امیرحسین علوی؛ ستاره دنباله دار

بهنیا ثابت رفتار : در قسمت های قبلی به بررسی عملکرد شش عضو چهارمین دوره شورای اسلامی شهر رشت پرداختیم. امروز در هفتمین قسمت به بررسی عملکرد سید امیر حسین علوی خواهیم پرداخت.

جهت مطالعه قسمت های قبلی می توانید روی هرکدام از اسامی کلیک کنید:

قسمت اول :  رضا جمشیدی چناری
قسمت دوم : فرانک پیشگر
قسمت سوم :  محمود باقری خطیبانی
قسمت چهارم : اسماعیل حاجی پور  
قسمت پنجم : فرهاد شوقی  
قسمت ششم : محمدحسین واثق کارگرنیا  

نفر هفتم : سید امیر حسین علوی 

عضو ۳۷ ساله و آینده دار چهارمین دوره شورای اسلامی شهر رشت کسی نیست به جز سید امیر حسین علوی.

مهندس جوانی که اصالتا گیلانی است و در رشت بزرگ شده است؛ تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته مهندسی مکانیک در دانشگاه گیلان پشت سر گذاشته و حدودا ده سال پیش از ورود به شورا فعالیت اقتصادی خود را در روگا گستر آغاز کرد. تجربه ای که کاملا موفقیت آمیز بود و نشان داد علوی ظرفیت های تبدیل شدن به یک مدیر جوان و موفق را دارد.

نگاهی به سبد رای علوی؛
سبد رای سید امیر حسین علوی که او را از مرز ۱۰ هزار رای به راحتی عبور داد در سه شاخه دسته بندی می شوند: نخست تکیه بر آرای هیئت های مذهبی به دلیل سابقه طولانی شخصی و خانوادگی علوی در هیئت های مذهبی و برگزاری برنامه های خیریه متعدد؛ دوم هیئت های ورزشی به دلیل حضور و تلاش پررنگ او در حمایت از حوزه های مختلف ورزش در استان گیلان و سوم جوانان به واسطه سن و سال و ارتباط قوی اجتماعی علوی با آنها.

اما برویم به سراغ سال های حضور او در شورا؛
سید امیرحسین علوی در اوایل حضورش در شورا، حضور آنچنان تاثیرگذاری نداشت و برخی علت آن را اختلاف نظرهای نسبتا زیاد کاری با رئیس وقت شورا یعنی رضا جمشیدی می دانستند. رفته رفته و از اواخر اولین سال شورای چهارم چهره ای متفاوت و بسیار اثرگذار از علوی به نمایش گذاشته شد تا جاییکه مشخص بود امیرحسین علوی می خواهد معادلات حاکم بر فضای شورا را تغییر دهد و روز به روز اثرگذار تر شود. علوی در انتخابات هیئت رئیسه سال دوم شورای اسلامی شهر رشت با عباس صابر برای ریاست شورا به رقابت پرداخت و این رقابت نزدیک نهایتا هشت بر هفت به سود صابر به پایان رسید. رقابتی که با تصمیم دقیقه نودی فردی به پایان رسید که علوی را دوست داشت اما به او برای ریاست رای نداد. سال سوم شورا برای علوی با ریاست کمیسیون برنامه و بودجه و حقوقی همراه بود و حالا در آستانه سال چهارم باید دید این مهندس جوان برای هیئت رئیسه سال چهارم شورای چهارم برنامه ای دارد یا ترجیح می دهد تمرکزش را روی اهداف دیگرش بگذارد.

جوانی که بی گدار به آب نمی زند؛ 
در مقطعی که زمزمه هایی از گوشه و کنار مبنی بر حضور چهره های شاخص در انتخابات مجلس شورای اسلامی به گوش می رسید بسیاری معتقد بودند که علوی نیز از جمله اعضای شورای اسلامی شهر رشت است که شانسش را برای ورود به بهارستان می آزماید اما علی رغم آنکه این شنیده ها بیراه به نظر نمی رسید و علاقه قلبی علوی برای ورود به مجلس محسوس بود نهایتا این عضو جوان شورا نشان داد بی گدار به آب نمی زند و در تصمیم گیری به وقت شناسی معتقد است و فرصت خدمت در شورا را به راحتی از دست نمی دهد.

بزرگترین دستاورد علوی در شورا؛
سید امیر حسین علوی تاکید فراوانی بر ارائه گزارش تفریغ بودجه سال های پر از ابهام شهرداری در دوره ریاستش بر کمیسیون برنامه و بودجه داشت تا اینکه پس از مدت ها انتظار تفریغ بودجه های سال های ۸۹، ۹۰ و ۹۱ در دوره ریاست علوی بر کمیسیون بودجه به شورا ارائه شد و مقرر گردید گزارش های تفریغ سال های ۹۲ و ۹۳ نیز تا پایان مرداد ماه جاری از سوی شهرداری رشت به شورا ارائه گردد. شاید پس از پشت سر گذاشتن دوران پرحاشیه رشت، حسابرسی و گزارش های تفریغ چند ساله را بتوان اقدامی ارزشمند دانست که جدیت علوی در پیگیری موضوع در به نتیجه رساندن آن اثرگذار بوده است.

سیر نگاه علوی به شهردار رشت؛
پس از رفتن خلیلی در مرحله اول به طالع و ثابت قدم و در مرحله دوم به ثابت قدم برای شهردار شدن رای داد اما هیچگاه یک حامی ثابت برای ثابت قدم نبود. و شاید همین که همیشه مخالف و یا همیشه موافق نبوده است از ویژگی های مثبت علوی در شورای چهارم ارزیابی شود. تذکرات فراوانی به صورت شفاهی و مکتوب به شهردار داد و اگر جوابی قانع کننده نمی گرفت موضوع را به صحن شورا می کشاند. با آنکه انتقادات زیادی به عملکرد شهرداری در حوزه های مختلف داشت همچنان معتقد بود دکتر ثابت قدم می تواند به بهترین شهردار تاریخ رشت تبدیل شود و شاید به همین دلیل به او فرصت بیشتری برای ماندن می داد و آرای او نزیک به طیف موافق شهردار بود. اما چند روز پیش شنیده شد که سرانجام سید امیرحسین علوی نیز به استیضاح ثابت قدم رای داده است و این موضوع می تواند فصل جدیدی در معادلات شورانشینان و سرنوشت مدیریت شهری رقم بزند؛ مشروط بر آنکه علوی بر تصمیم خود اصرار بورزد. اما هنوز باید چند روزی برای قضاوت آن صبر کنیم.

علوی و حمایت های انتخاباتی؛
حمایت های انتخاباتی علوی عجیب و شوکه آور بود. سید امیر حسین علوی از چهره های اصولگرا محسوب می شد و محتمل ترین حالت با توجه به پیشینه سیاسی او، حمایت از جبار کوچکی نژاد بود اما علوی در رودبار از جمالی، کاندیدای لیست امید و در رشت از عظمتی حمایت کرد. این دو اتفاق را می توان غیر قابل پیش بینی ترین تصمیمات علوی در سال های حضورش در شورا دانست که واکنش هایی را نیز به همراه داشت.

ویژگی های فردی و شخصیتی؛
از ویژگی های فردی بارز علوی می توان به خوش بیان بودن، باهوش بودن، متنفذ بودن و مشورت پذیر بودن اشاره کرد و البته بسیاری از نزدیکانش هم معتقدند که علی رغم مشورت پذیر بودن، بسیار مغرور است.

سید امیر حسین علوی و آینده سیاسی؛
اگر مجددا در انتخابات شورا ورود کند شانس بالایی برای تصاحب یکی از یازده صندلی شورای پنجم دارد و شاید تصور کردن علوی در سالهای نه چندان دور در انتخابات مجلس شورای اسلامی تصویری از واقعیت فرداها باشد که از امروز به اذهان متبادر می شود. بی شک سید امیر حسین علوی از آینده دارترین اعضای شورا به شمار می رود. حضور موفق و اثربخشی او در شورای چهارم و همچنین بخت فراوان برای موفقیت های بیشتر در آینده سبب شد لقب ستاره دنباله دار را به او بدهیم. به نظر می رسد حتی با رفتنش از شورا نیز تا مدت ها آثار ادبیات و بیان او و تفکرات و نگاه فنی جدید او در شورا ماندگار شود.

و یک جمله ماندگار از او؛
“همیشه سعی می کنم تصمیمی بگیرم که بتوانم سرم را بالا بگیرم و با صدای بلند از آن دفاع کنم”. جمله ای که به نظر می رسد در قدم به قدم زندگی اش به آن توجه می کند و گاهی احساس می شود حتی بر خلاف میل قلبی خود و با منطق تصمیماتی می گیرد که قابل دفاع باشد.