با بحران ترافیک مواجهیم و باید صبور باشیم/ تغییرات پیاپی مدیران پسندیده نیست/ بدترین خاطره ام رفتن خلیلی و بهترین خاطره ام انتخاب ثابت قدم بود

حرف تازه – با گفتگوی ویژه خبری باشگاه مجازی رشت همراهتان هستیم.

دومین میهمان این گفتگوی ویژه رضا رسولی رئیس کمیسیون حمل و نقل و ترافیک شورای اسلامی شهر رشت است که مشروح این گفتگو را در ادامه مشاهده می کنید:

با سلام به گفتگوی ویژه خبری باشگاه مجازی رشت خوش آمدید. قبل از هرچیز به سراغ سپیدرود برویم. در هفته ای که گذشت سپیدرود لیگ برتری شد و شما هم مثل هزاران عاشق این تیم در ورزشگاه بودید و البته بعد از صعود اشک شوق هم ریختید و ابراز احساسات کردید و ظاهرا صدایتان هم به همین دلیل گرفته است… از آن روز باشکوه و احساستان بگویید…

با سلام. بحث سپیدرود یکی از تعهدات بنده در انتخابات سال ۹۲ بود. جایی که در قالب ائتلاف ۷+۱ قرار بود سپیدرود به عنوان بخشی از هویت شهر رشت احیا شود. البته بنده تنها فردی بودم که این افتخار نصیبم شد از آن جمع خوب ۸ نفره در شورا حضور داشته باشم. در سال ۹۲ شرایطی فراهم شد تا در هیئت مدیره سپیدرود در خدمت این تیم باشیم. آن روز این تیم ریشه دار حتی یک برگ کاغذ سربرگ و یک مهر هم نداشت این تیم را دوستان تحویل گرفتند و ما هم در کنارشان تلاش کردیم. روزی که سپیدرود به دسته سوم سقوط کرده بود احساس کردم امیدم بسیار کم شده است.اما به هر حال در کنار هم قرار گرفتیم و همدلی برای موفقیت این تیم وجود داشت و اراده و انگیزه هواداران به خصوص در این فصل که با خلل های مدیریتی هم همراه بودیم اثر غیر قابل انکاری در این موفقیت داشت. همکاران شورا هم کمک زیادی کردند. سپیدرود و داماش دو بال هویتی ورزش این شهر هستند و فقط یک تیم فوتبال نیستند. این صعود می تواند گام موثری در راستای انسجام اجتماعی باشد و از این فرصت باید برای رسیدن به توسعه پایدار استفاده کنیم. 

در انتخابات پیش رو هم قولی برای حمایت از سپیدرود می دهید؟ برنامه ای را در نظر دارید؟ به هر حال سپیدرود به لیگ برتر رفت اما نگهداشتن این تیم ریشه دار در جایگاهی مطمئن در لیگ برتر کار آسانی نیست و نیاز به حمایت مدیران دارد.

دقیقا همینطور است. من ساعت های زیادی فکر می کردم که برای فصل بعد چه اتفاقی باید برای این تیم بیفتد. اگر سعادت باشد و در شورای آتی هم در خدمت مردم باشیم باید برنامه ویژه ای داشته باشیم. در شورای چهارم هم اساسا شهرداری را بهترین گزینه برای مدیریت سپیدرود نمی دانستم و اساسا معتقد بودم که این کار از سوی شهرداری واجب نیست و امور واجبی در شهرداری وجود دارد اما با این نگاه که کمتر ظرف اجتماعی با ظرفیت سپیدرود داریم عموما سعی کردم خرید تیم سپیدرود را در شورا جا بیندازم. 

موانع موجود برای مالکیت سپیدرود را قانونا چطور می توان از پیش رو برداشت؟

این موضوع یکسری راهکارهای مدیریتی دارد و بسیاری از شهرداری های بزرگ ایران تیم داری می کنند. یک سری ترفندهای مدیریتی دارد که خیلی پیچیده نیست. وقتی خرید تیم داماش مطرح شد با اینکه با شهرداری های تبریز و ارومیه هم مشورت کردیم نتوانستیم آن ترفندها را پیدا کنیم. کاملا در چارچوب قوانین و ضوابط است و مساله خاصی نیست. خوشحالیم که به هر حال داماش به همت همکار خوبمان در مسیر خودش قرار گرفته است.

اگر موافق باشید به سراغ حوزه تخصصی شما یعنی ترافیک برویم. شاید آنچه امروز به عنوان خروجی ترافیکی شورای چهارم در بحث ترافیکی دیده می شود صرفا زیرگذر شهیدان لطفی باشد اما به هر حال اقدامات و طرح های زیربنایی دیگری هم وجود داشته است که پیشرفت خوبی هم داشته اما هنوز به نتیجه نرسیده است. کمی از اقدامات و دستاوردهای ترافیکی شورای چهارم برای مردم بگویید و اینکه مهم ترین اولویت ها و برنامه های ترافیکی خود را در صورت حضور در شورای پنجم در چه مواردی می بینید؟

در شورای چهارم چند رویکرد را در مباحث ترافیکی دنبال کردیم. اگر فقط در مورد محورها بخواهیم صحبت کنیم مهم ترین محور بحث پیاده مداری است. به این معنی که اگر شخصی قصد دارد از منزل به مقصدی برود الزاما گزینه اش استفاده از وسیله حمل و نقل شخصی نباشد. نه به این معنی که پیاده برود و برسد. وسایل نقلیه ای در اختیار باشد تا آن سفر را در زمان مناسب انجام دهد. در این راستا سعی کردیم علاوه بر بهبود معابر پیاده ما در سطح شهر رشت و اجرای سنگفرش جدید، اجرای پل های عابر پیاده و معابر عمود بر مسیر موجود و پیاده راه و در کنار آن توسعه و بهبود سیستم های حمل و نقل همگانی و نیمه همگانی بوده است و سعی کرده ایم به این سمت حرکت کنیم که سیستم حمل و نقل عمومی توسعه پیدا کند و سیستم حمل و نقل نیمه عمومی هم با عمومی ارتباطات خوبی داشته باشد. به هر حال نقاط ضعفی در حوزه های مختلف داشته ایم. اتوبوس های بسیار کمی داشتیم و همان هم فرسوده بود. از سال ۸۷ چیزی به ناوگان حمل و نقل عمومی اضافه نکرده بودیم. در مینی بوس رانی از لحاظ موتوری نقاط ضعف زیادی وجود داشت. استهلاک بالایی دارند. در حوزه تاکسیرانی ناوگان ما شاید دو برابر تعداد ناوگان مورد نیاز باشد. در مقطعی سواری ها را به تاکسی ها اضافه کردیم اما از اضافه شدن مسافربرهای شخصی جدید جلوگیری نکردیم و مشکلات زیادی به وجود آمد. در شهری با این وسعت انتظار زیادی است اگر بخواهیم پلیس با حضور فیزیکی روی مباحث ترافیکی کنترل داشته باشد. در رویکرد سوم توسعه نظارت تصویری را در نظر گرفتیم و مرکز کنترل ترافیک را راه اندازی کردیم. توسعه زیرساخت های آی تی را داشتیم. شش مسیر انبوه بر را در راستای توسعه حمل و نقل همگانی طرح و تصویب کردیم و امروز از این شش مسیر فقط یک مسیر اجرا شده است و شاید به دلیل نواقص اجرایی است. سه مسیر اتوبوس است و سه مسیر تراموا است و هدف و افق ما توسعه تراموا در کل سطح شهر است. اگر چه وجود تراموا وجود اتوبوس را نفی نمی کند. بحث شهر هوشمند بسیار پیشروانه است و در ده سال گذشته بسیاری از زیرساخت های ترافیکی از حالت سخت افزاری به نرم افزاری تبدیل شده است و در آینده بیشتر خواهد شد. پیاده راه بافت مرکزی یک اتفاق ترافیکی در راستای بحث پیاده محوری است و در داخل تمام متن های علمی پیاده راه را ی اتفاق ترافیکی می دانند. مشکلی در خط ویژه خیابان امام وجود دارد اما من به این خط اعتقاد دارم. البته معتقدم اگر شبکه تکمیل بشود این یک اتفاق بزرگ برای شهر ما خواهد بود. اگرچه توسعه شبکه راه ها را نفی نمی کنم اما این موضوع به دلیل تنگناهای اقتصادی در کوتاه مدت اتفاق نمی افتد. به لحاظ ترافیکی کار ما نیاز سنجی است. اجرای آن توسعه مباحث عمرانی و مالی دارد. 

شاید به دلیل همین عقب ماندگی های سال های گذشته و همینطور محدودیت منابع مالی است که علی رغم تزریق نگاه علمی به مسائل مدیریت شهری سرعت پیشرفت طرح های ترافیکی بسیار کم است…

مشکل ترافیکی ما اساسا به دلیل ناهنجاری های شهرسازی است. زمانی که بدون حساب و کتاب تخلفات گسترده را آزاد گذاشتیم تراکم جمعیتی آنقدر بالا رفت که راه حل های موجود بسیار سخت جواب می دهد. امروز با بحران ترافیک مواجه هستیم و طبیعتا در این شرایط باید کمی صبور باشیم.

یکی از انتقادات همیشگی مردم که حتما شما هم با آن مواجه بوده اید کیفیت بسیار بد آسفالت در برخی نقاط شهر است. متاسفانه روز به روز هرچه جلوتر می رویم امید به بهبود کمرنگ تر می شود. در چهارساله دوم در صورت حضور در شورا چه برنامه ای برای تغییر این وضعیت دارید؟

در چهار سال هم حرف زیادی برای گفتن داشتیم. در سال اول بحث نهضت آسفالت مطرح شد. شاید یک مقداری نگاه کمی داشت. اما در پس آن نگاه کیفی هم وجود داشت. چند جلسه داشتیم. در آن جلسات از بهترین چهره های علمی استان در حوزه روسازی بهره بردیم. بسیاری از مشکلات به زیرسازی ها برمی گردد. برخی مسیرها را در چهار سال دوبار روکش کردیم و مثال آن بلوار گیلان است. اما پس از مدتی کیفیت مطلوبی ندارد. در بحث تامین آسفالت باید بپذیریم در مجموعه شهرداری آسفالت خیلی کیفی تولید نمی کنیم. نحوه اجرا، نوع قیر، حرارت آسفالت، تجهیزات و امکانات از دیگر موارد است. حتی در بودجه تاکید کردیم ماشین آلات از کارخانه معتبری تهیه شود و حتی قرارداد هم بستیم اما تنگناهای اقتصادی اجازه نداد. طبیعی است با دستگاه های قدیمی کیفیت پایین می آید. بحث سوم طرح روسازی است که باید دچار تحول در نگرش شود و باید متناسب با همان خیابان طرح بدهیم و بحث بعدی نگهداشت و تضامین است. مورد آخر آموزش است که لکه گیری، برفروبی و غیره چگونه است. 

دوره ضمانتی که در قراردادها دیده می شود تا جایی که بنده اطلاع دارم یک ساله است و در صورت حفاری از بین می رود. گاهی مواقع شاهدیم مدیریت شهری در کمتر از یکسال اقدام به حفاری می کند…

بخض عمده ای از حفاری ها به پروژه جمع آوری آبهای سطحی برمی گردد که این حفاری به زیرساخت ها کمک زیادی کرد. در طول این ۴ سال حدود ۲۰۰ میلیارد برای آب های سطحی هزینه کردیم. طبیعتا از این پس نیاز شهرداری به حفاری کمتر خواهد شد. مساله بنده صرفا حفاری نیست. بخش زیادی به کیفیت خود آسفالت، زیرسازی ها، ضخامت بر میگردد. 

کمی فضا را عوض کنیم. بهترین و بدترین خاطره شما از شورای چهارم چه بود؟ تقابل های همیشگی شورای چهارم را چطور می بینید؟

قبل از ورود به شورا سالها کار اجرایی کرده بودم اما شورای چهارم تجربه بسیار متفاوتی بود. تصور نمی کردم بخش زیادی از انرژی صرف کارهای سیاسی شود. اما باید بپذیریم کار شورایی و جمعی مجموعه ای از تضادهاست. اگرچه من آرزو می کردم انرژی کمتری از ما از شهر از شهرداری و از مردم گرفته شود. آسیبی که شهر از جدال های بی دلیل دید آسیب بسیار بزرگی بود. مسیری رو به پیشرفت و توسعه طی می شود اگر چه انتقاداتی نیز وجود دارد. معتقدم اگر این جدال های بی مورد اتفاق نمی افتاد در نقطه بسیار بهتری بودیم. در مورد خاطره ، یک بحثی مطرح می شود که رسولی با شهردار وقت موافق است. خاطره من این موضوع را تشدید می کند چون بدترین خاطره من استیضاح آقای خلیلی بود و در میان خاطرات خوب که زیاد هم بوده است و صعود سپیدرود به لیگ برتر یکی از آنها بود ؛ اما بهترین خاطره اجماع همکاران در انتخاب یک فرد تحصیلکرده رشتی با سابقه اجرایی خوب به عنوان شهردار رشت بود. اینکه چرا موافق بودم به این خاطر است که بزرگترین آسیب شهر را بی ثباتی در راس مدیریت شهری می دانستیم؛ اگرچه تغییرات پیاپی در مدیران میانی هم اتفاق پسندیده ای نیست. تا یک جایی تغییرات قابل صحبت است و هدفی را دنبال می کند. کسی که در مسئولیتی قرار می گیرد باید خودش را آماده کند تا تفاوت ها با زیر مجموعه ها را تحمل کند. این یک انتقاد به عملکرد آقای دکتر ثابت قدم است. کسی نمی تواند انکار کند. چه خوب است فردی را برای چهار سال انتخاب کنیم و از ابزار قانونی موجود برای کانالیزه کردن مسیر حرکت آن شخص استفاده کنیم. گاهی ابزارها را نادرست استفاده کردیم. 

احتمالا در انتخابات پیش رو برخی از لیست ها از شما حمایت می کنند. شما به لیست های قومیتی، لیست های سیاسی اصلاح طلبی و اصولگرایی و یا لیست های حامیان و یا مخالفان یک شخص معتقدید؟

شهر رشت از گذشته از تنوع های قومیتی بهره مند بوده است. این تنوع تا جایی خوب است که تمام توان قومیت ها در مسیر کانالیزه شدن به سوی توسعه شهر هدایت شود. این که رویکردی وجود دارد لیست هایی مبتنی بر قومیت را شکل بدهد اگر این لیست غیر رشتی باشد پذیرفتن آن چندان جالب نیست. اگرچه این حق برای همه شهروندان وجود دارد تا مسیر مورد علاقه خودشان را طی کنند. به دلیل نبود برنامه ریزی مناسب، نتوانسته ایم انرژی قویمت ها، اصناف و اقشار مختلف را در مسیر توسعه همسو کنیم و این ضعف ما بوده است. به هر حال شکل گرفتن لیست ها بر اساس اولویت می تواند منافع شهر را تحت الشعاع قرار دهد مگر آنکه قومیت اصلی این شهر باشد.بنده امروز بیش از هرچیز یک فعال اجتماعی هستم و ترجیح می دهم در لیست های اینچنینی قرار بگیرم که اقشار اجتماعی از آن حمایت کنند. گرایش سیاسی بنده مشخص است. سالها عضو حزب کارگزاران بوده ام و در دوره ای در شورای مرکزی این حزب بوده ام و از همان سالهای اول راه اندازی حزب در آن عضویت داشته ام. به عنوان یک مهندس توسعه گرا هستم و رشتی بودن هم این موضوع را تشدید می کند. فکر می کنم در جای درستی قرار گرفته ام. اساسا در شورای شهر به این خاطر که باید حقوق شهروندی را مبنای تصمیمات قرار دهیم اگرچه ممکن است از گرایشات مختلف در کنار هم قرار بگیریم اما برنامه ریزی و تصمیم گیری را برمبنای عدالت اجتماعی پیش می بریم. شاید فرصت ها مساوی نباشد اما باید عادلانه باشد. از سوی دیگر بنده معتقدم باید به شهر وقت داد تا اختلافات را کنار بگذارد. سعی کرده ام از شهردار حمایت کنم و در واقع حمایت من از شهردار حمایت از شهر است. مدیر اجزایی خوب و قابل قبولی است اما احیانا اگر تغییر مسیری رخ می دهد ما باید جلوی آن را بگیریم. اما معتقدم زمان مناسبی برای یک کاندیدا نیست که بگوید شهردار ما که باشد و یا که نباشد. بنده امروز فکر می کنم ثابت قدم می تواند در کنار شورایی با چارچوب عقلانیت و با نظارت مناسب بر عملکرد شهردار می تواند برای شهر ما شهردار خوبی باشد اما ممکن است فردی ملی بیاید و در آن شرایط نباید چنین فرصتی را از شهر گرفت. همه باید اهدافمان را روی عقلانیت و توسعه بگذاریم. موارد زیادی را می توانم مثال بزنم که در مسیر عقلانیت و توسعه حرکت نشده است. مثلا در مقطعی می توانستیم با ۱ میلیارد و پانصد سپیدرود را بخریم و امروز قیمت این تیم به بالای ۱۰ میلیارد رسیده است. از محور عقلانی هم گاها خارج شده ایم. 

به عنوان سوال آخر آیا ادبیاتی که در مدیریت شهری رشت ورود کرده است را در خور شان مردم این شهر می دانید؟ البته این ادبیات به هر دو جناح همیشگی مربوط می شود و در هر جناح افراد و مواردی بوده اند که توهین ها و ادبیات ناپسند و گاها عجیب و غریبی را به کار برده اند…

یکی از تعجب های من در سال اوا این بود که برایند مدیریت شهری را نسبت به آنچه در ذهنم بود متفاوت دیدم. من دقیقا نمی دانم کدام بخش از این ادبیات را مد نظر دارید. شاید در مواردی اصلا لزومی نداشت مردم برخی مسائل را بشنوند. بنده سعی کرده ام هیچوقت از چارچوب ادب خارج نشوم اما هرچند توجیه پذیر نیست باید از خود طرفین پرسید که چه چیزی باعث شده است که چنین ادبیات سخیفی را به کار ببرند. در هر صورت قابل توجیه نیست. در هر صورت این مردم هستند که متضرر می شوند.

و سخن آخر با مردم…

در چهار سالی که افتخار داشتم در خدمت مردم باشم سعی کرده ام آنچه را صحیح می دانستم عمل کنم و قطعا نقاط شعفی داشتیم و من برای همه این نقاط ضعف از محضر مردم بزرگ شهرمان عذرخواهی می کنم. اگر کار مثبتی هم انجام داده ام چیزی جز وظیفه نبوده است. امیدوارم انتخاب ملی و پارلمان محلی که پیش رو داریم در نهایت منجر به این بشود که اتفاق خوبی برای شهر رشت رقم بخورد و شهروندان در رشت آرام تر و زیباتری و توسعه یافته تری زندگی کنند و فردای رشت زیباتر از امروز باشد. ضمن اینکه روز جوان را هم تبریک می گویم و بزرگترین سرمایه بنده در زندگی جوانانی هستند که در دانشگاه با آنها سر و کار دارم و معاشرت می کنم. 

اجرا : بهنیا ثابت رفتار

کاندیدا ها، مسئولان و فعالان سیاسی علاقه مند می توانند در این گفتگو ویژه خبری شرکت کنند.
جهت هماهنگی روز و ساعت گفتگو با شماره ۰۹۱۱۱۳۰۶۲۴۰ – بهادر سبحانی پور تماس حاصل فرمایید.
انتخابات ۹۶ انتخابات فضای مجازی