حاجی پور؛ ریش سفیدی به معنای واقعی کلمه

اختصاصی حرف تازه – کسی نیست که اخبار شورای شهر رشت را پیگیری کند و از تقابل های طیفی اعضا مطلع نباشد. در این بین با گذشت دو سال باید راه چاره را در ریش سفیدان شورا جست که البته تا امروز تنها یک نفر از آنها به معنای واقعی کلمه نقش ریش سفید شورا را ایفا کرده است.

رمضانپور، عاقل منش و حاجی پور سه عضو با تجربه شورای پنجم طی این دو سال کنش ها و واکنش های مختلفی را داشته اند که شاید در میان این سه عضو تنها اسماعیل حاجی پور بوده که بارها ریش سفیدی خود را به اثبات رسانده است.

از دعوای عاقل منش و علیپور تا نحوه تلاش های رمضانپور برای انتقال قدرت در شورا که از گوشه و کنار به گوش می رسید و در مقابل نقش تعیین کننده حاجی پور در هیئت رئیسه سال سوم شورا و همسو شدن اعضا می توان اینگونه برداشت کرد که علاج درد این شورا اگر وجود خارجی داشته باشد در دستان اسماعیل حاجی پور خواهد بود.

در شرایطی که طیف اقلیت قادر به معرفی گزینه ریاست نبودند و از طیف اکثریت نیز جذب و رمضانپور به عنوان دو گزینه شناخته می شدند در نهایت این اسماعیل حاجی پور بود که در فاصله ۱۵ دقیقه تا جلسه انتخاب رئیس سال سوم شورا اعلام کاندیداتوری کرد و هر دو طیف به او رای دادند تا با ۱۱ رای به ریاست شورا دست یابد.

شخصیت حاجی پور نزد شهروندان و اعضای شورا به شکلی است که حتی بهراد ذاکری که رکورددار رای های سفید و باطله به شمار می رود نیز به ریاست او رای موافق داد تا رئیس سال سوم ریش سفیدی با ۱۱ رای باشد.

حاجی پور پیش از انتخاب هیئت رئیسه نیز رفتار پخته ای از خود نشان داده بود. او در سال دوم شکست خود مقابل رقیب جوانش را پذیرفت و بدون اتلاف وقت و غیبت در جلسات به رای همکارانش احترام گذاشت. اتفاقی که شاید اگر برعکس بود هرگز به این آسانی پذیرفته نمی شد! همانطور که در مساله انتخاب شهردار هیئت رئیسه سال قبل شهر را با ماه ها بلاتکلیفی مواجه کرد اما زیر بار خواسته طیف مقابل نرفت.

در خصوص مساله داماش گیلان نیز چه در فینال جام حذفی، چه در مساله خرید سهمیه لیگ یک مجدانه پیگیر وضعیت این تیم بود و در نهایت مورد تشویق شهروندان رشتی قرار گرفت. اسماعیل حاجی پور پیش از این نیز با نگاه حمایتی خود نسبت به داماش و سپپیدرود از مقبولیت بالایی میان شهروندان برخوردار بود و بارها حمایت مدیریت شهری را نه برای خود بلکه برای تیم شهرش جلب کرد. او حتی از دارایی های شخصی خود نیز بارها برای داماش گیلان هزینه کرد و بزرگی خود را به اثبات رساند.

حاجی پور در مسائل اجتماعی نیز بر خلاف برخی از اعضا که علاقه خاصی به دوربین و دیده شدن و کارهای پوپولیستی دارند اقدام به نجات زندانیانی کرد که جرائم غیرعمد داشتند و هیچگاه علاقمند به رسانه ای شدن چنین موضوعاتی نبود.

شاید سخن در زمینه بسیار باشد اما به طور خلاصه باید گفت حاجی پور ریش سفیدی به معنای واقعی کلمه بوده است و اگر اشتباهاتی نیز در مسیر شورایی خود داشته در مقابل بخش مثیت عملکردش بسیار ناچیز بوده است. شاید اگر ۱۱ حاجی پور در شورا بود وضعیت شورا و شهر رشت به مراتب بهتر از امروز می شد؛ هرچند امروز حضور فرهام زاهد نیز به عنوان نایب رئیس بارقه های امید را نسبت به هیئت رئیسه سال سوم شورا زنده کرده است…