اگر به لیست اصولگرایان اعتقاد داشتند چرا خودشان انصراف ندادند ؟

حرف تازه (تی تی خبر سابق) : بعضی کاندیداهای منتسب و متمایل به جریان اصولگرایی که در دور اول انتخابات شکست خوردند به تازگی حمایت خود را از لیست اعلام نشده ائتلاف اصولگرایان در یکی از شهرهای کشور اعلام کردند. این اعلام حمایت از کاندیداهای باقیمانده و دعوت به شرکت در انتخابات فی نفسه اشکالی ندارد و اتفاقا امری طبیعی و درست است. اما بعضی اظهارات و سخنان از سوی همین افراد برجای مانده است که این اعلام حمایت ها را دچار سوال و پرسش می کند.
برخی کاندیداها در مرحله اول خود را کاندیدای مستقل ارزیابی می کردند و به محض این که از آن ها درخواست می شد به نفع کاندیداهای ائتلاف کناره گیری کنند فورا جبهه گیری می کردند و گاهی می گفتند به این نمی گویند لیست! چگونه می شود حال که به طور اجباری در صحنه نیستند هوادار لیستی شوند که خود روزی منتقد آن بودند؟

بنا به گفته های یکی از همین افراد تا دیروز برخی کاندیداهای ائتلاف اصولگرایان مترادف با جریان مشائیسم تعبیر می شدند و یا اصحاب زور و ثروت در تهیه آن تاثیرگذار بود اکنون بر اساس کدام منطق این رویه به اعلام حمایت آن هم قبل از معرفی کامل لیست می انجامد؟ به واقع اگر این کاندیداها بر این اعتقاد هستند که باید از فلان لیست حمایت شود چرا در زمان خود انصرافشان را اعلام نکردند که شاهد تعدد کاندیداهای جریانشان نباشند.
با این احتساب هواداران این کاندیداها در دور قبل انتخابات چگونه با این همه تناقض کنار بیایند و سخن کاندیدای خودشان را بپذیرند؟ آیا نمی شود این گونه ارزیابی کرد که این حمایت در راستای منافع شخصی و یا همان عدم تمکین به لیست است و آن همه هیاهو نیز در همان منافع شخصی تعریف شود؟
این که تا چه حد این اعلام حمایت ها در نتیجه انتخابات تاثیرگذار باشد معادله چند مجهولی است که بدست آوردنش در حال حاضر آسان نمی باشد. اما یک نکته در این میان جای تامل و تعمق دارد. این که این کاندیداها یا در حال نفی گذشته خود هستند یا سیاست را به نرخ روز خود دنبال می کنند. این وسط مردم باید کدام سیاست آن ها را دنبال کنند؟