حسین پسندیده: باید چگونه بازی کردن را بیاموزیم نه چگونه بردن/ تیم های برخی مربیان هیچ خلاقیتی ندارند

حرف تازه – حسین پسندیده از مربیان با دانش فوتبال اظهار داشت: باید چگونه بازی کردن را بیاموزیم نه چگونه بردن. معماری درون زمین از معماری خود فوتبال شروع شده است.

وی در ادامه صحبت های خود تصریح کرد: خوزه مورینیو چندی پیش در رابطه با تفاوت فوتبال انگلیس و اسپانیا اظهارنظر قابل تأملی داشت که نیاز به تفکر دارد. وقتی از او می پرسند که تفاوت فوتبال اسپانیا و انگلیس در چه می باشد پاسخ می دهد انگلیسی ها تنها برای پیروز شدن آموزش می دهند اما در اسپانیا بازی کردن مورد آموزش قرار می گیرد.

پسندیده افزود: بنابراین در انگلیس چگونه بردن و در اسپانیا چگونه بازی کردن آموزش داده می شود که دو مقوله جداگانه می باشد این اتفاق در فوتبال ما هم رخ می دهد ما می خواهیم چگونه بردن را یاد بدهیم البته در این بخش کمی و کاستی هایی را داریم چون بعضی از مربیان می خواهند به هر قیمتی تیم هایشان ببرند تا کوچکترین تلاش تاکتیکی را در تیم هایشان داشته باشند. مربیانی که وقتی به نمایش تیم هایشان نگاه می کنیم زمانی که بازیکنان آن ها  از نیمه خودی عبور می کنند باید توپ را سانتر کنند تا در گوشه دیگر از هم تیم هایشان صاحب موقعیت گل قرار گیرد (فوتبال بریز بریز ) عواقب این طرز تفکر چیست؟

این مربی خوشنام گیلانی خاطر نشان کرد: در بسیاری از موارد ما فوتبالی را می بینیم که عبور از یار مستقیم ندارد خلاقیت در آن تیم وجود ندارد. بازی ترکیبی به چشم نمی خورد(Gem) وجود ندارد.

حسین پسندیده در بخش دیگر سخنان خود بیان داشت: شما استخری را در نظر بگیرید که ماهی هایی که در آن صید می کنید  بیشتر از نیم کیلو وزن ندارند. حال بخواهیم ماهیگیران حرفه ای برای گرفتن  این ماهی ها استخدام کنیم هیچ اتفاق مثبتی نمی افتد. وزن ماهی های آن استخر همان نیم کیلو می باشد. از شعار چگونه بردن فاصله بگیریم و به سمت چگونه بازی کردن برویم که در آن  صورت موفق خواهیم بود.

وی ادامه داد: در خصوص پاس یکی از بزرگان فوتبال می گوید پاس همه چیز فوتبال نمی باشد اما بدون پاس نمی توان فوتبال بازی کرد در فوتبال دو نوع پاس داریم : ۱- پاس به پا ۲- پاس به فضا و همین پاس به فضا به دو نوع تقسیم می شود که فضاهای استاندارد و فضاهای ثانویه می باشد که بحث مفصلی هست. اما چون بیشتر پاس های ما پاس به پا می باشد و نه به فضا، پاس های ما قابل پیش بینی و بدون ریسک می باشد. به طور مثال در بارسلونا و رئال هر وقت که بازیکنان صاحب توپ می شوند تعداد پاس به ۱۵ می رسد تا ایجاد موقعیت کنند در حالی که در فوتبال ما بازی پینگ پونگ است هر دو ثانیه توپ بین طرفین جابجا می شود یا تعداد پاس های ما در زمین خودی است تعداد پاس های ما در طول بازی به ۲۰۰ تا ۳۰۰ می رسد در حالی که در تیمی مثل بارسلونا ۷۵۰ پاس در طول بازی رد و بدل می گردد.

حسین پسندیده در پایان اظهار داشت: اگر به شما ۲ بلیط بدهند شما کدام بازی را برای نگاه کردن انتخاب می کنید؟ بازی که رونالدو در آن ۱۱ شوت به سمت دروازه می زند. مسی چندین موقعیت گل ایجاد می کند اما در بازی های داخلی بعد از گذشت چندین هفته بازیکنی ۲ شوت به سمت دروازه زده است و بازیکن مواظب پایش می باشد. در فوتبال روز دنیا در طول بازی ما چندین تولید و اجرا داریم که منجر به مصرف می شود اما در لیگ های داخلی چندین تولید و اجرا داریم قضاوت با شما.

حسین پسندیده: باید چگونه بازی کردن را بیاموزیم نه چگونه بردن