به جای آبنما و همایش به فکر معوقات باشید/ امروز اولویتی بالاتر از حقوق های معوقه نیست

بهنیا ثابت رفتار * – اخیرا هر بار که صدای نارضایتی از تعویق حقوق و بیمه کارکنان شهرداری رشت بلندتر می شود، جدولی را می بینیم و وعده ای را می شنویم که تا فلان تاریخ تمامی معوقات صفر خواهد شد اما وقتی کمی اوضاع آرام تر می شود، تاریخ موعود فرا میرسد اما مجددا همان شیوه مدیریت و تعویق حقوق و بیمه ادامه پیدا می کند. انگار قرار است هربار حقوق و بیمه های معوقه به شکل طرح سوالی از سوی برخی شورانشینان مطرح شود تا تغییری در شرایط حاصل شود.

شخصا معتقدم حقوق ها باید به موقع پرداخت شود و هیچ توجیهی برای به تعویق انداختن آنها وجود ندارد و از آنجا که این حقوق و بیمه را به نوعی حق الناس می دانم در مقابل کسانی که این حق را به هر نحوی عمدا یا سهوا پایمال کنند و یا نادیده بگیرند سکوت نخواهم کرد و بنابراین چند خطی را خواهم نوشت تا در مقابل وجدانم کمی آسوده تر باشم. حالا چه این معوقات به جا مانده از گذشته باشد و چه به دلیل آماده نبودن صورت وضعیت ها باشد؛ چه این تاخیرها از سوی شهرداری باشد و چه از سوی پیمانکار و چه هر دلیل دیگر… هیچ تفاوتی ندارد در هر صورت تاخیر در پرداخت مطالبات کارکنان و زحمتکشان پذیرفته نیست.

چطور در شرایطی که بازرسی به شورای اسلامی شهر رشت در مورد آبنمای موزیکال بوستان ملت نامه ای ارسال می کند و نظر شورا را در مورد ضرورت اجرای آن جویا می شود و شورا هم با توجه به شرایط مالی امروز شهرداری رشت اعلام می کند که اجرای این آبنما ضرورتی ندارد باز هم خبرهایی از افتتاح فاز اول آن در اردیبهشت ۹۶ به گوش می رسد؟ آیا شهرداری رشت پاسخی در برابر اظهارات فرهاد شوقی مبنی بر هزینه نگهداری سالانه معادل ۲۰۰ میلیون تومان برای آبنمای پیاده راه مرکزی رشت دارد؟ اگر پاسخی ندارد و این رقم را تایید می کند آیا ضروری بود آبنمایی با چنین هزینه سنگینی در پیاده راه اجرا شود؟ بهتر نیست به جای اینکه به فکر آبنمای چند میلیاردی غیرضروری در بوستان ملت باشیم به فکر حقوق و بیمه معوقه کارکنان باشیم؟ (اظهارات را از اینجا بخوانید )

به هیچ عنوان مخالف پروژه های عمرانی و ایجاد جاذبه های گردشگری نیستم اما معتقدم باید همواره در زندگی ابتدا جیب و منابع درآمدیمان را ببینیم و بعد با برنامه ریزی و به اندازه داشته هایمان خرج کنیم و به فکر روزهای آینده هم باشیم. قرار نیست وقتی بخش عمده ای از بودجه محقق نشده است، تاوان اجرای پروژه های غیر ضروری را کارگران بدهند. اولویتی بالاتر از حقوق کارگران و بیمه آنها وجود ندارد و بعد از آن هم در خصوص اولویت های بعدی با توجه به کیفیت پایین آسفالت و وضعیت ترافیکی و همچنین مشکلات زیست محیطی حوزه پسماند در رشت بحث فراوان است که شرح آن در این مقال نمی گنجد؛ اما قطعا اولویت بعدی هرچه باشد آبنما نیست… 

۲۸ اسفند هم قرار است سومین همایش تجلیل از پاکبانان برگزار شود. هرچند اقدام پسندیده ای است اما تقریبا می توانم با اطمینان بگویم هیچ اقدامی به اندازه پرداخت بی دغدغه و به موقع حقوق و بیمه در تمام طول سال نمی تواند این زحمتکشان را شاد کند.  هنوز اعتراض خانواده های آتش نشانان به حقوق های معوقه، تجمع پاکبانان، نارضایتی کارگران فضای سبز، حقوق معوقه بازرسان خطوط تاکسیرانی، رانندگان اتوبوس و غیره از اذهان عموم مردم پاک نشده است. اگر مدیران شهری ما اینقدر به فکر اقشار آسیب پذیر هستند که برایشان همایش تجلیل برگزار کنند چرا در تمام طول سال جدیت کافی برای پرداخت به موقع حقوق و بیمه به خرج نداده اند؟ آنها که گفتند با پیگیری هایشان در کمتر از یک ماه تمامی مطالبات را به صفر  میرسانند و همانها که قرار بود با اجرای پروژه غیر ضروری تا زمان به صفر رساندن حقوق های معوقه مخالفت کنند وعده خود را فراموش کردند؟ امیدوارم امروز برخی نخواهند با برپایی چنین همایشی یک نمایش مردم پسند ارائه دهند و خودشان را از تمام مشکلات پیش آمده برای اقشار آسیب پذیر شهرداری رشت تبرئه کنند و به گرفتن عکس های تبلیغاتی در کنار پاکبانان مشغول شوند  و صد البته امیدوارم حقیقتا برای شاد کردن دل پاکبانان این همایش برگزار شود و برخی به دنبال مانور رسانه ای آن نباشند و تمام کارکنان زحمتکش شهرداری رشت با دریافت معوقات، حقوق ها و عیدی های خود که حق آنهاست به استقبال عید نوروز بروند…

 سخن در این خصوص بسیار است و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل…

*مدیر مسئول پایگاه خبری و تحلیلی حرف تازه