رئیس هیئت بوکس گیلان:

برخی با ورود به شورا ۱۸۰ درجه تغییر می کنند/ هزار تومان در شورای پنجم حمایت نشدیم/ حتی برای سالن مسابقات هم از ما پول خواستند/ کمیسیون فرهنگی حمایت ها را برای روزهای منتهی به انتخابات نگذارد/ حمایت ها عادلانه باشد

امین قاسمی پور سکوتش را شکست.

حرف تازه – با امین قاسمی پور، رئیس هیئت بوکس گیلان و مربی تیم ملی بوکس در خصوص مسائل روز هیئت بوکس به گفتگو نشستیم. ملی پوش المپیکی گیلان که در المپیک ۲۰۱۲ لندن حضور داشت این روزها ناگفته های زیادی را در دل داشت که در این گفتگو به قسمتی از آن مسائل پرداخت و سرانجام سکوتش را شکست. قهرمان ارزنده بوکس گیلان از تبعیض ها و دل شکستن ها گفت که خواندنش خالی از لطف نیست.

آقای قاسمی پور سلام. خوشحالیم که وقتتان را در اختیار ما قرار دادید. با توجه به فعالیت شما در بوکس و آتش نشانی کدام یک را سخت تر می دانید؟

با سلام. (با لبخند و تعجب) سوال سختی پرسیدید اما فکر می کنم آتش نشانی سخت تر باشد.

برویم سراغ بوکس. جایی که ماه ها و سال ها برای آن وقت گذاشتید. وضعیت ورزش بوکس در استان گیلان را نسبت به سال های قبل چطور ارزیابی می کنید؟ 

ورزش بوکس به عنوان یکی از رشته های ورزشی ریشه دار گیلان محسوب می شود. گیلان در رشته هایی مثل بوکس، فوتبال و قایقرانی زمانی از قطب های کشور بوده است. در گذشته قهرمانان بسیار خوبی داشتیم. چند سالی در زمان تعطیلی بوکس وقفه داشتیم و پس از راه اندازی مجدد افتی را در سطح کشور شاهد بودیم. پس از آن گیلان باز هم وضعیت خوبی پیدا کرد و در سطح کشوری، آسیایی، جهانی و المپیک در موفقیت ها سهیم بودیم. امروزه هم به روزهای خوب بوکس گیلان در حال نزدیک شدن هستیم. 

در سال های اخیر پشتوانه سازی خوبی در استان گیلان در رده های سنی مختلف صورت گرفته است و نتایج خوبی هم در سطح کشور به دست آمده است. کمی در این خصوص و نتایج به دست آمده برای همراهان ما توضیح دهید…

زمانی که سکان هدایت هیئت را بر عهده گرفتیم پشتوانه سازی خوبی انجام نشده بود و با فقر ورزشکار در رده سنی پایه مواجه شدیم. بازیکنانی نداشتیم که بتوانیم جایگزین مدال آوران و قهرمانان کنیم. به همین دلیل بعد از افت نسبی یکی دو ساله، سیاست گذاری کردیم و برنامه هایمان را برای سنین پایه طراحی کردیم و به رده های نونهالان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان کار کردیم. طی سه سالی که هستیم موفق شدیم در رده های سنی پایه نتایج خوبی بگیریم. یک دوره هم در سطح کشور در رده نو نهالان میزبان بودیم. در رده نوجوانان نایب قهرمانی کشور را به دست آوردیم. در رده جوانان هم توانستیم مقام سوم کشور را به دست بیاوریم. امسال هم تیم ما یکی از امیدهای کسب مقام اول تا سوم در رده های نوجوانان و جوانان هستیم. 

وضعیت بوکس گیلان در سطح کشور در رده بزرگسالان را چطور می بینید؟ به نظر می رسد پس از دوری شما از دنیای قهرمانی از روزهای اوج فاصله گرفته است… شاید باید منتظر باشیم تا ستارگانی از نسل جوان رونمایی شوند…

در رده بزرگسالان وضعیت کمی متفاوت است. بعد از اینکه بوکس سهمیه بندی شد و پس از اینکه ورزش قهرمانی را کنار گذاشتم امتیازی از گیلان کسر شد، چرا که در زمان حضورم نتایج خوبی کسب می کردم و گیلان امتیاز بالاتری به دست می آورد، در نتیجه سهمیه گیلان به ۴ سهمیه کاهش یافت. هرچند ورزشکاران خوبی داریم اما طبیعتا با ۴ سهمیه کسب عنوان در کشور کار سختی است. با حضور جوانان در آینده نزدیک در رده بزرگسالان امیدواریم که نتایج مطلوب تری کسب کنیم و وضعیت بوکس بزرگسالان را متحول کنیم. 

اخیرا شهرستان ها فعالیت خوبی در رشته بوکس به ویژه در رده های پایه تا جوانان داشته اند. رودبار، ماسال، آستارا و برخی شهرها و حتی بخش ها به جمع شهرهای مدعی همچون رشت و انزلی اضافه شدند و نتایج خوبی کسب کرده اند. رویکرد جدیدی در این هیئت حکمفرما شده است؟

در گذشته بیشترین ورزشکار بوکس از رشت و بندرانزلی بود و بیشتر نگاه ها به سمت این دو شهر بود. با توجه به اینکه می دانستیم پتانسیل خوبی در برخی نقاط استان وجود دارد با نگاه ویژه ای به شهرستان ها فعالیت کردیم و جواب گرفتیم. برخی شهرستان تا هفت یا هشت سال گذشته قدمت و فعالیت چندانی در ورزش بوکس نداشتند اما امروزه بسیار فعال شده اند و نتایج خوبی هم به دست آورده اند.

بسیاری از هیئت های ورزشی استان از وضعیت مالی و بودجه گلایه دارند. هیئت بوکس در این زمینه چه وضعیتی دارد؟ تغییر و تحولات اداره کل چه تاثیری بر این موضوع داشته است؟

یکی از مهم ترین دغدغه ها در ورزش کشور و استان گیلان مساله بودجه و حمایت ها است. در سیاست های جدید فدراسیون اعزام های بسیار بیشتری داریم. پیش از این شاید سالی دو بار اعزام داشتیم اما امروزه هر دو ماه یکبار فستیوال نوجوانان و جوانان و مسابقات و اعزام را داریم. در مجموع حدود ۲۴ اعزام در سال داریم. هزینه ایاب و ذهاب و اسکان و تغذیه بسیار بالااست. بوکس مثل فوتبال مورد توجه صدا و سیما نیست و در نتیجه جذب اسپانسر هم بسیار سخت است. فکر می کنم اداره کل ورزش و جوانان استان و شهرستان این پتانسیل را دارند حمایت کنند. پیش از این برای دریافت بودجه روابط حاکم بود و کمتر به جایگاه رشته ها نگاه می شد. بوکس به عنوان رشته المپیکی باید مورد توجه قرار می گرفت اما این نگاه وجود نداشت. تغییر و تحولات اداره کل این نگرش را تغییر داد. حضور دکتر صادقی به عنوان معاون ورزشی که هم دانش ورزش را دارند و هم ورزشی هستند نگاه ویژه ای به این مسائل دارند. خانم بخشی هم سلسله مراتب را طی کردند و به جایگاه مدیرکلی رسیدند و به همه رشته های ورزشی اشراف دارند و فکر می کنم این اتفاقات برای همه رشته های ورزشی اتفاقات خوبی باشد.

از لحاظ زیرساخت ها به نظر می رسد بوکس با فقر سالن ورزشی مواجه است. به نظر شما بوکس مظلوم واقع نشده است؟

بله. در مرکز استان گیلان و شهرستان رشت تنها یک سالن اختصاصی داریم که می توان بوکس تمرین کرد. در تمام شهرستان همین یک سالن وجود دارد. فقط یک سانس در یکی از سالن های دیگر امکان تمرین بوکس وجود دارد. هر ورزشکاری از سنگر و خمام و خشکبیجار هم بخواهد تمرین کند باید به همان سالن واقع در بازار پیرسرا بیاید که هم از لحاظ دسترسی سخت است و هم از لحاظ ترافیکی پر ازدحام است. محیط اطراف هم بازار میوه و تره بار است و حتی جای پارک هم برای ورزشکار وجود ندارد. تخلفاتی نیز در برخی موارد در اطراف سالن انجام شده است و ما با تمام این مشکلات به کار خود ادامه می دهیم. یک سالن پیر و فرسوده داریم که در شان این ورزش نیست. گاهی حتی مسئولینی به سالن آمده اند و واقعا نتوانسته اند جای پارک پیدا کنند و بازدید کنند و بدون بازدید رفته اند!

حتی شنیده بودیم که برای رنگ آمیزی دیوار این سالن نیز حمایت لازم صورت نگرفته بود. در واقع این عدم حمایت، فراتر از سالن و این مسائل است و حتی برای تجهیزات هم به نظر می رسد این هیئت مورد حمایت مناسبی قرار نگرفته است. 

بله. همینطور است. این سالن یک سالن پیر و فرسوده است که گاهی خجالت می کشیم به عنوان مثال تیم ملی را به اینجا دعوت کنیم. در اوج سرما وسایل گرمایشی نداریم و در اوج گرما وسایل سرمایشی مناسبی نداریم. بچه ها برای تمرین در این سالن زجر می کشند. یک مسئولی بازدید کرد و خودش گفت که حمایت می کنم وسایل سرمایشی خریداری شود که پس از پیگیری های فراوان برای دریافت وجه، یک اسپیلت دسته دوم برای سالن تهیه کردیم. اما وقتی تحقیقات می کنیم می بینیم ورزش هایی که در این سطح و جایگاه هم نیستند و قهرمان ندارند و برخی از آنها حتی المپیکی هم نیستند از امکانات بیشتری برخوردارند. سالن ورزشی در اختیار دارند و به رشته های دیگر اجاره می دهند و درآمد زایی می کنند. اما بوکس همین یک سالن را هم اجاره کرده است و هزینه برق و اجاره را هم می پردازد. چرا باید چنین وضعیتی وجود داشته باشد؟ به دلیل روابط؟ امیدوارم با حضور خانم بخشی این مشکلات رفع شود و جایی مناسب در شان و شخصیت بوکس در اختیار داشته باشیم و شاهد تحولی در مباحث زیرساختی باشیم.

آقای قاسمی پور به جز اداره کل ورزش و جوانان به عنوان متولی اصلی ورزش، به نظر می رسد بیشترین حمایت ها از سوی شورا و شهرداری رشت باشد. این حمایت ها را چطور ارزیابی می کنید؟

بیشتر اعضای شورا از دوستان ما هستند و زمان انتخابات برخی عزیزان را حمایت کرده ایم. اما برخی افراد زمانی که به شورا ورود می کنند ۱۸۰ درجه تغییر می کنند. دوستان دیروز خود را فراموش می کنند و شاید تنها افرادی که منفعت بیشتری برایشان دارند را می شناسند و مجددا انتخابات آینده یاد دوستانشان می افتند. البته اگر بنده از کسی حمایت می کنم نیاز به کسی ندارم. تنها می خواهم اعضای شورا از حق این رشته ورزشی دفاع کنند. نه به دنبال منافع شخصی خودم هستم و نه منابع مالی برای خودم می خواهم. حمایت عادلانه از هیئت ها و دفاع از حق هیئت بوکس را می خواهیم. 

حالا که این ظرفیت در مدیریت شهری وجود دارد از ورزش حمایت شود این حمایت ها باید عادلانه صورت بگیرد. حمایت از ورزش حمایت از سلامت جامعه است. هزینه در ورزش به نوعی سرمایه گذاری است. همه ورزش ها هم باید حمایت شوند اما این حمایت باید عادلانه باشد. در خبرها می بینیم هیئتی غیر از فوتبال چندین برابر هیئت های دیگر مورد حمایت قرار می گیرد اما ما کوچکترین حمایتی در دوره پنجم شورا نداشته ایم. طی ۱۰ ماه که از عمر شورای پنجم گذشته است هزار تومان هیئت بوکس حمایت مالی نگرفته است. با وجود اینکه بودجه ای هم برای حمایت از هیئت های ورزشی در نظر گرفته شده است و پیگیر هم بوده ایم اما کوچکترین حمایتی از بوکس صورت نگرفته است. 

از لحاظ لجستیک هم حمایتی صورت نگرفته است؟ 

قصد برگزاری مسابقاتی را در سالن آتش نشانی که زیر مجموعه شهرداری است داشتیم اما سازمان فرهنگی برای یک یا دو روز مسابقه نداد و درخواست ۵۰۰ هزار تومان تا ۱ میلیون از هیئت بوکس داشتند. در حالی که هیچ حمایت مالی هم از این هیئت نکرده بودند. این مسابقه شاید حدود ۲ هزار نفر تماشاگر را هم به سالن می کشاند و از این بین شاید ۵۰ نفر به این رشته ورزشی علاقمند می شدند و ثبت نام می کردند. ما که از حمایت صدا و سیما برخوردار نیستیم. 

وقتی اعزامی به مسابقات داریم در اختیار داشتن یک اتوبوس حمایت مالی نیست اما همین حمایت لجستیک بخشی از مشکلات هیئت را رفع می کند. دست شورای شهر در این زمینه ها باز است که یک اتوبوس در چنین مواردی در اختیار هیئت بگذارد. اینها توقعات زیادی از سوی هیئت بوکس نیست.

پیگیری هایی که برای این حمایت ها داشتید به کجا رسید؟ آیا با رشته های دیگر هم چنین برخوردی می شود؟

به هیچ جایی نرسید. ما انتظار داریم توجه ویژه ای به چنین رشته هایی صورت بگیرد. چند ماه پیش که شنیدم به فوتبال کمک شده است حقیقتا خوشحال شدم. چون همه جوانها به این رشته علاقه دارند. خودم هم بازی های تیم های فوتبال استان را دنبال می کنم. اما همین فوتبال که حمایت می شود و پخش مستقیم هم دارد در تامین اسپانسر با مشکل مواجه است. چطور انتظار داریم رشته های دیگر با اسپانسر از پس هزینه ها بر بیایند؟ آیا بهتر نیست فکری به حال مدیریت فوتبال کنیم که مدیرانی توانمند تر حضور داشته باشند و بتوانند درآمد زایی کنند؟ تیم های فوتبال، از ورزش و جوانان، استانداری، فرمانداری، شورای شهر و شهرداری، منطقه آزاد و … حمایت می شوند. 

به نظر می رسد حساسیت هایی هم روی بوکس وجود دارد. به عنوان مثال شاید برگزاری فستیوال های رشته های دیگر در پیاده راه به مراتب راحت تر از بوکس برگزار شود…

در این خصوص مذاکراتی هم داشتیم. دو سال پیگیر بوده ایم و همچنان در حد صحبت مانده است. نامه ای به شورا و شهرداری زده ایم که در پیاده راه، مسابقات جام ستارگان این رشته ورزشی زیبا را ارائه کنیم و بوکس را به مردم نشان دهیم تا از دیدن این ورزش لذت ببرند. یکی از اعضای شورا هم پیگیر این موضوع است که کمک کند. هنوز مجوزها را کسب نکرده ایم. امیدوارم بتوانیم این کار را انجام دهیم. 

اخیرا ۹ بوکسور جوان گیلان به مسابقات قهرمانی منطقه ۲ اعزام شدند. چه نتایجی در پایان مسابقات به دست آمد؟

در این مسابقات که در ۱۰ وزن طی دو روز در شهرستان اهر برگزار شد با ۹ ورزشکار عازم رقابت ها شدیم. ۴ ورزشکار گیلانی به فینال رسیدند که حاصل آن ۲ طلا و ۲ نقره بود و یک بوکسور نیز مدال برنز گرفت تا در مجموع با ۱۶ امتیاز در رده سوم قرار بگیریم. البته اینکه در یک گروه به همراه آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل و زنجان قرار بگیریم کمی شائبه ایجاد می کند. در این مسابقات حق یکی از ورزشکاران ما هم تضییع شد؛ هرچند ناداوری و یا اشتباه داوری در همه مسابقات ممکن است رخ دهد.

روند تغییر و تحولات فدراسیون را مثبت ارزیابی می کنید؟

امیدوار بودیم این تغییرات مثبت باشد و همچنان امیدواریم اما تاکنون اتفاق خاصی رخ نداده است. فردی که به ریاست فدراسیون رسیده است خود پیش از این مربی و داور و در یکی از استان ها مدیر کل بوده و انتظارات داریم کادری دلسوز و مجرب در کنار ایشان باشد. چنین اشتباهاتی که در داوری رخ می دهد نیاز به تصمیمات کارشناسی شده تر دارد. تیم ها با هزینه شخصی و امید فراوان اعزام می شوند. چنین اتفاقاتی استعداد سوزی است. اگر منجر به دلسردی ورزشکار شود چه جوابی به ورزشکار، خانواده او و جامعه خواهیم داشت؟ آقای بردبار رئیس کمیته داوران هم گیلانی است و اگر اشتباهاتی به عمد بوده است انتظار داریم برخورد قاطعی صورت بگیرد.

هیئت بوکس گیلان چه مسابقاتی در پیش دارد؟ 

بعد از این مسابقات، در حال آماده سازی تیم نوجوانان هستیم تا ماه آینده در رقابت های منطقه ای شرکت کنند و اگر موافقت شود مسابقات جام ستارگان را در ماه آینده در پیاده راه خواهیم داشت.

در میان صحبت های شما این نکته وجود داشت که حمایت های مدیریت شهری سمت و سوی ویژه ای به طرف برخی هیئت ها دارد… منظورتان را شفاف تر اعلام می کنید؟

برخی روسای هیئت ها با برخی اعضا دوستی های نزدیک تری دارند. از آقای عاقل منش به عنوان رئیس کمیسیون فرهنگی انتظار داریم نگاه شفاف تری در حمایت از هیئت ها داشته باشند و اگر قرار است حمایتی صورت بگیرد از همه رشته ها به صورت عادلانه حمایت شود و حمایت ها را برای روزهای نزدیک به انتخابات دور بعد نگذارند. شاید اگر مشاورینی ورزشی و مردمی در کنار کمیسیون بودند این مسائل پیش نمی آمد.

بازی های آسیایی جاکارتا به عنوان مربی در کنار تیم ملی حضور دارید؟

حضور بنده به عنوان مربی به همراه تیم ملی، در واقع سهمیه ای برای گیلان است و امیدواریم مسئولین اداره کل ورزش و جوانان پیگیر این موضوع باشند. نباید این کرسی را از دست بدهیم. اتفاق خوبی در پیش نیست. امیدوارم بتوانیم به این بازی ها اعزام شویم و نتیجه زحمات را ببینیم. 

ورزش حرفه ای را کنار گذاشتید؟

به طور رسمی خداحافظی نکرده ام. اما در طی این ۱۵ سال آسیب دیدگی هایی به وجود آمد. از ناحیه آرنج دست و دیسک کمر آسیب دیدگی هایی داشتم که به اجبار تمرینات سنگین را کم کردم و از دنیای قهرمانی فاصله گرفتم. اما باز هم تمرینات را به صورت ملایم تر ادامه می دهم تا اگر امکانش وجود داشته باشد در لیگ جهانی بوکس حرفه ای در صورت راه اندازی مجدد مسابقات شرکت کنم.

بهترین و بدترین خاطره ورزشی که در ذهن دارید… 

یکی از بدترین خاطرات ورزشی مربوط به ۴ سال قبل است که در بازی های آسیایی اینچئون کره جنوبی در عین ناباوری و با ناداوری دستم از مدال کوتاه ماند و متاسفانه پیگیری خاصی هم صورت نگرفت. در همان روز اتفاق مشابهی برای سعید عبدولی در کشتی رخ داد اما حمایت های به مراتب بیشتری وجود داشت. من چراغ خاموش رفتم و حقم ضایع شد. اما بدترین خاطره ورزشی به قبل از المپیک ریو برمی گردد که در آخرین مرحله کسب سهمیه المپیک باید در رقابت های لیگ جهانی حرفه ای حضور پیدا می کردم. کسانی که در این مسابقات در کشور ونزوئلا حضور داشتند برای کسب سهمیه المپیک رقابت می کردند و از ایران من و سجاد محمدپور بودیم. آقای روزبهانی هم از همین مسابقات سهمیه گرفت. به دلیل ضعف فدراسیون و نگرفتن ویزا جا ماندیم. در وزن من ۷ ورزشکار حضور داشت و ۳ نفر سهمیه می گرفتند و با یک پیروزی جواز کسب المپیک ریو را کسب می کردم و به دلیل ضعف فدراسیون اعزام نشدیم و باز هم هیچکس حمایت ویژه ای در این خصوص انجام نداد. تا دو ماه در شرایط روحی خوبی نبودم. با درصد بسیار بالا در صورت حضور سهمیه دومین المپیک را کسب می کردم. 

اما بهترین اتفاق من در ورزش سهمیه المپیک ۲۰۱۲ بود که به عنوان تنها ورزشکار گیلانی به المپیک اعزام شدم. متاسفانه در ۲۰۱۶ هم ورزشکاری از گیلان نداشتیم که امیدوارم در المپیک ۲۰۲۰ اتفاق خوبی برای ورزش گیلان رخ دهد و طلسم مدال نگرفتن از زمان نامجو بشکند. این پتانسیل وجود دارد. 

و سخن پایانی …

از سوی رئیس سازمان آتش نشانی و به طور کلی مجموعه آتش نشانی حمایت های خوبی در بحث اشتغال داشته ام و بر خلاف بسیاری از افراد و نهادها هیچ سنگی پیش پایم نگذاشتند و چه در زمان ورزش قهرمانی و چه امروز که مسئولیت هیئت بوکس و مربی گری تیم ملی را برعهده دارم همواره این مساعدت از سوی شهرداری و آتش نشانی وجود داشته است. از مجموعه آتش نشانی تشکر دارم و امیدوارم این نگاه حمایتی در همه ادارات و نهادها وجود داشته باشد. از رسانه شما هم به دلیل اینکه همواره حق را در نظر داشته و نگاه ویژه ای به هیئت هایی مثل بوکس داشته است ممنونم.