خداحافظی با یخ های اقیانوسی

به گزارش حرف تازه به نقل از ویفروم ، اقیانوس منجمد شمالی در تابستان تا دهه ۲۰۳۰ عاری از یخ خواهد بود حتی اگر از حالا تا آن زمان برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تلاش کنیم.

پیش‌بینی‌های اقیانوس منجمد شمالی بدون یخ، تا دهه ۲۰۳۰ زودتر از آن چیزی است که بیشتر دانشمندان تصور می‌کردند. آنچه ما به یقین می‌دانیم این است که ناپدید شدن یخ‌های دریا در بالای جهان نه تنها نشانه‌ای نمادین از مخاطرات آب‌وهوایی خواهد بود بلکه پیامدهای جهانی، مخرب و خطرناکی خواهد داشت.

قطب شمال سریع‌تر از هر بخش دیگری از سیاره زمین گرم شده است و از آنجایی که در خط مقدم تغییرات اقلیمی قرار دارد، چشمان بسیاری از دانشمندان و مردم بومی محلی به یخ دریا بوده است که بیشتر اقیانوس منجمد شمالی را در زمستان می‌پوشاند. این لایه نازک از آب یخ زده دریا با فصول منبسط و منقبض می‌شود و در سپتامبر هر سال به حداقل سطح می‌رسد.

یخی که در پایان تابستان باقی می‌ماند، یخ دریایی چند ساله است و به طور قابل توجهی ضخیم‌تر از همتای فصلی خود است و به عنوان مانعی برای انتقال رطوبت و گرما بین اقیانوس و جو عمل می‌کند. در ۴۰ سال گذشته این یخ چند ساله دریا از حدود ۷ میلیون کیلومتر مربع به ۴ میلیون کاهش یافته است که هشدار بزرگ و از روشن‌ترین و چشمگیرترین نشانه‌های تغییرات اساسی در سیستم آب‌وهوایی در هر نقطه از جهان است.

در نتیجه، تلاش‌های قابل‌توجهی برای تعیین زمانی که اقیانوس منجمد شمالی ممکن است در تابستان عاری از یخ شود، انجام شده است که گاهی اوقات «رویداد اقیانوس آبی» نامیده می‌شود و زمانی که مساحت یخ دریا به کمتر از یک میلیون کیلومتر مربع می‌رسد، تعریف می‌شود. این مورد عمدتا به این دلیل استفاده می‌شود که انتظار می‌رود یخ‌های قدیمی‌تر و ضخیم‌تر در امتداد بخش‌هایی از کانادا و شمال گرینلند تا مدت‌ها پس از از بین‌رفتن یخ‌های اقیانوس منجمد شمالی باقی بمانند.

یکی از مشکلات پیش‌بینی زمان وقوع این است که مدل‌سازی یخ دریا بسیار دشوار است زیرا تحت تاثیر گردش جوی و اقیانوسی همچنین جریان گرما بین این دو بخش از سیستم آب‌وهوایی قرار دارد به این معنی که مدل‌های آب‌وهوایی باید همه این اجزا را به درستی دریافت کنند تا بتوانند به‌طور دقیق تغییرات وسعت یخ دریا را پیش‌بینی کنند.

اما یخ دریای قطب شمال جزء مهمی از سیستم آب‌وهوایی است. از آنجایی که به‌طور چشمگیری میزان جذب نور خورشید توسط اقیانوس را کاهش می‌دهد، پیش‌بینی می‌شود که حذف این یخ گرم شدن را تسریع کند و این به نوبه خود باعث می‌شود ورقه یخی گرینلند سریع‌تر ذوب شود که در حال حاضر یکی از عوامل اصلی افزایش سطح دریاهاست.

از بین رفتن یخ دریا در تابستان همچنین به معنای تغییر در گردش جوی و مسیرهای طوفان و تغییرات اساسی در فعالیت بیولوژیکی اقیانوس است.

نتایج نگران‌کننده این مطالعه جدید در Nature Communications منتشر شده است.