران و نخبگان دنیا باشد.

دکتر “کامک عبادی” به همراه همسرش، مهندس “آرام حمیدی”، زوج جوان ایرانی هستند که در آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) ناسا مشغول فعالیت هستند. 

نگاهی به زندگی نامه زوج ایرانی شاغل در ناسا

“کامک عبادی” مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته مهندسی کامپیوتر از دانشگاه بین‌المللی فلوریدا دریافت کرد. وی موفق به اخذ مدرک دکترا خود در رشته اِدراک رباتیک از دانشگاه سانتا کلارا و فوق دکترا در همین رشته از موسسه فناوری کالیفرنیا شد.

در میان سابقه کاری طولانی دکتر عبادی می‌توان به دو سال فعالیت وی به عنوان مهندس خودروهای خودران رنو-نیسان و بیش از ۴ سال فعالیت به عنوان دستیار آموزشی در برنامه‌های تحصیلات تکمیلی دانشکده مهندسی دانشگاه سانتا کلارا اشاره کرد.

وی تکنسین رباتیک در بخش سیستم‌های ادراک هوایی در آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL) ناسا است. تحقیقات دکتر عبادی، در درجه اول بر روی ادراک ربات، محلی‌سازی سه‌بعدی و نقشه‌برداری همزمان برای سیستم‌های مشارکتی چند عاملی در محیط‌های نامساعد که قابلیت استفاده از جی‌پی‌اس (GPS) در آنجا وجود ندارد و محیط‌های تخریب‌شده ادراکی، سازه حرکتی و یادگیری ماشین برای تشخیص اشیا و تقسیم‌بندی معنایی متمرکز است.

تحقیقات فعلی این پژوهشگر ایرانی ناسا، روی نقشه‌برداری مداری با دقت بالا و ناوبری نسبی زمین (TRN) برای فرود هدایت‌شده و فرود دقیق روی ماه در حمایت از برنامه آرتمیس ناسا متمرکز شده است. مأموریت آرتمیس ۱ (Artemis ۱)، کپسول بدون سرنشین اوریون را به سفری تقریبا یک ماهه به مدار ماه خواهد برد.

آرتمیس ۱، یک پرواز آزمایشی بدون خدمه به دور ماه خواهد داشت که به عنوان یک عامل مهم در آزمایش ماموریت‌های انسانی آینده عمل می‌کند. ناسا در حال بررسی سه تاریخ برای پرتاب آرتمیس ۱ است؛ مقامات ناسا طی یک کنفرانس از راه دور با رسانه‌ها، این تاریخ‌ها را ۲۹ اوت، دو سپتامبر و پنج سپتامبر اعلام کردند.

همانطور که از نام این مأموریت پیداست، آرتمیس ۱، نخستین مأموریت برنامه آرتمیس ناسا محسوب می‌شود که هدف از آن، ایجاد حضور پایدار انسان در ماه و اطراف آن تا پایان دهه ۲۰۲۰ است. اگر همه چیز با آرتمیس ۱ خوب پیش برود، مأموریت آرتمیس ۲ در سال ۲۰۲۴، یک کپسول اوریون سرنشین‌دار را به مدار ماه خواهد فرستاد و مأموریت آرتمیس ۳ حدود ۲ سال بعد، فضانوردان را در نزدیکی قطب جنوب ماه پیاده خواهد کرد.

“آرام حمیدی”، همسر دکتر عبادی نیز، دارای مدرک کارشناسی مهندسی برق از دانشگاه فردوسی مشهد و مدرک کارشناسی ارشد همین رشته در حوزه رباتیک، مکاترونیک و کنترل از دانشگاه سانتا کلارا آمریکا است.

مهندس حمیدی به مدت دو سال به عنوان دستیار تحقیقاتی در دانشگاه صنعتی شریف مشغول به کار بوده و مدتی نیز مهندس خودروهای خودران در شرکت آمریکایی کروز (Cruise) بوده است. وی درحال حاضر دانشمند داده و یادگیری ماشین و از پژوهشگران آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL) ناسا است.

حالا که به فعالیت این زوج دانشمند ایرانی آشنا شدید، شاید خالی از لطف نباشه که با چند زوج قدرتمند خارجی در حوزه‌های دیگر علم هم آشنا شویم.

اگر به زندگینامه مردان موفق نگاهی بیندازیم، نقش مؤثر همسرشان در رسیدن به این موفقیت کاملا مشهود است. همواره این ضرب‌المثل را شنیده‌ایم که پشت هر مرد موفقی یک زن موفق حضور دارد. در این مطلب قصد داریم ۳ مورد از قدرتمندترین زوج‌های حوزه فناوری را به شما معرفی کنیم:

“مارک زاکربرگ” و  “پریسیلا چان”

مارک زاکربرگ (Mark Zuckerberg) مدیرعامل و بنیانگذار فیسبوک سال ۲۰۱۲ با یکی از همکلاسی‌های خود در دانشگاه هاروارد ازدواج کرد. همسر وی، پریسیلا چان (Priscilla Chan)، پزشک اطفال و یک فرد نیکوکار است. این زوج در سال ۲۰۱۵ با سرمایه یک میلیارد دلاری، بنیاد خیریه مشترک خود با نام بنیاد چان زاکربرگ (Chan Zuckerberg Initiative) را بنیان نهادند. این مؤسسه روی فعالیت‌های بشردوستانه علمی و آموزشی تمرکز دارد. این زوج موفق هم اکنون ۲ فرزند دختر دارند.

“بیل گیتس” و “ملیندا گیتس”

بیل گیتس (Bill Gates) و ملیندا فرنچ گیتس (Melinda French) سال ۱۹۹۴ با یکدیگر ازدواج کردند. گیتس در سال ۱۹۷۵ شرکت مایکروسافت را تأسیس کرد. ملیندا پیش از این، مدیر برخی از محصولات شرکت مایکروسافت است. ملیندا گیتس در سال ۲۰۱۳ از سوی مجله فوربس بعد از آنگلا مرکل و دیلما روسف، به عنوان سومین زن قدرتمند جهان شناخته شد.

این زوج در سال ۲۰۰۰ میلادی بنیاد بیل و ملیندا گیتس را تأسیس کردند. این بنیاد، قدرتمندترین بنیاد خیریه خانوادگی در جهان است که هدف‌های اصلی بنیانگذاری آن، افزایش تندرستی و کاهش فقر در جهان است. هدف این بنیاد در آمریکا نیز گسترش فرصت‌های آموزشی و دسترسی به فناوری اطلاعات و داده‌ها است. زوج گیتس در سال ۲۰۲۱ از یکدیگر جدا شدند.

“مریسا مایر” و “زاخاری بوگو”

مریسا مایر (Marissa Mayer) مدیرعامل یاهو، در گذشته برای مدت زیادی از مدیران و سخنگوهای اصلی گوگل بود و سال‌ها در پروژه‌های مختلف گوگل مسئولیت داشت. مایر، نخستین زن مهندسی بود که در گوگل استخدام شد و بیستمین کارمند این غول فناوری نیز به حساب می‌آید. همسر وی زاخاری بوگو (Zachary Bogue)، یکی از فعالان حوزه فناوری است.

اما در بین زوج‌های موفق دنیا، زوج‌هایی هستند که موفق به دریافت جایزه نوبل به عنوان معتبرترین جایزه علمی جهان شده‌اند:

۵ زوجی که جایزه نوبل گرفته‌اند

“ماری کوری” و “پیر کوری”

این زوج توانستند در سال ۱۹۰۳ میلادی جایزه نوبل فیزیک را به دلیل کشف دو عنصر جدید با نام‌های پولونیم و رادیوم و مطالعه پدیده‌های تابشی در کشف رونتگن از آن خود کنند.

“ایرن ژولیو-کوری” و “فردریک ژولیو کوری”

این زوج در سال ۱۹۳۵ میلادی به خاطر کشف رادیوکتیویته مصنوعی جایزه نوبل شیمی را دریافت کردند. ایرن کوری که فرزند بزرگ ماری و پیر کوری بود، قدم در راه پدر و مادر خود نهاد و مانند والدین خود به همراه همسرش در موسسه رادیوم (Radium Institute) فعالیت کرد. در سال ۱۹۲۴ میلادی بود که فردریک به موسسه مادر زن خود رفت تا تحقیقاتی را پیرامون مواد رادیواکتیو از ماری کوری و همسرش بیاموزد.

“کارل فردیناند کوری” و “گرتی کوری”

این زوج آمریکایی هم در سال ۱۹۴۷ میلادی جایزه نوبل پزشکی را با خود به خانه بردند. آن‌ها به خاطر تحقیق در حوزه گلیکوژن و متابولیسم گلوکوز برنده نوبل شدند.

“گونار میردال” و “آلوا میردال”

این زوج جایزه نوبل را به دلیل کارهای انفرادی خود گرفتند و در قالب یک زوج این جایزه را دریافت نکردند. گونار میردال جامعه‌شناس سوئدی توانست در سال ۱۹۷۴ میلادی جایزه نوبل اقتصاد را کسب کند. همسر وی، آلوا میردال هم در سال ۱۹۸۲ میلادی جایزه صلح نوبل را از آن خود کرد.

“ادوارد موزر” و “می-بریت موزرگ”

ادوارد موزر که در زمینه علوم اعصاب کار می کند، به همراه همسرش می‌بریت موزر که یک عصب پژوه است، به خاطر کشف سلول‌هایی که سامانه موقعیت‌یابی در مغز انسان را تشکیل می‌دهند، به‌طور مشترک برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی سال ۲۰۱۴ شد.