انقلاب هنری که قربانی تعارضات سیاسی و اختلافات شخصی شد
تی تی خبر : روز ۱۲ دی روزی است که در برای همیشه در ذهن شهروندان باقی خواهد ماند.۱۲ دی به مناسبت روز رشت شاهد بزرگترین کارناوال نمایشی کشور در شهر رشت بودیم. ۴۲ گروه نمایشی از سبزه میدان رشت تا خانه فرهنگ و هنر شهر رشت واقع در خیابان سعدی به اجرای نمایش پرداختند که علاوه […]
تی تی خبر : روز ۱۲ دی روزی است که در برای همیشه در ذهن شهروندان باقی خواهد ماند.۱۲ دی به مناسبت روز رشت شاهد بزرگترین کارناوال نمایشی کشور در شهر رشت بودیم. ۴۲ گروه نمایشی از سبزه میدان رشت تا خانه فرهنگ و هنر شهر رشت واقع در خیابان سعدی به اجرای نمایش پرداختند که علاوه بر رضایت اکثر شهروندان بازخورد بسیار مناسبی در شهرهای دیگر کشور و حتی دنیا داشته است.
کارناوالی که اینروزها چه درست و چه نادرست فارغ از مشکلاتی که در آن دیده شد اسیر جریان سازی های سیاسی و کینه های شخصی شد تا جایی که تبدیل به تریبونی برای انتقام مراسم نیمه شعبان گشت.
روز رشت مملو بود از مسئولینی که خود را به یکباره از صف حامیان کنار کشیدند. پر بود از کسانی که در صورت موفقیت برنامه از مصادره ان به نام خویش از هیچ کوششی دریغ نمی کردند اما …
۱۲ دی روزی بود که تئاتری ها و سایر هنرمندان بدون گرفتن یک ریال پس از ساعت ها تمرین به مرکز شهر رفتند تا توانایی های خود را به دنیا عرضه کنند و این امر مهم را نیز انجام دادند اما خستگی ساعت ها تلاش آنها به واسطه انعکاس اندک مشکلات موجود بر شانه های هنرمندان باقی ماند. جایی که هیچیک از برنامه های مذهبی این گروه ها دیده نشد و نمایش های محتوایی آن ها دیده نشد اما …
همیشه برنامه هایی که برای اولین بار و در بین تماشاگران اجرا می شود دارای کاستی هایی بوده و انتقادات سازنده در طول زمان آن ها را کامل تر خواهد کرد. ای کاش در روزی که هنرمندان شهر آن را روز خود می دیدند با انصاف بیشتری به قضاوت می نشستیم و کینه های شخصی و تعارضات سیاسی را چاشنی انصافمان نمی کردیم.
مجید پتکی در مراسمی که در سالن تئاتر دائم شهر برگزار شده بود شعری را برای مسئولین خواند که بی ربط با هجمه های اخیر علیه این هنرمندان نیست:
سلام
من یک تئاتری ام،آقازاده نیستم
ساده ی ساده ام، گاهی هم شطرنجی ام
من صفرم
من یک تئاتری ام
ارقام، اعداد، افراد، از من آغاز میشوند
اما خودم، رقمی نیستم
عددی نیستم
فردی نیستم
آخر من صفرم
آخر من تئاتری ام
اما بدون من، بدون صفر، نام بیست تجدیدیست
بیست مرا می خواند
ده به من محتاج است
آخر من صفرم
آغاز شماره همراهتانم
من شروع ارتباطم
آخر من صفرم
آخر من تئاتری ام
تو که مدیر بیستی
بی صفر بیست نیستی
من تئاتری ام
آقازاده نیستم
اما سازنده بیستم
صفر تئاتر گیلان م.پتکی
شعاع مشرق
ارسال دیدگاه