تصمیمی نگیرید که “رشت” ببازد

حرف تازه: بی مقدمه به سراغ اصل مطلب می رویم. آنچنان داستان تکراری، خسته کننده و گاهی تاسف بار انتخاب هیئت رئیسه سال چهارم شورای چهارم رشت ادامه پیدا کرده است که حتی شور و شوق چندانی برای رسانه ها نیز در خصوص تحلیل و پیش بینی و پوشش این رویداد باقی نمانده است و مردم شهر نیز نگران “شورا” و “شهر رشت” هستند نه رییس شورا و موقعیت طیف ها و افراد…

مدت ها تعطیلی شورا، تصمیمات شائبه برانگیز دقیقه نودی برخی اعضا و اتفاقاتی که شاید به شانیت این نهاد مدیریت شهری آسیب وارد کرده است همه و همه سبب گردید تا فقط آرزو کنیم انتخابی صورت بگیرد که فتح بابی برای قرار گرفتن تعمدی اعضای ادوار آتی در موقعیت رای تعیین کننده به منظور دستیابی به اهداف شخصی نباشد.

امروز برای رشت موافق شهردار و مخالف شهردار از اهمیت چندانی برخوردار نیست و شاید برای دغدغه مندان حوزه مدیریت شهری مهم ترین موضوع شانیت شورا و اثرگذاری آن در راستای اعتلای جایگاه رشت باشد. موضوعی که با این روند رفته رفته رنگ می بازد و شاید همین دغدغه مندی دلیل غیبت برخی اعضا در این جلسات نیز باشد.

امروز باخت این طیف و یا آن طیف شورا مطرح نیست و یک تصمیم اشتباه باخت کل شورای چهارم و یا بهتر بگوییم باخت شهر رشت را رقم می زند.

بی شک عملکرد تک تک اعضای شورا از چشمان تیزبین مردم هوشیار رشت پنهان نخواهد ماند و پاسخ تمام علامت سوال هایشان را در انتخابات آتی شورا خواهند داد.

انتظار می رود همه اعضایی که ادعای دغدغه برای رشت دارند به دنبال پیروزی طیف خود به هرقیمتی نباشند و زمانیکه شکست طیفشان مشخص شد به هرقیمتی در مسیر تغییر شرایط حاکم بر شورا گام برندارند.

انتظار به حق مردم شهر این است که عقلانیت و احساس مسئولیت مثل همیشه اما کمی بیشتر در شورا دیده شود و اعضای شورا مرز بندی های نانوشته را از بین ببرند و با رعایت وظیفه ذاتی شورا با یکدیگر به مشورت بنشینند و گزینه ای را انتخاب کنند که برای رشت بهترین باشد نه برای طیفشان. گزینه ای که ریاستش بی شائبه باشد تا اخلاق حلقه مفقوده شورای چهارم نباشد و رشت نبازد…