بازنده بزرگ شورای پنجم رشت چه کسی است؟

اختصاصی حرف تازه – بهنیا ثابت رفتار : انتخابات هیئت رئیسه شورای شهر رشت بر خلاف سال های گذشته جذابیت چندانی برای شهروندان نداشت اما در این شرایط نیز شاید برایتان این سوال پیش آمده باشد که بازنده بزرگ شورای پنجم چه کسی است؟

بد نیست نگاهی به وضعیت اعضای شورا در سال چهارم داشته باشیم تا شاید به پاسخ این سوال دست یابیم:

۱-احمد رمضانپور نرگسی:

ژنرال صبور اصلاح طلبان گیلان سرانجام در سال چهارم مزد صبر و شکیبایی خود را گرفت و به ریاست شورا دست یافت. او که سابقه دو دوره حضور در مجلس شورای اسلامی را در کارنامه دارد و در انتخابات شورا نیز بالاترین رای را به خود اختصاص داده بود در روی کار آمدن ناصر حاج محمدی شهردار رشت نیز نقش به سزایی به همراه طیف شش نفره داشت هرچند در ماه های اخیر و به خصوص در روند استیضاح اخیر، نشانه هایی از دور شدن حاج احمد از حاج محمدی دیده شد. با این حال او در سال چهارم به عنوان رئیس شورا، منتخب اول مردم در انتخابات شورا و کسی که نقش مهمی در شهردار شدن حاج محمدی داشته است یکی از قدرتمند ترین اعضا خواهد بود.

۲-فرهام زاهد:

او در انتخابات هیئت رئیسه سال چهارم شورا نایب رئیسی خود را تکرار کرد و برای دومین سال پیاپی با این مسئولیت در شورا حضور خواهد داشت. زاهد که در ماه های گذشته به عنوان یکی از اعضای طیف شش نفره (رمضانپور، حاجی پور، زاهد، عبدالهی، جذب و علیپور) نقش مهمی در حضور حاج محمدی در راس شهرداری رشت داشت اکنون تیغ تیز انتقاداتش متوجه شهردار رشت است و از جدی ترین مخالفان او به شمار می رود. با این حال او به واسطه نایب رئیسی شورا و همچنین ارتباط حزبی و اصلاح طلبانه خود با افرادی چون احمد رمضانپور نرگسی، اسماعیل حاجی پور و بهراد ذاکری جایگاه قابل اتکایی دارد هرچند شاید دیگر در شهرداری رشت تاثیرات مشورتی چندانی نداشته باشد و قدرت او به حوزه نظارتی شورا محدود شود.

۳-بهراد ذاکری:

او که روزگاری به عنوان نقطه مقابل احمد رمضانپور در شورا شناخته می شد و ریشه گلایه هایش به زمان حضور شکریه و اصلاح قوانین و عدم حمایت رمضانپور از حضور او در شورا برمی گشت حالا به تعامل بهتری با هم طیفان سیاسی خود دست یافته است و با دبل مسئولیت در انتخابات هیئت رئیسه وضعیت متفاوتی را نسبت به سال های گذشته تجربه می کند. ذاکری در سال پایانی شورا به عنوان خزانه دار و سخنگوی شورا فعالیت خواهد کرد. هرچند ارتباط نزدیکی با شهردار رشت ندارد اما به وضعیت خود در شورا سر و سامان داده است.

۴-محمدحسن علیپور: 

شاید زمانی که پا به شورا گذاشت کمتر کسی تصور می کرد او به یکی از ارکان ثابت هیئت رئیسه تبدیل شود اما او در سال چهارم نیز به عنوان منشی به عضویت هیئت رئیسه شورای شهر رشت در آمد تا پوکر علیپور در مسئولیت منشی شورا رقم بخورد. او که در ماه های اخیر حواشی مختلفی را تجربه کرده است یکی از اعضای فراکسیون شش نفره در زمان انتخاب حاج محمدی بود هرچند امروز جایگاه سابق را نزد شهردار ندارد.

۵-اسماعیل حاجی پور: 

رئیس سال سوم شورا که مدتی قبل اعلام کرد قصد کاندیداتوری برای ریاست شورا ندارد امروز هرچند به عضویت هیئت رئیسه در نیامده است اما باید گفت همچنان جایگاه یک فرد برنده را در شورا دارد. چرا که یاران او یعنی رمضانپور، زاهد و حتی بهراد ذاکری در هیئت رئیسه حضور دارند و برندگان سال چهارم شورا بوده اند. حاجی پور کهنه کار نیز یکی از اعضای فراکسیون شش نفره و از افراد بسیار موثر در انتخاب حاج محمدی بود و اکنون نیز در موضع تقابل کامل با او قرار ندارد هرچند انتقاداتی را مطرح می کند.

۶-حامد عبدالهی:

شک نکنید امروز ویژه ترین جایگاه نزد شهردار رشت متعلق به حامد عبدالهی است؛ کسی که از همان ابتدا به عنوان یکی از اعضای فراکسیون شش نفره در آمدن حاج محمدی نقش داشت و پس از آن نیز با حمایت همیشگی موضعی ثابت و پایدار در قبال شهردار نشان داد. در جریان استیضاح شهردار رشت بیانیه ۴ عضو شورا (عبدالهی، رسولی، شیرزاد و عاقل منش) نشان داد که در واقع این ۴ عضو تصمیم صددرصدی خود مبنی بر ضرورت ادامه کار حاج محمدی را گرفته اند. شاید اگر این اتحاد ۴ نفره شکل نمی گرفت در روزهای پس از آن نامه مخالفان استیضاح هرگز به ۷ نفر نمی رسیدند بنابراین باید گفت از آن فراکسیون ۶ نفره در حساس ترین روزها تنها حامد عبدالهی باقی مانده بود هرچند بعد ها افراد دیگری اضافه شدند. او در هیئت رئیسه شورا جایگاهی را به دست نیاورد و حتی در رقابت خزانه داری نیز مغلوب ذاکری شد اما او اگر در شورا به ظاهر شکست خورد در شهرداری بزرگترین برنده رویدادهای اخیر بود. کسی که روزگاری صلاحیتش برای حضور در راس شهرداری رشت احراز نشد و حالا تبدیل به نزدیک ترین عضو به شهردار شده است.

۷-رضا رسولی: 

او که دومین دوره حضورش در شورا را تجربه می کند و تجارب این دوره ۷ ساله تصمیمات او را به مراتب پخته تر از گذشته کرده است یکی از افرادی بود که در سخت ترین روزهای شهردار، با اعتقاد به ضرورت ثبات در مدیریت شهری در شرایط فعلی، به حمایت از حاج محمدی پرداخت. اکنون حاج محمدی نیز با درک شرایط متزلزلی که توسط برخی شورانشینان برایش ایجاد شده است بی تردید به اهمیت نامه حمایتی ۴ عضو شورا پی برده است و همین موضوع می تواند به ارتقای جایگاه و قدرت رسولی در مجموعه شهرداری کمک نماید. شاید اگر آن روز جمع حامیان قطعی او از ۴ نفر به ۳ نفر کاهش پیدا می کرد امروز سرنوشت دیگری برای شهرداری رشت رقم خورده بود.

۸-محمدحسن عاقل منش:

او تنها ریش سفید شورای پنجم بود که هیچگاه نتوانست به ریاست شورا دست پیدا کند. عاقل منش که یکی از پیشکسوتان شورا و از نمایندگان ادواری مردم رشت در پارلمان محلی به شمار می رود هرچند در رقابت ریاست با رمضانپور تنها ۲ رای کسب کرد اما او نیز به عنوان یکی از ۴ حامی قطعی شهردار جایگاه خود در شهرداری را به نوعی تثبیت کرده است. 

۹- فاطمه شیرزاد:

سالها بود به حضور او در هیئت رئیسه به عنوان منشی یا سخنگو عادت کرده بودیم اما این بار حاضر نشد برای این مسئولیت اعلام کاندیداتوری کند. شاید مرزبندی اعتقادات سیاسی او مهم ترین عامل در این تصمیم بود شاید هم علل دیگری وجود داشت. هرچه بود شیرزاد این بار در دوره دوم حضورش در شورا، خودش تصمیم به عدم حضور در هیئت رئیسه گرفت. با این حال او نیز همچون رسولی و عاقل منش با قرار گرفتن در کنار حامد عبدالهی در ادامه حضور ناصر حاج محمدی به عنوان شهردار نقش مهمی ایفا کرد.

۱۰- حجت جذب:

او که در دوره گذشته شوراها یکی از مهره های کلیدی در برکناری ثابت قدم از راس شهرداری رشت بود در این دوره و در روزگاری نه چندان دور قرار بود شهردار رشت شود هرچند او نیز در نهایت همچون حامد عبدالهی در این راه ناکام بود. جذب پس از آن، یکی از عوامل موثر طیف شش نفره در روی کار آمدن حاج محمدی شد اما او نیز اکنون همچون فرهام زاهد یکی از منتقدترین اعضا نسبت به عملکرد شهردار رشت است تا جاییکه نزدیک بود زمینه ساز برکناری او شود. حالا جذب را باید یکی از مغضوبین حاج محمدی دانست که در هیئت رئیسه نیز جایگاهی را به دست نیاورد. بنابراین او را باید نخستین بازنده جریانات اخیر نامید.

۱۱- سید امیر حسین علوی:

او بزرگترین بازنده شورای پنجم است. شخص او مهم ترین عامل در شکست های پیاپی بوده است و درواقع بیشترین آسیب را خودش به خودش زده است. کسی که پس از روند رو به رشدش در دوره چهارم، انتخابات شورای پنجم را بدون حضور در لیست دو جناح با رای قابل اعتنایی پشت سر گذاشت و در ابتدای حضورش با وجود ریش سفیدانی چون احمد رمضانپور، اسماعیل حاجی پور، محمدحسن عاقل منش و جلال الدین شکریه با ۷ رای به عنوان رئیس شورا برگزیده شد. او حتی در سال دوم نیز ریاست شورا را تکرار کرد و تا میانه راه دوره پنجم موفق ترین عضو شورای شهر بود. افکار عمومی آماده حضور او در انتخابات مجلس شد و بسیاری از افراد او را رقیب جدی نمایندگان پیشین می دانستند. اما شاید ریاست، او را مغرور کرد و مشورت پذیری او را به کمترین حد ممکن تنزل داد.

او رفته رفته جمعی از یارانش را از دست داد و به جای استعفا و تمرکز بر انتخابات مجلس، بر مخالفت با شهردار شدن عبدالهی و جذب و دیگران اصرار ورزید. این آغاز دوران سقوط سلطان بی رقیب دو سال نخست شورا بود و نتیجه آن شد که در زمان استعفایش، اکثریت شورا زمان تلافی را مناسب دیدند و با غیبت هایشان اجازه استعفا و حضور در انتخابات مجلس را به او ندادند. او حتی در حمایت از عظمتی نیز توفیقی به دست نیاورد.

در ادامه علوی اصرار به مخالفت و برکناری حاج محمدی داشت و در این راه زاهد و جذب و تا حدودی ذاکری را با خود همراه می دید. همزمان با این تلاش ها شنیده های غیررسمی حکایت از علاقمندی او به شهردار شدن داشت. شنیده هایی که اگرچه هیچگاه به طور رسمی تایید نشد اما چندان هم دور از دسترس نبود چرا که نگاه واقع بینانه به نحوه ادامه کار حاج محمدی نشان می دهد او با رای شکننده ۴ یعنی تنها یک رای بیشتر از نقطه برکناری، ماندگار شد و وقتی اعضا از برکناری او ناامید شدند تعدادی از آنها خواهان خارج شدن استیضاح از دستور جلسات شورا شدند.

اکنون شورا به سال پایانی خود رسیده و سید امیرحسین علوی نه در هیئت رئیسه شورا و نه در شهرداری در قدرت نیست اما تنها یک مورد او را امیدوار می کند. او به واسطه عدم حضورش در اکثریت نتوانسته در تصمیمات شهری آنچنان تاثیرگذار باشد و در نتیجه عملکرد ضعیف دوره پنجم شاید کمتر از همه به نام او نوشته شود. بنابراین او در بین شورانشینان ، بازنده بزرگ امروز شورا است و شاید یکی از برندگان فردا باشد…

۱۲- مردم شهر رشت

با همه اینها حتی علوی هم نمی تواند به اندازه مردم رشت لقب بازنده بزرگ را به خود اختصاص دهد و باید گفت تمام این تقابل ها و درگیری ها که به مراتب فراتر از اختلاف نظرهای کار شورایی بود یک نتیجه داشت و آن هم سنگ اندازی در مسیر توسعه رشت و شکست دادن مردم بود! لحظه ای شک نکنید که بزرگترین بازنده شورای پنجم مردم رشت بوده اند که نمایندگانشان ۷ انتخاب شهردار و سرپرست را در سه سال تجربه کرده اند و همچنان برخی به جای کار و توسعه شهر به دنبال تغییر شهردارند!

شورای پنجم شورایی است که تا سال سوم، هیچ پروژه بزرگی را برای مردمش به یادگار نگذاشت و به محض ورود قرارگاه خاتم به منظور آغاز پنج پروژه بزرگ، طرح استیضاح را مطرح کرد. شورایی که ادعای شفافیت داشت اما بیشترین جلسات غیرعلنی و ممنوعیت ورود خبرنگاران را رقم زد. شورایی که نه تنها در زمینه عمرانی، بلکه در زمینه های فرهنگی نیز عقب گرد داشت و ارتباط و اعتماد شهروندان را تا حدود زیادی از دست داد.

تا این لحظه بازنده بزرگ شورای پنجم رشت مردم نجیب و صبور این شهر بوده اند اما امیدواریم در سال پایانی روند دیگری از سوی شورانشینان طی شود و روزهای بهتری برای این شهر رقم بخورد…

بازنده بزرگ شورای پنجم رشت چه کسی است؟