بازندگان و برندگان بزرگ انتخابات در گیلان !

به گزارش قلم آزاد، چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با پیروزی مسعود پزشکیان و انتخاب وی به عنوان نهمین رئیس جمهور ایران به پایان رسید؛ انتخاباتی که البته فرایند اجرایی آن، بازندگان و برندگان بزرگی هم در گیلان داشت. در ادامه نگاهی به بازندگان و برندگان بزرگ انتخابات در گیلان خواهیم داشت.

گیل خبر نوشت: از استاندار و برخی مسئولان اجرایی استان که باید اصل بی‌طرفی را رعایت می‌کردند و نکردند، تا اکثر نمایندگان مجلس و شهرداران و اعضای شورای شهرهای بزرگ گیلان که از کاندیداهای کم اقبال در میان مردم در دور اول و دوم انتخابات ریاست جمهوری حمایت کردند و حتی در برخی موارد، بی‌اخلاقی پیشه کردند را باید بازندگان بزرگ این انتخابات نامید.

این افراد که غالبا در دور اول از محمدباقر قالیباف و در دور دوم از سعید جلیلی حمایت کردند، با محافظه کاری، به خیال خود پشت سر کاندیدای مطمئن و کم ریسکی ایستادند که پیروزی‌اش قطعی به نظر می‌رسید، اما منتخب مردم گیلان و ایران، کاندیدای دیگری بود.

اسدالله عباسی استاندار گیلان اگرچه نامه حمایت خود از جلیلی را با وجود انتشار در خبرگزاری رسمی دولت (ایرنا)، تکذیب کرد، اما رفتار و گفتار برخی فرمانداران و مسئولان اجرایی منصوب وی در حمایت از قالیباف و جلیلی، باعث خدشه‌دار شدن اعتماد افکار عمومی به آنان شد.

هرچند که این حمایت‌ها کارساز نبود و مسعود پزشکیان حتی در زادگاه استاندار و معاونین و منصوبان وی هم رای بالاتری بدست آورد.

از سوی دیگر، اکثر نمایندگان گیلان هم که در دور اول انتخابات، سینه چاک قالیبافی بودند که با وجود حمایت تمام قد نمایندگان، کمتر از ۱۴ درصد آرای رای‌دهندگان را بدست آورد، در دوم هم از جلیلی حمایت کردند تا نشان دهند که چه فاصله فکری عمیقی میان آنان و مردم حوزه‌ انتخابیه‌شان وجود دارد؛ جالب توجه است که پزشکیان در هر ۱۷ شهرستان استان گیلان توانست حائز بیشترین آرا شود.

از میان نمایندگان فعلی گیلان، با وجود تمام انتقاداتی که به مهدی فلاح، نماینده مردم رشت در مجلس وجود دارد، شاید بتوان تنها او را که برخلاف همکاران خود از کاندیدایی به کاندیدایی دیگر کوچ نکرد و از ابتدا تا انتها در حمایت از جلیلی، ثابت قدم ماند، در میان بازندگان بزرگ انتخابات قرار نداد.

از سویی دیگر، شکست بزرگ جلیلی در دور دوم در تمام شهرستان‌های گیلان علی‌رغم حمایت اکثریت نمایندگان مجلس دوازدهم که به تازگی در انتخاباتی کم‌رمق به مجلس راه پیدا کرده بودند، شائباتی که برخی کارشناسان در خصوص خرید و فروش آرا در انتخابات اخیر مجلس مطرح کرده بودند را پررنگ کرده است.

همچنین بسیاری از شهرداران از جمله یکی از شهرداران شهرهای بزرگ استان که به طمع رسیدن به جایگاه استانداری، همه امکانات و افراد خود را در حمایت از رقبای اصلی پزشکیان در دور اول و دوم بسیج کرد، به همراه اکثر اعضای شورای شهرهای بزرگ گیلان در این انتخابات بیکار نماندند و با اشتباهات محاسباتی خود همچون سایرین، تمام قد پشت سر کاندیداهای بازنده انتخابات قرار گرفتند تا فاصله آنان نیز با مردم عیان شود.

با این حال، اگرچه بتوان رای و حتی حمایت از کاندیدای شکست خورده انتخابات ریاست جمهوری را اشتباه محاسباتی نمایندگان و مسئولان دانست، اما برخی بی‌اخلاقی‌ها و توهین و تهدیدهای صورت گرفته نسبت به دهیاران و تهدید به ردصلاحیت آنان در انتخابات آتی، مواردی است که نمی‌توان به راحتی از کنار آن‌ها عبور کرد.

در میان حجم انبوه بازندگان فرایند انتخابات در گیلان، شاید بی‌انصافی باشد که از دستگاه قضایی، رئیس کل دادگستری گیلان، دادستان مرکز استان و اکثر شهرستان‌های استان، معاونت پیشگیری از وقوع جرم و.. که با حفظ کامل بی‌طرفی، به دقت به رصد فرایند انتخابات پرداختند، به عنوان برندگان این انتخابات در گیلان نام نبرد.

همچنین الیاس حضرتی نماینده ادوار رشت، هادی حق شناس نماینده اسبق بندرانزلی، غلامعلی جعفرزاده نماینده ادوار رشت، محمدمهدی افتخاری نماینده اسبق فومن و شفت، ابوذر ندیمی نماینده اسبق لاهیجان و محمدحسین قربانی نماینده اسبق آستانه اشرفیه از معدود نمایندگان ادوار مجلس در گیلان بودند که با حمایت از پزشکیان، می‌توان نامشان را در میان برندگان این انتخابات قرار داد.

همه جوانان، صاحب‌نظران و نخبگانی هم که از همان ابتدای انتخابات، با علم به احتمال شکست پزشکیان، تمام قد پای کار او ماندند و هزینه‌های باخت احتمالی را به جان خریدند، از جمله مهم‌‌ترین برندگان این انتخابات هستند.

چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با همه بالا و پایین‌های خود، می‌تواند درسی بزرگ و یک تلنگر مهم به تمام مدیران و مسئولان استان و نمایندگان مجلس باشد که منافع شخصی و گروهی خود را فدای منافع عموم نکنند و خواست و صدای اکثریت را بشنوند؛ چه اکثریتی که به تغییر وضع موجود رای دادند و چه اکثریتی که آنچنان از شرایط ناراضی هستند که حتی به پای صندوق آرا نیامدند.