بیمارستان های شهری یا جنگی | وضعیت درمان در استان گیلان بیمار است!

به گزارش قلم آزاد، گیل‌خبر در راستای پرونده ماه  و پرداختن به وضعیت بهداشت و درمان در مرداد ماه در دومین مطلب مشخصا به شرایط بیمارستان‌ها در استان پرداخته‌ایم و بر اساس روایت شما مخاطبان در بخش کامنت‌ها‌‌ی پست نظرسنجی گیل‌خبر مشکلات را عنوان خواهیم کرد

حادثه مرگبار آتش‌سوزی یک بیمارستان‌ خصوصی که در تیر ماه اتفاق افتاد و منجر به جانباختن ۹ نفر از گیلانیان شد زوایای مختلفی از آشفتگی و فرسودگی بیمارستان‌های استان را نمایان کرد.

بیمارستانی که در سال ۱۳۹۲ به بهره‌برداری رسیده است و از مکان‌های درمانی مجهز در استان به حساب می آیند در پی یک دود گرفتگی و آتش‌سوزی از یک شفاخانه به قتلگاه تبدیل شد و این یک زنگ خطر جدی خواهد بود‌.

دو بیمارستان پورسینا و رازی رشت که از اصلی ترین مراکز درمانی دولتی در استان هستند و تجمع بیماران از سراسر گیلان به این دو مکان همواره تخت‌های زیادی را در راهروهای انتظارشان قرار می‌دهد، اگر به جای این بیمارستان خصوصی دچار این آتش‌سوزی می‌شدند علاوه بر تعطیلی نیمی از ظرفیت درمانی استان، ساختمان فرسوده آن‌ها نیز علاوه بر دود بلای جان بیماران می‌شد و قطعا تعداد کشته شدگان بیش از بیمارستان قائم، کشور را در بهت و سوگ فرو می‌برد.

از وضعیت و فرسودگی این بیمارستا‌ن‌ها واضح است که در صورت بروز هرگونه حادثه دیگر نمی‌توان آن را یک اتفاق خطاب کرد.

بیمارستان های شهری یا جنگی

در این راستا پیام شهروندی مخاطبان به شرح ذیل است:

۱.بیمارستان‌‌ پورسینا که اسمش میاد همه لرزه به تنشون میفته که خدای نکرده مسیر کسی اونجا نیفته دقیق انگار زمان جنگه همه مریضا رو تو راهروها ریختن بدون کوچکترین امکاناتی یعنی مریض بردیم ۴۵ دقیقه گشتیم.

۲.نبود بیمارستان تخصصی در شرق گیلان، کمبود مراکز درمانی اورژانسی ما که شرقی ترین نقطه گیلان هستیم باید برای بیمارستان یا به رامسر و یا رشت مراجعه کنیم.

از سویی مرکز استان با بیمارستان‌های فرسوده و از سوی دیگر سایر شهر‌ها با بیمارستان‌های بدون پزشک متخصص خبر از وضعیت نا به سامان درمان در گیلان می‌دهند.

تجمع پزشکان متخصص در مرکز استان و به ویژه در یک منطقه خاص، یکی دیگر از معضلات جدی است که سایر بیمارستان‌های خارج از رشت را با مشکل نبود متخصص رو به رو کرده است و در صورت بروز حوادث می تواند فاجعه‌ آفرین باشد.

این رفت‌ و آمد به رشت از سراسر استان و شهر‌های مرزی دور از مرکز علاوه بر سختی انتقال بیماران تهدیدات جانی جدی را برای مردم دارد و از سوی دیگر تجمع همه پزشکان متخصص در خیابان نواب، فلکه صابرین و یا یک بیمارستان به خصوص می‌تواند در صورت رخ دادن بلایای طبیعی و یا حوادث غیرقابل پیشگیری یک بحران ملی را رقم بزند.

در این راستا پیام شهروندی مخاطبان به شرح ذیل است:

۱.در روستاهای اطراف، مراکز پزشکی و دکتر متخصص نیست و مردم مجبورن برای درمان به رشت برن و ازدحام ایجاد بشه، مراکز دولتی امکانات ندارد و مجبوری به مراکز خصوصی مراجعه و آزاد هزینه کنی.

۲.کمبود متخصص انکولوژی و خون در بیمارستان‌های دولتی، نبود مرکز شیمی درمانی دولتی در لاهیجان و کمبود دکتر متخصص و پرستار در بیمارستان‌های دولتی. وای از کمبود دارو، بیمار‌های سرطانی هیچ حمایتی نمیشن.

۳.مهم‌ترین مشکل در حوزه درمان بیمارستان‌های دولتی مخصوصا بیمارستان ۱۷ شهریور کودکان، عدم حضور متخصص به صورت مرتب و منظم در محل کار خودشان است، باید مدیران برای ایجاد نظم و حضور همیشگی متخصص در اتاق جهت معاینه مدیریت کنند.

هرچند کمبود منابع مالی و مهاجرت پزشکان و پرستاران از موارد مهمی است که روند درمان را دچار اختلال کرده اما مدیریت ارشد استان، نمایندگان مجلس و دانشگاه علوم پزشکی گیلان به عنوان مهم‌ترین نهاد مرتبط با جان و سلامت جامعه باید در مدت زمان کوتاه فکری اساسی برای دو معضل فرسودگی بیمارستان‌ها، کمبود تجهیزات درمانی و پزشک متخصص خارج از مرکز استان کنند، تا از پدید آمدن یک فاجعه ملی جلوگیری شود.